Ας γνωρίσουμε τον ποιητή Άγγελο Γαλάνη

Νοεμβρίου 21, 2023

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ

Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε τoν ποιητή Άγγελο Γαλάνη

Γράφει ο Άγγελος Γαλάνης

ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ!

Όταν ξεκίνησε τούτη η διαδικασία, να εκδοθεί το πρώτο επίσημο βιβλίο μου (και λέω επίσημο, γιατί έχω εκδώσει ως τώρα, με αυτοέκδοση, άλλα τρία βιβλία, καθώς και δυο βιβλία, που είναι ποιητικές συνομιλίες με τον ποιητή Γεράσιμο Δουβίτσα, πάλι με αυτοέκδοση κι όπου το πρώτο απ’ αυτά συνοδεύεται απ’ τα φωτογραφικά σχόλια του Γιώργου Βουτσινά και το δεύτερο απ’ τα επίσης φωτογραφικά σχόλια της Ελένης Γλαρέντζου) σκεφτόμουνα πως θα έρθει η ώρα που θα μου ζητηθεί να μιλήσω για το βιβλίο μου, να μιλήσω για τον ποιητή, να μιλήσω για μένα.

Πιστέψτε με, είναι η πιο δύσκολη ώρα.

Είναι εύκολο να γράφεις ό,τι έχεις κάθε φορά να γράψεις, γιατί όταν γράφεις, γράφεις μόνος, έχεις ν’ αντιμετωπίσεις μόνο τον εαυτό σου. Οι άλλοι, οι υπόλοιποι άνθρωποι, τη στιγμή που γράφεις, υπάρχουν βέβαια, αλλά ως άυλες μορφές δίπλα σου, μορφές που μίλησαν κάποτε μαζί σου και κάποιες συνεχίζουν ακόμα να σου μιλούν κι εσύ τους άκουσες και τους ακούς ακόμα, κι έχουν καταγραφεί αυτοί οι διάλογοι στη συνείδησή σου, και γράφεις επηρεασμένος ακριβώς απ’ αυτά τα ακούσματα. Είναι αυτά τα αλληλοακούσματα το κίνητρο για να γράψεις, κι αυτό που αποκρυσταλλώνεται στην έννοια ποίηση, είναι αυτό βγαίνει στο λευκό χαρτί, έχοντας περάσει απ’ το φίλτρο του ανθρώπου που άκουσε και συνεχίζει ν’ ακούει.

Λέγεται ότι ο καλλιτέχνης ίσως γεννιέται, ότι το ταλέντο είναι κατά μεγάλο μέρος έμφυτο και διάφορα τέτοια.

Πιστεύω πως το ταλέντο των ανθρώπων ή κάποιων ανθρώπων, είναι να βλέπουν και να ακούν, γιατί είναι αλήθεια πως ο άνθρωπος ό,τι θέλει βλέπει κι ό,τι θέλει ακούει. Και θα πει κάποιος, μα τι λες άνθρωπέ μου, όλοι βλέπουμε κι όλοι μας ακούμε, αλλά δεν είναι όλοι συγγραφείς και ποιητές, κι εγώ λοιπόν, θα του πω με τη σειρά μου, όλοι βλέπουμε κι ακούμε, μα οι περισσότεροι αδιαφορούμε και προσπερνάμε.

Άμα σταθείς να δεις και ν’ ακούσεις, ύστερα, άλλος καλύτερα κι άλλος χειρότερα, κάτι θα καταφέρεις να πεις. Δεν λέω ότι είναι εύκολο και πως αυτό σε κάνει συγγραφέα ή ποιητή, αλλά από κει ξεκινάει κανείς και στην πορεία εξελίσσεται κι όσο για το πού θα φτάσεις, μένει να το δείξει η ίδια η ζωή, αρκεί να μην πάρουν τα μυαλά σου αέρα.

Δεν είναι εύκολο, όπως προείπα, γιατί απ’ την ώρα που θα τα πεις, έτσι ή αλλιώς, ξεκινάει ένας δεύτερος κύκλος συνομιλιών με τον περίγυρό σου, όπου εδώ ξαναμπαίνουν στο κάδρο οι άνθρωποι, κι έχουν ενεργό ρόλο σε τούτη τη δεύτερη συνομιλία, συνομιλία οπού εσύ, ως ποιητής και συγγραφέας, είσαι παρών με τον λόγο σου.

Το δυστύχημα τώρα για σένα, τον συγγραφέα και τον ποιητή, είναι πως δεν είσαι ένας άνθρωπος, ίσος προς ίσον με τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Τώρα εσύ, κατά τα κρατούντα, ανέβηκες λέει, ένα σκαλί παραπάνω και, ξέρετε, όταν ανεβαίνεις σκαλοπάτια, υπάρχει κι ο κίνδυνος της πτώσης που παραμονεύει.

Ο ποιητής κι ο συγγραφέας είναι ένας άνθρωπος καθημερινός κι αυτός, μιλάει, διασκεδάζει, ερωτεύεται, αγανακτεί σαν όλους μας και με τον καιρό βρήκε και βρίσκει το θάρρος πες το, θράσος πες το, να καταθέτει στο λευκό χαρτί τις σκέψεις, την ψυχή του.

Πιστεύω πως ο ποιητής, ο συγγραφέας δεν χρειάζεται να πει πολλά για τα γραπτά του, την ποίησή του, και δεν πρέπει να πει γιατί αν τελικά χρειάζεται τη στήριξή του το πόνημά του, τότε κάτι δεν πάει καλά στη σχέση των γραπτών του με το κοινό. Καλό θα ήταν να αφήσει να μιλήσουν οι άλλοι για τα γραπτά του. Εκείνος ότι είχε να πει το είπε μέσα απ’ τα γραπτά του, άντε το πολύ, σε δεύτερο χρόνο, να πει κάτι διευκρινιστικό γι’ αυτά που θα πουν οι άλλοι για κείνον κι αυτό αν χρειαστεί.

Βέβαια εδώ παρεμβαίνουν οι μηχανισμοί προώθησης του βιβλίου που βοηθούν ή όχι να φτάσουν στο ευρύ κοινό αυτά που έχεις γράψει κι είναι καλοδεχούμενοι, αλλά δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση ν’ αλλάξουν το περιεχόμενο αυτών που έχεις γράψει.

Τα ποιήματα, εν προκειμένω, είναι εικόνες με λόγια, είναι μια ταινία, πες, το καθένα τους, μικρού ή μεγάλου μήκους, που μιλάει για ένα ή περισσότερα γεγονότα, που μιλάει για αισθήματα και συναισθήματα, που μιλάει για προσδοκίες και διαψεύσεις, που μιλάει για απώλειες, που ψάχνει δρόμους κι ανάσες μέσα απ’ τη δυστοπία, κάθε φορά, του παρόντος χρόνου.

Είναι οι αγωνίες των ανθρώπων για τη ζωή τους, όπως πηγάζουν μέσα απ’ το σήμερα και κυρίως για το αύριο, που πρέπει να βρουν χώρο στα λόγια του ποιητή, για να βρει το ποίημά του δρόμο κι αυτό, να περπατήσει ανάμεσα στις ρότες των ανθρώπων.

Αν δεν ανοίξεις δρόμο με τα λόγια σου, σαν ποιητής, κι αν πρότερα δεν καταδείξεις τα αδιέξοδα, που φέρνουν την ανάγκη ν’ ανοιχτούν καινούργιο δρόμοι, κι αν με τα λόγια σου δεν καταφέρεις να ταρακουνήσεις τις σκέψεις των ανθρώπων, ποίηση δεν βγαίνει, κι αν βγει, αύριο θα μαραζώσει, μέσα στο άπειρο πλήθος όσων ειπώθηκαν.

Η ποίηση πρέπει να λειτουργεί σαν ανεξάντλητο αυτόφωτο, με την έννοια πως το όποιο φως της πηγάζει από μέσα της, μέσα απ’ τα λόγια του ποιητή.

Κι είναι που πρέπει να τα πεις και σύντομα και περιεκτικά και κατανοητά, και τούτη η μεγάλη αφαίρεση, στη μορφή της τέχνης που λέγεται ποίηση, δεν είναι εύκολη υπόθεση κι ούτε τα καταφέρνεις πάντα ή δεν τα καταφέρνεις πάντα εξίσου καλά.

Κι είναι αυτός ο λόγος που ένα ποίημα για τον ποιητή, σχεδόν ποτέ δεν τελειώνει.

Πάντα έχεις μέσα σου την αγωνία, να μην τα πω έτσι, να τα πω αλλιώς, να παραλείψω αυτό γιατί εννοείται, μπά, συρρικνώθηκε πολύ τώρα και δεν θα γίνει κατανοητό, και τα λοιπά και τα λοιπά.

Χίλιες δυο αγωνίες, χίλια δυο πισωγυρίσματα, αλλά ας αφήσουμε την ίδια την ποίηση να μιλήσει, εκείνη ίσως ξέρει καλύτερα.

Κι είναι ετούτα τα ποιήματα της ποιητικής συλλογής «ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ» οι τελάληδες που θα βγουν στη γύρα να μιλήσουν για μένα. 44 ποιήματα με ποικιλία θεμάτων που μιλούν για τους πρόσφυγες, για τον ρατσισμό, για τον κοινωνικό αποκλεισμό, για την κατάχρηση εξουσίας, για τις διακρίσεις, για τη βία κατά των γυναικών, για τη φτώχεια, για τις υπαρξιακές αγωνίες του ανθρώπου, για την απώλεια, για τον βιασμό της φύσης, για ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την κοινωνία μας, για τους αγώνες του λαού, για τη μάστιγα των ναρκωτικών και των εξαρτήσεων, για την πανδημία, για την ομορφιά και την αρμονία στα έργα του ανθρώπου και στη φύση, για το μεγαλείο του έρωτα, για τη δύναμη της αγάπης.

Η ποιητική συλλογή ''ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΙ'' κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.