Η φλόγα
Και τί είναι τελικά αυτό που όλοι κι όλες -φανερά, ή, κρυφά- ζητάμε από τη ζωή μας; Το ευτυχισμένο τέλος! Αυτό το κλισέ και χιλιοειπωμένο που δεν παύει να μας κάνει να είμαστε πραγματικά κι ολότελα χαρούμενοι/ες για τα όσα ζούμε! Και ναι! Μπορεί να είμαι πολύ επιλεκτική -αναφορικά με τα αισθηματικά μυθιστορήματα που επιλέγω να διαβάσω- αλλά κι εγώ αναζητώ τον ιδανικό επίλογο σε κάθε ιστορία. Μία ιστορία που δε θα προσομοιάζει με το εκάστοτε παραμύθι που μεγαλώσαμε ως παιδιά, αλλά εκείνη την ιστορία που θα βασίζεται στην αληθινή ζωή και θα με κάνει να δω τον εαυτό μου ως μέρος αυτής και θα με κάνει να σκεφτώ ότι μου αξίζει να ζήσω το θαύμα της αγάπης και του έρωτα.
Ναι, μη σας κάνει εντύπωση αυτό που λέω. Μπορεί να μη διαβάζω τόσα πολλά βιβλία που να ανήκουν στο είδος της αισθηματικής λογοτεχνίας -δεν τα σνομπάρω- απλώς ψάχνω να βρω αυτά που θα με πείσουν για αυτά που γράφουν και προσπαθούν να μεταδώσουν στο αναγνωστικό κοινό, δίχως να γίνεται μία επανάληψη των ίδιων και των ίδιων βαρετών μοτίβων. Ωραίος ο ρομαντισμός, αλλά χρειάζεται το κάτι παραπάνω για να ανάψει η σπίθα που θα γεννήσει τη φλόγα που θα με παρασύρει σε ένα χορό των αισθήσεων που θα ξεπερνούν φόβους, ανασφάλειες κι άλλα εμπόδια...
Πριν από κάποιο διάστημα ήταν το μυθιστόρημα ''Η σπίθα'' που ήρθε και έθεσε τα θεμέλια, ή, μάλλον πιο σωστά, προετοίμασε το έδαφος της σκέψης και της καρδιάς μου για να αποδεχθεί τη νέα άφιξη που θα άκουγε στον τίτλο ''Η φλόγα'' (Ignite) (και τα δύο κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μίνωας, σε μετάφραση της κυρίας Νοέλας Ελισσά). Ηθική αυτουργός η συγγραφέας Rebecca Yarros (Ρεμπέκα Γιάρος) που έχει βάλει σκοπό της να μας πείσει ότι εκεί έξω βρίσκεται ο έρωτας που θα μας κάνει να φτερουγίζουμε από χαρά και στο χέρι μας είναι να τον αποδεχθούμε και να ζήσουμε στο πλευρό του.
''Στο Λέγκασι του Κολοράντο έθαψα τον πατέρα μου, δίπλα στα μέλη της επίλεκτης ομάδας εξειδικευμένων πυροσβεστών του. Δέκα χρόνια μετά ακολουθώ τα χνάρια του – πολεμώντας τις φωτιές στα βουνά της Αλάσκας πλάι στον αδερφό μου. Μέσα στις φλόγες, καμία σκέψη δεν με ιντριγκάρει πιο πολύ από εκείνη για την Έιβερι Κλερ. Πεισματάρα, δυναμική, σέξι όσο δεν πάει, και η καλύτερή μου φίλη. Δεν έχει ιδέα πως είμαι ερωτευμένος μαζί της. Το Κολοράντο, όμως, με καλεί πίσω, χρειάζεται κάθε πυροσβέστη που έχει γεννηθεί στο Λέγκασι για να ξαναχτίσει την ομάδα των πατεράδων μας. Ένα βράδυ αρκεί για να αλλάξει τα πάντα μεταξύ μας. Ωστόσο, εκείνη είναι δεμένη με την Αλάσκα, ενώ το δικό μου μέλλον είναι στο Κολοράντο. Τώρα είμαι διχασμένος ανάμεσα σε αυτό που απαιτεί η τιμή μου και σε αυτό δίχως το οποίο δεν μπορεί να ζήσει η καρδιά μου." (Από το οπισθόφυλλο)
Επιστρέφοντας για ακόμη φορά στο Λέγκασι του Κολοράντο, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα έχουν πάει ένα βήμα παραπέρα και μία νέα ιστορία έρχεται να μας ''χτυπήσει'' την πόρτα της ψυχής. Μία ιστορία αγάπης που προσπαθεί να βρει τον δρόμο της όχι μόνο για ό,τι μπορεί να θεωρείται σπίτι, αλλά να γίνει η προτεραιότητα στις ζωές των εμπλεκόμενων ανθρώπων που έχουν μάθει να ζουν μία ζωή συμβατική, γεμάτη στα πρέπει και στις υποχρεώσεις σηκώνοντας το βάρος μίας ευθύνης που σε καμία περίπτωση δεν τους/τις αναλογεί και δεν είναι δική τους για να την εκπληρώσουν. Τί γίνεται, όμως, όταν αυτό μοιάζει τροχοπέδη για αυτό που έχουν ονειρευτεί; Μπορεί να τους/τις κρατήσει πίσω, ή, έχουν κάθε δικαίωμα να ''σπάσουν'' αυτά τα αόρατα δεσμά και να διεκδικήσουν ό,τι τους/τις αξίζει;
Η συγγραφέας έχει έναν λόγο άμεσο, φρέσκο, κατανοητό που ξέρει πώς να χειρίζεται καταστάσεις και συναισθήματα. Δεν υπερβάλει, δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, δε θυματοποιεί πρόσωπα, αλλά τα ''ντύνει'' με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας βοηθούν να τους/τις προσεγγίσουμε και να αναπτύξουμε μία οικειότητα ώστε να σκεφτούμε το τί θα κάναμε εμείς αν βρισκόμασταν σε αντίστοιχη θέση. Γρήγορο και σταθερό ως προς την εξέλιξη της πορείας των γεγονότων, το βιβλίο διαβάζεται με μία ανάσα και εύκολα μπορεί να λάβει τον όρο ''page turner''. Και ξέρετε κάτι; Κάποιες φορές αρκεί ένα απλό κι όχι απλοϊκό βιβλίο -οποιουδήποτε λογοτεχνικού είδους- να μας προβληματίσει με εύστοχο τρόπο και να μας κάνει να περάσουμε όντως καλά. Κι εγώ αυτό, ως βιβλιόφιλη, το εκτιμώ.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.
Υ.Γ. Για όσους/ες ενδιαφέρεστε, μπορείτε να διαβάσετε την κριτική μου για το βιβλίο ''Η σπίθα" εδώ: https://vivliovamon.blogspot.com/2025/05/blog-post_25.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου