Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ - Ερωτευόμαστε ουσιαστικά καί ολοκληρωτικά έναν άνθρωπο; - Ερωτευόμαστε την εικόνα που έχουμε πλάσει για εκείνον τον άνθρωπο,ή,αυτό που όντως είναι; - Ερωτευόμαστε τον ίδιο τον έρωτα καί την ιδέα του; - Ερωτευόμαστε το ύψιστο; - Ερωτευόμαστε την σκέψη πως νιώθουμε αυτό το συναίσθημα; - Ερωτευόμαστε τον όποιο πόνο συνοδεύει μία πιθανή απώλεια του έρωτα;  - Δύναται το πρόσωπο για το οποίο αισθάνεται έρωτα ένας/μια δημιουργός,να λάβει την θέση του πρωταγωνιστή/της πρωταγωνίστριας ενός έργου του/της; - Ζει μία μερίδα συγγραφέων τα όποια απωθημένα τους μέσα από τις ιστορίες καί τα πρόσωπα των βιβλίων τους;  - Μήπως η μυθοπλασία μας επιτρέπει είτε να εξιδανικεύσουμε,είτε να ''πλάσουμε'' ένα αγαπημένο μας πρόσωπο όπως επιθυμούμε;   Όλα τα παραπάνω είναι μερικά από τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό μου διαβάζοντας το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Ειρήνης Μπόμπολη,με τίτλο ''Το γεύμα'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Πόσο εφικτό είναι να συνδυαστούν δύο εκ διαμέτρου αντίθετα λογοτεχνικά είδη καί να υπάρχει ένα άρτιο αποτέλεσμα; Πιο συγκεκριμένα μπορεί να υπάρξει ένα πετυχημένο πάντρεμα ανάμεσα σε ένα ηρωϊκό έπος καί την ποιητική φόρμα,το χαϊκού; Μία από τις πιο εναλλακτικές,-κατ'εμέ-,προτάσεις βιβλίου σας έχω σήμερα. Ο λόγος για το βιβλίο με τίτλο ''Τυραννομυομαχία'' του ανερχόμενου καί με πολλές προοπτικές εξέλιξης συγγραφέα Βασίλη Καθάρειου που συνδυάζει άψογα αυτά τα δύο καί κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Ένα βιβλίο,που αν κι ανήκει στο είδος της επιστημονικής φαντασίας,διαφέρει κατά πολύ από πολλά βιβλία που έχω διαβάσει ανεξαρτήτως σε ποια κατηγορία ανήκουν. Έχω ξαναπεί,πως αγαπώ τα βιβλία της φανταστικής λογοτεχνίας,όσο καί τα ποιήματα χαϊκού,αλλά δεν προτιμώ τόσο εκείνα που ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Έχω διαβάσει λίγα κι ελάχιστα είναι εκείνα που έχω ξεχωρίσει κυρίως για τα χαρακτηριστικά

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Σημερινός μου καλεσμένος στην στήλη των συνεντεύξεων ο συγγραφέας Βασίλης Παπακώστας.Τον ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις του. Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφορεί το βιβλίο του με τίτλο "Αναζητώντας Φως Γ’ τόμος". Του εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.  Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας... ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής το νέο σας βιβλίο με τίτλο ‘’Αναζητώντας Φως Γ’ τόμος’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό; Β.Π. Το νέο βιβλίο μου είναι ο τρίτος και τελευταίος τόμος της τριλογίας «Αναζητώντας Φως», που είναι βιογραφικό μυθιστόρημα. Ο τρίτος τόμος είναι εμπνευσμένος από τη ζωή ενός δικαστή στις Κυκλάδες, στο Βόλο και στην Αθήνα τα χρόνια από το 1983 έως το 1996. ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Τί είναι για εσάς η συγγραφή; Τί προσφέρει στην ψυχή σ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Ο χώρος της λογοτεχνίας πάντα απαιτεί νέο ''αίμα'' που θα τρέφει καί θα ικανοποιεί την ακόρεστη αναγνωστική ''δίψα'' του αναγνωστικού κοινού. Προσωπικά,παράλληλα με τους/τις αγαπημένους/ες μου συγγραφείς,βρίσκομαι σε μία διαρκή αναζήτηση νέων πενών που θα ιντριγκάρουν την σκέψη μου,θα μου προσφέρουν αυτό που επιθυμώ από τα βιβλία που διαβάζω καί θα κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Μην σας πω πως η ανακάλυψη νέων ταλαντούχων καί με προοπτικές εξέλιξης συγγραφέων φαντάζει ακόμα πιο θελκτική κάποιες φορές κι από τα ίδια τα βιβλία. Όταν,λοιπόν,έφτασε στα χέρια μου το πακέτο με τα βιβλία από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη (τους οποίους ευχαριστώ πολύ καί πάλι) δεν ήξερα με ποιο να πρωτοξεκινήσω. Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο να επιλέξει εκείνο που θα του έκανε περισσότερο ''κλικ'' τη δεδομένη στιγμή. Το υποσυνείδητό μου καί η βαθειά αγάπη μου για την αστυνομική λογοτεχνία με οδήγησαν να επιλέξω πρώτο (χωρίς να θέλω να μει

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Ως αναγνώστρια,αλλά καί γενικότερα ως άνθρωπος,εκτιμώ τους συγγραφείς που δεν μιλούν πολύ,ειδικά όταν δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν. Θεωρώ πως η συγγραφή λογοτεχνικών έργων δεν είναι ένας άλλος Μαραθώνιος καί δεν πρέπει να ασκείται καμία πίεση στους/στις συγγραφείς για το κάθε πότε οφείλουν να παραδώσουν ένα νέο έργο τηρώντας πιστά τα χρονικά πλαίσια που τους έχουν δοθεί. Αν συμβεί αυτό,το πιο πιθανό είναι να μιλάμε για βιβλία ''κονσέρβα'' που στερούνται έμπνευσης καί νοήματος,ίσως καί κακοδουλεμένα καί πρόχειρα κείμενα που αδικούν την πένα του/της εκάστοτε δημιουργού. Ναι,ξέρω τι θα μου πείτε. Φυσικά κι όλοι/ες έχουμε τους/τις αγαπημένους/ες μας συγγραφείς που ακολουθούμε πιστά καί κάθε φορά αναμένουμε με λαχτάρα το επόμενο έργο τους. Δεν συμφωνείτε,όμως,πως αξίζει η υπομονή καί να διαβάσουμε,έστω καί πιο αργά,ένα καλό μυθιστόρημα,από κάποιο άλλο που μπορεί να μας απογοητεύσει; Για σκεφτείτε το λίγο...    Τον τελευταίο καιρό,-πλην ελαχίστω

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Τον κύριο Στράτο Μαρκίδη όλοι κι ολες τον γνωρίζουμε μέσα από το πλούσιο σκηνοθετικό του έργο,αλλά καί από τα σενάρια που έχει γράψει για κινηματογραφικές ταινίες. Να που τώρα μας προσφέρει μία διαφορετική,αλλά ευχάριστη εμπειρία μέσα από τη συγγραφή του πρώτου (αν δεν κάνω λάθος) προσωπικού του βιβλίου,με τίτλο ''Η ευτυχία της ανυπαρξίας",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Κάκτος. Πρόκειται για ένα κοινωνικό,ίσως καί δραματικό,μυθιστόρημα που απ'όσα διαβάζουμε στην περιγραφή,θα το δούμε να παίρνει σάρκα καί οστά και στη μεγάλη οθόνη. Για να είμαι ειλικρινής,όταν πρωτοέμαθα για το βιβλίο,δεν ένιωσα τόσο μεγάλη έκπληξη. Θα μου πείτε,εύλογα,μα δεν είναι ίδιο το να γράφεις ένα μυθιστόρημα,με το να γράφεις ένα σενάριο για ταινία,ή,να σκηνοθετείς. Θα συμφωνήσω μαζί σας,αλλά δεν παύει να είχα κατά νου πως ο δημιουργός είχε ένα πλεονέκτημα στα χέρια του που δεν ήταν άλλο από τη σκηνοθετική του χρόνια εμπειρία. Θεωρούσα πως θα ήξερε πως να στή

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ     Επιστροφή στα αγαπημένα μου παιδικά βιβλία,έχοντας αυτήν την φορά συντροφιά το βιβλίο της αείμνηστης συγγραφέως Ένιντ Μπλάιτον,με τίτλο ''Μια ηρωίδα στο Σεν Κλερ (2)",που επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας σε μετάφραση της κυρίας Καλλιόπης Α. Σφαέλλου-Βενιζέλου. Ένα βιβλίο που χάρη στην όμορφη καί διδακτική του ιστορία αναφέρεται σε σημαντικά κοινωνικά ζητήματα βοηθώντας τα μικρά παιδιά,που θα το διαβάσουν,να αντιληφθούν την αξία της προσφοράς στο συνάνθρωπο,την ομορφιά της φιλίας,την αποδοχή,την ανιδιοτέλεια,καθώς καί να αναπτύξουν την ενσυναίσθησή τους. Ένα βιβλίο που ο κοινωνικός του προβληματισμός θα έπρεπε να αφορά κι εμάς τους ενηλίκους. Ένα βιβλίο,που αντιλαμβανόμαστε από τον αριθμό (2) που περιέχεται σε αυτόν,πως πρόκειται για την δεύτερη περιπέτεια των δίδυμων Ο'Σάλιβαν στο σχολείο τους το Σεν Κλερ.    " Μια νέα σχολική περίοδος ξεκινά στο Σεν Κλερ και οι δίδυμες Ο’Σάλιβαν ανυπομονούν να συναντήσουν ξανά τους

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ   Κάθε φορά που ''πέφτει'' στα χέρια μου μία βιογραφία,έχω την αίσθηση πως το σύμπαν με εμπαίζει,γνωρίζοντας πως αποφεύγω ανάλογα έργα,όχι για λόγους σνομπισμού,αλλά επειδή κάποιες φορές δεν έχω νιώσει τόσο άνετα διαβάζοντάς τα. Για να είμαι ειλικρινής όταν μου εστάλη από τις εκδόσεις Ελκυστής το αυτοβιογραφικό βιβλίο του συγγραφέα Άγγελου Γιαννακόπουλου,με τίτλο ''Με τον Τζον Μάλκοβιτς στη Βίλνα",ένιωσα έναν δισταγμό. Στην πρώτη απόπειρα να το διαβάσω,έπιασα τον εαυτό μου να μην είναι κατάλληλα προετοιμασμένος,οπότε το άφησα στην άκρη. Περνώντας οι μέρες,το βλέμμα μου πολλές φορές ξεστράτιζε κι έπεφτε στην θέση που το είχα τοποθετήσει στην βιβλιοθήκη μου. Ήταν σαν να με καλούσε να το διαβάσω από την αρχή έως καί το τέλος αυτήν την φορά. Όπερ κι εγένετο. Ήμουν στην κατάλληλη φάση ώστε να ανακαλύψω τι μπορεί να έκρυβαν εκείνες οι φευγαλέες συναντήσεις καί οι βιωματικοί γρίφοι που αναφέρονταν στον υπότιτλο. Διαβάζοντας,λο

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ    Μέχρι καί πριν από δύο χρόνια,πολλά μας φάνταζαν ως δυστοπίες,ή,εφιαλτικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας που τα βρίσκαμε σε ταινίες,σειρές,ή,βιβλία. Να,όμως,που η ίδια η ζωή έρχεται να μας αποδείξει πως η τέχνη την αντιγράφει με σκοπό να βρει τις όποιες απαντήσεις στα όσα συμβαίνουν γύρω μας,ακόμη καί να μας αποτρέψει να φτάσουμε μία ώρα αρχύτερα στο χείριστο σημείο. Δεν ξέρω αν ευθύνεται το γεγονός πως μεγαλώνω καί ίσως να αντιλαμβάνομαι τα πράγματα αλλιώς,ή,τα όσα ζούμε τελευταία,μα με έχουν κάνει να αναζητώ τυχόν ομοιότητες καί διαφορές με τα όσα διαδραματίζονται στα δυστοπικά μυθιστορήματα που τόσο αγαπώ να διαβάζω. Καί για να είμαι ειλικρινής,δεν ξέρω τι πραγματικά προσδοκώ από αυτήν την όποια ανακάλυψη...    Στο προηγούμενο πακέτο βιβλίων που έλαβα από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές (τους οποίους ευχαριστώ πολύ καί πάλι) μέσα υπήρχε καί το βιβλίο της πολλά υποσχόμενης,-κατ'εμέ-,συγγραφέως Σελίνας Χρυσουλάκη,με τίτλο ''Huma

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ   Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγες μέρες από όταν διαβάσα για πρώτη φορά έργο του αείμνηστου συγγραφέα καί εκπροσώπου του γαλλικού νατουραλισμού Γκυ ντε Μωπασάν,καί να που σήμερα συναντώ ξανά την πένα του μέσα από το έργο του,με τίτλο ''Ο φιλαράκος'',που επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Ως μία ευτυχή συγκυρία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω,λοιπόν,την επαφή μου με τα έργα του καί νιώθω μεγάλη χαρά που μου δόθηκε η ευκαιρία να σας τα παρουσιάσω καί να σας τα προτείνω. Άλλωστε,είναι γνωστή η άποψή μου,πως επιβάλλεται να διαβάζουμε έργα σπουδαίων δημιουργών των παλαιότερων ετών,καθώς τα οφέλη από τη ''συναναστροφή'' με αυτά είναι πολλά καί θεωρούνται κι ως παρακαταθήκη για την κριτική μας ικανότητα καί σκέψη.    ''Ο φιλαράκος'',λοιπόν,ο τίτλος που επιλέγει ο συγγραφέας καί επιτρέψτε μου να θεωρώ πως μέσα από αυτήν την λιτή προσφώνηση,ο συγγραφέας προβαίνει σε ένα σαφές,αιχμηρό καί ειρωνικό σχόλιο.

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Παρακολουθώ πιστά τη συγγραφική πορεία της συγγραφέως Κατερίνας Γυφτάκη (όσον αφορά τα μυθιστορήματα ενηλίκων που υπογράφει) κι έχοντας,πλέον,διαβάσει καί τα τρία τελευταία της έργα,μπορώ να πω πως πρόκειται για μία δημιουργό με φανερή την εξέλιξη στην γραφή της,κάτι το οποίο με χαροποιεί πολύ. Η αρχή έγινε με το βιβλίο της ''Η Ειρήνη καί ο Ληστής'',συνέχισε με το άλλο της έργο ''Πρώτα ο Λύκος'' καί τώρα με το νέο της μυθιστόρημα,με τίτλο ''Ταξιδιώτες της Βροχής",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το νέο της εκδοτικό σπίτι τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη. Καί μέχρι σήμερα δεν με έχει απογοητεύσει λεπτό. Κι αυτό σας το λέω με πάσα ειλικρίνεια. Άν καί πρόκειται για μυθιστορήματα που κυριαρχεί το αισθηματικό κομμάτι,κάθε άλλο παρά μελό,κλισέ,ή,οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να με αποτρέψει από το να τα διαβάσω υπάρχει μέσα στις ιστορίες τους. Πιθανότατα ο τρόπος γραφής της συγγραφέως να ταιριάζει σαν γάντι με τον τρόπο σκέψης μου

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Αγαπώ την αρχαία Ελλάδα καί ό,τι συνδέεται με εκείνη. Μου ασκεί μία ακαταμάχητη γοητεία στην οποία ούτε θέλω,ούτε δύναμαι να αντισταθώ. Αυτό το πέπλο μυστηρίου που την περιβάλλει εξάπτει ακόμα περισσότερο την σκέψη καί την φαντασία μου. Άλλωστε,δεν είναι λίγες οι φορές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν πολλά από όσα ζούμε σήμερα,καθώς καί διάφορες συνήθειες καί έθιμά μας να συνδέονται με αόρατους δεσμούς με το παρελθόν καί στιγμές της καθημερινότητας των αρχαίων μας προγόνων. Ακόμα καί κάποια που ίσως να θεωρούνται ως παγανιστικά,ή,ενάντια στις πεποιθήσεις της θρησκείας μας έχουν προσαρμοστεί με ανάλογο τρόπο ώστε να είναι αποδεκτά από όλους κι όλες. Μην σας κάνει εντύπωση αυτό που λέω,διότι αν το ψάξετε λίγο παραπάνω,θα το διαπιστώσετε κι εσείς με τη σειρά σας. Όλα τα παραπάνω,λοιπόν,αν συνδυαστούν,πιστεύω πως θα αποτελούσαν μία ιδανική πηγή έμπνευσης για τους/τις εκάστοτε δημιουργούς. Μάλιστα,εγώ δεν το έχω κρύψει πως αρέσκομαι να διαβάζω μυθισ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Ιωάννα Χατζηαντωνίου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "Η λίμνη της θλίψης''. Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.  Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας... ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές το πρώτο σας βιβλίο με τίτλο ‘’Η λίμνη της θλίψης’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό; Ι.Χ. Αρχικά σας ευχαριστώ πολύ. Είναι ένα βιβλίο που ασχολείται με τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του βασικού ήρωα. Στην ζωή του συμβαίνουν αναπάντεχα γεγονότα και όλη η ιστορία είναι μια πάλη με τους δαίμονές του. Μια μάχη με τις τύψεις του. Στόχος του είναι να πετύχει την πολυπόθητη λύτρωση.  ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ    " Μια παρέα θαρραλέων παιδιών ξετρελαίνονται να λύνουν μυστήρια και σκοτεινές υποθέσεις μαζί με τον σκύλο τους τον Σκάμπερ. Αυτοί είναι οι Μυστικοί Επτά, μία από τις δημοφιλέστερες σειρές της πολυβραβευμένης Ένιντ Μπλάιτον που έχει αγαπηθεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο ."    Υπάρχουν στιγμές μέσα στη χρονιά,που είτε αισθάνομαι κάποια κόπωση από τη συνεχή ανάγνωση βιβλίων,είτε η συγκέντρωσή μου πάει περίπατο,με αποτέλεσμα να μην μπορώ να αφομιώσω όσα αναφέρει ένα βιβλίο που τυγχάνει να διαβάζω τη δεδομένη στιγμή. Συνειδητά,τότε,επιλέγω να ξεφύγω κάπως από τα βιβλία ενηλίκων καί να στρέψω την προσοχή μου σε βιβλία που προορίζονται για παιδιά. Ναι,καλά ακούσατε. Με έχουν βοηθήσει πολλές φορές να κρατήσω ακμαίο το ενδιαφέρον μου για τα βιβλία,ή,για να με αποφορτίσουν από την επαφή μου με κάποιο βιβλίο που μπορεί να έχει προκαλέσει μία συναισθηματική θύελλα στην ψυχή μου,χωρίς αυτό βέβαια να είναι κάτι αρνητικό. Αλλά να που τ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη     Συνάντησα για πρώτη φορά από κοντά τη συγγραφέα/ποιήτρια Άντα Αντρέου στην παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της. Μέχρι τότε δεν γνωριζόμασταν κι αυτό με βοήθησε να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται. Άλλωστε,λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι καί η πιο σωστή. Άν καί έστεκε εκεί μπροστά μας συνεσταλμένη καί ταπεινή,μπόρεσα να διακρίνω μία σπιρτάδα,μία λάμψη στα μάτια της τη στιγμή που άρχισε να μιλά για το βιβλίο της. Εννοούσε λέξη τη λέξη που πρόφερε καί την γέμιζε με τόση αγάπη που ήξερα πως η συγγραφή είναι η ζωή της. Ένας χείμαρρος συναισθημάτων ξεπήδησε από μέσα της καί αποτυπώθηκε πάνω στα βιβλία της. Καί να που σήμερα έχω τη χαρά να σας μιλάω για την πρώτη της ποιητική συλλογή,με τίτλο ''Το Παλάτσο των Εραστών'',που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρουσία. Πολλοί/ες ίσως καί να αναρωτιέστε πως η δημιουργός έκανε αυτήν την μετάβαση από τη συγγραφή μυθιστορημάτων στη σύνθεση ποιημάτων. Όμως,δεν έγινε έτσι ξαφνικά,ούτε επιπόλαια. Για μένα ήταν κ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Αντικειμενικά είναι δύσκολο να γεννηθούν τα ίδια συναισθήματα καί σε όμοια ένταση σε όλους κι όλες τους αναγνώστες καί τις αναγνώστριες από την επαφή τους με ένα βιβλίο. Νομίζω πως όλοι κι όλες συμφωνούμε σε αυτό. Από εκεί καί πέρα,το αν μας είναι αρεστό,ή όχι,ένα βιβλίο καί ποια είναι εκείνα τα απαιτούμενα κριτήρια ώστε να το θεωρήσουμε ως τέτοιο,ποικίλουν από αναγνώστη σε αναγνώστρια εξαιτίας των υποκειμενικών προτιμήσεων του καθενός καί της καθεμίας. Καί επειδή δε δύναμαι να μιλώ εκ μέρους όλου του αναγνωστικού κοινού,θα σας μιλήσω για τις δικές μου απαιτήσεις,ως αναγνώστρια,σε σχέση με τα βιβλία που ανήκουν στην κατηγορία των θρίλερ καί δη εκείνων που παίζουν εντέχνως με την ψυχολογία μου τη δεδομένη στιγμή που τα διαβάζω. Προσωπικά απαιτώ να μην μου υπόσχονται απλά το τι θα βρω καί θα νιώσω μέσα από τις ιστορίες του,αλλά οι όποιες προσδοκίες που μου ''γεννήθηκαν'' να πραγματοποιηθούν κιόλας. Όταν μιλάμε για ψυχολογικό θρίλερ,θέλω να νιώσω

Γράφει η Κυριακή Γανίτη " Μόλις επιβιβαστήκατε σε μια πτήση προς Νέα Υόρκη. Υπάρχουν άλλοι 143 επιβάτες. Αυτό που δεν γνωρίζετε είναι ότι 30 λεπτά πριν την πτήση η οικογένεια του πιλότου έπεσε θύμα απαγωγής. Για να ζήσει η οικογένειά του, πρέπει όλοι οι επιβάτες της πτήσης σας να πεθάνουν. Ο μόνος τρόπος για να σώσει την οικογένειά του είναι να ακολουθήσει ο πιλότος τις εντολές και να ρίξει το αεροπλάνο. Καλή πτήση! "    Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου (πρόκειται για ψυχολογικό θρίλερ) της συγγραφέως T.J. Newman,με τίτλο ''Η πτώση'' που κυκλοφορεί στην χώρα μας από τις εκδόσεις Κάκτος καί ήδη είχε καταφέρει να πάρει ένα θετικό πρόσημο από μένα. Θα διατηρούνταν αυτή η καλή μου πρώτη εντύπωση καί στη συνέχεια,ή,όχι; Αρχικά,να πω ότι μου άρεσε αυτή η λιτή,μα καθ'όλα περιεκτική άτυπη εισαγωγή μας στο κλίμα της υπόθεσης,χωρίς να του αφαιρεί κάτι από το όποιο σασπένς το περιβάλλει. Βλέπετε,ως αναγνώστρια βρίσκω βαρετές καί κουραστικές αρκετές φορές τις μα