Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Γιώργος Γιώτσας - Στέλλα Καραμπακάκη Στέλλα Καραμπακάκη - Γιώργος Γιώτσας Δύο συγγραφείς που έχουν χαράξει την δική τους πορεία στον χώρο της λογοτεχνίας με ένα ευρύ ατομικό έργο πίσω τους. Δύο συγγραφείς που εργάζονται πάνω στην εξέλιξή τους προσφέροντάς μας βιβλία που υπηρετούν, επάξια, το είδος στο οποίο ανήκουν. Από την μία μεριά, η αιχμηρή, ευφυής, κατά τόπους σαρκαστική καί καυστική πένα της Στέλλας Καραμπακάκη που αρέσκεται, μέσω των έργων της, να θέτει εύστοχους προβληματισμούς γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, σε ερωτικό κυρίως επίπεδο. Κι από την άλλη μεριά, ο Γιώργος Γιώτσας. Ένας συγγραφέας που γνωρίζει τον τρόπο να ''παίζει'' με την ανθρώπινη ψυχολογία -σε επίπεδο φαντασίας καί θρίλερ- ''ζωντανεύοντας'' μέσα από τις ιστορίες του μύχιους φόβους κι εφιάλτες... Ποιο το αποτέλεσμα της ''σύμπραξης'' αυτών των δύο; Το μυθιστόρημα, με τίτλο ''Η πολλή αγάπη σκοτώνει'', που κυκλοφόρησε πρόσφατα α

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΥ Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Κατερίνα Παπαφράγκου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Έναστρον κυκλοφορεί το παιδικό της παραμύθι, με τίτλο ''ΣΟΥΖΑΝΑ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗΣ". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού. Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας... ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφόρησε, πρόσφατα, από τις εκδόσεις Έναστρον το βιβλίο σας με τίτλο   ''ΣΟΥΖΑΝΑ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗΣ''. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό; Κ.Π. Σας ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε! Η Σουζάνα και Ηρακλής είναι ένα χαρούμενο, πολύχρωμο βιβλίο που ο αναγνώστης στις σελίδες του αφήνεται να ταξιδέψει στον κόσμο των δύο ηρώων. Η Σουζάνα και ο Ηρακλής φτιάχνουν το δικό τους όμορφο σκηνικό για δύο- μέσα στο οποίο όμως χωρ

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ Λογοτεχνικό βραβείο Aspekte 2020 Λογοτεχνικό βραβείο του Ιδρύματος Jürgen Pronto 2020 Στη βραχεία λίστα του Γερμανικού Βραβείου Λογοτεχνίας 2020 Στη μακρά λίστα του βραβείου Angelus 2023 (Πολωνία) Εγώ ήθελα να φύγω. Ανάμεσα σ’ έμενα και την πόλη υψωνόταν ένας τοίχος αόρατος, ένας τοίχος που μ’ εμπόδιζε να ανήκω, όσο κι αν το ήθελα. Η αφηγήτρια επιστρέφει στην εργατική συνοικία όπου μεγάλωσε για το γάμο δύο παλιών φίλων της. Εκεί την κατακλύζουν οι αναμνήσεις από τη ζωή της με τον αλκοολικό πατέρα της και τον τυφλό παππού της – Γερμανοί εργάτες που απεχθάνονταν κάθε είδους αλλαγή. Θυμάται επίσης τη μητέρα της, μετανάστρια από την Τουρκία που αναζήτησε μια καλύτερη τύχη και εγκλωβίστηκε σε ένα σιωπηλό σπίτι. Τέλος, συλλογίζεται τις δυσκολίες που την ανάγκασαν να αλλάξει σχολείο και βιώνει ξανά νοερά τον φόβο και την ντροπή των παιδικών της χρόνων, που κατάφερε να ξεπεράσει για να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή. Κ. Δαρδανός, 29 Οκτωβρίου 2023 Deniz Ohde Διάχυτο φως Μετάφ

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Αγαπητέ/η συγγραφέα, κατέβα λίγο από το καλάμι σου! Όσοι/ες διαβάζουμε βιβλία, πέρα από αγαπημένα λογοτεχνικά είδη, έχουμε καί ''αναγνωστικές'' αδυναμίες που αφορούν τις πένες συγκεκριμένων συγγραφέων, που συνηθίζουμε να ακολουθούμε βιβλίο με το βιβλίο. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκω κι εγώ. Όμως, το τελευταίο διάστημα παρατηρώ, όλο καί πιο συχνά, κάτι που όχι μόνο με έχει προβληματίσει, αλλά τολμώ να πω πως με έχει ενοχλήσει σε μεγάλο βαθμό καί αφορά αρκετούς/ες συγγραφείς. Ποιο είναι αυτό; Το γεγονός πως έχουν καβαλήσει το καλάμι καί πάνε! Ναι, καλά ακούσατε! Δεν βγαίνουν τυχαία κάποιες λαϊκές ρήσεις. Αντιθέτως, βρίσκουν αρκετό πρόσφορο έδαφος ώστε να ''ανθίσουν''. Κι αυτό αποδεικνύεται, περίτρανα, από την συμπεριφορά τους προς το αναγνωστικό κοινό. Αγαπητέ/η συγγραφέα, κατέβα λίγο από το καλάμι σου! Ναι, μπορεί να σε θαυμάζουμε (δεν σε ζηλεύω καθόλου!) για το αδιαμφισβήτητο συγγραφικό σου

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗΣ Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε τoν συγγραφέα Αλέξανδρο Μαραγκουδάκη Γράφει ο Αλέξανδρος Μαραγκουδάκης Είμαι ο Αλέξανδρος Μαραγκουδάκης. Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Γλυφάδα. Είμαι Αξιωματικός στο Πολεμικό Ναυτικό με το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας μου σαν Ιπτάμενος στα Ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού. Την θάλασσα ή θα την ερωτευτείς ή θα σου είναι αδιάφορη. Να την μισήσεις είναι σχεδόν αδύνατον. Εξυπακούεται πως θα πρέπει να την σέβεσαι για να σε σέβεται και εκείνη! Αρκετά μετά από την πρώτη μας γνωριμία, με αρκετά ηλιοβασιλέματα και ανατολές σε Αιγαίο, Μεσόγειο και Ινδικό ωκεανό (σαν το Αιγαίο δεν έχει!), παρουσιάστηκε η επιθυμία της ενασχόλησης μου με την συγγραφή. Στην αρχή ήταν υπό μορφής αποτύπωσης συναισθημάτων, προσωπικών εμπειριών και καταστάσεων. Μετέπειτα, και βλέποντας πως αυτή η ενασχόληση μου προσφέρει πέραν την ψυχικής εκτόνωσης και εσωτερική ισορροπία, δοκίμασα την εις άπειρο θεματολογία, τα ανθρώπινα

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ Ξανά στα βιβλιοπωλεία! Πριν από είκοσι χρόνια η μεγαλύτερη αδελφή της Κλερ Σκοτ, η Τζούλια, εξαφανίστηκε. Κανένας δεν ήξερε πού πήγε – κανένα σημείωμα, κανένα πτώμα. Ένα μυστήριο που δεν λύθηκε ποτέ και διέλυσε την οικογένειά της. Τώρα ένα άλλο κορίτσι εξαφανίζεται. Οι ομοιότητες με το παρελθόν είναι ανατριχιαστικές. Και φαίνεται ότι ίσως δεν είναι το μόνο περιστατικό. Η Κλερ αρχίζει να συνδέει την εξαφάνιση με την περίπτωση της Τζούλια. Αλλά όταν αρχίζει να μαθαίνει την αλήθεια για την αδελφή της, αντιμετωπίζει μια συγκλονιστική ανακάλυψη όπου τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Η Karin Slaughter (γεν. 1971) πλάθει ένα συναρπαστικό, καθηλωτικό μυθιστόρημα, όπου η βία δεν γνωρίζει όρια. Ο αναγνώστης πρέπει να είναι προετοιμασμένος για ένα δεξιοτεχνικό αλλά σκληρό μυθιστόρημα. Κ. Δαρδανός, 26 Οκτωβρίου 2023 Karin Slaugher Όμορφα κοριτσιά Μετάφραση: Κωνσταντίνος Αρμάος, Μαρία Πλουμιτσάκου Το ελπιδοφόρο στοιχείο στην ιστορία είναι αυτό του συνεχούς αγώνα, της αδιάκοπης πρ

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Είναι οι συγγραφείς περισσότεροι/ες απ'όσους/ες διαβάζουν βιβλία; Η αφορμή, για την δημοσίευση του σημερινού άρθρου, ήταν μία συζήτηση που είχα πρόσφατα με αρκετούς ανθρώπους του συγγενικού μου περιβάλλοντος. Επειδή γνωρίζουν πως έχω τα blogs, συχνά-πυκνά, με ρωτούν για το πως πάνε τα βιβλία, ποιες είναι οι νέες κυκλοφορίες, αλλά καί τι θα τους/τις πρότεινα να διαβάσουν. Ε, δεν θέλω κι εγώ πολύ κι αρχίζω καί τους μιλάω ασταμάτητα -στην κυριολεξία- για όλα τα καινούργια βιβλία καί τους/τις ανερχόμενους/ες συγγραφείς που έχουν πέσει στην αντίληψή μου όλο αυτό το διάστημα. Κι ενώ εγώ μιλάω με ενθουσιασμό για όλα αυτά, εκείνοι/ες δείχνουν να μην συμμερίζονται την ίδια άποψη με εμένα. Η αλήθεια είναι πως θέλησα να μάθω καί την δική τους άποψη, με δεδομένο πως η επαφή τους με τα βιβλία έχει να κάνει μόνο με την ανάγνωση. Καί ξέρετε ποια ήταν η σχεδόν ομόφωνη απορία όλων; Άν, τελικά, εκείνοι/ες που δηλώνουν συγγραφείς είναι

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ένα κοινό χαρακτηριστικό των περισσοτέρων έργων που ανήκουν στην αστυνομική λογοτεχνία, καί το οποίο παρατηρώ όλο καί πιο έντονα στα βιβλία του είδους που διαβάζω, είναι πως πίσω από την ιστορία ενός αστυνομικού μυθιστορήματος καί του όποιου εγκλήματος μπορεί ν΄αναφέρεται μέσα σε αυτό, δεν παύουν να υποβόσκουν καλά κρυμμένα ζητήματα -ένοχα ή μη- που μας απασχολούν ως κοινωνία στο σύνολό μας. Ζητήματα όπως η προκατάληψη καί ο φόβος απέναντι σε κάτι διαφορετικό καί ξένο, η προσφυγιά, η ανάγκη για επιβίωση, οι ανθρώπινες σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, η αίσθηση του καθήκοντος, ο εκφυλισμός της εξουσίας καί άλλα πολλά... Η πιο πρόσφατη ''ανακάλυψή'' μου είναι η πένα του συγγραφέα Χαράλαμπου Στυλιανού. Πιο συγκεκριμένα, η ανάγνωση του νέου του αστυνομικού μυθιστορήματος, με τίτλο ''Να ξέρεις σε είδα'', το οποίο κυκλοφόρησε προ ολίγων ημερών από τις εκδόσεις Βακχικόν, ήταν η βασική αιτία μίας αναγνωστικής ''σχέσης'' μεταξύ ε

α έκανες διαφορετικά; Το νέο απρόσμενα εμπνευσμένο διασκεδαστικό μυθιστόρημα του David Michie τώρα σε όλα τα βιβλιοπωλεία! Για φαντάσου… Αν το κάρμα δεν περίμενε μέρες, χρόνια ή επόμενες ζωές; Αν λειτουργούσε στιγμιαία; Αν τις καλές σου πράξεις τις ακολουθούσε άμεσα ένα απροσδόκητο κέρδος, ενώ τις κακές μια αναπάντεχη συμφορά; Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος; Πόσο διαφορετικός θα ήσουν εσύ; Θα πλήγωνες ξανά τον άνθρωπό σου ή θα στεκόσουν στο πλάι του; Θα μιλούσες με τον ίδιο τρόπο στους υπαλλήλους σου, στους γονείς σου και στα παιδιά σου ή θα συμπεριφερόσουν σε όλους με απόλυτη καλοσύνη και σεβασμό; Θα πάταγες επί πτωμάτων για να γίνεις επιτυχημένος ή θα επέλεγες τον δρόμο της συνεργασίας και του υγιούς ανταγωνισμού; Θα φερόσουν με τον ίδιο τρόπο στους συνανθρώπους σου ή θα του αποδεχόσουν γι' αυτό που είναι, δείχνοντας αγάπη και αλληλεγγύη;  Το νέο απρόσμενα εμπνευσμένα διασκεδαστικό μυθιστόρημα του  David Michie μόλις κυκλοφόρησε! ΚΑΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Διαχωρίζοντας το βιβλίο από τον/την συγγραφέα του καί το αντίστροφο... Κάτι το οποίο με απασχολεί πολύ ως αναγνώστρια -καί από συζητήσεις μου καί με άλλους/ες βιβλιόφιλους/ες παρατηρώ να το συμμεριζόμαστε ως άποψη- είναι ο διαχωρισμός του εκάστοτε βιβλίου που διαβάζουμε από τον/την συγγραφέα του, καθώς καί το αντίστροφο. Άνθρωποι είμαστε όλοι κι όλες καί είναι απόλυτα φυσικό καί αποδεκτό να διαφέρουμε. Το ίδιο καί οι αναγνωστικές μας προτιμήσεις. Κατά πόσο, όμως, μας επηρεάζουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ακούσια ή εκούσια, οι όποιες μας συμπάθειες ή διαφορές με τους/τις συγγραφείς των βιβλίων; Φυσικά καί δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος όλων, μα θα σας παραθέσω τον δικό μου τρόπο σκέψης. Προσέξτε! Ποτέ έως σήμερα δεν έχω προσπαθήσει να επιβάλλω την γνώμη μου σε εσάς, αλλά ούτε υποστηρίζω πως είναι καί η πιο σωστή! Κι αφού το ξεκαθαρίσαμε καί αυτό -αν καί νομίζω πως πάντα ήταν δεδομένο- ας περάσω παρακάτω. Ναι, δηλών

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Βρυκόλακες, λυκάνθρωποι, ξωτικά, νεράιδες καί άλλα πλάσματα της φαντασίας σαγηνεύουν με την ακαταμάχητη αλλόκοτη φύση τους πολλούς καί πολλές από εμάς, που αναζητούμε βιβλία φαντασίας με ήρωες καί ηρωϊδες ανάλογα πλάσματα. Καθόλου δεν είναι τυχαίο όλο αυτό, καθώς καί στην λαογραφία/παράδοση του τόπου μας υπάρχουν πάρα πολλές ιστορίες καί μύθοι που σχετίζονται με βρυκόλακες καί νεράιδες. Ίσως αυτός να είναι καί ένας από τους βασικούς καί διαχρονικούς λόγους που μας είναι τόσο αγαπητή η θεματολογία βιβλίων με ανάλογες αναφορές. Εξαίρεση σε αυτόν τον ''κανόνα'' δεν θα μπορούσα να αποτελώ ούτε εγώ, αφού κάθε φορά που μου δίνεται η ευκαιρία να διαβάσω ένα βιβλίο με την συγκεκριμένη θεματολογία, κάνω σαν μικρό παιδί που του χάρισαν καινούργιο παιχνίδι! Ένα νέο βιβλίο που ήρθε να βρει την θέση του στην βιβλιοθήκη, μα καί στο μυαλό μου, είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς ''Δεσμοί αίματος'', με τίτλο ''Η προφητεία των σκιών''

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1990 ΗΛΙΟΠΕΤΡΑ ιτιά κρυστάλλινη, νερένια λεύκα, και σιντριβάνι που ο άνεμος διπλώνει, και δέντρο ριζοβόλο που χορεύει, του ποταμού ροή που καμπυλώνει, πάει εμπρός, γυρίζει πίσω, αλλάζει κοίτη και πάντα χύνεται: Ο Οκτάβιo Πας ανήκει στους δημοφιλέστερους ποιητές παγκοσμίως, η δε φήμη του εμπεδώθηκε ήδη με την έκδοση των πρώτων ποιητικών βιβλίων του. Η απονομή σε αυτόν του βραβείου Νόμπελ την έφτασε στο απόγειό της. Στην Ελλάδα είναι επίσης από παλιά πολύ γνωστός, και ως ποιητής, αλλά και ως θεωρητικός της ποίησης και ως δοκιμιογράφος. Τώρα εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά το σύνολο του ισπανόφωνου ποιητικού του έργου, από τις πρώτες του υπερρεαλιστικές δοκιμές έως τα πολιτικά και φιλοσοφικά ποιήματά του. Η έκδοση συνοδεύεται από επεξηγήσεις και ερμηνευτικές κατευθυντήριες οδηγίες του ίδιου του ποιητή για τα επί μέρους έργα του, μαζί με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που επιτρέπουν την ανετότερη πρόσβαση σε ένα έργο, όπου έχουν έλθει σε ώσμωσ