Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Τίτλος βιβλίου: Τιμαλφή Εξ ορισμού γνωρίζουμε πως η λέξη τιμαλφή συνδέεται με πολύτιμους λίθους καί άλλα πολλά αντικείμενα μεγάλης αντικειμενικής χρηματικής αξίας. Όμως, ως τιμαλφή για εμάς τους ανθρώπους δεν θεωρούνται μόνο τα άψυχα αντικείμενα, αλλά κυρίως τα αγαπημένα μας πρόσωπα καί η οικογένειά μας. Άλλωστε, πόσες φορές δεν έχουμε αποδώσει σε αυτά τα πρόσωπα τον χαρακτηρισμό ''θησαυρός''; Ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας, που αν ω μη γένοιτο τον στερηθούμε με τον έναν, ή, τον άλλον τρόπο, τότε ο πόνος θα μας καταβάλει εφ’όρου ζωής. Κι αυτό γιατί κάποιες απώλειες ποτέ δεν παύουν να μας πληγώνουν, όσα χρόνια κι αν περάσουν... Μεγάλη εισαγωγή καί θα ήταν παράλειψή μου να μην σας συστήσω την συγγραφέα του βιβλίου, την Ελευθερία Γκινάλα, που είδε ένα μεγάλο όνειρό της να πραγματοποιείται με την έκδοση αυτού του πρώτου της βιβλίου. Ένα ενδιαφέρον μυθιστόρημα, που ενώ κινείται στα πλαίσια της φαντασίας, καταπιάνεται με το ζήτημα της αντιμετώπισης το

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ύβρις, ο κλώνος που θα γινόταν Θεός. Συγγραφέας:  Περικλής Μπέλλας Περιγραφή: Πόσο πιθανό είναι ο γενετιστής καθηγητής, Έντουαρντ Χάρινγκτον, να καταφέρει να επαναφέρει στη ζωή όντα που έχουν εκλείψει από καιρό, να τα κλωνοποιήσει, αλλά και να δημιουργήσει νέα από τη μίξη του DNA τους; Είναι, από κάποιο παιχνίδι της μοίρας, ο νεαρός Ελληνοαμερικανός τυχοδιώκτης, Σπύρος «Ντοκ» Μπιουκάναν, αυτός που θα τον βοηθήσει να μετατρέψει τα δημιουργήματά του σε μικρούς Θεούς ή τελικά θα τον αποτρέψει να υλοποιήσει τα παρανοϊκά του σχέδια; Ποιος από τους δυο θα κερδίσει την καρδιά της σαγηνευτικής Νάταλι; Η ανθρώπινη παράνοια οδηγεί νομοτελειακά την ανθρωπότητα στην αυτοχειρία και το χάος φαντάζει πιο κοντινό από ποτέ. Η εποχή των κλώνων βίαια ανατέλλει. Θα έχει το ηθικό, και όχι μόνο, δικαίωμα ο άνθρωπος να γίνει Θεός στη θέση Του; Μπορεί να μειώσει την εντροπία στην αταξία που προκαλεί ολοένα και περισσότερο ο ίδιος στο σύστημα που ο Θεός κάποτε «εν

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Πόσες φορές σας έχει τύχει, εντελώς ακούσια, να εμμένετε στην ανάγνωση βιβλίων, τα οποία ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο είδος; Εγώ επειδή βάζω ένα πρόγραμμα/χρονοδιάγραμμα, προσπαθώ να αποφεύγω αυτήν την συνθήκη, μα να που υπάρχουν στιγμές που τον λόγο τον έχουν τα ίδια τα βιβλία καί εκείνα ορίζουν τον όποιο ρυθμό... Όταν, λοιπόν, έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου το βιβλίο της συγγραφέως Κέντρα Έλιοτ (Kendra Elliot), με τίτλο ''Η Τελευταία Αδελφή'' (The Last Sister), το οποίο κυκλοφορεί στην χώρα μας από τις εκδόσεις Ιβίσκος, σε μετάφραση της κυρίας Χριστίνας Ζαχαρίου, με δεδομένο πως μιλάμε για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, σε συνδυασμό με τον υπότιτλό του ''Το χαμένο κομμάτι του παζλ'', πολλές σκέψεις ήρθαν να κατακλύσουν τον νου μου... Ο αδελφικός δεσμός, από την αρχαιότητα έως καί τις μέρες μας, έχει μία αξία καί δυναμική που δύσκολα μπορεί κάτι να την ξεπεράσει. Κεντρικό θέμα σε πολλά βιβλία, οι δημιουργοί των οποίων έχουν προσ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Τίτλος βιβλίου ''Ντοπαμίνη'' Δεν μπορείτε να πείτε. Ασυνήθιστος καί μη αναμενομένος για ένα λογοτεχνικό έργο, με δεδομένο, πως δεν τυγχάνει συχνά ένας/μία δημιουργός να χρησιμοποιεί ως τίτλο του βιβλίου του/της το όνομα μίας φαρμακευτικής ουσίας. Ειδικότερα, όταν εκείνη φέρει ένα αρνητικό πρόσημο καί έχει συνδεθεί με κάποια παρανομία (καί διατέλεση αυτής) στο μυαλό μεγάλης μερίδας των πολιτών. Όμως, ο ανερχόμενος συγγραφέας Κωνσταντίνος Τσάβαλος φαίνεται πως δεν στέκεται στις όποιες προκαταλήψεις καί στους δήθεν καθωσπρεπισμούς καί χαράσσει με θράσος καί θάρρος, -τολμώ να πω-, την δική του πορεία, η οποία δεν χωρά σε στεγανά καί σε κοινά αποδεκτά ''καλούπια''... Αφετηρία, λοιπόν, της ανάγνωσης του βιβλίου ο τίτλος του. Κι όμως, δεν μπορώ να στρέψω τόσο εύκολα το βλέμμα μου από αυτόν καί ειδικά από τον τρόπο που έχει επιλεχθεί να γραφτεί πάνω στο εξώφυλλο. Πέρα από τα κεφαλαία γράμματα, η λέξη είναι χωρισμένη σε δύο μέρη ''

ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΕΛΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΥ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΥΡΙΔΟΥ (Ellaria Black) Οι δημιουργοί συστήνονται...κι οι συγγραφείς Ελένη Αποστολάτου & Ελευθερία Μαυρίδου (aka Ellaria Black) μας μιλούν για τους ''Κανόνες του Δράκου'' Γράφει η Ellaria Black Χαίρετε! Είμαστε οι συγγραφείς Ελευθερία Μαυρίδου και Ελένη Αποστολάτου, δύο φίλες οι οποίες ενώθηκαν ακόμα περισσότερο μέσα από την αγάπη τους για τη συγγραφή. Ξεκινήσαμε να δημοσιεύουμε τις ιστορίες μας στην παγκόσμια λογοτεχνική πλατφόρμα: Wattpad, το 2019. Έκτοτε έχουμε συγγράψει αρκετά μυθιστορήματα και διηγήματα. Η έκδοση του πρώτου έντυπου μυθιστορήματός μας έγινε από τις εκδόσεις Ελκυστής, τον Φεβρουάριο του 2023, και αποτελεί την αρχή της τριλογίας μας με τίτλο: «Οι κανόνες του Δράκου». Οι κανόνες του Δράκου ανήκουν στο είδος της ερωτικής λογοτεχνίας-mafia/dark romance. Μέχρι στιγμής έχουν εκδοθεί τα δύο πρώτα βιβλία-κανόνες, τα οποία μάς ταξιδεύουν στον κόσμο της παρανομίας, της περιπέτειας και του έντονου ερωτισμού.

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Όλο καί πιο σπάνια επιλέγω να διαβάσω επανεκδόσεις βιβλίων εγχώριων, ή, μη συγγραφέων. Άν καί έχω μία σταθερή άποψη γύρω απ'αυτές, δεν είμαι παντελώς απόλυτη καί υπάρχουν περιπτώσεις βιβλίων, που ναι, το ομολογώ πως θα επιλέξω να τα αναζητήσω καί να τα διαβάσω. Αφορούν, κυρίως, βιβλία που για ποικίλους λόγους δεν κατάφερα να τα διαβάσω στην πρώτη τους έκδοση, ή, που τα υπογράφουν αγαπημένοι/ες συγγραφείς καί τυγχάνει να λείπουν από την συλλογή μου. Ένα τρανό παράδειγμα είναι το μυθιστόρημα της συγγραφέως Ελευθερίας Μεταξά, ''Σπασμένος καθρέφτης'', το οποίο, προσφάτως, επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μίνωας, άκρως ανανεωμένο τόσο ως προς το περιεχόμενο, όσο καί προς τον καινούργιο τίτλο, που φέρει ''Η κόρη της λήθης''. Η συγγραφέας Ελευθερία Μεταξά έχει δώσει καί περάσει με απόλυτη επιτυχία τις εξετάσεις της -στον χώρο της λογοτεχνίας- εξ ου καί το φανατικό αναγνωστικό κοινό, που την ακολουθεί βιβλίο με το βιβλίο. Εγώ ποτέ έω

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Μαρία Παναγοπούλου Γράφει η Μαρία Παναγοπούλου Αυτό που με τράβηξε περισσότερο στη συγγραφή είναι ότι η εξάσκησή της συναρμόζει όλους τους διαφορετικούς άξονες της ζωής· αφού για να γράψεις, πρέπει να αγαπάς, να μαθαίνεις, να οραματίζεσαι - και να περιφρουρείς ένα κομμάτι μοναξιάς. Κι από την άλλη, αυτό που με έκανε να νιώσω κατάλληλη για ένα τέτοιο τόλμημα είναι η πίστη ότι διαθέτω κάποια σχετική «συμβατότητα»: Η μυθοπλασία, πέρα από την καλλιτεχνική ανάγκη για δημιουργία ή τη συγγραφική αγάπη για τις λέξεις και τις ιδέες, εμπλέκει μια ιδιαίτερη ευαισθησία στην αλληλεπίδραση με τον εαυτό και τον κόσμο, που εκφράζεται ως προσοχή, ενσυναίσθηση, φαντασία και έλξη για την κρυμμένη αλήθεια των πραγμάτων. Το «Δόγμα» -το βιβλίο μου που εκδόθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις «βακχικόν»- είναι ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αν και ακριβέστερα θα το χαρακτήριζα πολιτικής φαντασίας, καθώς παρουσιάζει

Γράφει η Κυριακή Γανίτη «Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, αν υπάρχει κάποιος λόγος που γίνονται όλα…» Αχ, το πόσο απολαμβάνω να ''παίζω'' με τους τίτλους των εκάστοτε βιβλίων που διαβάζω, νομίζω πως είναι πασιφανές. Δεν νομίζω πως χρειάζεται επεξήγηση... Φυσικά καί δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση σε αυτόν τον άτυπο ''κανόνα'' ο τίτλος του νέου βιβλίου της συγγραφέως Μαρίας Πρινάρη-Καρκαβατσάκη, ''Λάχεσις'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Θέλετε λίγο η αρχαιοελληνική του προέλευση, λίγο τα όσα αντιπροσώπευε ως έννοια, οι αισθήσεις μου είχαν οξυνθεί καί αδημονούσαν να ''χαθούν'' στην ιστορία του βιβλίου... Λάχεσις... Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, μία εκ των τριών αδελφών, που ως μοίρες όριζαν την πορεία ζωής του κάθε ανθρώπου. Λάχεσις... Εκείνη που όριζε το τι θα ''λάχει'' σε κάθε άνθρωπο. Εξ ου καί το όνομά της. Ίσως η πιο σημαντική εκ των τριών μοιρών...  Άγνωστο σε εμάς το

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ''Η ελεύθερη βούληση μπορεί να κάνει τους ταπεινούς μεγάλους και να μεταμορφώσει τους αδύναμους σε δυνατούς. Όπως έναν δειλό σε ήρωα.'' Αγαπώ την ιστορία στον ίδιο βαθμό που λατρεύω την φαντασία. Κι όταν αυτές οι δύο κατηγορίες ενώνονται κάτω από το πρίσμα της λογοτεχνίας, το αποτέλεσμα μόνο εκρηκτικό μπορεί να θεωρηθεί. Μύθος καί πραγματικότητα, ιστορικά πρόσωπα μα καί πλάσματα της φαντασίας, αρχαία μυστικά, μαγεία, ξόρκια, θεοί που υπηρετούν το σκοτάδι καί δαίμονες, ιέρειες ταγμένες να υπηρετούν έναν θεό καί μάγισσες, στοιχειωμένα καί μαγεμένα δάση καί φαράγγια, καθώς καί πολεμιστές που δεν διστάζουν πουθενά καί λαχταρούν την εκδίκηση είναι μερικά από όσα θα συναντήσουμε μέσα στο πρώτο βιβλίο του συγγραφέα Δημήτρη Καριώτογλου, με τίτλο ''Ο δρόμος των αυτοκρατόρων'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως καί ''ανοίγει'' την τριλογία ''Τα χρονικά του φωτός και του σκότους''. Ένα βιβλίο που υπ

Η ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΜΑΡΙΑ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε την ποιήτρια Μαρία Σταυροπούλου Γράφει η Μαρία Σταυροπούλου ''παρΑνοϊκός δολοφόνος λέξεων'', η πρώτη μου ποιητική απόπειρα μετά από έναν εσωτερικό μονόλογο και ένα ψυχογράφημα. Ένα βιβλίο που συγκεντρώνει 54 ποιήματα των έξι περίπου τελευταίων ετών που έμεναν σε μία άκρη του μυαλού μου μην ξέροντας τι να τα κάνω μέχρι που πήρα την απόφαση της έκδοσής τους. Μέσα από αυτά λυτρώθηκε ένα κομμάτι του εαυτού μου και κατάφερα να με γνωρίσω καλύτερα και να συμφιλιωθώ με τους δαίμονές μου. Σε αυτό το βιβλίο, όπως και στα προηγούμενα, το ζητούμενο είναι ο άνθρωπος. Η επίπονη αναζήτηση του εαυτού του μέσω της ενδοσκόπησης. Κάθε βράδυ αδημονώ να με γνωρίσω καρφώνοντάς με Η κατανόηση του ότι είναι ολόκληρος και ότι δεν έχει ανάγκη από δεκανίκια, η σχέση του με τους άλλους ανθρώπους και με την κοινωνία, η προσπάθειά του να παραμείνει άνθρωπος με τρυφερότητα και να ζει μία ουσιαστική ζωή, η μετουσίωσή του σε Άν

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός το 14 ο βιβλίο της πετυχημένης καί πολύ αγαπημένης παιδικής/εφηβικής σειράς ''ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΞΕΝΕΡΩΤΗΣ'', με τίτλο ''ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ ΚΟΛΛΗΤΗ'', που υπογράφει η συγγραφέας Ρέιτσελ Ράσελ. Καί μπορώ να σας πω πως πρόκειται για μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα η ανάγνωσή του. Άν καί δεν έχω διαβάσει κάποιο προγενέστερο βιβλίο της σειράς, η συγγραφέας μπόρεσε καί με ένταξε τόσο ομαλά στο γενικότερο κλίμα της υπόθεσης, που είχα την αίσθηση, πως όχι μόνο γνώριζα την πρωταγωνίστρια από παλιά, αλλά ότι ανήκα κι εγώ στην παρέα της. Η περίοδος της προεφηβείας, μα καί η ''είσοδος'' όλων μας σε αυτό που λέγεται ''εφηβεία'' κάθε άλλο παρά εύκολη μπορεί να θεωρηθεί. Είναι μία καίρια καί μεταβατική χρονική περίοδος προς τον δρόμο της ενηλικίωσης, όπου ένας άνθρωπος προσπαθεί να βρει τις ισορροπίες καί να κατανοήσει καί εντέλει να αποδεχθεί τις ριζικές α

Γράφει η Κυριακή Γανίτη «Μέρα μεσημέρι τον φάγανε, στον δρόμο. Τον γαζώσανε μπροστά σε όλο τον κόσμο και κανείς δεν ξέρει τίποτα». Με τις αναγνωστικές μου ''απαιτήσεις'' διαρκώς να αυξάνονται, έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι, αν τελικά εμείς, ως αναγνωστικό κοινό, βάζουμε οι ίδιοι/ες εμπόδια στην απόλαυση των λογοτεχνικών έργων. Aναζητώντας, εμμονικά, το επόμενο αριστούργημα που θα μας καθηλώσει, δεν δίνουμε τον χώρο καί τον χρόνο στους/στις συγγραφείς να καλλιεργήσουν τα έργα τους πάνω σε ένα πρόσφορο έδαφος. Καί κάπου εδώ τίθενται κάποια ερωτήματα που θα μας προβληματίσουν. Μήπως θα πρέπει να βάλουμε την φιλαναγνωσία σε μία πιο ρεαλιστική βάση; Μήπως οφείλουμε να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε καί νέους/ες συγγραφείς, που κάνουν τώρα το λογοτεχνικό τους ντεμπούτο; Μήπως η παρουσία νέων συγγραφέων καί η οπτική τους σχετικά με τα βιβλία δύναται να φέρει έναν αέρα αναζωογόνησης καί να ειπωθούν πράγματα που δεν έχουν λεχθεί έως σήμερα; Είμαι μία εκ των αναγνωστριών που έχω εκφέρε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Η βία καί όποια μορφή αυτή μπορεί να λάβει είναι ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΑ! Θεωρώ πως όλοι κι όλες συμφωνούμε σε αυτό. Είτε σωματική, είτε λεκτική, είτε ρατσιστική, είτε έμφυλη, είτε λόγω ομοφοβίας, είτε ψυχική, είτε ενδοσχολική, είτε εντός του εργασιακού περιβάλλοντος, είτε σε μία φιλική ή ερωτική σχέση, είτε τέλος εντός του πλαισίου της οικογένειας ΔΕΝ έχει καμία θέση, όχι μόνο μέσα σε μία πολιτισμένη (εντός κι εκτός εισαγωγικών) κοινωνία, αλλά πουθενά. Θα μου πείτε, -κι εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας- ,πως στο χέρι όλων μας είναι να εξαλειφθεί παντελώς. Πόσο εφικτό, όμως, είναι αυτό, όταν η ρίζα του προβλήματος που ακούει στο όνομα ‘’βία’’ είναι συνδεδεμένο απαρχής κόσμου με την ύπαρξη του ανθρώπου καί δυστυχώς διαιωνίζεται βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος να ανθίσει στο μυαλό καί στην ψυχή πολλών ανθρώπων εξαιτίας λανθασμένων παγιωμένων αντιλήψεων ή λόγω αμάθειας; Προσωπικά δεν δύναμαι να βρω καμία απολύτως ικανή αιτιολογία ώστε να δικαιολογήσω ανάλογες πράξεις... Το τελευταίο διάσ

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com) Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ζώντας τα απωθημένα μας (αναγνωστικό κοινό & συγγραφείς) μέσα από τα πρόσωπα των βιβλίων... Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται για ποιον λόγο μπορεί να ταυτιστεί, ή όχι, με ένα, ή, παραπάνω πρόσωπα κάποιου/ων βιβλίου/ων.  Ο δυναμισμός της ψυχής καί ο χαρακτήρας του εκάστοτε προσώπου; Μία κοινή καταγωγή;  Ίδια ''θέλω'' καί ''πιστεύω''; Παρόμοια όνειρα καί στόχοι ζωής; Πιθανές ομοιότητες σε εμπειρίες π.χ. σπουδές, χόμπι, κλπ.; Θαυμασμός;  Ή κάτι άλλο; Όλα αυτά, ως ένα βαθμό, είναι λογικά, αρκεί να μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε για αληθινούς ανθρώπους, αλλά για λογοτεχνικά πρόσωπα, αποκυήματα της φαντασίας του/της εκάστοτε δημιουργού... Βέβαια, δεν παύει να υπάρχουν λογοτεχνικά πρόσωπα που μας γεννούν αρνητικά συναισθήματα, τα οποία προκαλούνται εξαιτίας των κακών συμπεριφορών, πράξεων, χαρακτήρων, αποφάσεων καί γενικότερης στάσης ζωής αυτών. Κάτι πάλι κατανοητό, με δεδομένο πως

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Η σκέψη καί μόνο πως μπορεί -ανά πάσα ώρα καί στιγμή- να εξαφανιστεί με μυστήριο τρόπο, άνευ αιτίας καί κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, είναι ικανή να ''ξυπνήσει'' τους χείριστους εφιάλτες μας καί να μας ''γεννήσει'' τα πιο ακραία, άσχημα καί επώδυνα συναισθήματα. Είναι γεγονός ότι οι εξαφανίσεις ανθρώπων, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο καί στην χώρα μας, μοιάζουν να μην έχουν σταματημό καί καθένας καί καθεμία από εμάς -όσο κι αν το απευχόμαστε- είτε μπορεί να βρεθούμε στην θέση του ανθρώπου που έχει χαθεί, είτε των συγγενών κάποιου/ας εξαφανισμένου/ης. Ναι, δεν είναι πάντα ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ούτε μπορούμε να πούμε με σιγουριά πώς εμάς δεν μας αφορά... Αρκεί να ανοίξουμε την τηλεόρασή μας καί να μας γίνει γνωστή η εξαφάνιση κάποιου ανθρώπου από κάποια εκπομπή, τις ειδήσεις, ή, την ανακοίνωση του amber/silver alert. Δυστυχώς, όμως, όλες οι εξαφανίσεις (τουλάχιστον η πλειοψηφία αυτών) δε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ Συγγραφέας:  Γιώργος Κωνσταντίνου Εκτιμώ τους ανθρώπους, που αν καί μεγαλώνουν, δεν "αφήνονται" στα χρόνια που περνούν...  Εκείνοι/ες που επιλέγουν να κρατούν ζωντανή την οξυδέρκεια του νου τους καί δεν επιτρέπουν στην λήθη να τους/τις "απορροφήσει" στην δίνη της.  Εκείνοι/ες που δηλώνουν σθεναρά την παρουσία τους στην ζωή, αμφισβητώντας τα πάντα, ψάχνοντας ικανοποιητικές απαντήσεις σε ό,τι μπορεί να τους/τις προβληματίζει σε κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό, μα πάνω απ'όλα ανθρώπινο επίπεδο...  Εκείνοι/ες που δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να γίνει έρμαιο σε ό,τι τους "επιβάλλεται" από τους/τις γύρω τους...  Εκείνοι/ες που έχουν "πιάσει" αυτό που πολλοί/ες αποκαλούν ως νόημα της ζωής...  Καί για να σας προλάβω, μην κάνετε το λάθος να νομίσετε πως πρόκειται για οποιασδήποτε μορφής αμπελοφιλοσοφίες, ή, λοιπά λόγια του αέρα που απλώς καί μόνο "ανακυκλώνονται" μέσα στον ίδιο φαύλ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος: ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ Συγγραφέας: Μαρία Χίου ''Όταν η αγάπη συγκρούεται με τη λογική και η φιλοδοξία με την ηθική, διαφορετικοί άνθρωποι που συνδέονται μεταξύ τους με έναν περίεργο τρόπο, καλούνται να επιλέξουν πώς θα πορευτούν. Και τότε στον διάβα τους συμπαρασύρουν αθώους και ένοχους…'' Από την αρχαιότητα έως καί τις μέρες μας, οι άνθρωποι αρέσκονται στο να δοκιμάζουν τις δυνάμεις καί τις αντοχές τους. Πειραματίζονται καί φτάνουν στα άκρα, πιστεύοντας πως θα καταφέρουν να φτάσουν την απόλυτη γνώση καί αθανασία. Λες καί μπορούν να αντικαταστήσουν τον θεό καί να γίνουν εκείνοι/ες στην θέση του μικρότεροι/ες, ή, μεγαλύτεροι/ες θεοί/ες. Άραγε, από πού προκύπτει όλη αυτή η επιθυμία; Προς τί όλη αυτή η αλαζονεία καί η έπαρση; Καί κυρίως με ποιο κόστος τόσο για εκείνους, όσο καί για τους γύρω τους; Η συγγραφέας Μαρία Χίου μέσα από το νέο της κοινωνικό μυθιστόρημα, με τίτλο ''ΤΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ'', που

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Ο Μικρός Φιλικός Συγγραφέας:  Μαρία Αρβανιτάκη Εάν θυμάμαι καλά, σας έχω ξαναμιλήσει για το πόσο χρήσιμα θεωρώ ότι είναι τα βιβλία που προορίζονται για παιδιά καί εφήβους/ες, ώστε να τα/τους βοηθήσουν να έρθουν πιο κοντά στην ιστορία του τόπου μας καί να λάβουν πολλές πληροφορίες γύρω από εκείνη, δίχως να υπάρχει αυτό το αυστηρό ''πρωτόκολλο'' του σχολείου. Ναι, με αφορμή την επικείμενη εορτή της εθνικής επετείου, της 25ης Μαρτίου, διάβασα καί σας παρουσιάζω το παιδικό βιβλίο της συγγραφέως Μαρίας Αρβανιτάκη, με τίτλο ''Ο Μικρός Φιλικός'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια, σε εικονογράφηση της κυρίας Στέλλας Ματάλα καί απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 9-10 ετών καί άνω, καθώς καί εφήβους/ες.  Ναι, εννοείται πως δεν πρέπει να φτάνει η ημερομηνία μίας σημαντικής επετείου, ώστε να θυμόμαστε καί να μνημονεύουμε την θυσία καί τις ηρωϊκές πράξεις σπουδαίων ανθρώπων (ανδρών καί γυναικών), που έδωσαν καί τη