Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη "Ποτέ δεν είναι λάθος να περιμένεις την αγάπη. Στο τέλος πάντα έρχεται ακόμα κι αν περνάει μέσα από συντρίμμια. Έτσι κατακτιέται, με τις θυσίες που κάνεις για χάρη της."    Το τελευταίο διάστημα δέχομαι έναν άτυπο ''βομβαρδισμό'' από αισθηματικά μυθιστορήματα. Δεν γνωρίζω αν το σύμπαν επιθυμεί να μου στείλει κάποιο μήνυμα,ή,είναι μία τυχαία συγκυρία. Για να είμαι ειλικρινής,κατά το παρελθόν,αυτό ίσως να με ''ενοχλούσε'',όμως,με μεγάλη μου χαρά διαπιστώνω πως πλέον καί η εν λόγω κατηγορία βιβλίων τείνει να αποβάλλει λανθασμένα μοτίβα καί ''πρότυπα'' καί να έχουμε στα χέρια μας βιβλία που τα διακρίνει ένας ορθός καί περιποιημένος λόγος καί ταυτόχρονα να εστιάζουν στην ουσία μέσω αληθοφανών ηρώων καί ηρωϊδων καί των όποιων καταστάσεων βιώνουν.  ''Η Θάλασσα δεν ξεκουράζεται ποτέ, γιατί πάντα γυρεύει τον Ουρανό της."   Ποια η Θάλασσα καί ποιος ο Ουρανός; Η απάντηση στην ερώτηση είναι η καθεμία καί

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Τίτλος: Η κυριαρχία της Σιωπής Στο άκουσμά του,η πρώτη μου σκέψη είναι το τι θα γινόταν αν όντως στο εγγύτερο,ή,στο πιο μακρινό μέλλον επικρατούσε παντού καί μόνιμα η σιωπή γύρω μας. Άν εμείς οι άνθρωποι σταματούσαμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας μέσω της ομιλίας; Άν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας να ήταν μέσω ηλεκτρονικών συσκευών που δεν θα ήταν τόσο απαραίτητη καν η δική μας αλληλεπίδραση μαζί τους; Αλλά καί πάλι σκέφτομαι πως η πραγματικότητα που ζούμε δεν απέχει καί πολύ από αυτό. Έτσι δεν είναι; Ελάτε. Ας το παραδεχθούμε επιτέλους πως οι ταχύτατοι ρυθμοί που κινούνται τα πάντα γύρω μας μας έχουν εγκλωβίσει σε μία ανάλογη συνθήκη (προς το παρόν μικρότερης εμβέλειας) από την οποία δύσκολα θα ξεφύγουμε αν δεν δράσουμε γρήγορα. Καλή δεν λέω η ανάπτυξη της τεχνολογίας καί χρήσιμη όταν αξιοποιείται λογικά καί με μέτρο,αλλά η αποξένωση οδηγεί στην ρήξη των ανθρωπίνων σχέσεων... Κι αυτό πρέπει να μας φοβίζει... Η σιωπή,από μία απλή έννοια,να αποκτήσει υπόσταση καί άτυπ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ    Με μεγάλη μου χαρά παρατηρώ όλο καί περισσότερους/ες συγγραφείς,αρκετά νέους/ες σε ηλικία,να δείχνουν την αγάπη τους για την ποίηση καί να καταπιάνονται με αυτήν,προσφέροντάς μας αξιόλογες ποιητικές συλλογές που υπηρετούν επάξια αυτό το λογοτεχνικό είδος. Πάντα με τον απαραίτητο αέρα φρεσκάδας,η ποίηση όχι μόνο αναζωογονείται καί συμβαδίζει καί προσαρμόζεται με τα δεδομένα της εποχής καί τις ανάγκες του αναγνωστικού κοινού,αλλά καταφέρνει καί αγγίζει τις ψυχές μεγαλύτερης μερίδας των αναγνωστών/στριων,χωρίς να υπάρχουν οι παράμετροι της ηλικίας,του φύλου,του μορφωτικού επιπέδου κι άλλα που μέχρι πρότινος συνόδευαν (εντός κι εκτός εισαγωγικών) την ποίηση.    Με μεγάλη μου χαρά διαβάσα καί σας παρουσιάζω την πρώτη ολοκληρωμένη ποιητική συλλογή του ανερχόμενου καί πολλά υποσχόμενου ποιητή Ανδρέα Καλογιάννη,με τίτλο ''Καρμική έλξη'',που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο.    Καρμική έλξη... Μα θα μπορούσε να βρεθεί πιο κατάλληλος

  Γράφει η Κυριακή Γανίτη  Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός πως όλο καί περισσότεροι/ες συγγραφείς δείχνουν την τάση να μας προσφέρουν κοινωνικά μυθιστορήματα που γυρίζουν την πλάτη στα παρωχημένα μοτίβα του παρελθόντος καί να αποκτούν έναν αέρα αναζωογόνησης καί την απαραίτητη δόση φρεσκάδας με σκοπό να προσελκύσουν μεγαλύτερη μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Σε αυτό,λοιπόν,το πλαίσιο διάβασα καί σας προτείνω το νέο βιβλίο της συγγραφέως Μιρέλλας Παπαϊωάννου,με τίτλο ''Κύκλος'',που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως. Ένα μυθιστόρημα,που με την πρώτη ματιά μπορεί να χαρακτηριστεί ως κοινωνικό,αλλά είναι ένα βαθύ ψυχογράφημα,όχι μόνο του κεντρικού ήρωα,αλλά ως ένα βαθμό καί των λοιπών προσώπων καί κατ'επέκταση σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.    Η συγγραφέας επιλέγει έναν λιτό καί περιεκτικό από άποψη νοήματος τίτλο. Η λέξη ''κύκλος'',πέρα από το γεωμετρικό του σχήμα κι όσα συνειρμικά μας έρχονται στο μυαλό καί συνδέονται με αυτόν,δύναται να συμβολίσει αρκετ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Παρακαλούμε, καθίστε άνετα στην Business Class θέση σας και προσδεθείτε. Φυσικά! Με μεγάλη μου χαρά. Άλλωστε,ποιος/α θα αρνηθεί μία ανάλογη πρόταση;  Το επόμενο ταξίδι μας ξεκινά με πιλότο μας την Μαρία Φώσκολου. Αυτό ακούγεται ενδιαφέρον,καθότι δεν έχω διαβάσει κάποιο προηγούμενο έργο της συγγραφέως καί πάντα αγαπώ να ανακαλύπτω την πένα κι άλλων συγγραφέων καί να ταξιδεύω,έστω καί νοερά,μαζί τους. Κι αφού έγιναν όλα τα παραπάνω,ας προχωρήσω στα αποκαλυπτήρια του προορισμού,με συγχωρείτε,του τίτλου του βιβλίου ήθελα να πω,ο οποίος είναι ''Αγνή εκδίκηση''. Ένας τίτλος που με απασχόλησε καί θα σας εξηγήσω στην συνέχεια τους λόγους. Α,να μην ξεχάσω πως η εταιρεία που μας παρέχει το ταξίδι καί θα μας μεταφέρει είναι οι εκδόσεις Υδροπλάνο. Τί λέτε; Είστε έτοιμοι/ες για την απογείωση; Δηλαδή την ανάγνωση του βιβλίου;      ''Αγνή εκδίκηση'',όπως ξέρουμε ο τίτλος του βιβλίου κι από την πρώτη στιγμή που το έπιασα στα χέρια μου,θέλησα να τ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη " Η Ελλάδα είναι τα παιδικά μου χρόνια. Το καταφύγιό μου, όταν έχω στεναχώριες. Κάθε φορά που επιστρέφω τα χέρια μου ακουμπάνε στον ουρανό και η ψυχή μου τον Θεό. Αυτή είναι η πατρίδα μου ." Τίτλος: Για μια πατρίδα Κι εγώ επιλέγω να σταθώ στην λέξη ''πατρίδα''...  Μία λέξη που κουβαλάει πάνω της πολλά παραπάνω από όσα δηλώνει απλά ο ορισμός της... Μία λέξη που μπορεί να ταυτιστεί με εκατομμύρια μέρη,όσα καί οι άνθρωποι που ζουν σε αυτά,τα ονειρεύονται,τα αναπολούν,τα αγαπούν,τα υπερασπίζονται καί τα έχουν ταυτίσει με άλλα πρόσωπα,εμπειρίες ζωής,χαρές καί λύπες. Μία λέξη που η έννοια της οποίας δίνει δύναμη. Γίνεται έμπνευση. Γίνεται κίνητρο καί λάβαρο για επανάσταση κι απελευθέρωση. Άλλωστε,ποιον/α κατατρεγμένο/η δεν θα ακούσεις να λέει πως ονειρεύεται την δική του/της πατρίδα; Έναν τόπο που θα τον νιώσει δικό του/της καί θα μπορέσει να ζήσει αξιοπρεπώς,ελεύθερα καί με ηρεμία όλα όσα επιθυμεί; Κι ας μην το πάμε μακρυά... Ας δούμε λίγο τ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη  Τίτλος: Ένα Μόνο Γράμμα Πόση δύναμη,άραγε,έχει ένα μόνο γράμμα; Πόσο αθώο κι άδολο,ή,καταστροφικό μπορεί να είναι; Μπορεί ένα μόνο γράμμα να είναι ικανό να φέρει τα πάνω-κάτω καί να αλλάξει άρδην την ζωή μας; Μπορεί ένα μόνο γράμμα να φανερώσει όλα όσα πρέπει να παραμείνουν στο σκοτάδι,ή,να προστάξει/απαιτήσει από εμάς μία άτυπη καί από κοινού αποδεκτή ομερτά;   Στην πένα η ανερχόμενη καί πολλά υποσχόμενη συγγραφέας Έλενα Παπαδοπούλου. Η συγγραφέας μέσα από το πρώτο της μυθιστόρημα,που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη,δεν επιλέγει να ακολουθήσει μία ασφαλή (εντός κι εκτός εισαγωγικών) διαδρομή όσον αφορά το είδος της ιστορίας που θα ξεδιπλώσει μέσα στις σελίδες του βιβλίου της. Για πολλούς/ες κάνει την ανατροπή καί μας προσφέρει μία ιστορία με έντονο το κοινωνικό στοιχείο που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Ρίσκο για μία νέα δημιουργό; Ίσως... Αλλά,γιατί όχι; Ποιος/α ορίζει με το ποιο λογοτεχνικό είδος επιτρέπεται να καταπιαστεί ένας/μία δημιουργός,νεότε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Τίτλος: Άγγελοι και Δαίμονες- Διαόλια και Τριβόλια! Κατηγορία βιβλίου: Αισθηματικό Τί;  Σας φαίνεται παράξενη έως καί αντιφατική η συνύπαρξη αυτών των δύο;  Να,όμως,που η συγγραφέας Σοφία Κορωνίδου μέσα από το νέο της βιβλίο,που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο,δεν επιθυμεί να μας προσφέρει ξαναζεσταμένο φαγητό. Αντίθετα,επιλέγει έναν χιουμοριστικό καί σπιρτόζικο τίτλο που θα μας κάνει να δούμε την συγκεκριμένη κατηγορία βιβλίων μέσα από μία νέα καί φρέσκια ματιά,χωρίς το βιβλίο να χάνει κάτι από την ουσία του,ούτε να έχει καμία πρόθεση χλευασμού,ή,υποτίμησης. Προσωπικά με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη αυτή η κίνηση της συγγραφέως. Μην σας πω πως η πρώτη αυθόρμητη αντίδρασή μου ήταν να γελάσω (προφανώς κι εννοώ με την καλή έννοια) καί να εκφράσω την σκέψη μου πως θα πέρναγα σίγουρα καλά με το συγκεκριμένο βιβλίο. Άλλωστε,αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Να περνάμε ευχάριστες στιγμές με τα βιβλία που διαβάζουμε;   Η συγγραφέας καταφέρνει καί με ευφυή τρόπο ν

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Είμαι υπέρμαχος της άποψης πως τα αληθινά καί δυνατά συναισθήματα δεν σβήνουν καί δεν χάνονται,μα παραμένουν πάντα ζωντανά μέσα στην σκέψη καί στην ψυχή μας. Ναι,μπορεί να φαντάζουν αλλιώτικα καί να προσαρμόζονται κατά κάποιον τρόπο στις συνθήκες της ζωής μας,όμως,κανείς καί καμία δεν μπορεί να μας τα στερήσει. Αντίθετα δυναμώνουν καί μεστώνουν όλο καί περισσότερο. Ας πάρουμε για παράδειγμα τον έρωτα καί την αγάπη. Ο πρώτος είναι σαρωτικός,ζηλιάρης,εγωϊστής καί διεκδικητικός,ενώ η δεύτερη είναι συνώνυμο της ανιδιοτέλειας,της εμπιστοσύνης καί της ηρεμίας. Ο πρώτος χρειάζεται παρά μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να γεννηθεί,αλλά η δεύτερη χρειάζεται περισσότερο χρόνο κι έρχεται να ομορφύνει ακόμη περισσότερο την ζωή μας,ακόμη κι αν κοπάσει κάπως η σφοδρότητα του πρώτου. Παραμένει εκεί για να μας θυμίζει όλα όσα νιώσαμε καί να κρατά δυνατή την φλόγα αυτού του δεσμού...    Το τελευταίο διάστημα φτάνουν στα χέρια μου όλο καί περισσότερα αισθηματικά μυθιστορήματα,όχι απ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ   Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέμαι,μήπως τελικά οι απαιτήσεις καί οι μεγάλες προοσδοκίες,που έχουμε ως αναγνωστικό κοινό από τα βιβλία που διαβάζουμε,έχουν μετατρέψει την φιλαναγνωσία σε έναν διαρκή μαραθώνιο αναζήτησης του επόμενου αριστουργήματος; Μήπως,τελικά,η ουσία της λογοτεχνίας ταυτίζεται με την έννοια της ψυχαγωγίας; Μήπως αυτός θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός μας σκοπός καί ''όρος'' ώστε να μας είναι αρεστό ένα βιβλίο; Καί για να σας προλάβω,εννοείται πως καί η αρτιότητα σε συνδυασμό με την αμεσότητα της γραφής του/της εκάστοτε δημιουργού παίζει σημαντικό ρόλο. Τί γίνεται,όμως,αν όντως αυτά είναι δεδομένα,αλλά εξακολουθούμε να μην νιώθουμε πλήρεις από τα όσα διαβάζουμε; Για σκεφτείτε το λίγο...   Διαβάζοντας καθημερινά κι ασταμάτητα βιβλία,υπάρχουν φορές που γοητεύομαι περισσότερο από τα απλά. Δεν ξέρω αν έχω φτάσει σε κάποιον αναγνωστικό κορεσμό,-αν καί το βρίσκω απίθανο να συμβεί-,μα τυγχάνει να με γεμίζο

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΙΛΙΑ ΛΑΚΙΔΟΥ Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας/θεατρολόγος Ίλια Λακίδου. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από την ΚΑΠΑ Εκδοτική κυκλοφορούν τα βιβλία της με τίτλους ''Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ" καί ''ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΙΝ ΣΤΟ ΜΕΤΑ". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδα. Για όσους/ες επιθυμούν να τα διαβάσουν,μπορούν να τα προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.  Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας... ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Πώς μπήκε η συγγραφή στην ζωή σας; Ι.Λ.  Στο πλαίσιο της εργασίας μου ως εκπαιδευτικός θεατρικής αγωγής και αναζητώντας έργα για να παίξουν θέατρο οι μαθητές και οι μαθήτριες μου, συχνά βρισκόμουν στη θέση να διασκευάζω υπάρχοντα κείμενα γιατί συνήθως το πλήθος των προσώπων των έργων δεν ικανοποιούσε τις ανάγκες των τμημάτων μου ή οι σκηνικές απαιτήσεις ήταν μεγάλες για το σχολικό πλαίσιο. Από την άλλη, η προετοιμασία έργων μέσα από τις διαδικ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Φοβάμαι πως θα αρχίσω να γίνομαι γραφική σχετικά με το πως η πανδημία έγινε πηγή έμπνευσης για ήδη καταξιωμένους συγγραφείς,αλλά καί για άλλους/ες που επελεξαν να κάνουν το πρώτο τους συγγραφικό βήμα. Δεν ξέρω για εσάς,μα για μένα πλέον ένας καλός λόγος για να πειστώ να διαβάσω ένα βιβλίο που σχετίζεται με αυτό το θέμα είναι ο συγγραφέας που το υπογράφει. Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ,για να μην υπάρξουν τυχόν παρεξηγήσεις. Έχοντας διαβάσει προηγούμενο έργο κάποιου/ας συγγραφέα/εως καί ούσα εξοικειωμένη με την πένα του/της,με ιντριγκάρει ως σκέψη το πως μπορεί να αναπτύξει την πανδημία ως θέμα μέσα σε νέο του/της βιβλίο. Ειδικά,αν έχω μείνει ικανοποιημένη,θα υπάρχει εξ αρχής μία θετική διάθεση στο να διαβάσω το βιβλίο καί να μην περάσει από το νου μου η σκέψη πως πιθανότατα θα βρω πάλι μία από τα ήδη πολυειπωμένα.     Σχεδόν απ'αρχής χρόνου η ανθρωπότητα έρχεται αντιμέτωπη με μικρότερα,ή,μεγαλύτερα δεινά που είτε επηρεάζουν μία συγκεκριμένη μερίδα τ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ    Η πρώτη μέρα που όλα τα παιδιά περνάνε την πόρτα του δημοτικού,καθώς καί η τελευταία που την κλείνουν πίσω τους είναι δύο σημαντικοί σταθμοί,όχι μόνο για την εκπαίδευσή τους,αλλά καί για την πορεία της υπόλοιπης ζωής τους. Είναι μέρες καί εμπειρίες που χαράσσονται ανεξίτηλα στην μνήμη τους. Αλίμονο,αν έχουν υπάρξει άνθρωποι,που όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει,να μην θυμούνται τις πρώτες σκέψεις βλέποντας μπροστά τους το κτίριο όπου θα φοιτούσαν για τα επόμενα έξι χρόνια,το πρώτο καρδιοχτύπι που ένιωσαν για το αν θα έκαναν νέες φιλίες,τις απορίες για όλα όσα θα μάθαιναν καί για το αν θα είχαν δάσκαλο ή δασκάλα,αν θα συναντούσαν τους φίλους καί τις φίλες τους από το νηπιαγωγείο,τα πόσα γέλια,τις πλάκες καί τα παιχνίδια που έπαιζαν στα διαλείμματα,όλα όσα τα συντρόφευαν αυτά τα χρόνια,αλλά καί ο φόβος καί οι σκέψεις για το άγνωστο που απλωνόταν μπροστά τους καί άκουγε στα ονόματα γυμνάσιο,λύκειο,σπουδές κλπ. Τα έξι χρόνια του δημοτικού είναι συνδεδε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη   Εν αναμονή της κυκλοφορίας του νέου βιβλίου της συγγραφέως Αλέκας Ζωγράφου από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη καί μιας καί είχα στα χέρια μου τρία δικά της έργα,σκέφτηκα πως θα ήταν μία καλή ιδέα να σας τα παρουσίασω μέσα από ένα μικρό αφιέρωμα,σαν αυτά που τόσο πολύ αγαπάτε όπως κι εγώ. Σήμερα,λοιπόν,θα γνωρίσουμε τα βιβλία της με τίτλους: ''Για Δυο Σμαράγδια",''Αγάπη όπως… Αλμύρα" καί ''Το Τανγκό της Ηλέκτρας". Για ευνόητους λόγους,όπως η αποφυγή τυχόν επαναλήψεων,να μην γίνω κουραστική καί για να μην χαθεί κάτι από την ομορφιά καί την δυναμική των βιβλίων,το αφιέρωμα θα είναι συνοπτικό με εστίαση στα βασικά που θεωρώ πως πρέπει να ειπωθούν...     Διαβάζοντας,λοιπόν,ένας/μία αναγνώστης/στρια τα παραπάνω βιβλία θα διαπιστώσει πως βασίζονται πάνω σε έναν κοινό παρανομαστή που δεν είναι άλλος από την μεστή καί κατανοητή,μέσα στην λιτότητά της,γραφή της συγγραφέως. Μία πένα γλαφυρή κι ενδιαφέρουσα που κοσμείται από αμεσότητα,ορθ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Νιώθω πολύ μεγάλη χαρά καί τιμή,όταν επικοινωνούν μαζί μου είτε ανερχόμενοι/ες,είτε ήδη καταξιωμένοι/ες συγγραφείς που έχουν ένα μεγάλο κοινό που τους/τις ακολουθεί με σκοπό να διαβάσω καί να παρουσιάσω τα έργα τους στο blog μου. Συνήθως απαντώ αυτοστιγμεί,ή,μετά από μία μέρα λόγω φόρτου εργασίας. Ειδικά,όταν πρόκειται για συγγραφείς που έχω ήδη διαβάσει προγενέστερα έργα τους,η φαντασία μου καλπάζει σαν αδάμαστο άτι καί λαχταρώ να μάθω τι νέο θα μας προσφέρουν κι αν έχει υπάρξει η πολυπόθητη εξέλιξη. Έχοντας διαβάσει τα δύο προηγούμενα βιβλία (για ενήλικες) της συγγραφέως Σάρας-Κατερίνας Παπαδάκη καί μείνει ικανοποιημένη,δεν χρειάστηκαν παρά λίγες ώρες για να της απαντήσω θετικά καί να που σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να σας μιλήσω για το νέο της βιβλίο. Ο λόγος για την συλλογή 121 διηγημάτων με τίτλο ''121 καρέ'' που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο.   Τίτλος ''121 καρέ''.  Λιτός καί περιεκτικός,φανερώνει καί

Γράφει η Κυριακή Γανίτη    Ναι,είναι γεγονός! Μετά το πολυαγαπημένο μας ''Μυθιστόρημα με κλειδί'' καί την πρώτη μας γνωριμία με την πένα του συγγραφέα Χρήστου Μαρκογιαννάκη,οι εκδόσεις Μίνωας προχωρούν στην κυκλοφορία του επόμενου αστυνομικού του μυθιστορήματος με τίτλο ''Στον 5ο όροφο της Νομικής",η γαλλική έκδοση του οποίου είχε λάβει το βραβείο της Académie du Var. Άραγε,τί μας επιφύλασσε ο συγγραφέας μέσα από την υπόθεση του παρόντος έργου; Σε ποια αναγνωστικά μονοπάτια θα μας οδηγούσε αυτήν την φορά; Τί νέο θα μας πρόσφερε; Εγώ δεν σας το κρύβω,πως ανυπομονούσα να λάβω τις απαντήσεις στα άνωθεν ερωτήματα καί σε συνδυασμό με την προγενέστερη πολύ καλή εμπειρία καί τα όσα είχα αποκομίσει από την επαφή μου με το πρώτο βιβλίο,ήδη με διακατείχε μία θετική διάθεση. Θα συνεχιζόταν,όμως,καί στην συνέχεια; Αυτό θα το διαπίστωνα διαβάζοντας το νέο του βιβλίο. Όπερ κι εγένετο.    Ο συγγραφέας εμπνέεται ως τίτλο του βιβλίου,μα καί χώρο που θα διαπραχθεί ένα σημαντ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη     '' Είμαστε,κορίτσι μου,οι απόγονοι των μαγισσών που δεν κατάφεραν να καψούν. '' Κι όμως,αυτήν την φράση δεν την συναντώ για πρώτη φορά μέσα στο βιβλίο της συγγραφέως Λυδίας Θεοχάρη,με τίτλο ''Οι κόρες της μάγισσας'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο. Δεν δύναμαι να θυμηθώ με ακρίβεια που την έχω ξανακούσει,αλλά είναι τόσο χαρακτηριστική που δεν ξεχνιέται. Βλέπετε,πίσω από αυτήν υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα καί μία βασική αλήθεια. Λανθασμένα καί δυστυχώς με ολέθρια αποτελέσματα για πολλά χρόνια οι γυναίκες καταδικάστηκαν,εκδιώχθηκαν καί εντέλει θανατώθηκαν με βάναυσο κι απάνθρωπο τρόπο με την κατηγορία της δήθεν άσκησης μαγείας... Κι έρχομαι να σας ρωτήσω. - Θεωρείται κάποια γυναίκα ως μάγισσα επειδή της έχει χαριστεί το προνόμιο να γεννά καί να διαιωνίζει τη ζωή; - Θεωρείται κάποια γυναίκα ως μάγισσα επειδή γνωρίζει τις θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων καί των λοιπών φυτών της φύσης καί τα χρησιμοποιεί ώστε ν