Το σημάδι της σταγόνας. Βιβλίο Β΄
Άν καί στο παρελθόν είχα δοκιμάσει την τύχη μου αναφορικά με την ανάγνωση βιβλίων, τα οποία ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας, τα αποτελέσματα κάθε άλλο παρά ανταποκρινόμενα στις όποιες προσδοκίες μου ήταν... Ένα βιβλίο, που με έκανε να ''δω'' τα βιβλία της συγκεκριμένης κατηγορίας με άλλα μάτια καί να αναπτύξω μία αναγνωστική ''λαχτάρα'' προς εκείνα, ήταν το πρώτο μυθιστόρημα της τριλογίας του συγγραφέα Ρήγα Βικιώτη, με τίτλο ''Το σημάδι της σταγόνας''. Ναι, δεν το κρύβω πως σε εκείνο οφείλω αυτήν μου την ''μεταστροφή'' καί ήταν μεγάλη η χαρά που ένιωσα, καθώς μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω καί το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, με τίτλο ''Το σημάδι της σταγόνας. Βιβλίο Β΄'', που -όπως καί το προηγούμενο- κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Πιάνοντας το βιβλίο στα χέρια μου, είναι αλήθεια πως η εικόνα του εξωφύλλου μου έκανε πάρα πολύ καλή εντύπωση καί ένιωσα πως είχα να προσδοκώ πολλά από την υπόθεσή του. Άραγε, η σκέψη μου θα έβρισκε αντίκρισμα, ή, είχα κάνει λάθος;
''Οι πλανήτες Γη και Ευρώπη πέρασαν τη δοκιμασία και δεκατρία χρόνια μετά η συμβίωση γήινων και αρτιξιανών εξελίσσεται ομαλά. Όμως, η κοινωνική ειρήνη θα βρεθεί σε κίνδυνο, καθώς οι μεταλλαγμένοι omissilz εξεγείρονται για την κατάστασή τους, ενώ οι κυβερνήσεις κωλυσιεργούν στην προσπάθεια απελευθέρωσης του Άρτιξ από τα τυραννικά δεσμά. Ο Μάξιμος, για λόγους που δεν κατανοεί, αντιμετωπίζει επιθετική συμπεριφορά και από την οικογένειά του και από τους συναδέλφους του, και αποφασίζει να απομακρυνθεί. Και ξαφνικά, η εμφάνιση μίας omissilz θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, από όπου θα ξεχυθούν αλήθειες και μυστικά. Και η οικογένεια Βιπάτη, χωρίς τον Μάξιμο ενεργό και με την Ανδρομάχη σε κακή ψυχικά κατάσταση, πρέπει και πάλι να δώσει τη λύση. Μπορούν τα παιδιά τους Ίων, Τιμοθέα και Ιάσων να ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα; Μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ του Καλού, ή θα επικρατήσουν οι δυνάμεις του σκοταδισμού και των συμφερόντων;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Καί για να μην σας αφήσω με την απορία, να σας πω πως, προφανώς, καί δεν έσφαλα. Από την αρχή, κιόλας, της εξιστόρησης της υπόθεσης καί ''τοποθέτησής'' μας μέσα σε αυτήν, μας γίνεται εμφανές πως ο συγγραφέας έχει ανέβει επίπεδο, τόσο αναφορικά με την γραφή του, όσο καί με το γενικότερο κλίμα γύρω από την πλοκή. Ο συγγραφέας, ουσιαστικά, επιλέγει να ακολουθήσει μία αυστηρή, σχεδόν στρατιωτική πορεία, με απόλυτη πειθαρχία, που δεν του επιτρέπει να παρεκκλίνει από τα λεγόμενά του καί τον σκοπό που εκείνα επιτελούν. Το ''παιχνίδι'' λαμβάνει, πλέον, μία άλλη στρατηγική που επικεντρώνεται στην ευφυϊα του μυαλού τόσο των εμπλεκόμενων προσώπων, όσο καί του αναγνωστικού κοινού. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα γεωπολιτικό, κοινωνικό, αλλά καί ηθικό πλαίσιο, που μας βάζει στην διαδικασία να σκεφτούμε πολλά καί να αναθεωρήσουμε ( ; ) άλλα τόσα.
Καί πάλι είναι μόνο αυτά;
Όχι!
Καθ'όλη την διάρκεια της ανάγνωσης μας προσφέρονται απαντήσεις σε ερωτήματα καί σκέψεις του προηγούμενου βιβλίου, ''γεννιούνται'' καινούργια ερωτηματικά, ενώ ταυτόχρονα, εκεί που όλα μοιάζουν να έχουν ανατραπεί, ξαναμπαίνουν σε νέες βάσεις, που θα μας κινητοποιήσουν καί θα μας κάνουν να θέλουμε να δούμε το πως θα ολοκληρωθεί η παρούσα τριλογία. Καί επειδή ούτε θέλω να γίνω κουραστική, ούτε παραπάνω φλύαρη απ΄όσο πρέπει, αποκαλύπτοντας κάτι που ίσως να στερήσει κάτι από την ομορφιά του βιβλίου, εδώ θα ολοκληρώσω την καταγραφή των σκέψεών μου για εκείνο, προτρέποντάς σας να αναζητήσετε τόσο αυτό, όσο καί το πρώτο (αν κι εφόσον δεν το έχετε κάνει έως σήμερα).
Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λυκόφως.
Διαβάστε την κριτική μου για το πρώτο βιβλίο ''Το σημάδι της σταγόνας - Δοκιμασία" εδώ: https://vivliovamon.blogspot.com/2023/04/blog-post_29.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου