Αφιέρωμα στις ποιητικές συλλογές ''Τα τραίνα ταξιδεύουν ακόμα'' & ''Η ανορθογραφία των τραίνων''
Αφιέρωμα στις ποιητικές συλλογές ''Τα τραίνα ταξιδεύουν ακόμα'' & ''Η ανορθογραφία των τραίνων''
Νομίζω πως είναι άκρως σπάνιο -αν μπορώ να κρίνω βάσει της προσωπικής μου εμπειρίας ως αναγνώστρια- να υπάρχει μία άτυπη ακολουθία, σαν άλλη διλογία, κλπ., μεταξύ δύο ποιητικών συλλογών. Όταν, λοιπόν, έφτασαν στα χέρια μου οι ποιητικές συλλογές ''Τα τραίνα ταξιδεύουν ακόμα'' καί ''Η ανορθογραφία των τραίνων'', που υπογράφει ο ποιητής Θεόδωρος Π. Ζαφειρίου (κυκλοφορούν αμφότερες από τις εκδόσεις Andy's Publishers), διαπίστωσα πως είναι εφικτό μία ποιητική συλλογή να ακολουθεί μία άλλη καί να υπάρχει μία αβίαστη συνοχή, τόσο ως προς την θεματική, όσο καί προς τα νοήματα που προκύπτουν μέσω των ποιημάτων. Ναι, γνώριζα εξ αρχής πως επιθυμούσα να σας μιλήσω γι'αυτές τις δύο συλλογές μέσω ενός περιεκτικού αφιερώματος.
Δεν είναι η πρώτη, αλλά ούτε η τελευταία -θέλω να πιστεύω- φορά που έρχομαι σε επαφή με τα έργα του συγκεκριμένου ποιητή. Άν καί δεν τον γνωρίζω προσωπικά, τον εκτιμώ ως γραφιά (με την καλή ερμηνεία του όρου), καθώς παρατηρώ ότι δείχνει αμέριστο σεβασμό καί προσοχή απέναντι στην λογοτεχνία καί κατ'επέκταση στο αναγνωστικό κοινό. Ο λόγος του έχει μία αμεσότητα καί καθαρότητα, που ενισχύεται από ευφυές καί σκωπτικό χιούμορ, καμία τάση διδαχής, βερμπαλισμού, ή, συγγραφικών τρικ, αλλά στοχεύει εκεί που πρέπει, όπως οφείλει να κάνει η εκάστοτε ποιητική συλλογή, που στηρίζεται σε ένα κοινωνικό υπόβαθρο καί θέτει ανάλογους προβληματισμούς. Εξαίρεση, συνεπώς, σε αυτόν τον άτυπο ''κανόνα'' δεν θα μπορούσαν να αποτελούν οι δύο παρούσες συλλογές.
Ακούγοντας τους τίτλους, που επιλέγει ο ποιητής για να τιτλοφορήσει τις δύο του συλλογές, ''Τα τραίνα ταξιδεύουν ακόμα'' & ''Η ανορθογραφία των τραίνων'', είναι αλήθεια πως μας προτρέπει να τους προσεγγίσουμε τόσο μέσα από μία μεταφορική, όσο καί μέσα από μία ρεαλιστική ματιά. Ναι, τα τραίνα (μην ψάχνετε κάποιο λάθος στην ορθογραφία της λέξης!) θα μπορούσαν να παραλληλιστούν με τα ''οχήματα'' στα οποία βρισκόμαστε ως επιβαίνοντες καθ'όλη την διάρκεια της ζωής μας καί κάθε σταθμός, ίσως ένα σημαντικό γεγονός, ή, εμπειρία, που μπορεί να μας σημάδεψε... Ναι, η διαδρομή δεν είναι πάντα μία εύκολη καί βατή ευθεία. Μπορεί να προκύψουν αναπάντεχα εμπόδια, μα καί τραγικά γεγονότα... Ναι, η ζωή συνεχίζεται με, ή, χωρίς εμάς... Κι εμείς, μαζί με άλλους ανθρώπους, είμαστε αναπόσπαστο ''κομμάτι'' αυτών των τραίνων.
Εάν μπορούσα να χαρακτηρίσω τις δύο ποιητικές συλλογές, θα τις χαρακτήριζα ως ιδανικές για απαιτητικούς/ες καί άκρως σκεπτόμενους/ες αναγνώστες/στριες, που δεν δειλιάζουν μπροστά στην αλήθεια καί την δύναμη των λέξεων, που φέρνουν στην επιφάνεια από ποικίλα συναισθήματα, κακώς κείμενα, έως καί εικόνες που σοκάρουν όχι μόνο κοιτώντας τες, μα λαβαίνοντας την ψυχή μας... Δύο ποιητικές συλλογές που με άγγιξαν βαθειά καί θα μείνουν για αρκετό καιρό νωπές στην μνήμη καί στην καρδιά μου...
Αναζητήστε τις! Καλή ανάγνωση.
[Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Οφείλω να σας πω ότι η χρονική συγκυρία της δημοσίευσης του αφιερώματος ήταν καθ'όλα τυχαία καί σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να εκμεταλλευτώ (εντός κι εκτός εισαγωγικών) την τραγωδία του φονικού εγκλήματος που διαπράχθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2023, στα Τέμπη, με την σύγκρουση των δύο τρένων. Δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου, όταν ετοίμαζα το πρόγραμμα με την σειρά παρουσίασης των βιβλίων.]
Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Andy's Publishers.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου