Ζώντας τα απωθημένα μας (αναγνωστικό κοινό & συγγραφείς) μέσα από τα πρόσωπα των βιβλίων...

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Ζώντας τα απωθημένα μας (αναγνωστικό κοινό & συγγραφείς) μέσα από τα πρόσωπα των βιβλίων...

Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται για ποιον λόγο μπορεί να ταυτιστεί, ή όχι, με ένα, ή, παραπάνω πρόσωπα κάποιου/ων βιβλίου/ων. 

Ο δυναμισμός της ψυχής καί ο χαρακτήρας του εκάστοτε προσώπου;

Μία κοινή καταγωγή; 

Ίδια ''θέλω'' καί ''πιστεύω'';

Παρόμοια όνειρα καί στόχοι ζωής;

Πιθανές ομοιότητες σε εμπειρίες π.χ. σπουδές, χόμπι, κλπ.;

Θαυμασμός; 

Ή κάτι άλλο;

Όλα αυτά, ως ένα βαθμό, είναι λογικά, αρκεί να μην ξεχνάμε ότι δεν μιλάμε για αληθινούς ανθρώπους, αλλά για λογοτεχνικά πρόσωπα, αποκυήματα της φαντασίας του/της εκάστοτε δημιουργού...

Βέβαια, δεν παύει να υπάρχουν λογοτεχνικά πρόσωπα που μας γεννούν αρνητικά συναισθήματα, τα οποία προκαλούνται εξαιτίας των κακών συμπεριφορών, πράξεων, χαρακτήρων, αποφάσεων καί γενικότερης στάσης ζωής αυτών. Κάτι πάλι κατανοητό, με δεδομένο πως πολλές φορές αντιπαραβάλουμε την αληθινή ζωή με όσα διαβάζουμε μέσα στα βιβλία καί τα κρίνουμε με βάσει του τι εμείς θεωρούμε ως σωστό καί ηθικά αποδεκτό. Ή είναι κάτι παραπάνω; Μήπως τους/τις ζηλεύουμε γιατί εκείνοι/ες μπορούν να κάνουν όλα όσα θέλουν, ενώ εμείς όχι; Μήπως είναι, τελικά, μία συγκαλυμμένη ζήλεια, κακία, ή, καί κόμπλεξ όλο αυτό;

Αυτό, όμως, που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γεγονός πως υπάρχει μερίδα του αναγνωστικού κοινού, καθώς καί μερίδας κάποιων συγγραφέων, που ζουν τα όποια απωθημένα τους μέσα από τα πρόσωπα των βιβλίων. Λες καί μέσω αυτών μπορούν να αφήσουν στην άκρη τις όποιες αντιστάσεις, φόβους, ηθικούς φραγμούς, αδυναμίες, ή, ό,τι άλλο μπορεί να τους/τις κρατά πίσω καί να ταυτίζονται σε υπερβολικό βαθμό με αυτά τα πρόσωπα, σε σημείο του να έχουν την ψευδαίσθηση πως αυτό που διαβάζουν, ή, γράφουν είναι η αληθινή ζωή τους... Κι αναρωτιέμαι... Δεν μπορούν να το αντιληφθούν από μόνοι/ες τους; Καί όχι δεν είμαι υπερβολική, διότι έχω παραδείγματα κάποιων ανθρώπων (κυρίως συγγραφέων) που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία...

Η συμβουλή μου -αν θέλετε την κρατάτε, αν θέλετε την πετάτε- είναι να ζήσετε την δική σας ζωή! Μην τρέφετε αυταπάτες καί μην γίνεστε έρμαια της φαντασίας, διότι θα έρθει η στιγμή που η πραγματικότητα θα φυσήξει δυνατά καί θα διαλύσει το όποιο συννεφάκι (δώστε του ό,τι χρώμα επιθυμείτε) στο οποίο κάθεστε πάνω καί η πτώση θα είναι ανώμαλη...

Τα σχόλια σας πάντα ευπρόσδεκτα κάτω από το άρθρο!