Η Τελευταία Αδελφή
Πόσες φορές σας έχει τύχει, εντελώς ακούσια, να εμμένετε στην ανάγνωση βιβλίων, τα οποία ανήκουν σε ένα συγκεκριμένο είδος; Εγώ επειδή βάζω ένα πρόγραμμα/χρονοδιάγραμμα, προσπαθώ να αποφεύγω αυτήν την συνθήκη, μα να που υπάρχουν στιγμές που τον λόγο τον έχουν τα ίδια τα βιβλία καί εκείνα ορίζουν τον όποιο ρυθμό... Όταν, λοιπόν, έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου το βιβλίο της συγγραφέως Κέντρα Έλιοτ (Kendra Elliot), με τίτλο ''Η Τελευταία Αδελφή'' (The Last Sister), το οποίο κυκλοφορεί στην χώρα μας από τις εκδόσεις Ιβίσκος, σε μετάφραση της κυρίας Χριστίνας Ζαχαρίου, με δεδομένο πως μιλάμε για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, σε συνδυασμό με τον υπότιτλό του ''Το χαμένο κομμάτι του παζλ'', πολλές σκέψεις ήρθαν να κατακλύσουν τον νου μου...
Ο αδελφικός δεσμός, από την αρχαιότητα έως καί τις μέρες μας, έχει μία αξία καί δυναμική που δύσκολα μπορεί κάτι να την ξεπεράσει. Κεντρικό θέμα σε πολλά βιβλία, οι δημιουργοί των οποίων έχουν προσπαθήσει να μιλήσουν γι'αυτόν καί τον τρόπο που εκείνος δύναται να ορίσει τις αποφάσεις, την στάση, αλλά καί την γενικότερη πορεία της ζωής μας. Μία συγγένεια εξ αίματος άρρηκτα συνδεδεμένη με την ύπαρξή μας... Κι αν για κάποιον λόγο αυτός ο δεσμός ''σπάσει'', φαντάζει σαν να έχουμε χάσει ένα κομμάτι του εαυτού μας... Ένα υποθετικό κι εφιαλτικό σενάριο που μόνο αρνητικά συναισθήματα δύναται να μας ''ξυπνήσει''...
Κάθε άνθρωπος έχει τα μυστικά του. Κάποια εκ των οποίων αφορούν εκείνον/η τον/την ίδια κι άλλα που αφορούν κάποιον άλλον άνθρωπο. Μυστικά μεγαλύτερα, ή, μικρότερα. Μυστικά που δεν έχουν, πάντα, αρνητικό, ή, θετικό πρόσημο. Μυστικά που μπορεί να μας φτάνουν στα όριά μας, να μας προβληματίζουν, ή, ακόμη καί να θέτουν ζητήματα ηθικής καί των όποιων κανόνων διέπουν αυτήν. Αλλά καί μυστικά που μπορεί να συνδέονται με εγκλήματα, που είτε δικαιώνουν τα όποια θύματα, είτε αποκρύπτουν την αλήθεια, με αποτέλεσμα ο/οι ένοχος/οι να μην λαμβάνουν την τιμωρία που τους/τις αναλογεί. Μεγάλο καί ασήκωτο το βάρος του φορτίου ενός τέτοιου μυστικού για κάθε ευσυνείδητο άνθρωπο, πόσω μάλλον, όταν πρόκειται για μικρά παιδιά, όπου ο φόβος κυριαρχεί στην ψυχή τους... Φόβος σχετικά με μία πιθανή απώλεια, ή, τιμωρία...
''Πριν από είκοσι χρόνια, ο πατέρας της Έμιλι Μιλς δολοφονήθηκε και η ίδια βρήκε το πτώμα του κρεμασμένο στην πίσω αυλή. Η μικρότερη αδελφή της, η Μάντισον, ισχυρίζεται ότι κοιμόταν στο δωμάτιό της. Η μεγαλύτερη αδελφή της, η Τάρα, ισχυρίζεται ότι ήταν έξω με φίλους. Η τραγωδία οδήγησε τη μητέρα τους στην αυτοκτονία και την Τάρα να εγκαταλείψει την πόλη για πάντα. Ο δολοφόνος συνελήφθη. Η υπόθεση έκλεισε. Έκτοτε, η Έμιλι και η Μάντισον προσπαθούν να ξεχάσουν τι συνέβη εκείνο το βράδυ. Μέχρι που ένας ανατριχιαστικά παρόμοιος φόνος τα φέρνει όλα ξανά στην επιφάνεια. Φέρνει επίσης τον ειδικό πράκτορα του FBI, Ζάντερ Γουέλς, στην πόλη του Όρεγκον. Όσο πρόθυμος είναι να εξιχνιάσει τη βίαιη διπλή δολοφονία, άλλο τόσο τον ιντριγκάρει το μυστήριο του παρελθόντος της Έμιλι και των αδερφών της. Όταν χύνεται κι άλλο αίμα, ο Ζάντερ υποψιάζεται ότι υπάρχει ένα μυστικό θαμμένο σε αυτήν την πόλη που κανείς δεν θέλει να ξεθάψει. Είναι κάτι που η Έμιλι και η Μάντισον δεν γνωρίζουν; Ή δεν το λένε; Και η Τάρα; Ίσως η Έμιλι να μην αντέχει να τη βρει. Γιατί όταν η Τάρα εξαφανίστηκε, πήρε μαζί της ένα δικό της μυστικό…" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η συγγραφέας φροντίζει να ''χτίζει'' μία ιστορία όπου το μυστήριο καί η αγωνία κάνουν την εμφάνισή τους από τις πρώτες, κιόλας, σελίδες του βιβλίου. Επιλέγει να εστιάσει στην κύρια ιστορία καί να μην γεμίσει την αφήγηση με περιττές πληροφορίες, που θα είχαν το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα. Άν καί μιλάμε για μία υπόθεση με αρκετά πρόσωπα, η συγγραφέας επιλέγει -καί σωστά πράττει κατ'εμέ- να εστιάσει γύρω από την ιστορία των τριών κεντρικών προσώπων. Τρεις αδελφές που ενώνονται, όχι μόνο με αδελφικούς δεσμούς, αλλά καί με μία ιστορία του παρελθόντος που τις στοιχειώνει έως καί σήμερα. Ναι, αντιλήφθηκα πως καί τα λοιπά πρόσωπα είχαν την δική τους ιστορία καί κάποιους ανοικτούς ''λογαριασμούς'', μα δεν ένιωσα την ανάγκη να μάθω περισσότερα. Θεωρώ πως όσες πληροφορίες μας έδινε η συγγραφέας γύρω από εκείνους/ες ήταν αρκετές, ώστε να έχουμε μία πλήρη καί ξεκάθαρη εικόνα.
Δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ, ή, να έχει κάποιος/α μαντικές ικανότητες, για να αντιληφθεί πως με αφορμή την σχέση αυτών των τριών αδελφών θα έρθουμε αντιμέτωποι/ες με μία υπόθεση που μιλάει για ρατσιστικές συμπεριφορές καί πράξεις, για την ομερτά που επικρατεί στις κλειστές κοινωνίες, για τις θυσίες από μεριάς μας που χρειάζονται, ώστε να προστατευθεί ένα, ή, καί παραπάνω αγαπημένο/α μας πρόσωπο/α, την διαφθορά της εξουσίας, την δικαίωση των θυμάτων μετά από χρόνια, αλλά καί την ορθή τιμωρία των ενόχων. Κι όλα αυτά δοσμένα σε εμάς μέσα από τον ευθύ, κατανοητό καί αρκετά καλά δομημένο λόγο της συγγραφέως, που εκπέμπει μία οικειότητα καί ειλικρίνεια που μας πείθει, ενώ παράλληλα μας βάζει στην διαδικασία να σκεφτούμε το τι θα κάναμε κι εμείς με την σειρά μας, αν ποτέ βρισκόμασταν σε αντίστοιχη θέση. Ένα βιβλίο που μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί σας προτείνω ανεπιφύλακτα!
Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου