Ο φιλαράκος
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
Δεν έχουν περάσει παρά μόνο λίγες μέρες από όταν διαβάσα για πρώτη φορά έργο του αείμνηστου συγγραφέα καί εκπροσώπου του γαλλικού νατουραλισμού Γκυ ντε Μωπασάν,καί να που σήμερα συναντώ ξανά την πένα του μέσα από το έργο του,με τίτλο ''Ο φιλαράκος'',που επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Ως μία ευτυχή συγκυρία θα μπορούσα να χαρακτηρίσω,λοιπόν,την επαφή μου με τα έργα του καί νιώθω μεγάλη χαρά που μου δόθηκε η ευκαιρία να σας τα παρουσιάσω καί να σας τα προτείνω. Άλλωστε,είναι γνωστή η άποψή μου,πως επιβάλλεται να διαβάζουμε έργα σπουδαίων δημιουργών των παλαιότερων ετών,καθώς τα οφέλη από τη ''συναναστροφή'' με αυτά είναι πολλά καί θεωρούνται κι ως παρακαταθήκη για την κριτική μας ικανότητα καί σκέψη.
''Ο φιλαράκος'',λοιπόν,ο τίτλος που επιλέγει ο συγγραφέας καί επιτρέψτε μου να θεωρώ πως μέσα από αυτήν την λιτή προσφώνηση,ο συγγραφέας προβαίνει σε ένα σαφές,αιχμηρό καί ειρωνικό σχόλιο. Σαν να συγκεντρώνονται στο πρόσωπο του κεντρικού ήρωα πολλά από τα κακώς κείμενα της τότε εποχής. Ποιος,όμως,είναι ο φιλαράκος καί τί ρόλο θα παίξει στην υπόθεση; Ας ρίξουμε μια ματιά στην περίληψη μήπως μας δοθούν κάποιες απαντήσεις. "Ο Ζωρζ Ντυρουά είναι ο «Φιλαράκος» όπως τον βαφτίζει μία από τις ερωμένες του. Όμορφος νέος από τη γαλλική επαρχία, άφραγκος, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, αλλά επιρρεπής στις απολαύσεις, αναζητά την τύχη του στο Παρίσι. Συναντιέται τυχαία με έναν παλιό του φίλο, τον Φορεστιέ, που τον βοηθά να βρει δουλειά ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Γαλλική Ζωή» δίνοντάς του την ευκαιρία να κάνει μια αρχή… Καρδιοκατακτητής και τυχοδιώκτης με πέραση στις γυναίκες! Χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό τις χρησιμοποιεί για να αναρριχηθεί κοινωνικά και να αποκτήσει την πλούσια ζωή που ονειρεύεται."
Δεν θα σας πω ξανά για την ευγλωττία του συγγραφέα καί την διαχρονική δυναμική της γραφής,όπως καί των νοημάτων των έργων του. Είναι,άλλωστε,αυταπόδεικτες. Προσωπικά θεωρώ,-μπορεί να είμαι σωστή,μπορεί καί λάθος-,πως υπάρχουν βιβλία που δεν χρήζουν κριτικής,αφού τα ίδια ασκούν ευφυή καί στοχευμένη κριτική μέσω των λεγομένων τους. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν καί τα έργα του Γκυ ντε Μωπασάν. Απολαμβάνω να παραδίνομαι στις σκέψεις καί τους προβληματισμούς που θέτει. 'Οσον αφορά το παρόν έργο,ο συγγραφέας προβαίνει στην άρτια σκιαγράφηση των προσώπων του κειμένου,που ζουν καί δραστηριοποιούνται την εποχή που άκμαζε η Belle Epoque. Καθένα από τα πρόσωπα αντιπροσωπεί καί από κάτι. Δεν είναι τυχαία η παρουσία τους. Η δε αληθοφάνεια αυτών των χαρακτήρων,παρ'όλη την υπερβολή με την οποία τους/τις ''ντύνει'' η μυθοπλασία,βοηθά να φαίνονται οικείοι/ες καί να αναπτύξουμε ως αναγνωστικό κοινό πολλά συναισθήματα.
Όλα τα παραπάνω μας δίνονται,έχοντας πάντα ο συγγραφέας στραμμένο το βλέμμα του προς την ηθική των πολιτών που έδειχνε τάση φανερής παρακμής εξαιτίας της θέσης καί την άσκηση επιρροής του χρήματος στην ζωή των ανθρώπων,μα καί των πολιτικών σκανδάλων που αμαύρωσαν τα τέλη του 19ου αιώνα. Ένα άκρως ενδιαφέρον καί ευνόητο βιβλίο,που διαβάζεται το ίδιο ευχάριστα όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μήπως,τελικά,αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίσει,θα ήταν το γεγονός πως αντί να προοδεύουμε ως κοινωνία,παρατηρούμε μέσα στα χρόνια να γίνεται η ανακύκλωση των ίδιων προβλημάτων;
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΓΚΥ ΝΤΕ ΜΩΠΑΣΑΝ (Guy de Maupassant)
ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: BEL-AMI
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΓΓΕΛΑΚΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου