Κιμ Τζιγιάνγκ, Γεννημένη το 1982

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Δεν έχει περάσει πολλή ώρα από τη στιγμή που ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου ''Κιμ Τζιγιάνγκ, Γεννημένη το 1982" της συγγραφέως Τσο Ναμ-Τζου,που κυκλοφορεί καί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μίνωας καί αισθάνομαι εκατοντάδες σκέψεις να περνούν από το μυαλό μου. Η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στη μετάφραση του κειμένου από την κυρία Αλεξάνδρα Κονταξάκη,όχι μόνο βοηθά να έχουμε στα χέρια μας ένα ευκολοδιάβαστο κείμενο,αλλά να μας μεταφέρει αυτούσιες τις σκέψεις καί τους προβληματισμούς της συγγραφέως. Κι αυτό,κατ'εμέ,είναι ένα θετικό στοιχείο του βιβλίου. Γιατί διαβάζοντάς το αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι ένα ανάλαφρο,ψυχαγωγικό βιβλίο,αλλά ανήκει στην κατηγορία εκείνων που αποτελούν τροφή για σκέψη καί ανάπτυξη της κριτικής μας ικανότητας. 

   Απαλλαγμένος από την έντονη φύση της γραφής ημών των μεσογειακών λαών,ίσως να φαντάζει κάπως ψυχρός καί απότομος ο λόγος της συγγραφέως μα θεωρώ πως πετυχαίνει εντέλει τον σκοπό του. Μέσα από καίριες στιγμές της ζωής,όχι μόνο της κύριας πρωταγωνίστριας,καί χάρη στις συνοπτικές,μα ουσιαστικές περιγραφές μας δίνεται πλήρως το πλαίσιο όλων όσων θα πρέπει να γίνουν γνωστά στο αναγνωστικό κοινό. Ειδικά αυτή η εσκεμμένη έλλειψη συναισθήματος,-όσο οξύμωρο κι αν φανεί αυτό που θα σας πω-,εντείνει ακόμη περισσότερο την όποια συναισθηματική μας φόρτιση. Εύστοχα,δε η συγγραφέας στο πρόσωπο της κεντρικής πρωταγωνίστριας συγκεντρώνει όλες τις γυναίκες της χώρας της,που η διαδρομή τους μοιάζει κοινή καί προδιαγεγραμμένη. Προσωπικά θεωρώ πως με τον τίτλο,κιόλας,που επιλέγει κάνει ένα σαφές καί δηκτικό σχόλιο προς το κατεστημένο. Η ''Κιμ Τζιγιάνγκ, Γεννημένη το 1982" δεν είναι μόνο ένας τίτλος βιβλίου. Δεν είναι απλά ένας ακόμη αριθμός. Αλλά πάνω απ'όλα είναι ένας άνθρωπος με ίσα δικαιώματα με όλους κι όλες γύρω της.

   "Η Κιμ Τζιγιάνγκ ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα στα περίχωρα της Σεούλ με την οικογένειά της. Είναι μια τριαντάχρονη σύγχρονη γυναίκα που πρόσφατα παραιτήθηκε από τη δουλειά της, για να ασχοληθεί αποκλειστικά με την ανατροφή της νεογέννητης κόρης της, κάνοντας μια επιλογή που θεωρείται κοινωνικά αυτονόητη για πάρα πολλές Κορεά­τισσες. Σύντομα όμως αρχίζει να εκδηλώνει παράξενα συμπτώματα που θορυβούν τον άντρα της, τους γονείς και τα πεθερικά της: «μεταμορφώνεται» υποδυόμενη τις ζωές άλλων γυναικών, ζωντανών αλλά και νεκρών, γνωστών αλλά και αγνώστων. Καθώς βυθίζεται όλο και βαθύτερα σε αυτή την ψύχωση, ο σύζυγός της τη στέλνει σε ψυχίατρο. Ολόκληρη η ζωή της Τζιγιάνγκ αρχίζει τότε να ξεδιπλώνεται μέσα από μια παγερή, απόκοσμα αποσπασματική τριτοπρόσωπη αφήγηση, εμποτισμένη με ετερόκλητα στοιχεία απογοήτευσης, επιμονής και υποταγής. Γεννημένη το 1982 και έχοντας το πιο κοινό κοριτσίστικο όνομα στην Κορέα, η Τζιγιάνγκ σύντομα γίνεται η παραμελημένη μεγάλη αδελφή ενός αγοριού που μεγαλώνει σαν πριγκιπόπουλο. Η συμπεριφορά της αστυνομεύεται διαρκώς από τις ανδρικές φιγούρες γύρω της, ενώ ακόμα και ο ίδιος ο πατέρας της κατηγορεί εκείνη, όταν οι άντρες την παρενοχλούν αργά τη νύχτα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

  Δυστυχώς,η θέση της γυναίκας ακόμη καί σε αναπτυγμένες χώρες,όχι μόνο είναι υποδεέστερη από αυτήν των ανδρών,αλλά δεν χρήζει της αξίας καί της συμπεριφοράς που της αξίζει. Γαλουχημένες τόσο οι παλαιότερες,όσο καί οι νεότερες γενιές από παγιωμένες,αναχρονιστικές καί μη ορθές αντιλήψεις του τύπου πως οι γυναίκες είναι λιγότερο καλές από τους άνδρες καί ''είδη'' που προορίζονται προς συγκεκριμένη χρήση,έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας για να υπάρχει ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα σε παγκόσμιο επίπεδο. Από την στιγμή,κιόλας,που μία έγκυος γυναίκα σε πολλές χώρες της Ασίας ενημερώνεται πως το φύλο του μωρού που περιμένει είναι κορίτσι,ήδη αρχίζει όλο το σύστημα,ακόμη καί μέλη της οικογένειάς της να της φέρονται με διαφορετικό τρόπο. Δεν έχει τα ίδια προνόμια με κάποια γυναίκα που κυοφορεί ένα αγόρι κι από εκεί αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τις γυναίκες πριν καν γεννηθούν. Κι αν,βέβαια,γεννηθούν,αφού λίγο έως πολύ όλοι κι όλες γνωρίζουμε πως για αρκετά χρόνια οι αμβλώσεις (σε περίπτωση που η γυναίκα κυοφορούσε κορίτσι) όχι μόνο ήταν επιτρεπτές,αλλά ουσιαστικά επιβαλλόμενες. Καί για να σας προλάβω,είμαι υπέρμαχος της άποψης πως κάθε άνθρωπος (είτε είναι γυναίκα,είτε άνδρας) έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης καί του πως χειρίζεται το σώμα του. Η δική μου ένσταση υπόκειται σε αυτόν τον κατακριτέο καί απαράδεκτο νόμο που ορίζει το τι πρέπει να κάνουμε καί δεν μας αφήνει το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Αλλά κι ανεξάρτητα από την απόφαση μίας γυναίκας αν θα γίνει μητέρα,ή όχι,παρατηρούμε μία τάση υποβίβασής της τόσο στον επαγγελματικό τομέα (θέση,καριέρα καί μισθός),όσο καί στην θέση της μέσα στην κοινωνία. 

   Εν κατακλείδι,το παρόν έργο στάθηκε αφορμή ώστε να ξεκινήσει το νέο φεμινιστικό κίνημα της Κορέας καί να ακουστούν οι φωνές όλων εκείνων των γυναικών,-που είτε πάσχουν από ψυχολογικές μεταπτώσεις,είτε όχι-,καί μάχονται καθημερινά τον μισογυνισμό που καλά κραττεί καί τις οδηγεί στα πρόθυρα να χάσουν ακόμα καί τον εαυτό τους. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΤΣΟ ΝΑΜ-ΤΖΟΥ (CHO NAM-JOO)

ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Kim Jiyoung, Born 1982

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΝΤΑΞΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΙΝΩΑΣ