ΤΟ ΠΑΛΑΤΣΟ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

    Συνάντησα για πρώτη φορά από κοντά τη συγγραφέα/ποιήτρια Άντα Αντρέου στην παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της. Μέχρι τότε δεν γνωριζόμασταν κι αυτό με βοήθησε να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται. Άλλωστε,λένε πως η πρώτη εντύπωση είναι καί η πιο σωστή. Άν καί έστεκε εκεί μπροστά μας συνεσταλμένη καί ταπεινή,μπόρεσα να διακρίνω μία σπιρτάδα,μία λάμψη στα μάτια της τη στιγμή που άρχισε να μιλά για το βιβλίο της. Εννοούσε λέξη τη λέξη που πρόφερε καί την γέμιζε με τόση αγάπη που ήξερα πως η συγγραφή είναι η ζωή της. Ένας χείμαρρος συναισθημάτων ξεπήδησε από μέσα της καί αποτυπώθηκε πάνω στα βιβλία της. Καί να που σήμερα έχω τη χαρά να σας μιλάω για την πρώτη της ποιητική συλλογή,με τίτλο ''Το Παλάτσο των Εραστών'',που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρουσία. Πολλοί/ες ίσως καί να αναρωτιέστε πως η δημιουργός έκανε αυτήν την μετάβαση από τη συγγραφή μυθιστορημάτων στη σύνθεση ποιημάτων. Όμως,δεν έγινε έτσι ξαφνικά,ούτε επιπόλαια. Για μένα ήταν κάτι το δεδομένο. Ένας άνθρωπος που μιλάει για την ομορφιά καί την αλήθεια του έρωτα είναι αναπόφευκτο πως θα στραφεί στην ποίηση. Ή μήπως όχι; Μήπως από την αρχή η ποίηση ήταν η αφετηρία καί απλά εμείς τώρα γίναμε κοινωνοί της; 

   ''Το Παλάτσο των Εραστών'' ο τίτλος της ποιητικής συλλογής καί ο λυρισμός απλώνεται διάχυτος τριγύρω μας. Θα μου πείτε γιατί παλάτσο κι όχι παλάτι. Κι εγώ θα σας απαντήσω. Γιατί όχι; Προσωπικά θεωρώ πως,εκτός του ότι προσδίδει έναν πιο οικουμενικό χαρακτήρα στον έρωτα,είναι πιο εύηχο καί μας μεταφέρει νοερά σε ένα παλάτσο που θα στεγάζει τον έρωτα δύο ανθρώπων. Που θα τον προφυλάσσει από οτιδήποτε αρνητικό. Που θα του παρέχει στέγη καί ''τροφή'' για να ανθίσει καί να διατηρηθεί. Άλλωστε,η ποιήτρια δεν μας τάζει κάτι άλλο από την αλήθεια. Τα παραμύθια με τις πριγκίπισσες,τους πρίγκηπες,τους κακούς δράκους καί τις μάγισσες είναι για τα μικρά παιδιά και καλό είναι να μείνουν εκεί. Στην πραγματική ζωή ο έρωτας είναι σαρωτικός. Κάποιες φορές μονόπλευρος καί κάποιες άλλες παραμένει ασίγαστος όσα χρόνια κι αν περάσουν. Όχι,δεν υπάρχει πάντα το ευτυχισμένο τέλος. Ίσως πάλι ο πόνος να του δίνει περισσότερη αξία καί να είναι εκεί για να μας θυμίζει όσα ζήσαμε. Να κρατά ζωντανές τις αναμνήσεις. Ο έρωτας δεν είναι επαίτης,αλλά διεκδικητής. Δεν φωνάζει για να ακουστεί,αλλά δηλώνει έντονα την παρουσία του μέσα από βλέμματα,ανάσες,τυχαία αγγίγματα καί τις πιο απλές φράσεις. Όχι,δεν μπαίνει σε καλούπια. Ζητά από εμάς να τον ακολουθήσουμε κι όχι να ακολουθήσει εκείνος εμάς. 

    Δεν γνωρίζω προσωπικά την ποιήτρια Άντα Αντρέου (πέρα από κάποιες συναντήσεις μας σε βραδιές που σχετίζονταν με τα βιβλία) ώστε να ξέρω τι μπορεί να έχει βιώσει κι αισθανθεί στη διάρκεια της ζωής της. Όμως,δύναμαι να αντιληφθώ πως μέσα από την παρούσα ποιητική συλλογή κάνει μία εκ βαθέων κατάθεση ψυχής. Μία ερωτική εξομολόγηση πλούσια από συναισθηματική φόρτιση που δεν ντρέπεται να ''απογυμνωθεί'' καί να σταθεί γυμνή εκεί μπροστά μας. Άλλωστε,ο έρωτας δεν είναι ντροπή. Είναι ευλογία για όσους κι όσες τον ένιωσαν. Εγώ,αν καί δεν έχω υπάρξει ποτέ έως τώρα ερωτευμένη,δεν ξέρω πως έγινε,μα μπήκα στην θέση της καί είχα την αίσθηση πως εγώ απευθυνόμουν στον άνθρωπο για τον οποίο έτρεφα τα ανάλογα συναισθήματα. Έχει μία δυναμική καί ταυτόχρονα οικειότητα η γραφή της ποιήτριας που όσοι κι όσες διαβάσουν τα ποιήματα,ασυναίσθητα,θα βρεθούν στην ίδια θέση με εκείνη. Εμένα σπάνια μου συμβαίνει καί ένιωσα την ανάγκη να το εκμυστηρευτώ.

    Για ακόμη μία φορά η ποιήτρια κατάφερε να με ''κερδίσει'' με την φλογερή πένα της. Αγάπησα στίχο τον στίχο που ερχόταν καί με ''αιχμαλώτιζε'' σαν το χάδι καί την αγκαλιά ενός εραστή. Αυτή η ελευθερία των ποιημάτων προκάλεσε μία γλυκειά αναταραχή στην ψυχή καί στην σκέψη μου. Με γέμισε με χιλιάδες εικόνες καί με παρέσυρε σε έναν αέναο ερωτικό χορό. Ο δε χωρισμός των ποιημάτων σε τέσσερις θεματικές ενότητες,όχι μόνο μου πρόσφερε τις απαραίτητες παύσεις ανασυγκρότησης,αλλά βοηθούσε να θεριέψουν κι άλλο τα συναισθήματα καί να οδηγηθώ μέσω της κάθαρσης στη λύτρωση. Καί να σας πω καί κάτι ακόμα; Άν είναι να νιώσω το μεγαλείο του έρωτα,αξίζει όλη αυτή η επίπονη διαδρομή. 

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

Περιγραφή:

Ένα ταξίδι λυρισμού μεταξύ πολιτειών. Μια ποιητική συλλογή που έρπει σε δύσβατα μονοπάτια, σαν λησμονημένο ναυάγιο θα ανασύρει τα βαθύτερα αισθήματα του αναγνώστη. Το κύμα των στίχων θα τον ξεδιψάσει, θα τον παρασύρει βήμα- βήμα και θα τον ξεναγήσει στο Παλάτσο των Εραστών. Η καρδιά θα ξυπνήσει για να υπενθυμίσει τι δύναται να προξενήσει η θύελλα του έρωτα.

ΠΟΙΗΤΡΙΑ: ΑΝΤΑ ΑΝΤΡΕΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΑΡΟΥΣΙΑ