Το γεύμα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

- Ερωτευόμαστε ουσιαστικά καί ολοκληρωτικά έναν άνθρωπο;
- Ερωτευόμαστε την εικόνα που έχουμε πλάσει για εκείνον τον άνθρωπο,ή,αυτό που όντως είναι;
- Ερωτευόμαστε τον ίδιο τον έρωτα καί την ιδέα του;
- Ερωτευόμαστε το ύψιστο;
- Ερωτευόμαστε την σκέψη πως νιώθουμε αυτό το συναίσθημα;
- Ερωτευόμαστε τον όποιο πόνο συνοδεύει μία πιθανή απώλεια του έρωτα; 
- Δύναται το πρόσωπο για το οποίο αισθάνεται έρωτα ένας/μια δημιουργός,να λάβει την θέση του πρωταγωνιστή/της πρωταγωνίστριας ενός έργου του/της;
- Ζει μία μερίδα συγγραφέων τα όποια απωθημένα τους μέσα από τις ιστορίες καί τα πρόσωπα των βιβλίων τους; 
- Μήπως η μυθοπλασία μας επιτρέπει είτε να εξιδανικεύσουμε,είτε να ''πλάσουμε'' ένα αγαπημένο μας πρόσωπο όπως επιθυμούμε;
  Όλα τα παραπάνω είναι μερικά από τα ερωτήματα που γεννήθηκαν στο μυαλό μου διαβάζοντας το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Ειρήνης Μπόμπολη,με τίτλο ''Το γεύμα'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Πνοή καί αποτελεί τη σημερινή μου πρόταση για εσάς. Πρόκειται για ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που,όπως λέει καί ο τίτλος του,μας προσκαλεί σε ένα αλλιώτικο γεύμα,όπου η ''τροφή'' των ερωτευμένων δεν είναι άλλη από τον ίδιο τον έρωτα... Ένας έρωτας που καταλύει τις όποιες αντιστάσεις κι εκλαμβάνεται από όλες τις αισθήσεις...
   "Πρωτοπρόσωπη αφήγηση κυρίως, εξομολογητική, υφαίνει βήμα βήμα το χρονικό της ματαίωσης ενός έρωτα, μέσω της γραφής. Ο χρόνος ενός γεύματος διαπλέκεται διαρκώς με ανάδρομες και πρόδρομες σχετικές αναφορές που τη φωτίζουν και τη συμπληρώνουν. Η καταλυτική δύναμη του ανεκπλήρωτου,  η μετουσίωση του έρωτα μέσω της γραφής σε αρχέτυπο, η εκδίκηση των στιγμών που αφήσαμε να πάνε χαμένες, οι μεταλλάξεις των ανθρώπων στο διάβα του χρόνου, η διαφορετική ανταπόκριση των δύο φύλων στο θέμα του έρωτα αλλά και τα παιχνίδια της μοίρας που ανατρέπουν κάθε ανθρώπινο σχέδιο. Καμία ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά και καμία ιστορία δεν είναι ανεξάρτητη από κάποια άλλη. Γι’ αυτό και παλιοί ήρωες έρχονται να θυμίσουν ότι πολλές ιστορίες και ζωές είναι παράλληλες. Η σχέση πραγματικότητας και συγγραφής είναι αλληλοτροφοδοτούμενη και αμφίδρομη. Πίσω από τη συγγραφή μιας ιστορίας είναι παρούσα  η μεταφυσική της εξιδανίκευσης." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
   Διάχυτος λυρισμός,φιλοσοφική εσάνς που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα καί την φαντασία,μερικά αυτοβιογραφικά στοιχεία της δημιουργού,ορθή χρήση εκφραστικών μέσων,πλούσιο λεξιλόγιο,άκρως περιγραφικές εικόνες,μεστή δομή ιστορίας,εξωστρέφεια γραφής καί λόγου είναι μερικά από τα θετικά χαρακτηριστικά του βιβλίου που το καθιστούν ευνόητο καί καλογραμμένο. Ένα βιβλίο που μου άφησε αρκετά καλές εντυπώσεις καί μου πρόσφερε τη δυνατότητα να δω/προσεγγίσω τον έρωτα μέσα από μία άλλη οπτική. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΕΙΡΗΝΗ ΜΠΟΜΠΟΛΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΝΟΗ





    
   
   








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η συγγραφέας Αθηνά Μαλαπάνη μας ''συστήνει'' το νέο της βιβλίο ''Κόκκινο''

Αφιέρωμα στα βιβλία: ''Ο Χρόνος παράξενα σωπαίνει'' & ''Φωνή Γυναίκας"

Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία

Τέσσερις Ερωτικές Ιστορίες μυστηρίου & φαντασίας (Βερενίκη-Ελεωνόρα-Λιγεία-Μορέλα)

Γνωρίζοντας τις νουβέλες ''Αγερατοθός'' & ''Θέρως Τήνος" (εκδ. Συρτάρι)