Διαχωρίζοντας το βιβλίο από τον/την συγγραφέα του καί το αντίστροφο...

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Διαχωρίζοντας το βιβλίο από τον/την συγγραφέα του καί το αντίστροφο...

Κάτι το οποίο με απασχολεί πολύ ως αναγνώστρια -καί από συζητήσεις μου καί με άλλους/ες βιβλιόφιλους/ες παρατηρώ να το συμμεριζόμαστε ως άποψη- είναι ο διαχωρισμός του εκάστοτε βιβλίου που διαβάζουμε από τον/την συγγραφέα του, καθώς καί το αντίστροφο. Άνθρωποι είμαστε όλοι κι όλες καί είναι απόλυτα φυσικό καί αποδεκτό να διαφέρουμε. Το ίδιο καί οι αναγνωστικές μας προτιμήσεις. Κατά πόσο, όμως, μας επηρεάζουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ακούσια ή εκούσια, οι όποιες μας συμπάθειες ή διαφορές με τους/τις συγγραφείς των βιβλίων; Φυσικά καί δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος όλων, μα θα σας παραθέσω τον δικό μου τρόπο σκέψης. Προσέξτε! Ποτέ έως σήμερα δεν έχω προσπαθήσει να επιβάλλω την γνώμη μου σε εσάς, αλλά ούτε υποστηρίζω πως είναι καί η πιο σωστή! Κι αφού το ξεκαθαρίσαμε καί αυτό -αν καί νομίζω πως πάντα ήταν δεδομένο- ας περάσω παρακάτω.

Ναι, δηλώνω ξεκάθαρα -χωρίς φόβο καί έγνοια μην καί παρεξηγηθώ!- πως ως αναγνώστρια έχω κάποιες ιδιαίτερες συμπάθειες τόσο προς τα πρόσωπα κάποιων δημιουργών, όσο καί ως προς τον τρόπο γραφής, όχι απαραιτήτως των ιδίων. Στην ερώτηση του κατά πόσο αντικειμενική είμαι, η απάντηση είναι ''απόλυτα''. Βλέπετε, δεν επιτρέπω στην ζωή μου -σε όλα τα επίπεδα, πόσω μάλλον στην ανάγνωση βιβλίων- να αφήνομαι έρμαιο των όποιων συναισθημάτων που υπερβαίνουν την λογική μου. Έχω μάθει να σέβομαι τον κόπο του άλλου ανθρώπου -εν προκειμένω των εκάστοτε δημιουργών- καί να προσπαθώ μέσα από μία αντικειμενική ματιά, η οποία θα στηρίζεται σε βάσιμα επιχειρήματα κι όχι αερολογίες, να θέτω τις απόψεις μου για τα βιβλία που διαβάζω.

''Διαχωρίζοντας το βιβλίο από τον/την συγγραφέα του καί το αντίστροφο...''

Όχι δεν είναι μόνο ο τίτλος του σημερινού μου άρθρου, αλλά καί ο τρόπος που εγώ ανέκαθεν έχω μάθει να προσεγγίζω τα βιβλία. Ναι, σε αυτό είμαι απόλυτη καί δεν αλλάζω στάση. Η εμπειρία μου από την επαφή μου με τα βιβλία είναι εκείνη που οδηγεί τα βήματά μου. Βλέπετε, δεν είναι λίγες οι φορές που ενώ συμπαθώ έναν/μία συγγραφέα ως άνθρωπο, με όλον τον σεβασμό καί την ευγένεια, μπορώ να διακρίνω αν το/τα βιβλίο/α του δεν είναι καλό/α. Δεν θα πιεστώ να το διαβάσω, ούτε θα το κατατάξω στην λίστα με τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Φυσικά καί θα προσπαθήσω να βρω εκείνα τα θετικά στοιχεία (ίσως να είναι αρεστό σε άλλον/η βιβλιόφιλο/η), αλλά δεν θα πω πως ξετρελάθηκα κιόλας διαβάζοντάς το. Δεν θα το προτείνω ως κάτι ιδανικό. Καί από την άλλη, μπορεί να μην τρέφω -για χίλιους δύο λόγους- καί τα πιο θετικά συναισθήματα για έναν/μία συγγραφέα, μα η γραφή του/της να είναι εξαιρετική καί να μας προσφέρει λογοτεχνικά ''διαμάντια''. Αυτό δεν μπορώ να το προσπεράσω έτσι απλά... Συμπέρασμα; Μπορεί ένας/μία αγαπητός/η συγγραφέας να γράψει ένα κακό βιβλίο καί ένας/μία συγγραφέας λιγότερο αγαπητός/η να γράψει πολύ καλύτερα βιβλία. Άρα, πρέπει να εστιάζουμε στα καλογραμμένα καί ποιοτικά βιβλία καί να μην τα κρίνουμε, βιαστικά καί λανθασμένα, παρασυρόμενοι/ες από τα όποια συναισθήματα καί προκαταλήψεις μας προς συγκεκριμένα πρόσωπα...

Τα σχόλια σας πάντα ευπρόσδεκτα κάτω από το άρθρο!