Ίχνος στον καθρέφτη - Διαβάζοντας σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 1ο)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

''Διαβάζοντας σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία"

Νέα εβδομάδα! Νέο αφιέρωμα! Αφουγκραζόμενη τις προτιμήσεις σας, καθώς καί τα μηνύματά σας, αυτήν την φορά έχει σειρά ένα αφιέρωμα στην σύγχρονη ελληνική αστυνομική λογοτεχνία. Διάβασα καί θα σας παρουσιάσω τρία διαφορετικά έργα που ανήκουν σε αυτό το είδος καί θεωρώ πως αξίζουν της προσοχής σας. Τα βιβλία θα παρουσιαστούν σε καθημερινή βάση καί το αφιέρωμα θα διαρκέσει τρεις μέρες, οπότε μείνετε συντονισμένοι/ες. Πάμε να δούμε το πρώτο.

~ Μέρος 1ο ~

Τίτλος: Ίχνος στον καθρέφτη

Συγγραφέας: Ελευθερία Μεταξά

Στο παρελθόν έχω αναφερθεί στην ''αδυναμία'' που τρέφω για συγκεκριμένα λογοτεχνικά πρόσωπα. Μία εξ αυτών είναι καί η ψυχολόγος Έλσα Γληνού, βασική πρωταγωνίστρια σε αρκετά βιβλία της συγγραφέως Ελευθερίας Μεταξά. Άν καί δεν συνηθίζω να ''προσκολλώμαι'' σε ένα πρόσωπο -αποκύημα της φαντασίας ενός/μίας δημιουργού- στην παρούσα περίπτωση συνεχίζει να με ενδιαφέρει να βλέπω την εξέλιξη της συγκεκριμένης πρωταγωνίστριας βιβλίο με το βιβλίο. Θεωρώ πως αυτό οφείλεται, όχι μόνο στη δική της τραγική ιστορία καί στο πως όλο αυτό λειτούργησε καθοριστικά στην μετέπειτα επαγγελματική της πορεία, αλλά κυρίως, γίνεται ένα παράδειγμα για το πως μπορεί να συνεχίσει τη ζωή του ένας άνθρωπος μετά από κάτι ανάλογο. ΄Ετσι, λοιπόν, δεν θα μπορούσα να μην διαβάσω καί το καινούργιο βιβλίο της συγγραφέως, με τίτλο ''Ίχνος στον καθρέφτη'', -πάλι με πρωταγωνίστρια την Έλσα Γληνού-. που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Μίνωας.

Αρχικά, πριν να σας μιλήσω για το βιβλίο, να σας πω πως εξαιτίας του γεγονότος πως έχω διαβάσει αρκετά βιβλία της συγγραφέως, θα μου επιτρέψετε να μην πω πολλά για την γραφή της, μα να σταθώ στα πιο βασικά που παρατηρώ να υπάρχουν καί στο παρόν έργο. Η συγγραφέας -κατ'εμέ- υπηρετεί επάξια το είδος του ψυχολογικού θρίλερ. Έχει ένα δικό της ξεχωριστό τρόπο να κρατά την αγωνία καί το μυστήριο. ''Παίζει'' με την σκέψη των προσώπων των έργων της, καθώς καί του αναγνωστικού κοινού. Τα καλά κρυμμένα μυστικά, που υποβόσκουν στο παρασκήνιο, έρχονται στην επιφάνεια σαν άλλες ανατροπές, οι οποίες μπορεί να μην προκαλούν τις τόσο έντονες συγκινησιακά εξάρσεις, αλλά έχουν την δύναμη να ταρακουνήσουν για τα καλά τις όποιες -κατά τα φαινόμενα- εύθραυστες ισορροπίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μιλάμε για ένα βιβλίο άρτιο καί καλογραμμένο, μεστό από άποψη πλοκής καί συναισθημάτων, ενώ παράλληλα μέσω του επιλόγου του ο κύκλος των ιστοριών των προσώπων να ''κλείνει'' με τον τρόπο που αρμόζει.

Αναφορικά, λοιπόν, με την υπόθεση του παρόντος έργου, η συγγραφέας επιλέγει για ακόμη μία φορά να μας δώσει ένα σημαντικό στοιχείο -πάνω στο οποίο θα στηριχθεί- από τον τίτλο κιόλας του βιβλίου, ''Ίχνος στον καθρέφτη''. Άραγε, τί μπορεί να συμβολίζει αυτό το ίχνος; Να είναι ένα βασικό στοιχείο που βοηθά στην εξιχνίαση ενός εγκλήματος; Ένα συγκαλυμμένο μήνυμα προς βοήθεια; Ή μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού των αρμοδίων για την διαλεύκανση της υπόθεσης καί συγκάλυψη των ενόχων; Κάτι απ'αυτά, ή, κάτι άλλο που μπορεί να μας διαφεύγει αυτήν την στιγμή;

''«Βοήθεια! Με άρπαξε ο Γύπας!»

Πώς μπορεί να συνδέεται ένα τέτοιο μήνυμα, γραμμένο πρόχειρα πάνω σε έναν καθρέφτη, με τους καταραμένους ποιητές του 19ου αιώνα; Πώς σχετίζεται με τις απαγωγές και τις δολοφονίες έφηβων κοριτσιών ο φέρελπις συγγραφέας με το παράδοξο όνομα Βοΐων Τουρής; Είναι άραγε αυτός ο ίδιος ο «Γύπας» ή μήπως ο διαβόητος καταζητούμενος αντέγραψε την υπόθεση του βιβλίου του προκειμένου να τον εμπλέξει, για κάποιον άγνωστο λόγο, στα εγκλήματά του; Σε αυτά τα ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν ο συνταξιούχος αστυνομικός και νυν ιδιωτικός ερευνητής Μάνος Βαρσάμης και η συνεργάτιδά του, η ψυχολόγος Έλσα Γληνού. Πασχίζοντας να ξετυλίξουν το κουβάρι αυτής της τόσο περίπλοκης υπόθεσης, θα βρεθούν αντιμέτωποι με έναν παρανοϊκό και αδίστακτο δολοφόνο που, κρυμμένος καλά στο σκοτάδι, σκορπίζει γύρω του τον τρόμο και τον θάνατο με όπλο του το αψέντι, επισφραγίζοντας τη φρίκη με την ευωδιά των τριαντάφυλλων…" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν ποικίλοι λόγοι για τους οποίους διαβάζουμε βιβλία καί πιο συγκεκριμένα εκείνα που ανήκουν στο είδος της αστυνομικής λογοτεχνίας. Όμως, το παρόν βιβλίο με έβαλε σε ένα διαφορετικό μονοπάτι σκέψης, που δεν είχα διαβεί έως σήμερα. Τα πρόσωπα των βιβλίων καί οι καταστάσεις τις οποίες ζουν -πάντα στα πλαίσια της μυθοπλασίας- μας βοηθούν να πάρουμε σημαντικά μηνύματα προς μίμηση, ή, αποφυγή για την ζωή μας. Σε αυτό θεωρώ πως συμφωνούμε όλοι κι όλες. Έτσι δεν είναι; Τί γίνεται, όμως, όταν ένας άνθρωπος -για τον οποιονδήποτε λόγο- επιλέγει να ακολουθήσει κατά γράμμα την εγκληματική πορεία ενός λογοτεχνικού προσώπου που διάβασε σε ένα βιβλίο; Πώς μπορεί να νιώθει ένας/μία συγγραφέας βλέποντας την υπόθεση του βιβλίου του/της να γίνεται πραγματικότητα, ειδικά όταν μιλάμε για ένα βιβλίο που μιλάει για ειδεχθή εγκλήματα; Η μιμητική συμπεριφορά ενός ανθρώπου θα μπορούσε να είναι ένα πιθανό σενάριο; Ή μήπως πολλά που μπορεί να φαντάζουν φανταστικά να περιέχουν μέσα τους μεγαλύτερο ποσοστό αλήθειας από εκείνο που δείχνουν; 

Προφανώς καί δεν θα κατηγορήσουμε ούτε την λογοτεχνία, αλλά ούτε καί τους/τις δημιουργούς για τις πράξεις ενός ανθρώπου. Νομίζω πως αυτό είναι ξεκάθαρο. Απλώς εγώ αναφέρομαι σε κάποιες σκέψεις που δημιουργήθηκαν στο μυαλό μου κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου. Ένα βιβλίο που μου κράτησε αμείωτη την προσοχή καί με έκανε να ανυπομονώ να γυρίσω στην επόμενη σελίδα του. Ένα βιβλίο που μιλάει για τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής, την ανάγκη για απόδοση της δικαιοσύνης, τις σχέσεις μεταξύ των μελών μίας οικογένειας, την βαριά ''κληρονομιά'' που μπορεί να συνοδεύει κάποιους ανθρώπους, αλλά καί την δίψα για ηρεμία της ψυχής μετά από το όποιο τραύμα.

Αφιέρωσα δύο ημέρες στην ανάγνωση του βιβλίου, για να μπορέσω να λάβω όλα όσα είχε να μου προσφέρει. Έχοντας σε εγρήγορση όλες μου τις αισθήσεις, δεν ήθελα να χάσω τίποτα απ'ό,τι μπορεί να έμοιαζε, ή, να ήταν σημαντικό. Μπορεί σε κάποια σημεία να παραπλανήθηκα, αλλά μία ατάκα ήταν αρκετή για να με πείσει πως το ένστικτό μου δεν έκανε λάθος σχετικά με το πρόσωπο που κρυβόταν πίσω απ'όλα. Απλώς δεν μπορούσα να βρω τη σύνδεση. Βλέπετε, η συγγραφέας δεν θα μας έδινε τόσο εύκολα τις απαντήσεις. Κι εγώ αυτό το εκτιμώ στα ψυχολογικά θρίλερ που διαβάζω. Αναμένω, λοιπόν, καί το επόμενο.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.

Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες γιατί έρχεται καί το 2ο μέρος του αφιερώματος.