Ξόρκι: Ο Εντοπισμός

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

«Παρέμενε στο σώμα της στην ίδια θέση και έβλεπε τον εαυτό της από τις γωνίες του δωματίου. Κάπου αριστερά είναι ο διακόπτης του δωματίου. Πρέπει να σηκωθεί να τον ανοίξει. Παρακολουθούσε από ψηλά και εμψύχωνε το σώμα της να το κάνει, αλλά, μάταια. Είχε μαγευτεί το πρόσωπό της με εκείνο το λαμπερό στοιχείο έχοντάς την καταβροχθίσει ολοσχερώς. Άλλαξε γωνία και προσπαθούσε να αφυπνίσει το σώμα της.»

Ξόρκια, μαγεία, μεταφυσικά στοιχεία, πλάσματα της φαντασίας καί ένα διάχυτο μυστήριο περιβάλλουν σαν άλλο αόρατο ''πέπλο'' το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Αλεξάνδρας Τσότσου, με τίτλο ''Ξόρκι: Ο Εντοπισμός", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια. Ελάτε! Ας το παραδεχθούμε! Είτε στα φανερά, είτε στα κρυφά όλοι κι όλες -σε μεγαλύτερο, ή, μικρότερο βαθμό- γοητευόμαστε από το άκουσμα καί μόνο ανάλογων λέξεων καί ό,τι σχετίζεται με εκείνες... Ναι, δεν είναι καμία τάση παλιμπαιδισμού, όπως λανθασμένα θα σπεύσουν αρκετοί/ες να μας κατηγορήσουν... Άλλωστε, ποιος/α είπε πως απαγορεύεται σε εμάς τους ενηλίκους/τις ενήλικες η είσοδος στον χώρο του εξωπραγματικού; Να, αυτές τις εσφαλμένες προκαταλήψεις δεν μπορώ καί πεισμώνω, πηγαίνοντας κόντρα σε εκείνες αναζητώντας, όσο είναι εφικτό, βιβλία που ανήκουν στην φαντασία καί αποδεικνύουν πως δεν προορίζονται μόνο για μικρά παιδιά...

''Σε μια πόλη της Αγγλίας δύο κορίτσια, δύο φοιτήτριες, η Αντζέλικα και η Αναστασία. Η καθεμία με διαφορετικά χαρακτηριστικά, στόχους και ικανότητες σπουδάζουν στο ίδιο Πανεπιστήμιο και ανακαλύπτουν πότε μαζί και πότε χώρια διάφορες μυστηριώδεις γνώσεις. Ένα μαγαζάκι με περίεργα αντικείμενα και μια ιδιαίτερη ιδιοκτήτρια που γνωρίζει πολλά περισσότερα από όσα λέει και δείχνει. Δύο αγόρια, φοιτητές και μια γάτα. Ένα απρόσμενο μυστήριο κυνηγητό. Τελετές μαγείας, παρολίγον πτώματα και μια εξέλιξη που κόβει την ανάσα." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Δεν μπορείτε να έχετε παράπονο! Τόσο η εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου, όσο καί η άνωθεν αρκετά κατατοπιστική καί μεστή περιγραφή της υπόθεσης, δεν μας αφήνουν περιθώρια για να λαθέψουμε σχετικά με το που θα ''κινηθούμε'' διαβάζοντάς το. Πιστεύω πως είχε, ήδη, γίνει μία καλή αρχή καί είχαν μπει οι σταθερές βάσεις τόσο για να ξεδιπλωθεί, μπροστά μας, όλο το κουβάρι της πλοκής, καθιστώντας καί εμάς αυτήκοους μάρτυρες όλων των γεγονότων, όσο καί του να αρχίσει να εξάπτεται η φαντασία μας. Άν καί δεν έχω ξαναδιαβάσει κάποιο έργο της συγγραφέως, ο άμεσος, απλός καί οικείος της λόγος ήταν πολύ βοηθητικός στην επαφή μου με το παρόν βιβλίο, που έκανε εύκολη καί άκρως κατανοητή την ανάγνωσή του. 

Ως αναγνώστρια δεν χρειάστηκα παραπάνω από δύο μέρες για να ολοκληρώσω την ανάγνωση του βιβλίου, ώστε να απολαύσω την επαφή μου μαζί του, αλλά καί να λάβω όλα όσα ήθελε η συγγραφέας να μας μεταδώσει μέσω της πλοκής του. Ναι, θεωρώ πως υπάρχει μία καλή καί εξελίξιμη βάση αναφορικά με την πένα της συγγραφέως, αλλά καί κάποια στοιχεία που θα επιθυμούσα να εστιάσει την προσοχή της σε επόμενο έργο/α της. Αρχικά, μου άρεσε όλος ο τρόπος που περιγράφονται οι σκηνές, η τριτοπρόσωπη αφήγηση, οι ρεαλιστικοί -κατά τόπους υπερβολικοί, αλλά στα επιτρεπτά πλαίσια- διάλογοι, η αίσθηση μυστηρίου καί αγωνίας που υποβόσκει, χωρίς να γίνεται με εκβιαστικά μέσα, το πως αναδεικνύεται το ζήτημα της φιλίας, του έρωτα, αλλά καί των τοπικών θρύλων. Από την άλλη, ένιωθα πως σε κάποια σημεία σαν να ''έτρεχε'' η ροή των γεγονότων καί σε άλλα πως ήταν πιο αργή. Παρ'όλ'αυτά, οι ανατροπές δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους, με κυριότερη τον εξαιρετικό καί μη αναμενόμενο επίλογο του βιβλίου, που με έκανε να θέλω να μάθω κι άλλα στην συνέχεια...
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια.





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''...

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ιορδάνα (Δανάη) Στεργίου

Ας γνωρίσουμε την ποιήτρια Μαρία Σταυροπούλου

Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Λάζαρο Μωυσίδη

Η ευτυχία της ανυπαρξίας