Η Ίμα στη Ville d’Avray
Είναι κάποια βιβλία που δεν μπορείς να τους αντισταθείς, όσο κι αν το προσπαθείς... Αντιθέτως, καταφέρνουν να σε βάζουν στην διαδικασία να τα διαβάζεις ξανά καί ξανά καί κάθε φορά να αντλείς από εκείνα καί κάτι το διαφορετικό. Πώς να σας το περιγράψω σωστά; Σαν να διαβάζεις ένα βιβλίο για πολλοστή φορά καί να έχεις την αίσθηση πως όχι μόνο είναι κάτι νέο, αλλά να σου ''ανοίγει'' κι άλλα παράθυρα σκέψης καί οπτικής. Ναι, είναι αυτό που λένε ''βιβλία πολλών αναγνώσεων καί πηγαίων νοημάτων''... Όχι, δεν είναι τόσα πολλά τα βιβλία που ανήκουν στην συγκεκριμένη κατηγορία. Τουλάχιστον, αν κρίνω απ'αυτά που εγώ έχω διαβάσει όλα αυτά τα χρόνια. Κι εκεί, ίσως να οφείλεται το γεγονός πως αυτά τα βιβλία ξεχωρίζουν σαν άλλα πολύτιμα πετράδια μέσα στο σύνολο...
Μεγάλος ο πρόλογός μου καί είναι αλήθεια πως υπάρχουν στιγμές που πιάνω τον εαυτό μου να παρασύρεται από τα όσα μου ''γέννησε'' στην ψυχή καί στον νου ένα βιβλίο που διάβασα καί αρχίζω να μιλώ καταργώντας κάθε σημείο στίξης... Ο λόγος, λοιπόν, για το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Κώστιας Κοντολέων, με τίτλο ''Η Ίμα στη Ville d’Avray", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στιγμός. Καί για να σας προλάβω, μην ψάξετε να βρείτε κάποιο κρυφό, ή, φανερό μήνυμα πίσω απ'αυτόν (τον τίτλο), καθώς προέρχεται μέσα από ένα κείμενο του βιβλίου. Α, συγγνώμη! Ξέχασα να σας πω πως πρόκειται για μία ιδιαίτερη συλλογή διηγημάτων, που μέσω του κοινωνικού πλαισίου στοχεύει καί αναδεικνύει ένα ανθρωποκεντρικό στοιχείο, που μας αφορά, ανεξαιρέτως, όλους κι όλες...
Θυμάστε που σας είχα μιλήσει, σε προγενέστερο άρθρο μου, για την δύναμη των μικρών βιβλίων καί δη των συλλογών διηγημάτων; Ε, λοιπόν, το παρόν έργο ήρθε για να επιβεβαιώσει, για ακόμη μία φορά, την άποψή μου πως οι μικρές φόρμες βιβλίων είναι πιο απαιτητικές καί δύσκολες ως προς την διαχείριση, σε σχέση με μεγαλύτερου όγκου βιβλία. Καί αυτό, διότι ο/η εκάστοτε συγγραφέας καλείται να πει τα πάντα μέσα από μία συγκεκριμένη καί περιορισμένη φόρμα. Το κείμενο οφείλει να είναι άρτιο από άποψη δομής καί νοημάτων, αποδεικνύοντας πως τα λίγα λόγια είναι καλύτερα από τα πολλά. Εκείνα στοχεύουν στην ουσία καί στην αλήθεια που προκύπτει μέσω αυτών καί μας κλονίζει συθέμελα...
Γνώριζα την Κώστια Κοντολέων ως συγγραφέα, δίχως να έχει τύχει, μέχρι τώρα, να διαβάσω κάποιο έργο της, μα να που για όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Καί ναι, νιώθω ευγνωμοσύνη που η κατάλληλη συγκυρία ήταν μέσω της εν λόγω συλλογής διηγημάτων. Διηγήματα αυτοτελή καί ταυτόχρονα, ''ενωμένα'' -ως προς την θεματική τους- που μας διαπερνούν καί μας κάνουν να νιώθουμε σαν να ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες τόσο με τον ίδιο μας τον εαυτό, όσο καί με τις λοιπές όψεις της κοινωνίας που παίρνουν μορφή πάνω στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών/στριων της εκάστοτε ιστορίας...
''Κυκλοφορώντας άλλοτε σε περιοχές του «τότε», σπανιότερα σε ατραπούς του «μετά» κι επιστρέφοντας κάποια στιγμή στην επικράτεια του «τώρα», συναντιέμαι με παίχτες ασύμμετρων παιχνιδιών, συμμετέχω σε δείπνα όπου θα κλείσουν ανοιχτοί λογαριασμοί του παρελθόντος, περιπλανιέμαι στα άγρια μονοπάτια της ζούγκλας του Μεξικού, μετέρχομαι μετακομίσεις, παρασύρομαι από την Ίμα τη γλυκόλαλη Περουβιανή, εγκαθίσταμαι για σύντομα χρονικά διαστήματα στις αυλές της ανέχειας, ανακαλώ τον έρωτα σε ανεμοδείχτη εκκλησιάς μικρής πολιτείας, ενώνω τη δική μου φωνή με εκείνες των δικών μου τεθνεώτων, παρακολουθώ την ιδιότυπη πασαρέλα πήλινων –τάχα μου!– σωμάτων, σκιάζομαι από δήθεν αθώες φωτογραφίες, υποκύπτω στη γοητεία της καθυστερημένης εκδίκησης… Τελικά, πρέπει κάποιος να μιλήσει και για τον θείο Σάκη…
Εγώ! – αποφασίζω.
Μα ποιος θα τολμήσει –ίσως;– να με ακούσει;" (Από το οπισθόφυλλο)
Η δημιουργός Κώστια Κοντολέων είναι μία χαρισματική συγγραφέας καί δεν χρειάζεται να το πω εγώ, αλλά αποδεικνύεται, περίτρανα, μέσα από το συνολικό της έργο. Καί πιο συγκεκριμένα, η διεισδυτική, αιχμηρή, ευφυής καί συνάμα τρυφερή γραφή της βοηθά ώστε να έρχονται στην επιφάνεια επιθυμίες, λάθη, τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος, όνειρα, προσωπικές σχέσεις, καίρια ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία ζωής μας, προκαταλήψεις, επιβεβλημένα ''πρέπει'', αλλά καί μία ηθική καί κανόνες μίας άλλης εποχής. Κι όλα αυτά απογυμνωμένα από τις όποιες φιοριτούρες καί δήθεν τάσεις δικαιολογίας... Ναι, θα σταθούμε στο πλάι των προσώπων καί μαζί τους θα οδηγηθούμε προς την όποια λύτρωση καί απεμπλοκή από τα όποια δεσμά μας κρατούν πίσω καί δεν μας επιτρέπουν να ''ανασάνουμε''....
Συμπέρασμα; Η συλλογή διηγημάτων ''Η Ίμα στη Ville d’Avray" είναι από εκείνα τα βιβλία που αξίζουν τον χρόνο καί της προσοχής σας. Εγώ έμεινα άκρως ικανοποιημένη από την ανάγνωσή του καί μελλοντικά, θα αναζητήσω κι άλλα έργα της συγγραφέως.
Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στιγμός.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου