Το δικό μας για πάντα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

Τίτλος: Το δικό μας για πάντα

Συγγραφέας: Χαρά Μαρκατζίνου

Είθισται μεταξύ των ερωτευμένων ζευγαριών να ειπώνονται φράσεις του τύπου ''Θα σ'αγαπώ για πάντα'', ''Θα είμαστε για πάντα μαζί'', ''Δεν πρόκειται να σ'αφήσω ποτέ'', ''Δεν θα χωρίσουμε ποτέ'', ''Θα γεράσουμε μαζί'' καί άλλες πολλές. Όχι, δεν λέγονται, απλώς, για να λεχθούν. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχει απόλυτη ειλικρίνεια καί πίστη πίσω από αυτά τα λόγια. Έτσι δεν είναι; Ή τουλάχιστον, έτσι δεν θα έπρεπε να συμβαίνει; Μα, ας τα πάρουμε ως δεδομένα όλα αυτά. Γιατί ο έρωτας μας κάνει να εστιάζουμε στο μέλλον καί όχι στο τώρα; Μήπως αν γνωρίζαμε, εξ αρχής, το τέλος, να εκτιμούσαμε σε μεγαλύτερο βαθμό το παρόν καί να το ζούσαμε όσο πιο δυνατά γίνεται; 

Αυτές δεν ήταν παρά μερικές από τις πρώτες σκέψεις που γεννήθηκαν στο μυαλό μου κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του νέου αισθηματικού μυθιστορήματος της συγγραφέως Χαράς Μαρκατζίνου, με τίτλο ''Το δικό μας για πάντα'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Ένα διαφορετικό -σε σχέση με το προηγούμενο δικό της- έργο που έχω διαβάσει καί που με έκανε να ''συστηθώ'' ξανά με την γραφή της... Η συγγραφέας, λοιπόν, με φανερή την εξέλιξη στην γραφή της καί την ιδιότητά της ως ενεργειακή θεραπεύτρια μας προσφέρει ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από συναισθήματα καί στοργή, που αν καί αντιλαμβανόμαστε το ποιο θα είναι το φινάλε, αυτό, αντί να μας αποτρέψει, μας κάνει να θέλουμε να μάθουμε περισσότερα...

''Ο Άγγελος και η Μυρτώ προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους κι ο καθένας τους κουβαλάει το δικό του φορτίο και τις προσωπικές του πληγές από τα εφηβικά του χρόνια. Η σχέση τους, απρόσμενη αλλά δυνατή, εξελίσσεται με γνώμονα την αγάπη και τους βοηθά να θεραπευτούν από τα τραύματα του παρελθόντος. Απολαμβάνοντας το δικό τους «πολύτιμο» στη ζωή, μαθαίνουν να αποδέχονται, να εξηγούν, να κατανοούν, να συγχωρούν, να απολαμβάνουν. Και στο τέλος συνειδητοποιούν πως ο χρόνος είναι κάτι σχετικό και πως το «για πάντα» μπορεί να κρατήσει μόνο μερικές στιγμές και παρ’ όλα αυτά να είναι αρκετό. Μέσα από τη Μυρτώ, η συγγραφέας, ως ενεργειακή θεραπεύτρια, μας συστήνει στον κόσμο των εναλλακτικών θεραπειών και μας αποκαλύπτει πώς μια διαφορετική προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να επουλώσει τα τραύματά του." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Δέχομαι πως δεν είναι ούτε το πρώτο, αλλά ούτε καί το τελευταίο αισθηματικό βιβλίο που διαβάζω καί σας παρουσιάζω. Αυτό, όμως, που με έκανε να το δω μέσα από μία άλλη ματιά, είναι το νόημα που προκύπτει απ'αυτό. Το πως, δηλαδή, ο έρωτας έχει τέτοια επίδραση πάνω μας που μας βοηθά να αποδεχθούμε τον εαυτό μας καί τον άνθρωπό μας, να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι/ες για εκείνον/η, να εμπιστευτούμε, να συγχωρέσουμε καί να προχωρήσουμε με ελπίδα για το μέλλον. Βέβαια, από την άλλη, ο έρωτας μπορεί να μας κάνει να εθελοτυφλούμε καί να μην παραδεχόμαστε τα λάθη, τις αδυναμίες καί τις άσχημες πράξεις εκείνων που αγαπάμε. Να, όμως, που ο χρόνος όλα τ'αλλάζει...

Στρωτός, κατά τόπους λυρικός, λόγος, ρομαντισμός, όμορφες περιγραφές, έντονα καί ποικίλα συναισθήματα, συνεχόμενη ροή γεγονότων, αλλά καί άρτια σκιαγράφηση χαρακτήρων των προσώπων που θα παρελάσουν μπροστά από τα μάτια μας έχουν ως αποτέλεσμα ένα αρκετά καλογραμμένο καί μεστό μυθιστόρημα, που όχι μόνο διαβάζεται ευχάριστα, μα μας αφήνει με μία ειλικρινή καί ελπιδοφόρα αίσθηση... Καί να θυμάστε! Τα λάθη άλλων ανθρώπων δεν είναι δική σας ευθύνη, οπότε μην τιμωρείται αδίκως τους εαυτούς σας. Αφεθείτε στο συναίσθημα καί θα δείτε που όλα θα πάνε καλύτερα...
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''...

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ιορδάνα (Δανάη) Στεργίου

Ας γνωρίσουμε την ποιήτρια Μαρία Σταυροπούλου

Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Λάζαρο Μωυσίδη

Η ευτυχία της ανυπαρξίας