Κλουαζονέ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

Τίτλος: Κλουαζονέ

Συγγραφέας: Λίνα Βαλετοπούλου

Μετά από αρκετές συμμετοχές σε συλλογές διηγημάτων, την έκδοση της δικής της συλλογής διηγημάτων καί μίας νουβέλας, η συγγραφέας Λίνα Βαλετοπούλου υπογράφει το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Κλουαζονέ'', το οποίο κυκλοφόρησε, προσφάτως, από τις εκδόσεις Βακχικόν. Ένα αλλιώτικο μυθιστόρημα, με μία τάση ανθρωποκεντρισμού μέσω ενός κοινωνικού πλαισίου... Ένα μυθιστόρημα που τόσο ο τίτλος του, όσο καί η εικόνα του εξωφύλλου του σου ''επιβάλλουν'' να τα κοιτάξεις, ταυτόχρονα, μέσα καί από μία ρεαλιστική καί από μία μεταφορική προσέγγιση... Καί κάπως έτσι, ένα ιδιαίτερο νοερό ''ταξίδι'' της ψυχής μόλις άρχιζε...

Λένε πως την στιγμή που ένας άνθρωπος οδηγείται προς τον θάνατο, νιώθει σαν να περνάει από μπροστά του όλη του η ζωή, κυρίως καίρια στιγμιότυπα που τον έχουν σημαδέψει καί του έχουν γεννήσει έντονα συναισθήματα. Μία άλλη άποψη είναι πως αυτές οι εικόνες έρχονται να τον στοιχειώσουν καί ''κυνηγήσουν'' σαν τις χείριστες ερινύες για όλα τα λάθη του παρελθόντος, που επιβαρύνουν την ψυχή του με το αίσθημα του πόνου καί των ενοχών... Ή ίσως, πάλι, να είναι μία τελευταία ευκαιρία, σαν ένας άλλος αποχαιρετισμός όλων των αγαπημένων προσώπων καί στιγμών...

''Η Χάρις βρίσκεται στο χειρουργείο και υπό την επήρεια της νάρκωσης μεταφέρεται νοερά σε ένα αποτεφρωτήριο. Τα πρόσωπα που συναντά, δύο παιδικοί της έρωτες, τη γυρίζουν πίσω στον χρόνο, τότε που ζούσε με την οικογένειά της στον Βόλο. Στη θέα των βάζων-τεφροδόχων φέρνει στη μνήμη της τα διακοσμητικά βάζα, τύπου κλουαζονέ, που υπήρχαν στο πατρικό της σπίτι. Η μουσική ντίσκο, το καφέ Σαντάν, το κατηχητικό, τα πάρτι, τα γαλλικά, το πιάνο, η αλληλογραφία, τα Γαλλάκια, οι φιλίες, οι απαγορεύσεις, η παρενόχληση στο σινεμά, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα είναι συστατικά των βιωμάτων της στα χρόνια του Γυμνασίου και του Λυκείου τη δεκαετία του ’80. Η Χάρις περνάει με επιτυχία στο Πανεπιστήμιο και την ημέρα που ξεκινά με την οικογένειά της για την Αθήνα, με φορτωμένες τις αποσκευές της στο Ρενό 14 του μπαμπά, ένα σοβαρό συμβάν στη διαδρομή διακόπτει απρόσμενα το ταξίδι. Μετά την ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης θα επισκεφθεί το αποτεφρωτήριο, όπου διαπιστώνει με έκπληξη ότι τα πρόσωπα που συνάντησε την πρώτη φορά δεν υπήρξαν ποτέ εκεί." (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Η συγγραφέας είναι αλήθεια πως κατάφερε καί κέρδισε την προσοχή καί το ενδιαφέρον μου, από την αρχή κιόλας της εξιστόρησης της υπόθεσης. Αυτή η αμεσότητα, που προκύπτει από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση της κεντρικής πρωταγωνίστριας σε συνδυασμό με τους γλαφυρούς καί ρεαλιστικούς διαλόγους, μας πείθει για τα λεγόμενά της καί μας τοποθετεί στο κέντρο του ''κάδρου'' της πλοκής σαν άλλους/ες αυτόπτες μάρτυρες όλων των σκηνών. Παράλληλα, ενισχύεται η όποια τάση οικειότητας καί ταύτισης με την ηρωϊδα, που μοιάζει σαν να περιδιαβαίνει μέσα σε διάφορους κύκλους που άνοιξαν καί έκλεισαν, με τον έναν, ή, τον άλλον τρόπο, καθ΄όλη την διάρκεια της ζωής της. Ναι, μας επιτρέπει να κοιτάξουμε βαθειά μέσα στην ψυχή καί στην σκέψη της, δίχως να ντρέπεται για την ειλικρίνειά της. Θα μπούμε στην θέση της, θα βιώσουμε ό,τι κι εκείνη καί θα νιώσουμε ακόμα παραπάνω συναισθήματα. 

Οικογενειακές σχέσεις καί στιγμές, φιλία, πρώτο καρδιοχτύπι, ξεκαρδιστικά, ή μη, στιγμιότυπα, σημαδιακά γεγονότα, αλλά καί μία γενικότερη αίσθηση πως όλα τα πράγματα κάποια στιγμή κάνουν τον κύκλο τους καί ολοκληρώνονται, είτε με τον τρόπο που επιθυμούσαμε, είτε όχι, συνθέτουν το γενικότερο σκηνικό του βιβλίου. Ένα βιβλίο που με ικανοποίησε ο κυκλικός τρόπος που ξεκινά καί τελειώνει. Ένα βιβλίο που μας διδάσκει την ματαιότητα κάποιων πραγμάτων, που τους δίνουμε μεγαλύτερη σημασία απ'όσο τους αρμόζει, ενώ σε εκείνα που αξίζουν λιγότερη... Κι όλα αυτά, χαζεύοντας ένα βάζο κλουαζονέ που περιέχει κάτι το μη αναμενόμενο....

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.