ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, Τ' ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ
Γράφει η Κυριακή Γανίτη
ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ
Τίτλος: ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, Τ' ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ
Συγγραφέας: Βαγγέλης Γονιδάκης
Σήμερα λέω να ξεκινήσω με έναν διαφορετικό τρόπο να καταγράψω καί να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις που γεννήθηκαν στο μυαλό μου κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του νέου βιβλίου, που υπογράφει ο συγγραφέας Βαγγέλης Γονιδάκης, με τίτλο ''ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, Τ' ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Κλείστε τα μάτια σας καί γυρίστε πίσω στον χρόνο. Τότε που ήμασταν παιδιά καί η αθωότητα ξεχείλιζε από μέσα μας. Τότε που φοβούμενοι/ες την όποια τιμωρία, που θα προέκυπτε από κάποια σκανταλιά, ή, απροσεξία μας, μας έκανε να δηλώνουμε με σθένος καί συγκαλυμμένη ντροπή ''Δεν είμαι εγώ, τ'ορκίζομαι''... Λες καί αυτή η φράση -ως διά μαγείας- θα κατάφερνε να ξεχαστεί το όποιο ατυχές συμβάν καί θα γυρνούσαμε πάλι στο μισοτελειωμένο παιχνίδι καί όλα θα ήταν ξένοιαστα.
Όμως, δεν είμαστε πια παιδιά. Ευτυχώς, ή, δυστυχώς, μεγαλώσαμε καί δεν φέρουμε το άλλοθι της παιδικής ηλικίας. Ως ενήλικες πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε τις συνέπειες των πράξεών μας καί να μην επιρρίπτουμε τις ευθύνες μας σε άλλους ανθρώπους. Όχι, δεν είναι χαριτωμένο, ή, αποδεκτό...
Ναι, φαντάζομαι πως ίσως να ακούγεται κάπως περίεργος αυτός μου ο συλλογισμός καί το κατά πόσο μπορεί να σχετίζεται, ή, όχι, με το παρόν βιβλίο. Αλλά μέσα στο δικό μου μυαλό έβγαζε νόημα καί εύχομαι να αντιληφθείτε τι εννοώ.
Αρχικά, να σας πω πως μιλάμε για μία συλλογή διηγημάτων καί όχι για μία ενιαία ιστορία. Όχι πως αυτό αλλάζει κάτι, δραματικά, στο νόημα που προκύπτει από τα συμφραζόμενα, αλλά ο συγγραφέας μας βάζει στην διαδικασία, κάθε φορά να αλλάζουμε θέση μέσα στα διηγήματα, τόπο, χρόνο, μορφή, αλλά κι εμπειρίες ζωής που μας κάνουν να αναφωνάξουμε ''ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, Τ' ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ'' καί με αυτόν τον τρόπο να ξορκίσουμε καθετί κακό. Ένα κακό που θα μπορούσε να συνδέεται με την δική μας ύπαρξη καί την ταυτότητά μας ως άνθρωποι καί να το χρησιμοποιούν οι άλλοι άνθρωποι, που βρίσκονται γύρω μας, ώστε να μας προσδιορίζουν με έναν τρόπο, που εμείς δεν επιθυμούμε, ή, που δεν είμαστε στην πραγματικότητα...
Κι όλα αυτά δοσμένα, μέσα από την πένα του συγγραφέα που βρίσκει την τέλεια ισορροπία μεταξύ του ρεαλισμού καί του λυρισμού, που ενισχύεται από περιεκτικές κι αυτοτελείς ιστορίες, ορθά δομημένες, με πρόσωπα που μπορούμε να ταυτιστούμε μαζί τους, με σωστή χρήση των εκφραστικών μέσων καί ένα γενικότερο κλίμα που δηλώνει ανάγκη για αποδοχή γι'αυτό ακριβώς που είμαστε καί όχι γι'αυτό που φαντάζονται οι άλλοι/ες για εμάς...
Περιγραφή:
Είκοσι ιστορίες που εκτυλίσσονται στο παρελθόν, αλλά ο απόηχός τους φτάνει ως τις μέρες μας. Οι χαρακτήρες δεν φοβούνται το τυχαίο. Παρά τα ατομικά και συλλογικά τραύματά τους, τις αδιέξοδες σχέσεις και τους ασφυκτικούς οικογενειακούς δεσμούς, παλεύουν να διατηρήσουν την αθωότητά τους. Μέσα από τις καθημερινές μικροχαρές και λύπες δεν χάνουν τις ελπίδες για το αύριο και την αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπό τους. Διεκδικούν το δικαίωμά τους να μη γίνουν το πρόσωπο που δεν θέλουν να είναι.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου