Το κύμα

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

Τίτλος: Το κύμα

Συγγραφέας: Νεφέλη-Πόπη Ζάνη

Είναι γεγονός πως το τελευταίο διάστημα σας έχω ''βομβαρδίσει'' -κατά κόρον- με αρκετά καί διαφορετικά κοινωνικά μυθιστορήματα. Δεν ήταν κάτι που το είχα σχεδιάσει, αλλά απλώς συνέβη. Ανάμεσα σε αυτά καί το νέο βιβλίο της συγγραφέως Νεφέλης-Πόπης Ζάνη, με τίτλο ''Το κύμα'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο. Άραγε, τί μπορεί να συμβολίζει αυτό το ''κύμα''; Προσωπικά μόνο μέσα από μία μεταφορική έννοια μπόρεσα να το προσεγγίσω καί να καταλάβω αυτό που ίσως να υπήρχε πίσω απ'αυτό. Μιλάμε για ένα ''κύμα'' που έρχεται καί μας χτυπά κατά πρόσωπο καί μας παρασύρει σε μία δίνη αποκαλύψεων, που όχι μόνο αλλάζει άρδην όλα όσα είχαμε ως δεδομένα, μα ''ξεγυμνώνει'' ανθρώπους από προσωπεία καί δήθεν καλές συμπεριφορές καί χαρακτήρες...

Περιγραφή:

Πολλές φορές οι άνθρωποι, έρμαιο των επιθυμιών και του εγωισμού τους, ποδοπατάνε συνειδήσεις και συναισθήματα. Εκείνο το δείλι θα έπαιρνε μαζί του την ευτυχία της Κατερίνας και θα την έδινε στον Αποστόλη και στη Θάλεια. Τα δειλινά δεν είναι πάντα το τέλος, αφού δίνουν τη σκυτάλη στην ανατολή που προμηνύει μια αρχή. Η άγνοια ίσως κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους, αλλά η αλήθεια είναι αυτή που τους διαμορφώνει, και η Ελπίδα την αναζήτησε με κάθε κόστος. Οι αγκυλώσεις μιας συντηρητικής κοινωνίας, μια παράνομη υιοθεσία και άνθρωποι που δεν σταματούν να ελπίζουν, συνθέτουν το παζλ αυτού του κοινωνικού μυθιστορήματος.

Δεν νομίζω πως εγώ χρειάζεται να αναφέρω κάτι παραπάνω από την άνωθεν περιγραφή του βιβλίου. Όλοι κι όλες αντιλαμβανόμαστε πως η συγγραφέας θίγει ένα ζήτημα που μας πονά, ως κοινωνία, ακόμη καί σήμερα σαν άλλο αγκάθι. Καί αυτό δεν είναι άλλο από τις παράνομες υιοθεσίες που λάμβαναν χώρα σε πολλά μέρη στην χώρα μας καί οι επιπτώσεις τους στις ζωές των εμπλεκόμενων ανθρώπων είναι εμφανείς ακόμη καί σήμερα. Άραγε, πώς μπορεί να νιώθει μία μάνα, ή, καί οι δύο οι γονείς που τους στερούν με τέτοιον βίαιο καί άδικο τρόπο το παιδί τους; Καί ποια τα συναισθήματα αυτών των παιδιών όταν μαθαίνουν την αλήθεια; Σε αυτά καί αρκετά ακόμα προσπαθεί η συγγραφέας να δώσει απαντήσεις με έναν λόγο ευθύ, ειλικρινή καί άκρως κατανοητό. Χρησιμοποιεί μικρά καί γρήγορα κεφάλαια καί μία συνεχόμενη ροή. Ναι, θα επιθυμούσα κάποιες αλλαγές ως προς την δομή του κειμένου, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν διάβασα άκοπα το βιβλίο.

Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση του βιβλίου, δεν σας το κρύβω πως θεώρησα ότι θα έπρεπε να είναι πιο μεγάλο σε έκταση καί πιο πυκνό ως προς την ιστορία του. Όμως, μία δεύτερη σκέψη μου, η οποία εντέλει επικράτησε, ήταν πως η συγγραφέας θέτει επί τάπητος το εν λόγω ζήτημα, ώστε να γίνει η αφορμή για να ξεκινήσουν οι όποιες συζητήσεις έπειτα. Συζητήσεις, που χρήζουν την μέγιστη προσοχή, σεβασμό καί σοβαρότητα από μεριάς μας. Όχι, δεν λύνονται τα πάντα -πόσω μάλλον αυτό το θέμα- μέσω της λογοτεχνίας. Απλώς, η λογοτεχνία έρχεται να μας υπενθυμίσει όλα αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάμε καί που πρέπει να δίνονται οριστικές λύσεις...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμολόγιο.