Συνέντευξη με την συγγραφέα Μαρία Καρβουνίδου-Ράσμουσεν

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΒΟΥΝΙΔΟΥ - ΡΑΣΜΟΥΣΕΝ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Μαρία Καρβουνίδου-Ράσμουσεν. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Πνοή κυκλοφορεί το βιβλίο της, με τίτλο ''Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν, μπορούν να το προμηθευτούν από κάποιο βιβλιοπωλείο, είτε από το επίσημο site του εκδοτικού.

Πάμε να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή το βιβλίο σας με τίτλο «Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση». Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;

Μ.Κ.Ρ. Ευχαριστώ πολύ τη σελίδα και εσάς προσωπικά για τις ευχές και τη φιλοξενία σας. Το έργο μου θα έλεγα πως είναι μια ερωτική, ψυχολογική, πολιτική ιστορία. Στις σελίδες του παρακολουθούμε την ανέγερση ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος και τη συντριβή του ελεύθερου ανθρώπου κάτω από τις μηχανές της εξουσίας. Ο έρωτας, ως ένα δυνατό και αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, στέκεται ικανός να πυροδοτήσει την ανάφλεξη και να οδηγήσει σε άνισες αλλά γενναίες μάχες. Ο αφανής μικρός ήρωας δεν διστάζει να συγκρουστεί με τη βαρβαρότητα, αρκεί να διεκδικήσει τη δική του στιγμή ελευθερίας και αυτοδιάθεσης. Θέλω να πιστεύω πως όσο σκοτεινό και δυστοπικό φαντάζει το τοπίο του βιβλίου μου, άλλο τόσο ελπιδοφόρα δείχνει μέσα του η ασίγαστη φλόγα του ατόμου για την ελευθερία.

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Με ποιον τρόπο «εισχώρησε» η συγγραφή στη ζωή σας;

Μ.Κ.Ρ. Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου αβίαστα. Από τα παιδικά μου χρόνια ένιωθα την ανάγκη να

αποτυπώνω τις σκέψεις μου σε ένα χαρτί και να σκαλίζω μικρές ιστορίες. Στην πιο ολοκληρωμένη μορφή της οδηγήθηκε μέσα από την ενασχόλησή μου με το θέατρο. Το πρώτο μου θεατρικό, με τον τίτλο «Γυναίκες Χωρίς Πρόσωπο» που ανέβηκε το 2000 στο θέατρο Εντροπία, το έγραψα με μία ηλεκτρική γραφομηχανή το 1998.

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Ποια η πηγή έμπνευσης της ιστορίας του βιβλίου σας; Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του;

Μ.Κ.Ρ. Πάντα με ενδιέφερε το πολιτικοκοινωνικό κείμενο. Η συνεχομένη ροπή της ανθρωπότητας σε

υπερσυντηρητικές, φοβικές, ανισοτικές και φασίζουσες ιδεολογίες τροφοδότησε την έμπνευση για τη Χώρα με το Βουνό στη Μέση. Ένας κόσμος που χωρίζεται βίαια και στη θέση του υψώνεται ένας κόσμος ανισότητας, φόβου και μίσους.

Την πρώτη γραφή του βιβλίου μου την ολοκλήρωσα λίγο πριν το ξέσπασμα του  κορονοϊού.

Το γεγονός αυτό με βρήκε εγκλωβισμένη στη Νορβηγία, χωρίς να έχω τη δυνατότητα να ταξιδέψω στην Ελλάδα. Η σκέψη μου βρισκόταν διαρκώς στους ηλικιωμένους γονείς μου που είχαν και αυτοί εγκλωβιστεί αβοήθητοι στην Άλλη Μεριά, ένα χωριό λίγο έξω από τον Βόλο. Την ίδια στιγμή φοβόμουν να φύγω με το παιδί μου, στην καρδιά της πανδημίας, από μία χώρα με πολύ χαμηλό δείκτη θνησιμότητας και να έρθω σε μια χώρα με υψηλό δείκτη θνησιμότητας. Όταν επιτράπηκαν τα ταξίδια επιστροφής για τους Έλληνες, πήρα την απόφαση και ταξιδέψαμε στην Ελλάδα. Εκείνη την περίοδο ένιωσα στο πετσί μου την ανισότητα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Όλη η κατάσταση με πόνεσε και με θύμωσε, βλέπετε μόλις είχα ολοκληρώσει στο χαρτί μια ιστορία δυστοπίας και τώρα τη ζούσαμε στην

πραγματικότητα. Για ένα μεγάλο διάστημα αρνιόμουν να πιάσω ξανά το βιβλίο στα χέρια μου. Όταν τα πράγματα ηρέμησαν κατάφερα να το δουλέψω ξανά και να το ολοκληρώσω τον Δεκέμβριο του 2022.

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Ζούμε, άραγε, σε μία δυστοπία όμοια με αυτήν που παρουσιάζεται μέσα στο βιβλίο σας;

Μ.Κ.Ρ. Θέλω να αποφεύγω το κυνήγι μαγισσών και τον αφορισμό μιας ολόκληρης εποχής, ενοχοποιώντας στοιχεία που στην ουσία οδηγούν στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Δεν μπορούμε, για παράδειγμα, να χρησιμοποιήσουμε την αρνητική χρήση της επιστημονικής εξέλιξης για να αφορίσουμε την εποχή μας. Ας μη ξεχνάμε πως είναι η επιστήμη εκείνη που αύξησε το προσδόκιμο ζωής και είναι το διαδίκτυο εκείνο που έκανε τον κόσμο μας μεγαλύτερο. Για την επιβεβαίωση αυτών αρκεί να ανατρέξουμε σε μια από τις δυστοπικότερες περιόδους της ανθρωπότητας, τον μεσαίωνα, τότε που η επιστήμη ήταν κλινικά νεκρή. Αυτό που κάνει την ανθρωπότητα, ανά περιόδους, να σφιχταγκαλιάζεται με τη δυστοπία, είναι η κάθε φορά που ο ανθρωπισμός, η λογική, η ανεκτικότητα, η ελευθερία, η ισότητα απομακρύνονται και τη θέση τους παίρνουν η ανισότητα, η μισαλλοδοξία, η δεισιδαιμονία, το μίσος, ο φόβος, ο ρατσισμός.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να αποκομίσουν οι αναγνώστες/στριες από την ανάγνωση του βιβλίου σας;

Μ.Κ.Ρ. Ίσως, αυτό που είπα παραπάνω. Ο αγώνας για την επικράτηση του ανθρώπου απέναντι στο σκοτάδι είναι αέναος και ο καθένας από εμάς έχει το δικό του λιθαράκι να βάλει και το δικό του μεγαλύτερο ή μικρότερο μερίδιο ευθύνης.

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Αγαπημένο βιβλίο και συγγραφέας;

Μ.Κ.Ρ. Πολλά είναι τα βιβλία και οι συγγραφείς που έχω αγαπήσει και με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο με έχουν επηρεάσει. Αν όμως πρέπει να διαλέξω τώρα ένα βιβλίο, θα πω «Το λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Τέλος, τί θα λέγατε στους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με τη συγγραφή;

Μ.Κ.Ρ. Να διαβάζουν να ρωτούν να ερευνούν και να αποτυπώνουν τις σκέψεις τους στο χαρτί, χωρίς να λογοκρίνουν τις ιδέες και τα συναισθήματά τους, αλλά να εξελίσσονται μαζί και μέσα από την κατανόησή τους.

Μαρία Καρβουνίδου – Ράσμουσεν

Συγγραφέας/Σκηνοθέτις

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας καί τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση, Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://vivliovamon.blogspot.com/2024/05/blog-post_28.html