Κυνήγι τρούφας

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Από το ''Μόνος μαζί σου'' στο ''Θα σε καλύψω'' έως καί το νέο του μυθιστόρημα, με τίτλο ''Κυνήγι τρούφας'', ο συγγραφέας Βάιος Κουκκόνης έχει αποδείξει πώς με προσήλωση, σεβασμό καί δουλειά μπορεί ένας συγγραφέας να έχει μία αξιοπρεπή καί σταθερά εξελίξιμη πορεία στον χώρο της λογοτεχνίας. Έχοντας διαβάσει το ένα βιβλίο του μετά το άλλο, νιώθω ότι ο συγγραφέας έχει έρθει για να μείνει. Βέβαια, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας, ότι όσο εύκολο κάποιες φορές μπορεί να φαντάζει μία πιθανή βελτίωση, άλλο τόσο δύσκολο είναι ένας/μία δημιουργός να επαναπαυθεί στις δάφνες του/της καί αντί να πάει προς τα εμπρός, να κάνει πισωγυρίσματα. Ευτυχώς, όμως, ο συγγραφέας κατάφερε σε αυτό το τρίτο του μυθιστόρημα να ''κρατήσει'' τα δικαίως κεκτημένα του καί να μας παρουσιάσει ένα διαφορετικό αστυνομικό μυθιστόρημα, απ'όσα τον έχουμε συνηθίσει. Κι αυτό διότι το κοινωνικό στοιχείο έρχεται καί ''κουμπώνει'' πάνω στην ιστορία σαν το χαμένο, πολύτιμο κομμάτι του παζλ, το οποίο ολοκληρώνει την εικόνα...

''Κυνήγι τρούφας'', όπως προείπα ο τίτλος του βιβλίου καί αν καί γνωρίζω πως ακούγομαι γραφική σχετικά με αυτήν μου την ''εμμονή'' γύρω από την ανάλυση των τίτλων καί την προσπάθεια ερμηνείας αυτών, θα μου επιτρέψετε να δικαιολογήσω την όποια στάση μου, καθότι -αν έχετε παρατηρήσει- καί ο συγγραφέας δεν προβαίνει σε μία τυχαία επιλογή τίτλων, μα εμμένει σε αυτούς, καθιστώντας τους ένα σημαντικό στοιχείο που σχετίζεται με την εκάστοτε ιστορία, που θα ξεδιπλωθεί μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Άραγε, πώς ένα κυνήγι τρούφας, ενός τέτοιου ντελικάτου, πολύτιμου καί ακριβού υλικού να αναμειχθεί σε μία αστυνομική υπόθεση; Μήπως το κυνήγι δεν αφορούσε μόνο στην ανεύρεση τρουφών, αλλά καί του ενόχου/των ενόχων καί κατ'επέκταση στην διαλεύκανση της υπόθεσης;

''Η Κατίνα ζει απομονωμένη σ’ ένα χωριό στη Βόρεια Ελλάδα με τη ρετσινιά της αδερφής του φονιά, και μοναδική της παρηγοριά είναι η ζωγραφική και οι τρούφες. Ο Γεράσιμος κι εκείνη θα εγκαταλείψουν το χωριό και μαζί θα αναζητήσουν ένα καινούριο μέλλον. Όμως το παρελθόν έχει κρύψει δεξιοτεχνικά τις παγίδες του, έτοιμο να ζωντανέψει τους χειρότερους εφιάλτες τους. Η Σαρλότ, ο Πάρης, ο Γεράσιμος, η Κατίνα ο Αντρέας θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις αλήθειες που ποτέ μέχρι τότε δεν είχαν αντικρίσει. Ένας χορός από σκιές έχει στηθεί πάνω στο νοτισμένο από το αίμα χώμα. Ο δολοφόνος είναι ακόμα ελεύθερος. Ή μήπως δεν είναι μόνο ένας; Ο αστυνόμος Βερβέρογλου καλείται να εξιχνιάσει το μυστήριο! Θα τα καταφέρει, ή το κακό θα κερδίσει για άλλη μια φορά; Μπορεί άραγε κάτι τόσο αθώο όσο η τρούφα να κρύβει κάτι τόσο σκοτεινό;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

Ας πούμε αλήθειες. Δεν είναι το πρώτο, μα ούτε καί το τελευταίο αστυνομικό μυθιστόρημα που διαβάζω (διαβάζουμε) καί σχετίζεται με κάποιο έγκλημα που αποζητά δικαίωση για το θύμα μέσα από την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων καί την αποφυγή τέλεσης νέων αδικημάτων. Εδώ έχουμε κάτι παραπάνω. Όπως έχω ξαναπεί, δεν πρέπει οι συγγενείς των ενόχων να στιγματίζονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, διότι καί εκείνοι/ες πολλές φορές είναι τα παράπλευρα θύματα καί οι συνέπειες καί στις δικές τους ζωές δεν είναι καί οι καλύτερες. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι εκείνοι/ες οι φταίχτες! Αυτό, λοιπόν, είναι ένα από τα ζητήματα -μεταξύ άλλων- που θίγει ο συγγραφέας. Το πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει αυτά τα πρόσωπα καί κατά πόσον έχει δίκιο στο να τα ''τιμωρεί'' μέσω άλλων τρόπων... Παράλληλα δε, αναφέρεται σε ζητήματα όπως τον έρωτα καί το πώς εκείνος δύναται να θολώσει την ορθή κρίση μας, οδηγώντας μας σε σκοτεινά μονοπάτια, ακόμη καί τάση να εθελοτυφλούμε, τους οικογενειακούς δεσμούς, την δικαιοσύνη καί τους λειτουργούς αυτής που δεν διστάζουν να πατούν τους όρκους τους προς ικανοποίηση των ίδιων συμφερόντων, αλλά καί την αποκατάσταση της αλήθειας, όσα χρόνια κι αν περάσουν...

Ειλικρινές, καλογραμμένο, ουσιαστικό καί με μία αμεσότητα που μας ικανοποιεί, το βιβλίο ''Κυνήγι τρούφας'' είναι μία αξιόλογη προσπάθεια του συγγραφέα καί ιδανική πρόταση για όσους/ες επιθυμούν είτε να γνωρίσουν την πένα του, είτε να μυηθούν στην ομορφιά της αστυνομικής λογοτεχνίας. Εγώ έμεινα αρκετά ευχαριστημένη απ'αυτό που διάβασα.
Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.








Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μεικτή πραγματικότητα

Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν

Αφιέρωμα στα βιβλία: ''Δύο ξωτικά αλλιώτικα" & ''Φεγγαρόφωτα Παραμύθια"

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ - Ο συγγραφέας που μετρούσε τ' άστρα - Γιώτα Κοτσαύτη

Ο Τίμος γιορτάζει τα Χριστούγεννα & Ο Τίμος και τα μαγικά Χριστούγεννα