Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ - Διαβάζοντας βιβλία σύγχρονης ξένης λογοτεχνίας (Μέρος 3ο)
''Διαβάζοντας βιβλία σύγχρονης ξένης λογοτεχνίας"
~ Μέρος 3ο ~
Τίτλος: Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ (Ti aspetto a Central Park)
Συγγραφέας: Φελίσια Κίνγκσλεϊ (Felicia Kingsley)
Τρίτη μέρα του αφιερώματος καί σειρά έχει το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Φελίσια Κίνγκσλεϊ (Felicia Kingsley), με τίτλο ''Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ'', το οποίο κυκλοφορεί στην χώρα μας από τις εκδόσεις Μίνωας, σε μετάφραση της κυρίας Μαρίας Οικονομίδου. Ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που προκύπτει ως μία άλλη ''προέκταση'' των ανθρωπίνων σχέσεων, μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο. Ναι, το γνωρίζω πως αυτός μου ο πρόλογος ίσως να σας ακούγεται κάπως μονότονος καί κλισέ, μα για να είμαι ειλικρινής, κι εμένα ο αρχικός μου φόβος ήταν μήπως διάβαζα κάτι τόσο αναμενόμενο καί γραφικό ( ; ) μέσα στην παρούσα ιστορία. Θα ίσχυε, όμως, αυτό; Ή, τελικά, το παρόν έργο θα ερχόταν να αντικρούσει τις απόψεις μου γύρω από τα κλισέ, καθώς καί τα βιβλία της εν λόγω κατηγορίας;
Αφήνοντας, λοιπόν, στην άκρη τους όποιους ενδοιασμούς καί ''προκαταλήψεις'', εξέφρασα την επιθυμία να διαβάσω το βιβλίο, καθότι μου άρεσε πάρα πολύ η εικόνα που κοσμεί το εξώφυλλό του. Μία εικόνα σύγχρονη -εντάξει δεν την χαρακτηρίζεις καί ως την πιο συνηθισμένη- που με έκανε να επιθυμώ να βάλω τον εαυτό μου στην θέση εκείνης της γυναίκας καί να δώσω αυτήν την υπόσχεση/ραντεβού, μέσω της φράσης ''Θα σε περιμένω στο Σέντραλ Παρκ''. Σαν να είναι ένα σημείο αναφοράς κι όχι απλής συνάντησης... Σαν εκεί να ''άνοιγε'' καί να ''έκλεινε'' ένας κύκλος που θα επηρέαζε ένα κομμάτι της ζωής καί του εαυτού μας. Να το! Πάλι ακούγομαι κάπως γραφική, μα να που τα χέρια μου, πάνω στο πληκτρολόγιο, επιλέγουν να ακούσουν τις σκέψεις μου καί να μην τους βάλουν ένα άτυπο ''φρένο''...
''Η Βικτόρια Γουέντερ έχει μόλις προσγειωθεί στη Νέα Υόρκη από το Τέξας και είναι έτοιμη να φέρει επανάσταση στον κατάλογο του εκδοτικού οίκου Pageturner, προκειμένου να σταθεροποιήσει τα κλονισμένα έσοδά του. Αλλά όχι με τη βοήθεια του Νάιτ Άντεργουντ, του υπεύθυνου έκδοσης που περιμένει την προαγωγή του! Δεν του αρέσει να έρχεται δεύτερος, μισεί τα ρομαντικά μυθιστορήματα και είναι αποφασισμένος να πάρει πίσω τη θέση που του αξίζει με κάθε τρόπο, θεμιτό ή μη. Η Βικτόρια, όμως, δεν είναι από αυτές που τα παρατάνε στην πρώτη αναποδιά, έχει πλήρη ανοσία στη γοητεία του και είναι έτοιμη να τον κάνει να μουσκέψει στον ιδρώτα όλα τα ακριβά πουκάμισά του. Ανάμεσα σε σαμποτάζ και αψιμαχίες, ο Νάιτ και η Βικτόρια μαθαίνουν ένα μυστικό που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την καριέρα τους. Και ως ορκισμένοι αντίπαλοι ίσως χρειαστεί να συμμαχήσουν για να σώσουν τον εκδοτικό οίκο. Θα μπορέσουν να ανεχτούν ο ένας τον άλλο για λίγο… ή μήπως όχι;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η συνθήκη ''from enemies to lovers'', ελληνιστί ''από εχθροί, εραστές'', εμφανίζεται όλο καί συχνότερα μέσα σε βιβλία αισθηματικού περιεχομένου, μα εδώ που τα λέμε, δεν είναι κάτι τόσο πρωτόγνωρο, αφού η ίδια η ζωή μας έχει αποδείξει ότι πολλές θυελλώδεις ερωτικές σχέσεις ξεκίνησαν έπειτα από έντονες ''διαμάχες'' αυτών των προσώπων, που εντέλει ενέδωσαν στο μεγαλείο καί την δύναμη του έρωτα. Ή μήπως όλη αυτή η αντιπαλότητα καί ''έχθρα'' να είναι μία συγκαλυμμένη έκφραση όλου αυτού του έντονου πάθους καί επιθυμίας που υποβόσκουν καί ''απειλούν'' να βγουν στην επιφάνεια, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά τους;
Εντάξει! Ας το παραδεχθούμε ότι δεν πρόκειται για την πιο πρωτότυπη ιστορία που έχουμε διαβάσει ποτέ σε ένα βιβλίο, αλλά υπάρχει ένα ''αλλά''. Τί θέλω να πω με αυτό; Η συγγραφέας μας προσφέρει μία ευνόητη καί καθημερινή ιστορία που δεν κουράζει, ούτε μας περιπλέκει εντός δυσθεώρητων ερωτημάτων περί έρωτος καί λοιπών φιλοσοφικών σκέψεων, που χρήζουν σπατάλη μπόλικης δόσης φαιάς ουσίας, μα μας μιλάει για μία εκδοχή των ερωτικών σχέσεων, των πεποιθήσεων που υπάρχουν γύρω από εκείνες, τις όποιες προκαταλήψεις σχετικά με το τι επιθυμούν οι γυναίκες από τα αισθηματικά βιβλία, την στάση των ανδρών προς εκείνα, τους φόβους καί τις επιθυμίες, τις επαγγελματικές επιδιώξεις καί κατακτήσεις, όπως καί τους οικογενειακούς δεσμούς...
Ναι, αν καί το βιβλίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα ακόμη λογοτεχνικό αριστούργημα, η άμεση, απλή καί σύγχρονη πένα της συγγραφέως βοηθά, ώστε το βιβλίο να πετύχει τον σκοπό του. Ποιος είναι αυτός; Μα να περάσει, πραγματικά, καλά όποιος/α επιλέξει να διαβάσει το βιβλίο. Ναι, εγώ ένιωσα αυτήν την χαρά καί ξέρετε τί συνειδητοποίησα; Πώς πολλές φορές ψάχνοντας την άψογη γραφή, ο νους μας ξεστρατίζει από την ουσία της ιστορίας του κειμένου καί ίσως να στερούμαστε ένα κομμάτι από την όποια αναγνωστική ''απόλαυση''.
Ρεαλιστικοί διάλογοι, συνεχόμενη ροή αφήγησης, εναλλαγή προσώπων καί κατ'επέκταση στην οπτική της ιστορίας, ερωτικές σκηνές τόσες όσες πρέπει, στιγμές χιούμορ, αλλά καί συγκίνησης, άφθονο λεξιλόγιο καί μία γενικότερη αίσθηση πως αυτό που διαβάζουμε είναι εφικτό να το ζήσουμε συνθέτουν όλο το σκηνικό του βιβλίου. Ένα βιβλίο, που παρά τον σχετικά μεγάλο του όγκο, διαβάζεται με μεγάλη ευχαρίστηση καί μας βάζει στην διαδικασία να σκεφτούμε ότι ένα ευτυχισμένο τέλος δεν είναι, απαραιτήτως, κάτι κακό...
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.
Υ.Γ. Μείνετε συντονισμένοι/ες για το 4ο μέρος του αφιερώματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου