ΑΛΚΗΕΣΣΑ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Λατρεύω την ιστορία καί παρ'όλο που το τελευταίο διάστημα έχω διαβάσει αρκετά καλά ιστορικά μυθιστορήματα, είχα πάρει την απόφαση να απέχω για κάμποσο καιρό από την ανάγνωση ανάλογων έργων, μα να που η ζωή, ή πιο σωστά, τα βιβλία ξέρουν εκείνα καλύτερα καί αποφασίζουν για μένα. Μα θα ήταν πραγματικά κρίμα να αφήσω σε κάποιο ράφι στην βιβλιοθήκη μου (μαζί με τόσα άλλα προς ανάγνωση) το νέο ιστορικό μυθιστόρημα της συγγραφέως Θάλειας Αντωνιάδη, με τίτλο ''Αλκήεσσα'', που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Άνεμος εκδοτική. Ένα βιβλίο σωστό ''διαμάντι'' που συγκαταλέγεται επάξια στην λίστα με τα καλύτερα που έχω διαβάσει από την αρχή του έτους. 

''Για να αγγίξεις τον ουρανό, πρέπει πρώτα να αντέξεις τα σκαλοπάτια της Κόλασης.''

Είναι αλήθεια πως η πλειοψηφία των ιστορικών μυθιστορημάτων, απ'όσα κυκλοφορούν καί έχω διαβάσει, επικεντρώνονται -ως προς την υπόθεσή τους- σε συγκεκριμένες καί ίσως τις πιο γνωστές στο αναγνωστικό κοινό χρονικές περιόδους. Άν με ενοχλεί αυτό ως αναγνώστρια; Όχι πάντα. Αρκεί να μαθαίνω καί κάτι καινούργιο, ή, να το διαβάζω ειδομένο από μία διαφορετική ματιά. Η συγγραφέας Θάλεια Αντωνιάδη κάνει την ευχάριστη ανατροπή καί μέσα από την πλοκή του νέου της μυθιστορήματος καταπιάνεται με μία εκ των πιο σημαντικών ιστορικών περιόδων, την 4η νορμαδική επιδρομή κατά την περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, που όμως δεν υπάρχει πολύς κόσμος που να την γνωρίζει σήμερα. Για μένα αυτό μοιάζει σαν να έφτασε το πλήρωμα του χρόνου καί η κατάλληλη πένα για να αποτυπωθούν όλα πάνω στο χαρτί σε συνδυασμό πάντα με την πρέπουσα δόση μυθοπλασίας. 

Περιγραφή:

Το φθινόπωρο του 1147 μ.Χ. εισβάλλουν στη Θήβα και στην Κόρινθο οι Νορμανδοί του Ρογήρου Β' της Σικελίας, με κύριο στόχο τους την ακμάζουσα μεταξοβιοτεχνία, τους εξειδικευμένους εργατοτεχνίτες και την πολύτιμη τεχνογνωσία τους. Μεταξύ των αναρίθμητων λαφύρων και αιχμαλώτων στις κατάφορτες γαλέρες του αρχιναυάρχου Αντιοχέα, βρίσκονται αλυσοδεμένα και δύο δεκατριάχρονα κορίτσια: η Αλκήεσσα και η Αγαπία, που ανήκουν πλέον στον ρήγα της Πανόρμου. Η Αλκήεσσα, ξεριζωμένη βάναυσα από την πατρίδα και την οικογένειά της, οδηγείται ως κεντήστρα στα εργαστήρια μεταξωτών του παλατιού. Αργότερα, μεταφέρεται στο αρχοντικό του νορμανδού ιππότη ντ' Ανβίλ, ως προστατευόμενή του. Η Αγαπία, μαζί με τον παιδικό της φίλο Δαβίδ, οδηγούνται στα βαφεία των μεταξωτών νημάτων. Δύο προσωπικότητες εκ διαμέτρου αντίθετες, με καταβολές, βιώματα, παιδεία και ένστικτα που διαφέρουν βαθιά, θα συνυπάρξουν από ένα καπρίτσιο της Μοίρας και των ανθρώπων. Ο θρησκευτικός φανατισμός της εποχής, τα ανίερα κρυφά πάθη και οι καταπιεσμένοι πόθοι, οι διαρκείς συνωμοσίες και δολοπλοκίες. οι δολοφονίες αθώων και ενόχων, τα βίαια ένστικτα και η επιβολή της διαστροφής στην αθωότητα, θα αλλοιώσουν το αρχικό πεπρωμένο των κοριτσιών με τραγικές συνέπειες.

Θέλετε λίγο η μεσαιωνική σχεδόν αναγεννησιακή κι αινιγματική εικόνα του εξωφύλλου, θέλετε ο ιδιαίτερος τίτλος του βιβλίου ''Αλκήεσσα'' (δίνονται πληροφορίες στην αρχή του βιβλίου για την ερμηνεία του), θέλετε λίγο η υπόθεσή του καί η ιστορική περίοδος που θα διαδραματίζονταν τα γεγονότα, το βιβλίο με είχε ήδη κερδίσει κατά κράτος. Σε αυτό, οφείλω να πω πως συνέβαλε κατά πολύ καί η οξυδέρκεια της γραφής της συγγραφέως που χειρίζεται μαεστρικά τον λόγο, γνωρίζει πότε καί πως να αυξομειώσει την ένταση των συναισθημάτων, την αγωνία, το μυστήριο καί ταυτόχρονα οι γλαφυρές περιγραφές των εικόνων που μοιάζουν σαν να ζωντανεύουν μπροστά μας μαζί με τα πρόσωπα του βιβλίου μας επιτρέπουν να μεταφερθούμε στο τότε καί να ζήσουμε τα πάντα στο πλευρό τους καί γύρω μας να κυριαρχεί ένα σκηνικό που αναδεικνύει πολλά από τα ανθρώπινα πάθη...

Λένε πως αν θέλουμε να μάθουμε το μέλλον, καλό θα είναι να κοιτάξουμε το παρελθόν, καθώς η ιστορία επαναλαμβάνεται κι αυτό θα το αντιληφθούμε διαβάζοντας το βιβλίο καί παρατηρώντας πως πολλά από τα κακώς κείμενα του τότε όπως η εκμετάλλευση, οι δολοπλοκίες, η υπερίσχυση των δυνατών έναντι των αδυνάτων, η αδικία καί πολλά ακόμα, δυστυχώς, αντί να εξαλείφονται, αυτά διατηρούνται ανέπαφα με το πέρασμα των αιώνων. Εν ολίγοις, έχουμε να κάνουμε με ένα αξιόλογο ιστορικό μυθιστόρημα που σας προτείνω ανεπιφύλακτα. Καί να θυμάστε. Οι λύκοι, συχνά, μεταμορφώνονται σε πρόβατα καί τα πρόβατα σε λύκους για να επιβιώσουν...

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική.