ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ
Όση αγάπη αισθάνομαι για τα αστυνομικά μυθιστορήματα, άλλες τόσες είναι οι διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις μου απ'αυτά. Όσο πιο πολλά βιβλία του συγκεκριμένου είδους διαβάζω, τόσο νιώθω την ανάγκη για πιο δυνατές συγκινήσεις καί να μου προσφέρουν κάτι διαφορετικό. Δεν λέω. Ωραίοι οι ευφυείς χαρακτήρες των αστυνομικών που φέρνουν εις πέρας όποια αποστολή που τους έχει ανατεθεί, μα τί γίνεται με τους κακούς ήρωες που εγκληματούν; Τί τους/τις οδηγεί ώστε να εγκληματίσουν; Ποια στοιχεία του χαρακτήρα τους αξίζει να μελετήσουμε; Μήπως πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας πάνω τους καί να τους/τις έχουμε στο επίκεντρο; Κι άραγε, υπάρχει ο τέλειος εγκληματίας καί το άψογο έγκλημα;
''Πόσος χρόνος χρειάζεται για να εξιχνιάσεις ένα έγκλημα; Πόση υπομονή πρέπει να έχεις, μέχρι να συλλάβεις τον πραγματικό ένοχο;''
Η συγγραφέας Αγγελική Γιαννακοπούλου μέσα από το αστυνομικό της μυθιστόρημα, με τίτλο ''ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ" μοιάζει σαν να συνομιλεί με τις σκέψεις του μυαλού μου, προσπαθώντας να δώσει επαρκείς καί ικανοποιητικές απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, που έθεσα πιο πάνω στον πρόλογό μου. Θα τα καταφέρει, ή, όχι; Όλα θα τα μάθαινα διαβάζοντας το βιβλίο, οπότε δεν άφησα λεπτό παραπάνω να περάσει καί έκανα μια βαθειά ''βουτιά'' στις σελίδες του...
"Δύο φόνοι με θύματα δύο άγνωστες γυναίκες μεταξύ τους. Ένα μαύρο γάντι που χαρακτηρίζει έναν κατά συρροή δολοφόνο που αναζητείται χρόνια. Δύο επιθεωρητές που πρέπει πάση θυσία να δώσουν ένα τέλος. Ένα ανελέητο κυνηγητό στους σκοτεινούς δρόμους του Εδιμβούργου. Πώς θα πρέπει να στηθεί η τέλεια παγίδα, ώστε να αποκαλυφθεί ο ένοχος; Μία ψυχολόγος και ένας πλούσιος γόνος σύμμαχοί τους, αλλά και αντιμέτωποι με τα συναισθήματά τους. Καλά κρυμμένα μυστικά και άνθρωποι διαθέσιμοι να αποπροσανατολίσουν όποιον προσπαθήσει να ανακαλύψει την αλήθεια. Πώς η μοίρα θα τους μπλέξει σε ένα παιχνίδι στρατηγικής που τα πιόνια του κινούνται από ένα διεστραμμένο μυαλό; Ποιος θα πονέσει περισσότερο από την ανακάλυψη του πραγματικού δολοφόνου; Τι παρακινεί τους ήρωες να συνεχίσουν και μέχρι πού είναι αποφασισμένοι να φτάσουν;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η πιθανή ύπαρξη ενός κατά συρροή δολοφόνου στην περιοχή όπου ζούμε, κάθε άλλο παρά μία ευτυχής καί ιδανική συγκυρία μπορεί να θεωρηθεί. Με ποιον τρόπο μπορούμε να προφυλαχθούμε από το να βρεθεί στο διάβα μας καί γίνουμε θύματά του; Ποιος ο ρόλος της αστυνομίας; Αρκεί να βασίζεται η αστυνομία μόνο στα προφανή, ή, οφείλει να μην υποτιμά τον εγκληματία καί να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα; Πόσο ουσιαστική καί χρήσιμη είναι η σκιαγράφηση του ψυχολογικού προφίλ του εκάστοτε εγκληματία, ώστε να κατανοήσουμε τον τρόπο δράσης του, να προλάβουμε την επόμενη κίνησή του καί εντέλει να φτάσουμε στην σύλληψή του;
Διάβασα το βιβλίο μέσα σε λίγες ώρες, δίχως να καταφέρει κάτι άλλο να αποσπάσει την προσοχή μου. Ναι, η συγγραφέας κάνει μία αξιόλογη προσπάθεια με το παρόν έργο. Με κάλυψε σε αρκετά μεγάλο βαθμό, καθώς μου άρεσε ο τρόπος που προσέγγιζε τόσο το πρόσωπο του ενόχου σε συνδυασμό με την προσπάθεια επίλυσης της υπόθεσης, όσο καί ο ρυθμός που έδινε σε όλο το κείμενο. Ο λόγος της ήταν διαρκής καί υπήρξαν αρκετές περιγραφικές εικόνες. Επίσης, βρήκα αρεστή την συγκεκριμένη δόση θρίλερ, αγωνίας, μυστηρίου, καθώς καί τις ανατροπές σε καίρια σημεία της εξιστόρησης της ιστορίας.
Εν ολίγοις, ''ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟΥ" είναι ένα ατμοσφαιρικό καί καλογραμμένο αστυνομικό μυθιστόρημα, που έπαιξε με ωραίο τρόπο με την σκέψη μου καί θα μείνει καιρό νωπό στην μνήμη μου.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου