Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Απόστολο Σπυράκη

Δεκεμβρίου 04, 2023

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΣΠΥΡΑΚΗΣ

Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε τoν συγγραφέα Απόστολο Σπυράκη

Γράφει ο Απόστολος Σπυράκης

Στην αρχή ήταν όλες εκείνες οι παλιές ιστορίες που άκουγα από τον πατέρα μου για μοναστήρια που είχαν καεί στον πόλεμο, για κυνηγούς που κοιμόταν τη νύχτα στα νησιά μιας απέραντης λίμνης, για φωτιές που έκαιγαν μέρες πολλές στον κάμπο της τύρφης, όλο αυτό το υλικό έπρεπε να μεταμορφωθεί λογοτεχνικά και να διαβάζεται ευχάριστα, αυτή ήταν η πρώτη μου εκδοτική απόπειρα. Κι ύστερα έπρεπε να ψάξω μέσα μου και γύρω μου, να διαβάσω πολλά βιβλία για κάθε θέμα, να ξεχωρίσω το ουσιαστικό από το ασήμαντο, να μάθω να αναπτύσσω και να τελειώνω σωστά ένα έργο τέχνης όπως είναι το διήγημα, καρπός αυτών των αναζητήσεων είναι ιστορίες που υπάρχουν στις ’’ Ροζ Παλ Ντάλιες‘’. Είναι ιστορίες που περιγράφουν πορείες ζωής και θανάτου, ιστορίες για γεγονότα που είδα να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια μου, ιστορίες για χαρακτήρες αυθεντικούς με χαρίσματα υπέροχα που όμως δεν τους γνωρίζει κανένας, ιστορίες της σύγχρονης ζωής που διακατέχεται από άγχος απίστευτο και μια πίεση που μπορεί να σε κάνει κομμάτια.

Όταν βγήκαν οι Ροζ Παλ Ντάλιες ήθελα να ερευνήσω το λογοτεχνικό τοπίο γύρω μου, να μαντέψω την επόμενη κίνηση που θα έκανα. Μου πήρε λίγο καιρό μέχρι να αντιληφθώ τις παγίδες που κρύβονταν μπροστά, την απάτη της εύκολης δημοσιότητας, την πλάνη των κάθε λογής διασυνδέσεων, τα επικίνδυνα μονοπάτια της ευκολίας που ανοίγονται και μπορούν να σε ξεστρατίσουν από τον αρχικό σκοπό σου, χρειάζεται γερό στομάχι, μεγάλη υπομονή και πίστη για να συνεχίσεις, αν δεν τα έχεις καλύτερα ν’ ασχοληθείς με κάτι άλλο. ‘’Ο ρώσος συγγραφέας ζει στα χαμαιτυπεία, τρώει βρωμιές και κοιμάται με πλύστρες’’ είχε πει ο Τσέχωφ πριν από ένα αιώνα, η κατάσταση έχει βελτιωθεί από τότε βέβαια αλλά ο συγγραφέας εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως γραφικό κα περιθωριακό στοιχείο, δύσκολα τον αποδέχεται η κοινωνία και το κατεστημένο. Σε μια εποχή που όλα τρέχουν με ασύλληπτη ταχύτητα έχεις την εντύπωση ότι και η σταδιοδρομία σου εύκολα μπορεί να απογειωθεί όμως δεν είναι έτσι, κάθε καλή προσπάθεια απαιτεί χρόνο, χρόνια δουλειάς, η καταξίωση έρχεται δύσκολα και αργά, μόνο τότε έχει αξία, έτσι γινόταν πάντοτε άλλωστε.

Ψάχνοντας για το feedback, την ανατροφοδότηση, «πως τους φάνηκε, τι εισέπραξαν, πως το ερμήνευσαν;», ακούς διάφορα. ‘’Ποια απ’ αυτά που έγραψες είναι αληθινά και ποια όχι;» με ρωτούν κάποιοι φίλοι που διάβασαν το βιβλίο μου, αυτή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση ενός συγγραφέα, να μην μπορούν να ξεχωρίσουν οι αναγνώστες του το φανταστικό από την πραγματικότητα, την επινόηση από την αλήθεια, τα γεγονότα από την ενόραση. Και είναι βέβαια κι οι παλιοί δάσκαλοι των οποίων ο λόγος έχει αξία ιδιαίτερη, ο Φίλιππος Φιλίππου έγραψε ότι του άρεσε το σουρεαλιστικό στοιχείο στις ιστορίες μου, αυτή ήταν μια πολύ σημαντική παρατήρηση, πάντα μ’ ενδιέφερε τούτο το στοιχείο το μεταφυσικό, αυτή η διάσταση η υπερβατική που μπορείς να εκφράσεις μέσα από την τέχνη ξεπερνώντας τα επίπεδα του πραγματικού, αυτή η ανατροπή που μπορείς να κάνεις στην αφήγηση ξεπερνώντας τους κανόνες της λογικής.

Οι άνθρωποι δεν δίνουν σημασία πια στην τέχνη, κάποτε οι θεατές πλημμύριζαν τα θέατρα για να δουν μια παράσταση του Αισχύλου ενώ οι βασιλιάδες πλήρωναν ακριβά τους τροβαδούρους και τους τραγουδιστές για ν’ ακούσουν τα κατορθώματα ηρώων όπως ο Οδυσσέας ή ο Διγενής Ακρίτας, σήμερα όλοι πιστεύουν ότι οι απαντήσεις στα μυστήρια της ζωής θα δοθούν από την επιστήμη, μια πίστη που διαψεύδεται οικτρά κάθε μέρα. Σε μια τέτοια εποχή ο ρόλος των συγγραφέων είναι καθοριστικός, πρέπει με κάποιο τρόπο να αναστήσουμε αυτήν την πλευρά της ανθρώπινης δημιουργίας που έδινε αξία στη ζωή, να επαναφέρουμε το διαχρονικό και το αληθινό, την αναπόληση και το όνειρο, την ομορφιά και τη μαγεία, αν έχω να προσφέρω ένα ελάχιστο ψήγμα σ’ αυτήν την υπόθεση θα είμαι ευχαριστημένος.

Το βιβλίο ''Ροζ Παλ Ντάλιες" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα.