Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ευθυμία Καλαϊτζίδου


Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΟΥ

Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ευθυμία Καλαϊτζίδου

Γράφει η Ευθυμία Καλαϊτζίδου

Πάντοτε έλεγα πως δεν διαλέγει ο αναγνώστης το βιβλίο αλλά το βιβλίο τον αναγνώστη. Όσες φορές κι αν έχω επισκεφτεί κάποιο βιβλιοπωλείο σχεδόν πάντα αποχωρώ με κάποιο διαφορετικό από αυτό που είχα εξαρχής στον νου μου. Και το πιο σουρεαλιστικά ωραίο και καθόλου τυχαίο της όλης υπόθεσης είναι πως όχι μόνο δεν μπορώ να πάω κόντρα αλλά και ούτε θέλω. Το ίδιο νιώθω και για τις ιδέες. Νομίζω πως εμφανίζονται μπροστά σου, μέσα σου ως δια μαγείας θέτοντας αυτομάτως στην άκρη ακόμη και τις πιο πρόσφατες από αυτές. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση του πρώτου μου βιβλίου. Αν και έχουν καταγραφεί αρκετές ιδέες και σκέψεις σε ένα τετράδιο, η ιδέα του ‘Όταν ο χρόνος ψιθύρισε’ ήταν η πρώτη που μου ήρθε σαν εικόνα χωρίς να χρειαστεί καν να ανοίξω το τετράδιό μου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ιδέα των παιδικών μου χρόνων, η θύμηση της οποίας όχι μόνο δεν έσβησε, αλλά εμπλουτίστηκε με νέες ιδέες κατά το πέρασμα των ετών, πολλές από τις οποίες δεν σημειώθηκαν στο χαρτί παρά μόνο μέσα στο μυαλό μου. Παραδόξως, κατάφερα να τις ανασύρω όλες. Συγκεκριμένα, πρόκειται για μία ιδέα η οποία δουλεύτηκε και αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid19, μέσα στη χρονική περίοδο της δεύτερης καραντίνας. Επιπλέον, η επικαιρότητα κατέστησε σαφές πως αυτή η φωνή όφειλε να ξεχυθεί πρώτη απ’ όλες τις άλλες λόγω των θεμάτων που προβάλλονται.

Στο επίκεντρο βρίσκεται ο άνθρωπος και οτιδήποτε τον περιβάλλει. Θέματα όπως η ευγένεια προς τα παιδιά, η αντιμετώπισή τους, ο αλτρουισμός, η διαφορετικότητα των ονείρων και κατ’ επέκταση των επιλογών, ο εκφοβισμός, η αυτοθυσία, η φθίνουσα επικοινωνία του ανθρώπου με το περιβάλλον, η ελπίδα είναι μερικά από τα ζητήματα πού συζητά το βιβλίο. Τέλος, θα αναφερθώ στο πιο ύψιστο αγαθό το οποίο η σημερινή παγκόσμια πραγματικότητα καθιστά ως αναγκαίο ίσως πιο πολύ από ποτέ, την Αγάπη. Μονάχα μέσω αυτής μπορεί η σκλαβιά να γίνει ελευθερία, το σκοτάδι να γίνει φως, ο θάνατος να γίνει ζωή, ο νους να γίνει καρδιά. Μέσα από το τελευταίο αυτό δίπολο το ‘Όταν ο χρόνος ψιθύρισε’ επιχειρεί να κάνει την ανησυχία του μικρού παιδιού, του κεντρικού χαρακτήρα, ανησυχία του κόσμου και να απαντήσει σε ερωτήματα που όχι μόνο θέτονται ρητώς αλλά και σε όσα υπονοούνται.

Άραγε γιατί ξεκινά ένας πόλεμος; Γιατί οπλίζεται ένα χέρι μέσα σε μια κατοικία; Γιατί συγκρούονται δύο τρένα; Γιατί βυθίζεται η Γη στην ίδια της τη λάσπη;

 Το βιβλίο ''Όταν ο χρόνος ψιθύρισε" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.


Την ευχαριστώ πολύ!!!

Με εκτίμηση,

Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''...

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ιορδάνα (Δανάη) Στεργίου

Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Λάζαρο Μωυσίδη

Η ευτυχία της ανυπαρξίας

Όνειρα στη θερμάστρα