ΤΟ ΦΙΛΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΗΡΑ
''Πώς είναι να ζεις μια ζωή με μυστικά που δεν έχεις τολμήσει να μοιραστείς ούτε με τον ίδιο σου τον εαυτό; Πώς είναι να ζεις μια ζωή μισή;"
Αυτά τα δύο ερωτήματα δεν ακούγονται τόσο ξένα στα αυτιά μας... Είναι σκέψεις που πιθανότατα να μας έχουν απασχολήσει σε κάποια στιγμή της ζωής μας. Κι όμως, κάτι που ίσως φαινομενικά να μοιάζει τόσο ασήμαντο καί απλό ( ; ) ως προς την απάντησή του, να γίνεται η αφορμή για να ξεκινήσει να λύνεται το κουβάρι της ιστορίας του νέου κοινωνικού μυθιστορήματος της συγγραφέως Μαρίας Κατσούπη, με τίτλο ''Το φιλί που δεν πήρα'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη.
Τίτλος: Το φιλί που δεν πήρα
Ακούγοντάς τον για πρώτη φορά νόμιζα πως επρόκειτο για ένα αισθηματικό μυθιστόρημα που θα εξιστορεί κάποια ιστορία αγάπης που δεν ολοκληρώθηκε ( ; ) με τον τρόπο που ίσως να επιθυμούσαμε τόσο εμείς, όσο καί τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν μέσα σε αυτό. Όμως, έκανα λάθος. Έχουμε ένα βιβλίο που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από ένα πολυεπίπεδο καί ρεαλιστικό πλαίσιο με την όποια διάθεση για διατήρηση του όποιου ρομαντικού στοιχείου...
''Την ώρα του μεγάλου φόβου καλείσαι να λογοδοτήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό. Και τότε πρέπει να είσαι προετοιμασμένος ότι ίσως τα πεπραγμένα της ζωής σου να ήταν διαφορετικά αν είχες το θάρρος να αποκαλύψεις την αλήθεια της ψυχής σου.''
Νομίζω πως όλοι θεωρούμε ότι είναι πιο εύκολο καί παρήγορο το να ''ανοίξουμε'' τα ενδότερα της ψυχής μας καί να τα αφήσουμε εκτεθειμένα σε κάποιον ξένο άνθρωπο, παρά σε κάποιον δικό μας. Λέτε αυτό να οφείλεται στη σκέψη πως μπορεί ένας άγνωστος άνθρωπος να είναι πιο ''δεκτικός'' στο να μας ακούσει, δίχως να μας κρίνει έπειτα; Στο γεγονός πως δεν θα χρειαστεί να τον συναντήσουμε ποτέ ξανά στη ζωή μας; Ένας συνδυασμός αυτών των δύο, ή, κάτι άλλο; Ποτέ έως σήμερα δεν έχω καταφέρει να δώσω μία ικανοποιητική απάντηση....
''H Μαρία χρόνια προσπαθούσε να ξεφύγει από τα χαλάσματα της παλιάς της ζωής. Και τώρα στέκεται μπροστά σε εκείνα του παρόντος. Η Άννα, η μονάκριβη κόρη της, βρίσκεται εγκλωβισμένη μέσα στο σκοτάδι. Η αναπάντεχη οργή ενός σεισμού την έφερε να βρίσκεται δίπλα σε έναν άγνωστο την πιο ακατάλληλη στιγμή, ή μήπως όχι; Κάτω από τα συντρίμμια θα μοιραστούν όσα έχουν ζήσει και άλλα τόσα που έχουν ονειρευτεί. Έστω και με έναν άγνωστο, που είναι ό,τι πιο κοντινό έχεις τη στιγμή που φοβάσαι. Εκείνη, παγιδευμένη στα δικά της συντρίμμια, θα κληθεί να ξαναζήσει το παρελθόν και να ενώσει τα κομμάτια του παζλ. Αναμνήσεις και πρόσωπα θα τη φέρουν αντιμέτωπη με ανομολόγητες αλήθειες που θα την οδηγήσουν στην ανατροπή ολόκληρης της ζωής της." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η συγγραφέας πιάνει τον παλμό γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, αναφορικά με τον έρωτα, την σχέση μεταξύ γονέων-παιδιών, αλλά κι αδελφών, την φιλία, την προδοσία, την κακοποίηση, τις δεύτερες ευκαιρίες, τον φόβο, αλλά καί την ελπίδα, η φλόγα της οποίας παραμένει άσβεστη καί δυνατή παρά τις όποιες αντιξοότητες. Όλα αυτά τα προσεγγίζει με έναν λόγο ευθύ, κατανοητό καί στρωτό. Δημιουργεί ένα αληθοφανές πλαίσιο -πάντα μέσα στα όρια της μυθοπλασίας- τοποθετώντας ως πρωταγωνιστές τόσο τα πρόσωπα της ιστορίας, όσο κι εμάς το αναγνωστικό κοινό. Δεν υπερβάλλει, ούτε μπαίνει στη διαδικασία να στηρίξει τα λόγια της σε κοινότυπα μελοδραματικά κλισέ. Ναι, εμπνέεται από την πραγματική ζωή, γι'αυτό καί εμείς μπορούμε να βιώσουμε ποικίλα συναισθήματα διαβάζοντας το βιβλίο.
''Μπορεί, άραγε, να γεννηθεί φως μέσα από το σκοτάδι; Μπορεί να υπάρξει η συγχώρεση μέσα σε όσα δεν έχουν γίνει ποτέ λέξεις; Μπορεί ένα φιλί να φέρει τη λύτρωση μα και το τέλος;"
Για μένα μέσα σε αυτά τα τρία ερωτήματα μπορεί να συμπεριληφθεί όλη η ουσία του κειμένου. Η απάντηση σε όλα είναι μονολεκτική καί ακούει σε ένα εκκωφαντικό ''ναι'', το οποίο περικλείει τα πάντα μέσα του. Ναι, σε όλα, μα με ένα τίμημα... Διότι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η ζωή μας δεν είναι πάντα ένα παραμύθι με ευτυχισμένο τέλος, μα κι αν έχουμε ένα γλυκόπικρο φινάλε, ίσως εκείνη (η ζωή) να γνωρίζει καλύτερα τον τρόπο για να ολοκληρώνεται σωστά ο κάθε κύκλος που μπορεί να ανοίγει. Ναι, αυτό είναι το μήνυμα που επιλέγω να κρατήσω μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του βιβλίου. Ένα βιβλίο που σχεδόν από την αρχή είχα αντιληφθεί το που θα οδηγούμασταν, μόνο που ήθελα να ανακαλύψω τον τρόπο που θα φτάναμε ως εκεί. Ένα βιβλίο καλογραμμένο καί άρτιο που πιστεύω πως θα σας ικανοποιήσει.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Έξη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου