Αδαμάντινα τείχη
Παλαιότερα, έδινα δεύτερες -μην σας πω καί τρίτες- ευκαιρίες στις πένες δημιουργών που μπορεί την πρώτη φορά που διάβασα έργο τους, να μην είχα μείνει τόσο ικανοποιημένη. Πλέον, αυτό έχει αλλάξει καί οι περιπτώσεις που διαβάζω επόμενο έργο ενός/μίας συγγραφέα/έως αφορά αποκλειστικά εκείνους/ες που με έπεισαν από την πρώτη φορά. Στην δεύτερη αυτή κατηγορία ανήκει καί η συγγραφέας Ελένη Σίντου. Έχοντας μείνει ικανοποιημένη από το προηγούμενο βιβλίο της, με ιντρίγκαρε η σκέψη του τι είχε να μας προσφέρει στο νέο, με τίτλο ''Αδαμάντινα τείχη'', που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ελκυστής. Πώς θα γινόταν η μετάβαση από ένα βιβλίο φαντασίας σε ένα ερωτικό-κατασκοπικό θρίλερ; Μα ας τα πιάσω, καλύτερα, από την αρχή...
Τί μπορεί να συνεπάγεται ο τίτλος ''Αδαμάντινα τείχη'';
Τα αόρατα τείχη που αφήνουμε να υψωθούν γύρω μας σαν άλλο μέσο προστασίας καί άμυνας απέναντι σε ό,τι απειλεί την ψυχή μας καί δύναται να μας προκαλέσει πόνο;
Θα μπορούσε να ταυτίζεται με τον χαρακτήρα κάποιου από τα βασικά πρόσωπα της ιστορίας;
Ένας πιθανός συνδυασμός των δύο, ή, κάτι άλλο;
Οι απαντήσεις θα μας δίνονταν από το ίδιο το κείμενο...
Οπότε, ένα νέο ''ταξίδι'' μόλις ξεκινούσε...
''Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, η Bell Jefferson, μια ψυχρή σκύλα, όπως τη χαρακτηρίζουν οι συνάδελφοί της, κορυφαία όμως κατάσκοπος της CIA, στέλνεται στο Κίεβο υποδυόμενη τη γραμματέα του Αμερικανού πρέσβη για να αναλάβει φαινομενικά μια απλή αποστολή∙ εκτίμηση, παρακολούθηση και αναφορά όσων αφορούν τον πρόεδρο της χώρας. Μπλέκεται, όμως, σε ένα απρόσμενο ρομάντζο και βυθίζεται στη γοητεία της Ουκρανίας, κάτι το οποίο της στοιχίζει το καθαρό μυαλό και το άμεμπτο βιογραφικό της. Με τον πατέρα της, αρχηγό της μυστικής υπηρεσίας, να την παρακολουθεί και τη ρωσική απειλή να ξεδιπλώνει τα δίχτυα της πάνω από την πρώην Σοβιετική Δημοκρατία, δίνει τον δικό της αγώνα να κρατήσει πλάι της τον μοναδικό της έρωτα αλλά και να μην ταράξει τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Από το Κίεβο στο Τσερνίχιβ, στην Οδησσό και στο Ιρπίν καταδιώκεται από Ρώσους κατασκόπους, σκοτώνει, αιχμαλωτίζει και ανακρίνει. Ο πόλεμος αρχίζει και η ίδια αναλαμβάνει τη σημαντικότερη αποστολή της ζωής της. Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται… Ή μήπως όχι;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Διαβάζοντας το βιβλίο παρατηρούμε πως τα έχει όλα. Από τον έρωτα καί το πως αυτός μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες της ζωής μας, καθώς καί τους στόχους καί τις επιθυμίες μας, τα δεινά του πολέμου καί τον τρόπο που αντιστεκόμαστε σε αυτόν, ανατροπές, έντονα συναισθήματα, μυστήριο καί αγωνία, γρήγορο ρυθμό δράσης, δυνατές περιγραφές σκηνών καί τέλος, ορθή δομή γεγονότων καί κατ'επέκταση των χαρακτήρων των προσώπων που θα πρωταγωνιστήσουν μέσα στην υπόθεση.
Για μένα τα δύο στοιχεία που με έκαναν να βρω το βιβλίο αρεστό ήταν τα ακόλουθα. Αρχικά, το είδος στο οποίο ανήκει το βιβλίο (που αν δεν κάνω λάθος) είναι το πρώτο εγχώριας συγγραφέως που διάβασα καί δεύτερον, ο τρόπος που ένα αληθινό γεγονός (όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία) όχι μόνο αποτελεί πηγή έμπνευσης για την συγγραφή ενός βιβλίου, αλλά το πως το διαχειρίστηκε καί το αποτύπωσε με προσοχή, σεβασμό, αντικειμενικότητα καί ειλικρίνεια η συγγραφέας. Ένα βιβλίο που άφησε πίσω του ένα θετικό πρόσημο στην σκέψη μου.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου