Η δύναμη του αναγνωστικού κοινού & η έπαρση (ή μη) των δημιουργών


(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com)
Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Η δύναμη του αναγνωστικού κοινού & η έπαρση (ή μη) των δημιουργών 

Η δύναμη του αναγνωστικού κοινού

Τον πρώτο χρόνο της ιδιότητάς μου ως blogger είχα ακούσει από άνθρωπο του χώρου των βιβλίων (θα μου επιτρέψετε να μην αναφέρω αν ήταν άνδρας, ή, γυναίκα, συγγραφέας ή μη) την φράση: ‘’Είσαι μία ασήμαντη blogger που έχεις ανάγκη τους/τις συγγραφείς κι όχι το αντίστροφο!’’. Αυτό αντί να με απογοητεύσει, με έκανε να πεισμώσω καί συνεχώς να γίνομαι καλύτερη. Θυμάμαι, λοιπόν, να απαντώ πως κανείς/καμία συγγραφέας δεν πρέπει να ξεχνά πως εμείς, το αναγνωστικό κοινό, είμαστε εκείνοι/ες που τους/τις ‘’ανεβάζουν’’ καί τους/τις δίνουμε ανάλογους ‘’τίτλους’’ (Μην φοβάστε! Δεν κινδυνεύει η δημοκρατία μας απ’αυτό!) καί τους/τις ‘’κατεβάζουν’’ από την θέση που βρίσκονται, όταν πέσουν σε σφάλμα καί καλό θα είναι να μας ακούνε καί να προσπαθούν να βελτιώνονται καί να μην επαναπαύονται στις δάφνες τους.

Έρχομαι, λοιπόν, να εστιάσω στο δεύτερο σκέλος του παρόντος άρθρου.

Η έπαρση (ή μη) των δημιουργών

Είμαι, αρχικά, μία αναγνώστρια καί κατ’επέκταση μία blogger, που όχι μόνο δίνω ευκαιρίες στους/στις δημιουργούς να μας αποδείξουν αν όντως διαθέτουν συγγραφικό ταλέντο, αλλά θεωρώ σωστό να τους/τις επαινώ καί να τους/τις ανταμείβω, τρόπω τινά, στις περιπτώσεις που βλέπω πως βιβλίο με το βιβλίο εξελίσσονται, σέβονται την λογοτεχνία καί το αναγνωστικό κοινό, δίχως να δείχνουν έπαρση. Καί για να μην υπάρξουν τυχόν παρερμηνείες, να τονίσω πως ως άνθρωπος απεχθάνομαι τις κολακείες καί τους/τις διπλωμάτες, οπότε ΔΕΝ το εφαρμόζω ποτέ καί πουθενά. Θεωρώ πως υποτιμούν την νοημοσύνη μου...

Για κάποιους/ες αυτό θεωρείται λάθος, καθώς θεωρούν πως με αυτόν τον τρόπο οι εκάστοτε συγγραφείς -θα το πω τελείως λαϊκά- πως καβαλούν το καλάμι καί πάνε....

Ε, λοιπόν, έχω να σας πω το εξής. Κανένας μα κανένας άνθρωπος, αν δεν είναι αλαζόνας καί δεν νομίζει πως αυτός/η είναι καί άλλος/η δεν υπάρχει καί πως ο κόσμος γυρίζει γύρω του/της, πιστέψτε με, μα ΔΕΝ πρόκειται να καβαλήσει κανένα καλάμι. Άν ο άνθρωπος είναι ψώνιο εκ γενετής, ψώνιο θα μείνει για όλη του την ζωή, ανεξαρτήτως της ιδιότητας (π.χ. συγγραφέας) που μπορεί να φέρει. Οπότε, μην ενοχλείστε αρκετοί/ες που μπορεί να δείχνουμε την προτίμησή μας σε κάποιους/ες συγγραφείς καί τους τοποθετούμε ψηλά καί δεν ασχολούμαστε με εσάς. Η συμβουλή μου είναι να κάνετε την αυτοκριτική σας. Δείτε πως θα γίνετε καλύτεροι/ες καί να μην προσπαθείτε να μειώσετε τους/τις άλλους/ες με ύβρεις, κακίες καί προσωπικές εμπάθειες. Κακό σε εσάς κάνετε. Κι αυτό αφορά γενικότερα τον χώρο του βιβλίου.

Θα αναμένω τα σχόλια σας κάτω από το άρθρο!




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''...

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ιορδάνα (Δανάη) Στεργίου

Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Λάζαρο Μωυσίδη

Η ευτυχία της ανυπαρξίας

Όνειρα στη θερμάστρα