Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Βασιλική Γκουντσίδου


Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΓΚΟΥΝΤΣΙΔΟΥ

Οι δημιουργοί συστήνονται...κι ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Βασιλική Γκουντσίδου

Γράφει η Βασιλική Γκουντσίδου

Σας ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου κάνετε να παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο στο blog σας, που απευθύνεται σε ανθρώπους που τιμούν το χώρο της λογοτεχνίας και γράφουν αξιόλογα βιβλία.

Από μικρή μου άρεσαν πάρα πολύ τα μαθηματικά και γι' αυτό το λόγο ασχολήθηκα με τις θετικές επιστήμες. Βέβαια οι καθηγητές μου στα φιλολογικά μαθήματα πάντα μου έλεγαν καλά λόγια και με παρότρυναν να ασχοληθώ με τη συγγραφή. Όταν έγινα γιαγιά, ξεκίνησα να γράφω παραμύθια σχετικά με το cyberbullying και την on-line εκπαίδευση, λόγω της ενασχόλησής μου με τους υπολογιστές. («H γιαγιά Σοφία, ο Χαραλαμπούλης, το διαδίκτυο και το cyberbullying», εκδόσεις Ανάτυπο και «Η Σίλια και ο Τάκης, ο Ρομποτάκης στο σχολείο του μέλλοντος», εκδόσεις  I-Write). 

Δεν τόλμησα όμως να ασχοληθώ εντατικά με τη συγγραφή μέχρι που ήρθε η ώρα μου, με την καλή έννοια: συνταξιοδότηση, κάποιο ατύχημα και ο covid. Τρίτωσε που λέει ο λαός, αλλά και για πρώτη φορά στη ζωή μου είχα άπειρο ελεύθερο χρόνο κι άρχισα να συγγράφω τα πρώτα μου πονήματα με quarantee ελπίζω χιούμορ. Έτσι κι αλλιώς καραντίνα είχαμε. Ο λατίνος φιλόσοφος Σενέκα είχε πει: «Αν γελάς με τον εαυτό σου, δεν θα γελούν με σένα».  

Λαμβάνοντας θετικά σχόλια από λογοτέχνες, καθώς και μηνύματα για να δημοσιευτούν τα χρονογραφήματα σε περιοδικά, αλλά και στον ηλεκτρονικό τύπο, συνέχισα να γράφω. ''Πολλοί τον πλούτον εμίσησαν, την δόξαν ουδείς'' και σύμφωνα με τον Carson McCullers «Αν δεν θέλεις να σε ξεχάσουν, είτε γράψε πράγματα που αξίζει να διαβαστούν, είτε κάνε πράγματα που αξίζει να γραφτούν». Μια που δεν μπορούσα να κάνω τίποτε με τον κορωνοϊό, συνέχισα το γράψιμο και στην μ.Χ., μετά Χαρδαλιά εποχή.

Λόγω των 100 χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή αφιέρωσα το τρίτο μέρος στις αναμνήσεις από τα βιώματα των παιδικών μου χρόνων, αλλά και στις διηγήσεις των παππούδων που ήρθαν από την Αδριανούπολη. Ό,τι μου έκανε κλικ δεν το άφηνα να φύγει away, αλλά έλεγα στον εαυτό μου ''οτούρ μπακαλούμ'' (όπως θα έπρεπε να είχε πει ο Ερντογάν, όταν υποδέχτηκε στο παλάτι του την Ούρσουλα που είχε σασιρντίσει). 

Ελπίζω να μην μπαϊλντίσει ο αναγνώστης που αρκετές φορές χρησιμοποιώ και αγγλικές λέξεις, αν και δεν κατάγομαι από το Κορωπί. Λέτε να το κάνω χωρίς μέτρο; Δεν πειράζει. Σε πόλη χωρίς μετρό ζούμε. Να το κάνω για να δείξω ότι είμαι σχετικά νέα και χρησιμοποιώ τη γλώσσα του διαδικτύου, μια που τα παιδιά και τα εγγόνια μας είναι πλέον όχι homo sapiens, αλλά Homo technodigitalicus; 

Διαβάστε το βιβλίο, όπως θα τόνιζε και ο εκδότης μου που βιάζεται, είναι in a hurry, για να πουληθούν πολλά αντίτυπα. Αποκλείεται βέβαια να φτάσουμε το ρεκόρ του Prince Harry. Εσείς θα κρίνετε, αν είμαι άινοσεντ (καμιά σχέση με το σεντ, χρήμα) και αν θα πρέπει εγώ, Ι(άι) να συνεχίσω να γράφω ή νο!  Η απάντησή σας είναι ζαμέ, αγαπητοί αναγνώστες;

Το βιβλίο "Καραντι-να-τα χρονογραφήματα'' κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανάτυπο.


Την ευχαριστώ πολύ!!!

Με εκτίμηση,

Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon







Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ας μιλήσουμε για ''likes'' & ''followers''...

Ας γνωρίσουμε την συγγραφέα Ιορδάνα (Δανάη) Στεργίου

Ας γνωρίσουμε τον συγγραφέα Λάζαρο Μωυσίδη

Όνειρα στη θερμάστρα

Περπατώ ξανά