Αγία Οικογένεια
Μπορεί να μεσολάβησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από την στιγμή που διάβασα την λέξη ''τέλος'' στο βιβλίο ''μποστάνι Δημοκρατίας'' μέχρι σήμερα,αλλά έμοιαζε σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα όταν ξεκίνησα την ανάγνωση του νέου βιβλίου του συγγραφέα Αντώνη Χαριστού,με τίτλο ''Άγια Οικογένεια'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Γράφημα. Ένας συγγραφέας που επάξια μπορεί να λάβει τον τίτλο του λογοτέχνη,-πάντα βάσει της προσωπικής μου άποψης-,χάρη στην ευγένεια,το ήθος,τον σεβασμό καί την αγάπη του τόσο προς την λογοτεχνία καί την συγγραφή,όσο καί προς όλους κι όλες εμάς στους/στις οποίους/ες απευθύνεται μέσω των έργων του.
Άν καί είναι μόλις το δεύτερο βιβλίο του που διαβάζω,μπορώ με πάσα ειλικρίνεια να πω πως είναι αρκετά ευρηματικοί καί ουσιαστικοί οι τίτλοι που επιλέγει για τα βιβλία του. Η επιλογή τους δεν καθορίζεται χάρη τάσεων εντυπωσιασμού,πιθανής κολακείας,ή,άλλης προσωπικής υστεροβουλίας του ιδίου,μα έχει ως απώτερο σκοπό τόσο την ανάδειξη του βασικού νοήματος της εκάστοτε ιστορίας του βιβλίου του,όσο καί την θέση του συγγραφέα,ή,καί των περισσοτέρων από εμάς μέσω ένος εύστοχου,ενίοτε σκωπτικού,σχολίου.
''Άγια Οικογένεια'',λοιπόν,ο τίτλος του παρόντος βιβλίου καί εγώ,χωρίς ίχνος προκατάληψης,εξ αρχής αντιλήφθηκα πως αυτή η οικογένεια (εντός κι εκτός εισαγωγικών) κάθε άλλο παρά αγία θα μπορούσε να θεωρηθεί. Άλλωστε,ποιος/α έχει το δικαίωμα να αυτοαναφέρεται/αυτοπροσδιορίζεται ως άγιος/α; Δυστυχώς,οι όποιοι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν διαβάζοντας το βιβλίο καί αντίκρισα για ακόμη μία φορά την σκληρή πραγματικότητα,που όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει,είναι εκεί καί απαιτείται πολλή κι επίπονη δουλειά από όλους κι όλες μας για να αλλάξει άρδην προς το καλύτερο.
"Σουηδία, 1970. Ο Alfred Johansson, παιδίατρος, αναγνωρισμένος για τα αποτελέσματα της τελευταίας του επιστημονικής έρευνας, καλείται να παρέμβει στο δημόσιο λόγο και να στρατευτεί με την καθολική εκκλησία, σε νομοθέτημα του κόμματος των Χριστιανοκοινωνιστών που επιβάλλει τον έλεγχο και τον περιορισμό των αμβλώσεων. Μέσα απ’ το ξεδίπλωμα της προσωπικής του ιστορίας, τα τραύματα του παρελθόντος καθορίζουν το παρόν και τον εξωθούν στην αυτοκριτική και την αναζήτηση της αληθινής του ταυτότητας. Βυθισμένος σε ένα σύμπλεγμα διανοητικού, ψυχικού και συναισθηματικού ευνουχισμού, ήδη από τα χρόνια κατά τα οποία υπήρξε οικότροφος σε καθολικό σχολείο, μένει μετέωρος ανάμεσα στην αλήθεια και την ψευδαίσθηση. Αγγίζει τα όρια της ηθικής και καταλήγει να αναπαράγει τις ίδιες μορφές βίας και εξουσιαστικής επιβολής." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Ο συγγραφέας επιλέγει να τοποθετήσει την δράση των γεγονότων στην Σουηδία της δεκαετίας του 1970. Μία Σουηδία,-μίας όχι καί τόσο μακρυνής από εμάς εποχής-,που διαφέρει παντελώς απ'όσα γνωρίζουμε καί έχουμε κατά νου για την σημερινή Σουηδία. Μία Σουηδία με σκληρό πυρήνα σε όλα τα επίπεδα που καταπατά ελευθερίες,ανθρώπινα δικαιώματα,που διαστρεβλώνει καί εγκληματεί εις βάρος αθώων ψυχών στο όνομα της πίστης,που ζει για το ''φαίνεσθαι'' σε αντίθεση με την όποια σαπίλα κρύβει από πίσω του το ''είναι'' καί δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την τωρινή Σουηδία που είναι υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,που στέκεται δίπλα τους με σεβασμό καί στοργή.
Με δεδομένο πως ο συγγραφέας φέρει καί την ιδιότητα του φιλολόγου,έχουμε στα χέρια μας ένα καλοδουλεμένο καί άρτιο κείμενο από άποψη γραφής. Ξέρει πως να χειρίζεται τις λέξεις,να αποδίδει το νόημά τους,να ξυπνά συναισθήματα καί σκέψεις. Δεν υπερβάλλει,ούτε υποκύπτει σε άλλου είδους φιοριτούρες. Αναδεικνύει σοβαρά ζητήματα όπως η εκμετάλλευση των αδυνάτων,οι σχέσεις μεταξύ των γονέων καί των παιδιών,την παιδική κακοποίηση (όλων των ειδών),την θέση των θυτών καί των θυμάτων που προγενέστερα μπορεί να είχαν βρεθεί στην αντίθετη θέση,αλλά καί τον τρόπο που όλα τα ψυχικά τραύματα,που φέρουμε βαθειά μέσα μας,καθορίζουν απόλυτα όλη μας την μετέπειτα ζωή. Ακόμη καί η συνειδητή επιλογή της γραφής των ονομάτων όχι στα ελληνικά δείχνει αυτήν την τραχιά αίσθηση που μας προκαλούν όλα αναφέρονται μέσα στις σελίδες του βιβλίου.
Ωμό,σκληρό,μα διαπεραστικά επώδυνα ρεαλιστικό το βιβλίο ''Αγία Οικογένεια'' του Αντώνη Χαριστού με έκανε να το διαβάσω μονομιάς χωρίς σταματημό. Ένα βιβλίο που είμαι σίγουρη πως θα ξαναδιαβάσω μελλοντικά καί πως θα μου ''γεννήσει'' πάλι τα ίδια δυνατά συναισθήματα. Αναζητήστε το!
Καλή ανάγνωση!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΤΩΝΗΣ Ε. ΧΑΡΙΣΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΓΡΑΦΗΜΑ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου