ΑΛΜΥΡΟ ΜΕΤΑΞΙ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Αγαπώ τα ιστορικά μυθιστορήματα,ειδικά εκείνα που ρίχνουν φως σε άγνωστες,ή,σε λιγότερο αναδεδειγμένες στιγμές καί πρόσωπα που με τον έναν,ή,τον άλλο τρόπο διετέλεσαν σημαντικό ρόλο την δεδομένη στιγμή που έλαβαν χώρα,μα καί μετέπειτα. Η Σμύρνη,το Παρίσι της ανατολής,διακαής πόθος καί καμάρι του ελληνισμού,καθώς καί η καταστροφή της το 1922 είναι ένα αγκάθι που πληγώνει,όσα χρόνια κι αν περάσουν,τις ψυχές όλων μας. Λένε πως η αλήθεια καί η ιστορία έχουν τόσα πρόσωπα,όσο καί οι άνθρωποι που αποτελούν μέρος αυτών. Προσωπικά,δεν νομίζω ότι έχει νόημα τη δεδομένη στιγμή να ψάχνουμε που θα ρίξουμε τις όποιες ευθύνες,αλλά αυτό το πάθημα να μας γίνει μάθημα καί να προλάβουμε ανάλογα λάθη καί τα ολέθρια αποτελέσματά τους στο μέλλον. Προσωπικά δηλώνω ευγνώμων στην καλή θεά τύχη που φέρνει στο δρόμο μου αξιόλογα καί ενδιαφέροντα βιβλία,που όχι μόνο με ψυχαγωγούν,αλλά με ''ενισχύουν'' με περαιτέρω γνώσεις. Με μεγάλη μου χαρά,λοιπόν,διάβασα καί σας παρουσιάζω το νέο βιβλίο του συγγραφέα Πέτρου Πουρλιάκα,με τίτλο ''Αλμυρό Μετάξι'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την Εκδοτική Αθηνών. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα το οποίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα κι αναφέρεται στην ιστορία ενός ιαπωνικού πλοίου στη φλεγόμενη Σμύρνη το 1922 καί το πως η παρουσία του εκεί,καθώς καί του πληρώματός του βοήθησε να σωθούν εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι.
    "«Πού είναι το λαμπρό φως του Αιγαίου που μου λέγατε, κύριε Μίκλος; Πού είναι οι άνθρωποι που είπατε ότι όλο γελούν; Πού είναι;» «Τους ξέχασε και ο ήλιος, Δεύτερε. Ίσως για αυτό έστειλε εμάς. Είδε τη σημαία και σου λέει: Ήλιο έχουν στη σημαία τους αυτοί, για να τους στείλω μέσα στους καπνούς να δούμε ποιος θα νικήσει.» «Και ποιος θα νικήσει, κύριε Μίκλος απ’ αυτό; Ποιος νικά εδώ;» Ένα ιαπωνικό μικρό εμπορικό περνά πάση δυνάμει ανάμεσα από τα πελώρια αγκυροβολημένα στη ράδα θωρηκτά και πολεμικά πλοία που απλά κοιτούν ως επιτήδειοι ουδέτεροι. Πόσο ουδέτερος μπορείς να μείνεις μπροστά σε αυτήν την ύβρη; Δεν τους πρέπει το «ουδέτερος», αλλά το συνένοχος. Το μικρό εμπορικό με τη σημαία του ανατέλλοντος ήλιου φαντάζει τώρα τεράστιο ανάμεσά τους περνώντας μόλις λίγες οργιές απ’ τα δεκάδες πυροβόλα που γέρνουν και αυτά από σεβασμό. Οι ναύτες του S/S Tokei Maru σπέρνοντας μετάξια στην αλμυρή θάλασσα, με μια κίνηση έσπειραν και αφλογιστία σε τακτικές, χάρτες και κανόνια. Ο ήλιος σήμερα ανέτειλε κάτω απ’ τους καπνούς πάνω σε μια μικρή λευκή σημαία." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
   Ο συγγραφέας μετά από εξονυχιστική έρευνα μας προσφέρει ένα ιστορικό μυθιστόρημα που πραγματικά αξίζει να διαβαστεί από όλους κι όλες. Ξεκάθαρα θα πάρει θέση καί χωρίς να ωραιοποιήσει την πένα του θα δηλώσει το ''κατηγορώ'' του προς τους υπαίτιους της Μικρασιατικής καταστροφής. Λόγος ευθύς,χειμαρρώδης,κατανοητός καί στοχευμένος,απαλλαγμένος από βερμπαλισμούς κι άλλες περιττές φιοριτούρες,δεν αφήνει κανέναν καί καμία ασυγκίνητο/η. Συγκλονιστικές περιγραφές σκηνών,ρεαλιστικοί διάλογοι,πληθώρα έντονων συναισθημάτων,μεστή καί ακατάπαυστη πλοκή καί δράση,εξαιρετική σκιαγράφηση χαρακτήρων των προσώπων,καθώς καί η γενικότερη ουσία του κειμένου καθιστούν το βιβλίο καλογραμμένο κι άκρως θελκτικό. Ακόμη κι αυτή η αντίφαση στον τίτλο του ''Αλμυρό Μετάξι'' αφήνει μία τραχειά καί ιδιαίτερη αίσθηση στα χείλη. Η αλμύρα πότισε καί άλλαξε την φύση του εξευγενισμένου καί απαλού μεταξιού. Δείτε το σαν μία αλληγορία σε σχέση με το γεγονός της καταστροφής καί της διάσωσης των ανθρώπων. Καί επειδή έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο που μιλάει από μόνο του καί δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να το χαρακτηρίσουν,ή,για να αναδείξουν την αξία του,εγώ επιλέγω να σταθώ,-καί με αυτό θα ολοκληρώσω την αναφορά μου σε αυτό-,στο μήνυμα της πράξης του πληρώματος του πλοίου. Βλέπετε,η ανιδιοτελής προσφορά στον συνάνθρωπο καί ο αλτρουϊσμός δεν γνωρίζει χρώμα δέρματος,καταγωγή,φύλο,κοινωνική τάξη,ατομικό συμφέρον κι οτιδήποτε άλλο. Καί να έχετε πάντα κατά νου,πως όποιος/α παρέχει βοήθεια,πρέπει να το ξεχνά την ίδια στιγμή κι όποιος/α δέχεται αυτήν την βοήθεια να μην γίνεται ποτέ αγνώμων.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΕΤΡΟΣ ΠΟΥΡΛΙΑΚΑΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ











Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Λάχεσις

Η κόρη της λήθης

Ο δρόμος των αυτοκρατόρων

Ας γνωρίσουμε την ποιήτρια Μαρία Σταυροπούλου

Οι συγγραφείς Ελένη Αποστολάτου & Ελευθερία Μαυρίδου (aka Ellaria Black) μας μιλούν για τους ''Κανόνες του Δράκου''