Άσπα - Η γυναίκα που άκουγε τις φωνές του κορμιού της

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Όσο αγαπώ να διαβάζω μυθιστορήματα τα οποία βασίζονται σε αληθινά γεγονότα,άλλο τόσο νιώθω φόβο,-ίσως καί πόνο-,για τα όσα βίωσαν τα πρόσωπα της ιστορίας. Γιατί,κακά τα ψέματα,άλλο πράγμα είναι η μυθοπλασία κι άλλο η πραγματική ζωή... Στην μυθοπλασία η όποια αδικία,ο πόνος,η εκμετάλλευση κι όλα τα αρνητικά δεν υφίστανται,απλά αποτυπώνονται πάνω στο χαρτί. Ενώ στην αληθινή ζωή,είτε τα θετικά είτε τα αρνητικά έχουν τα αντίστοιχα αποτελέσματα κι όποιος/α έχει βρεθεί σε ανάλογη θέση,μπορεί να αντιληφθεί πλήρως ό,τι σχετίζεται με εκείνα... Παρ'όλ'αυτά,εξακολουθώ να διαβάζω με την ίδια λαχτάρα,σαν να είναι η πρώτη φορά,ανάλογα βιβλία. Μήπως το γεγονός πως πρόκειται για την πραγματικότητα,να με βοηθά εκτιμήσω ακόμα παραπάνω τα όσα έχω,αλλά να με γεμίσει με ελπίδα καί αισιοδοξία πως η λύτρωση,αν καί φαίνεται πως είναι ανέφτη,ή,αργεί,μπορεί εντέλει να έρθει...
    Όταν έλαβα από την Άνεμος εκδοτική (τους οποίους ευχαριστώ πολύ) το νέο μυθιστόρημα της πολυγραφότατης κι άκρως ταλαντούχας συγγραφέως Μελίτας Αδάμ,με τίτλο ''Άσπα - Η γυναίκα που άκουγε τις φωνές του κορμιού της",δεν σας το κρύβω πως ένιωσα σαν να χαράσσεται στην σκέψη μου αυτό το όνομα. Σταδιακά άρχισε να σχηματίζεται μπροστά στα μάτια μου η μορφή αυτής της γυναίκας,η οποία μου εξέπεμπε μία οικειότητα,λες καί την γνώριζα πάντα. Σαν να ήταν δικός μου άνθρωπος. Βέβαια,θα μου πείτε πως αυτό είναι αρκετά συχνό φαινόμενο σε προσωποκεντρικές ιστορίες,αλλά εδώ ήταν πιο έντονο. Άραγε,πόσα μπορούσα να μάθω για εκείνη μέσα από το παρόν μυθιστόρημα; Κι αυτός ο υπότιτλος ''Η γυναίκα που άκουγε τις φωνές του κορμιού της" πόσα περισσότερα μπορεί να υπονοούσε; 
   "Η Άσπα ήρθε στη ζωή σηματοδοτώντας ταυτόχρονα τον θάνατο της μητέρας της. Παραγκωνισμένη και αδικημένη από έναν πατέρα ανάπηρο και μέθυσο και μια μητριά αδιάφορη και συμφεροντολόγα, στα πέντε της μόλις χρόνια παραδίδεται ως ψυχοκόρη στη θείτσα Περιάνθη. Ένας νέος, διαφορετικός, μαγικός κόσμος ανοίγεται μπροστά της, αφού κοντά στη στοργική γυναίκα βρίσκει το αποκούμπι και την αποδοχή που στερήθηκε από τη γέννησή της ακόμα. Ο καιρός περνά και η Άσπα μεγαλώνει για να εξελιχθεί σε μια κοπέλα πανέμορφη, καλόγνωμη, εργατική και γεμάτη δίψα για τη ζωή. Η μύησή της στον έρωτα δεν θα αργήσει να έρθει και τότε της ανοίγονται νέοι μαγικοί ορίζοντες, μετατρέποντάς τη σε μια φλογερή ερωμένη. Παράλληλα, ρίχνεται ακάματη στον αγώνα της καθημερινότητας, δουλεύοντας αγόγγυστα και ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις του μέντορα και εραστή της Λιώνια. Μια επίσκεψη μετά από χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα της και η επαφή με την απόμακρη οικογένειά της, θα γίνουν το εφαλτήριο ώστε η Άσπα να αναθεωρήσει τις μέχρι τότε προτεραιότητές της και να υπακούσει στις φωνές και στις προσταγές του κορμιού της, αλλάζοντας το πεπρωμένο της." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
    Δεν έχω διαβάσει κατά το παρελθόν κάποιο προηγούμενο έργο της συγγραφέως,αλλά γοητεύτηκα από το πόσο φρέσκια,ζωντανή,παραστατική καί σύγχρονη είναι η πένα της. Ανέκαθεν θαύμαζα,θαυμάζω καί θα εξακολουθώ να το κάνω την οξυδέρκεια του μυαλού καί τον τρόπο αντίληψης πολλών ανθρώπων,που παρά το γεγονός πως μεγαλώνουν,ή,ανήκουν σε παλαιότερες γενιές,μπορούν καί είναι άψογα εναρμονισμένοι/ες με το σήμερα,απαλλαγμένοι/ες από στερεότυπα καί παλαιολιθικές (ας μου επιτραπεί η έκφραση) πεποιθήσεις. Καθώς διάβαζα το βιβλίο,ένιωθα πως συνομιλούσα με μία γυναίκα συνειδητοποιημένη,ανεξάρτητη,δυναμική που ξέρει ακριβώς το τι θέλει καί μιλάει εξ ονόματος πολλών γυναικών εκεί έξω. Εκφράζει σκέψεις,συναισθήματα κι επιθυμίες. Δεν αισθάνεται ντροπή καί δεν ενδιαφέρεται για το τι θα πει ο κόσμος. Διεκδικεί σθεναρά ό,τι της αξίζει καί ό,τι λαχταρά η ψυχή καί το κορμί της. Γιατί,όπως καί να το κάνουμε,έτσι είναι η ανθρώπινη φύση... 
    Η Άσπα,λοιπόν,εκτός από κεντρική πρωταγωνίστρια του βιβλίου,ενσαρκώνει την ιδέα της γυναίκας που προσπαθεί κι εντέλει καταφέρνει όλα όσα επιθυμεί. Η συγγραφέας προβαίνει σε μία άρτια καί εις βάθος σκιαγράφηση της ψυχής καί του χαρακτήρα της. Με αυτόν τον τρόπο η ηρωϊδα μας γίνεται φίλη,μάνα,αδελφή,κόρη όλων των γυναικών εκεί έξω,οι οποίες λίγο έως πολύ θα βρουν κομμάτια του εαυτού καί των δικών τους εμπειριών πάνω της. Με λόγο μεστό καί γλαφυρό θα μιλήσει για πολλά μέσα από την ιστορία της ζωής της. Από τον άδολο έρωτα,την εκμετάλλευση,τις δεύτερες ευκαιρίες,τις ανάγκες του κορμιού καί της ψυχής,αλλά καί το πως θα ήταν η πορεία της,αν είχε επιλέξει να πάρει άλλες αποφάσεις. Η Άσπα θα μπορούσε να είναι η καθεμία από εμάς καί το μόνο που ζητά είναι να την αγαπήσουμε,κατανοήσουμε κι αγκαλιάσουμε.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΜΕΛΙΤΑ ΑΔΑΜ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΝΕΜΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ
   

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Λάχεσις

Η κόρη της λήθης

Ο δρόμος των αυτοκρατόρων

Ας γνωρίσουμε την ποιήτρια Μαρία Σταυροπούλου

Οι συγγραφείς Ελένη Αποστολάτου & Ελευθερία Μαυρίδου (aka Ellaria Black) μας μιλούν για τους ''Κανόνες του Δράκου''