Δούλοι Θεού

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Από μικρή λάτρευα καθετί που σχετιζόταν με την αρχαία Ελλάδα,μα κι άλλους αρχαίους πολιτισμούς. Θρύλοι καί μυστικά,καλά κρυπτογραφημένοι γρίφοι,μυστήριο,καθώς καί μία δόση αλήθειας μέσα στην μυθολογία είναι μερικά από τα στοιχεία που καθιστούν την αρχαιότητα τόσο γοητευτική στα μάτια μου. Όχι,δεν είναι καμία τάση οπισθοδρόμησης. Άλλωστε,έχω την αίσθηση πως οι αρχαίοι ήταν πιο μπροστά από την εποχή τους,με λαμπρά παραδείγματα ως αποτελέσματα της οξυδέρκειας καί των ικανοτήτων τους. Γι'αυτό,πολλές φορές έχω ευχηθεί να ήμουν παρούσα κατά την διάρκεια της ανακάλυψης αυτών των σπουδαίων ευρυμάτων της τότε εποχής. Είναι σαν να ανοίγουν οι πόρτες του παρελθόντος καί μας επιτρέπεται να ρίξουμε,όχι κλεφτές,μα ικανοποιητικές ματιές μέσα του. Να γίνουμε κομμάτι της ιστορίας καί να γεμίσουμε το δισάκι των γνώσεών μας. Μπορείτε,λοιπόν,να αντιληφθείτε την ευφορία μου καί την αντίδρασή μου σαν μικρό παιδί που του δωρίζουν νέο παιχνίδι,όταν φτάνει στα χέρια μου ένα καινούργιο ανάλογο μυθιστόρημα. Διάβασα καί σας παρουσιάζω με πολλή χαρά το πρώτο μυθιστόρημα του ανερχόμενου καί με προοπτικές συγγραφέα Ανδρέα Παπαγεωργίου,με τίτλο ''Δούλοι Θεού'',το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λυκόφως.

   Για να είμαι ειλικρινής,όταν πρωτοαντίκρισα το εξώφυλλο του βιβλίου,η αντίδρασή μου ήταν σχεδόν αστραπιαία καί φανέρωνε την απόλυτη έγκρισή μου. Ναι,για μένα είναι σημαντικό το εξώφυλλο καί ό,τι απεικονίζεται πάνω σε αυτό. Αλλιώς,ποιο το νόημα της ύπαρξής του,αν δεν συνδεόταν με την ουσία της ιστορίας; Κι εκτός αυτού,ακόμη κι η επιλογή του τίτλου καί των δύο ειδών γραμματοσειράς είναι ορθή καί με τέτοιον τρόπο,ούτως ώστε να συνδέει το παρελθόν με το παρόν,να επιτρέπει στο μυστήριο να κάνει εμφανή την παρουσία του από τις πρώτες,κιόλας,στιγμές καί το κυριότερο,να ιντριγκάρει την σκέψη καί το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού. Καί κάπως έτσι αρχίζει να ξετυλίγεται,όχι ο μίτος της Αριάδνης,αλλά το κουβάρι της υπόθεσης,όπου το σασπένς,η περιπέτεια καί τα απαραίτητα καί σε σωστές δόσεις ψήγματα φαντασίας θα μας συντροφεύσουν σε αυτό το νοερό ταξίδι της ψυχής.

    "Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση της κλοπής του Δίσκου της Φαιστού από το Αρχαιολογικό Μουσείου Ηρακλείου, που επισκίασε την υπόθεση της απαγωγής της νεαρής Ιφιγένειας Λάμπρου.

Θορυβημένος, ο καθηγητής Αρχαιολογίας Δημήτρης Νεοπτολέμου καλεί σε μυστική συνάντηση έξι φοιτητές, στο γραφείο του στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, αλλά μπροστά στα μάτια τους πέφτει νεκρός. Εμβρόντητοι οι φοιτητές, ανακαλύπτουν τη φράση «Te-o-jo do-e-ro», σε μια αρχαία γραφή, χαραγμένη στο γραφείο του καθηγητή, που αποτελεί το μόνο στοιχείο στην αναζήτηση απαντήσεων.

Ένα συνεχές ταξίδι μυστηρίου, γρίφων, αναζήτησης, συνωμοσίας και ανατροπών ξεκινά. Στο βάθος, ένα μυστικό που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί, και στο φόντο, φαινομενικά τυχαία γεγονότα σε μια πορεία δίχως επιστροφή, με μυστηριώδεις παρουσίες να τους ακολουθούν σαν σκιές. Αθήνα, Δελφοί, Δήλος, Όλυμπος είναι κάποιες από τις τοποθεσίες που οι φοιτητές καλούνται να επισκεφτούν για να αποκαλύψουν την αλήθεια. Θα τα καταφέρουν; Και πόσοι θα βγουν ζωντανοί από την αναμέτρηση με τους Δούλους Θεού;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

   Επηρεασμένος,προφανώς,από το είδος των σπουδών του ο συγγραφέας (για να λέμε τα πράγματα όπως είναι,έχει συμβεί σε όλους κι όλες μας) μεταδίδει τις γνώσεις καί την αγάπη του για αυτό στην υπόθεση του βιβλίου του. Ίσως να σας μοιάζει με το βιβλίο ''Κώδικας ντα Βίντσι'',αλλά προσωπικά δεν το θεώρησα ως αρνητικό,αφού ο συγγραφέας το πάει ένα βήμα παραπέρα καί το προσαρμόζει με αρμονικό κι απόλυτα φυσικά τρόπο στα δεδομένα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Αφήστε που έχει ως όπλο στην φαρέτρα του ευρύ πεδίο γνώσεων γύρω από την εποχή καί τα αντικείμενα στα οποία αναφέρεται. Αυτό,όχι μόνο καθιστά την ιστορία ακριβή,μα κι άκρως ενδιαφέρουσα. Ο λόγος του,αν καί κάπως κρατημένος,είναι μεστός κι ορθός. Ξέρει πότε να κάνει παύσεις,πότε να αυξήσει την ένταση,πότε να χρησιμοποιήσει συγκεκριμένο λεξιλόγιο,αλλά καί ρεαλιστικούς διαλόγους μεταξύ των προσώπων. 

   Θετικά στοιχεία βιβλίου:

- Περιεκτικά κεφάλαια

- Σωστή δομή ιστορίας

- Πληθώρα πληροφοριών

- Περιγραφικές εικόνες

- Ακατάπαυστη δράση καί περιπέτεια

- Αληθοφάνεια προσώπων

   Εμένα το βιβλίο μου άρεσε πολύ καί ο επίλογος του με έκανε να θέλω να διαβάσω μία πιθανή συνέχεια μελλοντικά. Μέχρι τότε,σας προτρέπω να το αναζητήσετε κι εσείς με την σειρά σας.

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΛΥΚΟΦΩΣ