Σώζοντας την Τζέιν Άλντεν
Θεωρώ πως δεν έχει υπάρξει άνθρωπος που να μην έχει ευχηθεί,-έστω για μια φορά στην ζωή του-,να μπορούσε να γυρνούσε πίσω στον χρόνο καί αυτή η καίρια παρέμβασή του θα ανέτρεπε το όποιο κακό έμελλε να γίνει,είτε κάποια αδικία,είτε ακόμη καί για ίδιον συμφέρον. Για να είμαι ειλικρινής,ως σκέψη,έχει περάσει αρκετές φορές από το μυαλό μου,αλλά δεν ξέρω αν τελικά θα είχε κάποιο νόημα. Τί θέλω να πω με αυτό; Μήπως πρέπει να συμβούν κάποια πράγματα είτε για να λάβουμε χρήσιμα μαθήματα για την ζωή μας,είτε για να υπάρξει η πρέπουσα δικαίωση,ή,τιμωρία; Ο συγγραφέας Δημήτρης Φαρής προσπαθεί να δώσει τις όποιες απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα,μέσα από την ιστορία του βιβλίου του,με τίτλο ''Σώζοντας την Τζέιν Άλντεν'',που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Υδροπλάνο καί αποτελεί τη σημερινή μου πρόταση για εσάς.
"Μπορεί κανείς να αλλάξει τα γεγονότα όταν αυτά έχουν ήδη συμβεί; Μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή; Μπορεί να φτάσει ξανά στο ίδιο σταυροδρόμι και να πάρει τον άλλον δρόμο; Το πρωί παίζει αμέριμνος μουσική στο πάρκο των παιδικών του χρόνων. Το επόμενο πρωί φτάνει στη Νέα Υόρκη και βρίσκεται αντιμέτωπος με τα όνειρα και τους εφιάλτες του. Ο Στέφανος πρέπει να διορθώσει το παρελθόν και έχει μόνο τρεις εβδομάδες διορία. Μοναδικά του όπλα ένα σαξόφωνο, ένα παλτό και η αγάπη για μία γυναίκα που δεν έχει συναντήσει ποτέ. Μέσα από τις συμπληγάδες του Χρόνου θα παίξει το πιο δύσκολο παιχνίδι, αυτό του ανθρώπου που γνωρίζει το μέλλον." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Ο συγγραφέας με λόγο απλό καί κατανοητό μας πιάνει από το χέρι καί μας οδηγεί με ομαλό τρόπο μέσα στο κλίμα της υπόθεσης. Χάρη στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση γινόμαστε ένα με τον ήρωα καί σαν άλλοι/ες χρονοταξιδευτές θα ζήσουμε στιγμές στο παρόν καί στο παρελθόν. Διαβάζοντας το βιβλίο δεν μου άφησε την αίσθηση πως επρόκειτο για ένα βιβλίο φαντασίας,αλλά για ένα βιβλίο εσωτερικής αναζήτησης. Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως τι εννοώ. Ο κεντρικός ήρωας με πρόφαση την σωτηρία δύο προσώπων που με τον έναν,ή,τον άλλον σημάδεψαν την ζωή του,ουσιαστικά,θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό καί την ψυχή του από τις όποιες ενοχές τον καταδιώκουν όλα αυτά τα χρόνια. Θα τρέξει να προλάβει,μα το αποτέλεσμα δεν θα μάθουμε αν παραμείνει το ίδιο,ή,θα αλλάξει μέχρι λίγο πριν το φινάλε. Καί το ερώτημα που τίθεται είναι αν το όποιο αποτέλεσμα έχει τελικά διδάξει κάτι,ή,όχι τον κεντρικό ήρωα καί εμάς το αναγνωστικό κοινό.
Σχεδόν προσωποκεντρικό το παρόν μυθιστόρημα εστιάζει,κυρίως,στον κεντρικό ήρωα καί στο ψυχογράφημά του καί λιγότερο στα δευτερεύοντα,-αλλά εξίσου σημαντικά κατ'εμέ-,πρόσωπα της ιστορίας. Είτε τον θεωρήσουμε ως συμπαθή,είτε το αντίθετο,ο πρωταγωνιστής διακρίνεται από μία αληφοθάνεια που μας επιτρέπει να βρούμε,πιθανώς,λιγότερα,ή,περισσότερα κομμάτια του δικού μας χαρακτήρα καί τρόπου σκέψης πάνω του. Μην σας πω πως για μένα αυτό ήταν ένα από τα στοιχεία του βιβλίου,μαζί με την ουσία του,που τα βρήκα αρκετά αρεστά.
Προφανώς καί δεν μιλάμε για ένα αριστούργημα,αλλά για ένα αρκετά συμπαθητικό βιβλίο που βασίζεται σε μία καλή καί με δυνατότητες εξέλιξης πένα του συγγραφέα,που με συνεχόμενη δουλειά στο μέλλον θα μας προσφέρει ακόμη πιο καλά βιβλία. Προς το παρόν μαζί με αυτό κρατήστε την γρήγορη καί συνεχόμενη ροή,τα περιεκτικά κεφάλαια,μα καί το σύχγρονο λεξιλόγιο. Εγώ περιμένω το επόμενο συγγραφικό του βήμα,όταν θα είναι έτοιμος.
Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΡΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΥΔΡΟΠΛΑΝΟ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου