Η νέα τάση στην ανάγνωση βιβλίων - Η στροφή του αναγνωστικού κοινού σε πιο καλά βιβλία!
(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com)
Γράφει η Κυριακή Γανίτη
Η νέα τάση στην ανάγνωση βιβλίων - Η στροφή του αναγνωστικού κοινού σε πιο καλά βιβλία!
Είμαι ένας άνθρωπος που έχω την ''πολυτέλεια'' του ελεύθερου χρόνου, που μου επιτρέπει να διαβάζω σε καθημερινή βάση, σχεδόν ακατάπαυστα, βιβλία. Όπως, όμως, σας είχα πει σε προηγούμενο κείμενό μου, εδώ καί ένα εξάμηνο όλο καί πιο έντονα μέσα μου κυριαρχεί το συναίσθημα της μη-πληρότητας από τα περιεχόμενα των βιβλίων που διαβάζω. Θεωρώ πως η μεγάλη μου αγάπη για τα βιβλία, η οποία λειτούργησε καί ως πνευματική διέξοδος από άλλα προβλήματα, με οδήγησε στο να διαβάζω όποιο βιβλίο ''έπεφτε'' στα χέρια μου, ανεξαρτήτως αν ήταν καλό, ή, όχι, ή, αν μου ήταν αρεστό ως προς το είδος που υπηρετεί. Ναι, το ομολογώ! Διάβαζα για να διαβάζω. Καί κακά τα ψέματα, είμαστε πολλοί/ες εκείνοι/ες οι αναγνώστες/στριες που ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία.
Για να είμαστε ακόμη πιο ειλικρινείς, μερίδιο ευθύνης σε αυτό φέρει καί μεγάλη μερίδα των εκδοτικών οίκων καί των συγγραφέων που εκδίδουν βιβλία για καθαρά εμπορικό κέρδος καί μόνο, βασισμένοι στην προβολή δημιουργών που υπογράφουν τα πολυδιαφημισμένα best-sellers, ή, την ανάγκη του αναγνωστικού κοινού για ψυχαγωγία μέσω της ανάγνωσης ακόμη καί βάσει της όποιας διαφήμισης μπορεί να έχει λάβει το εκάστοτε βιβλίο. Όχι, δεν ανήκουν όλοι σε αυτήν την κατηγορία! Ευτυχώς, πάντα υπήρχαν, υπάρχουν καί θα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που θα στοχεύουν στην ανάδειξη της πραγματικά καλής λογοτεχνίας.
Αναφορικά, επίσης, με τους/τις δημιουργούς, να ξεκαθαρίσω πως δεν μιλώ για όλους κι όλες τους/τις συγγραφείς, αλλά για εκείνους/ες που λειτουργούν με το σκεπτικό πως σώνει καί ντε πρέπει κάθε χρόνο να εκδίδουν νέο βιβλίο (έτσι τους/τις επιβάλει το συμβόλαιο με τον εκδοτικό), ανεξαρτήτως αν είναι έτοιμοι/ες συγγραφικά, αλλά επειδή τους/τις ενδιαφέρει να μένουν στην επικαιρότητα, ή, εκείνους/ες που ενώ μπορεί να έχουν την αγάπη για την συγγραφή, δεν παύει να μην διαθέτουν το ταλέντο καί επιμένουν με ποικίλους τρόπους να δουν το όνομά τους τυπωμένο πάνω σε ένα εξώφυλλο βιβλίου!
Μα για πόσο, όμως, μπορεί να διαρκέσει όλο αυτό;
Πόσοι/ες είναι σίγουροι/ες πως θα ξεγελούν το αναγνωστικό κοινό με κατώτερης ποιότητας βιβλία;
Κι εδώ έρχομαι σε αυτό που συμβαίνει όλο κι εντονότερα το τελευταίο καιρό καί αφορά το αναγνωστικό κοινό, συμπεριλαμβανομένης καί εμού της ιδίας. Ναι, με μεγάλη χαρά καί ικανοποίηση διαπιστώνω πως υπάρχει μία νέα τάση στην ανάγνωση βιβλίων. Είναι, πια, εμφανής καί στοχευμένη η στροφή του αναγνωστικού κοινού σε ουσιαστικά πιο καλογραμμένα καί άρτια από άποψη νοημάτων βιβλία, που υπηρετούν την λογοτεχνία. Το ίδιο κάνω, πλέον, κι εγώ. Επιλέγω βιβλία που θεωρώ πως αξίζουν της προσοχής μου, καθώς καί του λοιπού αναγνωστικού κοινού, πάντα έχοντας κατά νου την υποκειμενική ματιά του καθενός καί της καθεμίας. Δεν παρασύρομαι από διαφημίσεις, έντονα διακοσμημένες εικόνες, αλλά καί πολλά λόγια... Καί επιπλέον, παρατηρώ πως υπάρχουν συγγραφείς καί κατ'επέκταση εκδοτικοί οίκοι που δείχνουν να αφουγκράζονται αυτήν την επιθυμία κι ανάγκη, κάνοντάς την πράξη. Να δούμε ποια θα είναι η εξέλιξη όλου αυτού. Άραγε, θα την ''ακολουθήσουν'' όπως πρέπει, ή, η ίδια η λογοτεχνία θα τους/τις δείξει την κόκκινη κάρτα, βγάζοντάς τους/τις εκτός;
Τα σχόλια σας πάντα ευπρόσδεκτα κάτω από το άρθρο!
Όλα ξεκινησαν, όταν είχα μία συζήτηση με μία κοπέλα που έγραφε και εκείνη. Της είπα λοιπόν, αρχικά, πως στη ζωή μου δεν με νοιάζει τόσο η έκδοση, όσο η γραφή που με κάνει να ξεχνιέμαι. Από μικρή έγραφα ιστορίες γιατί έτσι αντιμετώπιζα τις δύσκολες καταστάσεις. Της είπα πως έχω ολοκληρωμένες κάπου τριάντα ιστορίες, αλλά εγώ θέλω να εκδώσω τις 4 που αξίζουν. Οι άλλες είναι για εμένα και για την δωρεάν εφαρμογή στο ίντερνετ. "Εγω μου λέει θέλω να τα εκδώσω όλα. Κάνε το και εσύ. Ξεκίνα με μία μέτρια, γίνε γνωστή και δώσε την καλή" Της είπα πως από τα χέρια μου για το κοινό έξω, τίποτε μέτριο δεν θα φύγει. Και πώς είναι δυνατόν να με αγαπήσει το κοινό με μέτριες δουλειές; Αυτά γιατί πραγματικα αρκετοι θέλουν απλώς να δουν το όνομα τους σε ένα βιβλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα. Εύχομαι, πραγματικά, η ίδια η λογοτεχνία να βάλει τέλος σ' αυτήν τη θλιβερή πραγματικότητα όπως λέτε κι εσείς. Κι αν είναι να με δείξει κόκκινη κάρτα, ας είναι, αρκεί να βελτιωθεί η κατάσταση. Έχω δεκάδες βιβλία πεταμένα στην άκρη γιατί απλά δεν μπορούσα να συνεχίσω την ανάγνωσή τους. Χαμένα λεφτά, χαμένος χρόνος! Οι εκδοτικοί οίκοι πρέπει οπωσδήποτε να βάλουν στην άκρη τα κέρδη και να ανεβάσουν τον πήχη.
ΑπάντησηΔιαγραφή