Συνέντευξη με την συγγραφέα Μαρία Γ. Λουκάκη

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΑΡΙΑ Γ. (ΓΕΩΡΓΙΟΥ) ΛΟΥΚΑΚΗ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Σημερινή μου καλεσμένη στην στήλη των συνεντεύξεων η συγγραφέας Μαρία Γ. Λουκάκη. Την ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο καί τις απαντήσεις της. Από τις εκδόσεις Φύλατος κυκλοφορεί το βιβλίο της με τίτλο ''Μια φρουτιέρα ζαβολιές". Της εύχομαι να είναι καλοτάξιδο. Για όσους/ες επιθυμούν να το διαβάσουν,μπορούν να το προμηθευτούν είτε από το επίσημο site του εκδοτικού,είτε από κάποιο βιβλιοπωλείο.

Για να δούμε τι μοιράστηκε μαζί μας...

ΕΡΩΤΗΣΗ 1: Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Φύλατος το βιβλίο σας με τίτλο ’’Μια φρουτιέρα ζαβολιές’’. Να είναι καλοτάξιδο. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’αυτό;

Μ.Γ.Λ. Κατ’ αρχήν κα Γανίτη, να σας ευχαριστήσω θερμά για την ευχή σας και για την πρόσκληση εδώ στο blog Vivliovamon. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο αξιόλογο έργο σας. 

Τώρα όσο για το βιβλίο, η ιστορία των φρούτων, έχει χιουμοριστικό χαρακτήρα. Είναι πλούσια σε αφηγηματικά κομμάτια και έχει καθημερινούς διαλόγους που συνηθίζουμε εμείς οι άνθρωποι. Απλώς η ιστορία είναι συνταγμένη με τέτοιο τρόπο για να είναι πιο απορροφήσιμη από τα παιδιά, ευγενής, με σεβασμό προς την αθωότητά τους. Η εικονογράφηση κατ΄ εμέ είναι γλυκύτατη, λαμβάνω συνεχώς εύσημα γι’ αυτήν, επομένως επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω από καρδιάς την εικονογράφο μου και φίλη κα Γεωργία Καψάλη, καθώς και τις εκδόσεις Φυλάτος που με την εμπειρία τους και το πνεύμα συνεργασίας που διαθέτουν, συνετέλεσαν σ’ αυτό το αποτέλεσμα. 

Το παραμύθι απευθύνεται σε παιδιά πάνω από 6 χρονών, και πραγματεύεται μηνύματα σημαντικά όπως η αξία της διαφορετικότητας, της φιλίας, της ομαδικότητας και της αγάπης. Η γκρινιάρα φράουλα στέκεται αφορμή να ξεκινήσει ένας μεγάλος φρουτοκαυγάς. Κι εδώ είναι που ξεκινώ να παρομοιάζω τη διαφορετικότητα των ανθρώπων με εκείνη των φρούτων. Παρόλο λοιπόν που αγαπιούνται οι δεκατρείς ήρωες του παραμυθιού, τα φρούτα, παρόλο που μοιράζονται για σπίτι μια φρουτιέρα, δε διστάζουν μέσα στον καυγά να μιλήσουν άσχημα, να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, να προσβάλλουν, να απειλήσουν ακόμα και να σηκώσουν χέρι! Όπως οι άνθρωποι δηλαδή. Ακόμα κατά τη διάρκεια του καυγά, όταν η αδρεναλίνη είναι στο ζενίθ, είναι επόμενο τα φρούτα να νιώσουν ποικίλα συναισθήματα. Άλλα φοβούνται, άλλα κλαίνε, άλλα μετανιώνουν, άλλα τσαντίζονται. Θίγεται δηλαδή έμμεσα στην ιστορία, με ρέοντα λόγο και συνδυαστικά με την εικονογράφηση, η σημαντικότητα των συναισθημάτων. Το παιδί διαβάζοντας μαθαίνει να αποδέχεται και να διαχειρίζεται τα δικά του συναισθήματα, μαθαίνει να κατανοεί και να σέβεται παράλληλα τα συναισθήματα και τις ιδιαιτερότητες των συνανθρώπων του. 

Επιπλέον, είναι σαν να θέλω να πω στα παιδιά πως δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα. Μόνο ευχάριστα και δυσάρεστα, μα οφείλουμε να τα αγκαλιάζουμε όλα για να πετύχουμε την καλύτερη δυνατή διαχείριση αυτών, και για να προχωρήσουμε παρακάτω. Το ίδιο οφείλουμε να κάνουμε και με τη διαφορετικότητα του συνανθρώπου μας, να την αποδεχτούμε, να την αγαπήσουμε χωρίς λογοκρισίες και εγωισμούς. Ποιος είναι ίδιος με ποιον; Κανείς! Ένα σημαντικό μότο αν θέλετε του βιβλίου είναι το εξής: «Μαζί και με αγάπη πετυχαίνουμε θαύματα. Τι κι αν διαφέρουμε»  τονίζοντας έτσι πως παρόλες τις διαφορές μας μπορούμε αν θέλουμε να συμβιώσουμε αρμονικά χορεύοντας έναν χορό κάθε μέρα της ζωής μας, με τους ανθρώπους που αγαπάμε, με τα παιδιά μας και ισάξιο όπως εκείνον τον χορό των φρούτων στο τέλος του παραμυθιού. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Ποια η πηγή έμπνευσης για τη συγγραφή του βιβλίου σας και πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του;

Μ.Γ.Λ. Αρχικά να πω πως κατά τη γνώμη μου, όλα μπορούν να αποτελέσουν μια πηγή έμπνευσης. Αρκεί να έχεις φαντασία και να είσαι παρατηρητικός. Άνθρωποι, πράγματα, καταστάσεις τα πάντα! Σύνθετα ή μη. Κι αν το λέω αυτό είναι γιατί η έμπνευση για το παραμύθι ήταν πολύ απλή και λίγο αστεία. Διαβάζοντας τους όρους συμμετοχής του διαγωνισμού στον οποίον και συμμετείχα εντέλει με το παραμύθι, η έμπνευση ήρθε σχεδόν αμέσως, όταν είδα το πιάτο που είχα δίπλα μου με ένα φρεσκοκομμένο αχλάδι που ετοιμαζόμουν να απολαύσω για πρωινό! Θα γράψω για τα φρούτα είπα! Κι έτσι γεννήθηκε η ιστορία των φρούτων. Ο χρόνος που απαιτήθηκε για τη συγγραφή του ήταν μόλις λίγες ώρες, καθώς το κείμενο βρήκε από μέσα μου πραγματικά αβίαστα. Επιπλέον ο διαγωνισμός έληγε την ίδια μέρα. Έτσι συντάχτηκε και στάλθηκε για να συμμετάσχει στον διαγωνισμό αυθημερόν. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 3: Πώς πήρατε την απόφαση να γράψετε ένα παιδικό παραμύθι;

Μ.Γ.Λ. Ήταν μια απόφαση της στιγμής  εξαιτίας του διαγωνισμού παραμυθιού που βρέθηκε μπροστά μου. Αρέσκομαι να συμμετέχω σε διαγωνισμούς και να προκαλώ τον εαυτό μου. Επιπλέον, μαζί με το κίνητρο της συμμετοχής μου γεννήθηκε η ανάγκη να θυμηθώ πως σκέφτονται τα παιδιά. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναζητώ να πάρω μια γεύση από τον δικό τους αγνό κόσμο. Ίσως γιατί συχνά πυκνά αναπολώ τη δική μου παιδική ηλικία, την τόσο ξέγνοιαστη. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 4: Γιατί θα πρέπει να μεταδώσουμε από μικρή ηλικία στα παιδιά την αγάπη για την ανάγνωση βιβλίων; Ποια τα οφέλη;

Μ.Γ.Λ. Σε έναν κόσμο που πνίγεται στην κυριολεξία από κάθε ηλεκτρονικό μέσο, το βιβλίο είναι μία όαση ανάμεσα στο δάσος της τεχνολογίας. Πέρα από την ψυχαγωγία που προσφέρει το βιβλίο σε ένα παιδί, αυτό νομίζω είναι αυτονόητο, η ανάγνωση βιβλίων από την παιδική ηλικία έχει πολλά οφέλη.  Θα προσπαθήσω να είμαι επιγραμματική:

• Το βιβλίο είναι ένα ταξίδι. Εξάπτει τη φαντασία του παιδιού και παράλληλα αναπτύσσει τις λεκτικές ικανότητές του βοηθώντας το να συνυπάρξει ευκολότερα με τα άλλα παιδιά και να γίνει περισσότερο επικοινωνιακό. Σε κλειστές μικρές κοινωνίες όπως αυτές των σχολείων και των άλλων διαδραστικών του ενασχολιών, θεωρώ είναι το λιγότερο απαραίτητο. Επιπλέον εμπλουτίζεται το λεξιλόγιό του. Οι φράσεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά δυστυχώς δεν βοηθούν πολύ στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου ενός παιδιού.

• Ενισχύει την πλαστικότητα του εγκεφάλου του παιδιού, φροντίζει για τη μνήμη του.

• Η ανάγνωση βοηθά το παιδί να αναπτύξει την κριτική του σκέψη. 

• Ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών έχει διάσπαση προσοχής, ακόμα και μεγάλοι έχουν. Μακροπρόθεσμα λοιπόν η ανάγνωση από την παιδική ηλικία βοηθά στη βελτίωση της συγκέντρωσής του και της προσοχής του. Πόσα παιδιά δεν έχουν διάσπαση προσοχής; 

• Με την ανάγνωση ενός βιβλίου καλλιεργείται η ενσυναίσθηση του παιδιού, ουσιαστικά μαθαίνει να ταυτίζεται με την ψυχική κατάσταση του συνανθρώπου του και να αντιλαμβάνεται καλύτερα τις προθέσεις και τις πράξεις του. 

• Με την ανάγνωση ενός βιβλίου το παιδί μπορεί και ηρεμεί. Οποιαδήποτε στρεσογόνα κατάσταση, σβήνει κι επέρχεται η ψυχική ηρεμία. Επιπλέον η σχέση γονιού με παιδί βελτιώνεται, δυναμώνει ο δεσμός μεταξύ τους.  

• Εν κατακλείδι θα πω πως κάθε βιβλίο έχει τα δικά του νοήματα, τα δικά του μηνύματα και όλα ανεξαιρέτως προσφέρουν απλόχερα γνώση. Είτε πρόκειται για μυθιστόρημα, είτε για ποιητική συλλογή, διήγημα, νουβέλα παραμύθι κ.λπ.

ΕΡΩΤΗΣΗ 5: Τί θα επιθυμούσατε να λάβουν οι μικροί αναγνώστες από το βιβλίο σας;

Μ.Γ.Λ. Φυσικά πάνω από όλα να το χαρούν και να γελάσουν με την ψυχή τους. Είναι πραγματικά λιγωτικό να βλέπεις ένα παιδί να γελά! Οι γονείς το ευχαριστιούνται! Και αν το ευχαριστηθεί και το παιδί ακόμα καλύτερα! Επιπλέον εννοείται πως από την ιστορία αυτή, θα ήθελα να κατανοήσουν τα βαθύτερα μηνύματα που σχεδόν κρύβει το βιβλίο και που αναφέρω παραπάνω. Όλοι μα όλοι, στεκόμαστε στο ίδιο σκαλί. Όλοι είμαστε ίσοι παρ’ όλη τη διαφορετικότητά μας. Όποια κι αν είναι αυτή.  

ΕΡΩΤΗΣΗ 6: Είναι,τελικά,τα παιδιά οι πιο αυστηροί κριτές και το πιο απαιτητικό κοινό;

Μ.Γ.Λ. Δεν το συζητώ! Οι μικροί μας φίλοι ήταν, είναι και θα παραμείνουν οι πιο αυστηροί κριτές. Η ιστορία μπορεί να είναι βραβευμένη, αλλά το βραβείο περιμένω και ευελπιστώ να μου το δώσουν τα ίδια τα παιδιά επικοινωνώντας μαζί μου μέσα από τα διαδραστικά παιχνίδια που διαθέτει το βιβλίο στέλνοντάς μου τις σκέψεις τους ή και ακόμα ένα εναλλακτικό τέλος για την ιστορία των φρούτων με email. Θα το δουν εξάλλου και οι γονείς.

ΕΡΩΤΗΣΗ 7: Επίσης,έχετε συμμετάσχει στο 7ο Λογοτεχνικό διαγωνισμό με διοργανωτές το Πετρίδειο Ιδρυμα και τις εκδόσεις Ζωή και Τέχνη στην Πάφο της Κύπρου, όπου λάβατε το Β΄ Βραβείο για το μονόπρακτο θεατρικό δράμα «το θεάρεστο ΟΧΙ». Πώς αισθανθήκατε γι’ αυτήν τη διάκριση;

Μ.Γ.Λ. Αρχικά ένιωσα μια τεράστια έκπληξη. Έβλεπα το αποτέλεσμα στον υπολογιστή και δεν το πίστευα! Έπειτα όταν παρέλαβα το βραβείο ταχυδρομικώς ακολούθησε μια απερίγραπτη ικανοποίηση. Χαίρομαι που δεν απέρριψα την ιδέα μου τελικά να συμμετάσχω. Η συγγραφή του θεατρικού κράτησε έναν μήνα, συνδυαστικά με τις άλλες ασχολίες μου. Τώρα όσο για την αντίδρασή μου όταν συνειδητοποίησα ότι βραβεύτηκα, ήταν το λιγότερο ενθουσιώδης. Πώς αντιδρούν τα παιδιά όταν τους κάνουν δώρο ένα παραμύθι ή ένα παιχνίδι; Κάπως έτσι! Δεν είναι και λίγο πράγμα να βραβεύεται ένα έργο, πόσο μάλλον όταν είναι πρωτόλειο! Δεν είχα ασχοληθεί στο παρελθόν με τη συγγραφή θεατρικού κι είναι τιμή μου πως ένας τέτοιος φορέας όπως το Πετρίδειο Ίδρυμα της Πάφου έκρινε άξιο βράβευσης «Το θεάρεστο Όχι». Επιπλέον είναι όνειρο ζωής να ανέβει στη σκηνή.

ΕΡΩΤΗΣΗ 8: Τέλος,έχετε ξεκινήσει να γράφετε το επόμενο βιβλίο σας; Αν ναι,μπορείτε να μας πείτε δύο λόγια;

Μ.Γ.Λ. Όσο κόντρα και να έρχεται με το παιδικό παραμύθι μου, το επόμενο βήμα θα είναι ένα βιβλίο που θα απευθύνεται σε μεγάλους. Ξεκινά από μια βαθιά υπόσχεση που έχω δώσει στον εαυτό μου και την ανάγκη μου να μοιραστώ μια προσωπική δική μου εμπειρία, που βίωσα το 2005. Πρόκειται για ένα non-fiction βιβλίο που με απλό, και προσωπικό τόνο στη γραφή, πρώτου προσώπου θα προσπαθήσει να βοηθήσει όσους βιώνουν μια απώλεια. Εδώ θέλω να τονίσω πως δεν είμαι γκουρού, ούτε ψυχολόγος. Εύχομαι μονάχα με τον τρόπο αυτό, μέσα από το βίωμά μου, να συμβάλλω ευεργετικά στην ψυχική διάθεση των ανθρώπων που πονούν, όταν με το καλό εκδοθεί φυσικά. Όπως και να το κάνουμε τα βασικά συναισθήματα και οι αντιδράσεις μας, όταν αντιμετωπίζουμε μια απώλεια και λίγο πολύ τα ίδια.  

Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και τις απαντήσεις σας.

Με εκτίμηση,Κυριακή Γανίτη από το blog Vivliovamon

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ:

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977 και ζει στον Πειραιά με τον πολυαγαπημένο της σύζυγο. Με σύμμαχο την ίδια τη ζωή, εμπνέεται και γράφει απ’ τα δεκάξι της, ποίηση και κείμενα πεζού λόγου. Είναι απόφοιτος γραμματειακής υποστήριξης και αρχιτεκτονικής εσωτερικού χώρου & διακόσμησης. Τον Νοέμβριο του 2001, σε ηλικία 21 ετών, εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Ευαισθησίες Ψυχής» την όποια προωθεί η ίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, καθώς πρόκειται για αυτοέκδοση σε τυπογραφείο. Ποιήματα της συλλογής της μπήκαν στο πιάνο του αείμνηστου μουσουργού – μουσικολόγου Ιωσήφ Μπενάκη.

Κατά τη διάρκεια του λογοτεχνικού της ταξιδιού, έως και σήμερα, αρέσκεται να συμμετέχει σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ποιητικού και πεζού λόγου. Δημιουργίες της υπάρχουν σε ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά ενώ έχουν γίνει αναφορές για το έργο της, σε στήλες πολιτισμού από κριτικούς – λογοτέχνες. Το 2004 συμμετείχε ως σύνεδρος στο Πανελλήνιο Συνέδριο Λογοτεχνίας “Ολυμπιάδα Γραμμάτων”, με διεθνείς συμμετοχές και με διοργανωτές τα λογοτεχνικά περιοδικά «Νέα Αριάδνη» και «Κελαινώ» υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Έχει συμμετάσχει στην 24-τομη εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας «Από την εποχή του Βυζαντίου μέχρι σήμερα» των εκδόσεων Χάρη Πάτση, η οποία βρίσκεται σε διάφορες βιβλιοθήκες Πανεπιστημίων της Ευρώπης. Υπήρξε μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών και τακτικό του ομίλου UNESCO Πειραιώς και Νήσων. Τον Νοέμβριο του 2021 απέσπασε το Β’ βραβείο για το πρωτόλειο μονόπρακτο θεατρικό της, με τίτλο “Το Θεάρεστο Όχι” από το Πετρίδειο Ίδρυμα και τις Εκδόσεις «Ζωή και Τέχνη»,στην Πάφο της Κύπρου το οποίο στο μέλλον ενδέχεται να ανέβει στη σκηνή.

Η μεγάλη αγάπη της για τα παιδιά την ωθεί να δοκιμάσει τη συγγραφή του πρώτου της παραμυθιού «Μια φρουτιέρα ζαβολιές» (με προηγούμενο τίτλο “Τα Φρούτα”) το οποίο και βρα-βεύτηκε στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό ’20 -’21 από τις εκδόσεις «Ηλιαχτίδα». Στα διαδραστικά παιχνίδια που συνοδεύουν την παιδική αυτή ιστορία και προς χάριν των παιδιών, συστήνεται ως «Μαριλού» από το όνομα και το επώνυμό της. Αναμένονται το πρώτο της μυθιστόρημα, το επόμενό της παραμύθι, ένα μη λογοτεχνικό βιβλίο με κύριο θέμα τη διαχείριση του πένθους, μέσα από μια προσωπική βιωματική της εμπειρία, η δεύτερη ποιητική της συλλογή, καθώς και ένα κωμικό θεατρικό έργο σε συνεργασία με τον συγγραφέα – ποιητή και καλό της φίλο Αντώνη Θ. Κομίνη.

Email: mariageoloukaki@gmail.com

Δείτε το βιβλίο: https://fylatos.com/shop/%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%cf%86%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ad%cf%81%ce%b1-%ce%b6%ce%b1%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ad%cf%82/

Το βιβλίο κυκλοφορεί ως  πολυτελής  έντυπη έγχρωμη εικονογραφημένη έκδοση, με μαλακό εξώφυλλο, τυπωμένη με ατοξικά χρώματα, ως eBook και σύντομα ως audiobook .

Διαβάστε την κριτική μου για το βιβλίο εδώ: https://vivliovamon.blogspot.com/2022/11/3-ebooks.html