Θερμή παράκληση σχετικά με τις συνεντεύξεις...
Όπως έχω ξαναπεί, κατά διαστήματα, νιώθω την ανάγκη να έρθω να ''προσθέσω'' κάποια πράγματα αναφορικά με σκέψεις που έχω μοιραστεί μαζί σας στην παρούσα στήλη. Κι αυτό, διότι τυγχάνει -ευτυχώς όχι σε τέτοιον μεγάλο βαθμό- να επικρατεί μία συνθήκη που θεωρώ επιεικώς ενοχλητική. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στη στήλη των συνεντεύξεων (συμπεριλαμβανομένης και της στήλης ''Οι δημιουργοί συστήνονται''). Ναι, σήμερα έχω μία θερμή παράκληση σχετικά με τις συνεντεύξεις προς τους/τις συγγραφείς που διαβάζουν αυτό το άρθρο. Μα, ας τα πιάσω από την αρχή.
Η δημιουργία της στήλης των συνεντεύξεων στα blogs (σε πρωταρχικό στάδιο) -για να είμαι ειλικρινής- δεν έγινε, αποκλειστικά και μόνο, από δική μου επιθυμία, αλλά έπειτα από προτροπή εκδοτικών οίκων, καθώς και συγγραφέων, με τους/τις οποίες συνεργάζομαι. Ναι, στα πλαίσια της προώθησης ενός βιβλίου είναι λογικό και σεβαστό οι εκάστοτε δημιουργοί να επιθυμούν να επικοινωνήσουν με το αναγνωστικό κοινό μέσω των συνεντεύξεων. Γιατί να το αρνηθώ, άλλωστε, αφού κι εγώ ως αναγνώστρια διαβάζω/ακούω συνεντεύξεις δημιουργών που παραχωρούν και σε άλλα βιβλιοφιλικά blogs, ομάδες βιβλίων, ή, λοιπών μέσων. Αυτό, όπως κάποιοι/ες γνωρίζετε, αναπτύχθηκε και παρέμεινε ως μία μόνιμη στήλη και στα δύο μου blogs.
Τώρα, όμως, θέλω να ξεκαθαρίσω μία και καλή κάτι!
Είθισται όταν ο εκάστοτε εκδοτικός που συνεργάζομαι και επιθυμεί να προβώ σε μία συνέντευξη με έναν/μία συγγραφέα του είτε να μου δίνει το email του/της (κατόπιν της συναίνεσης του/της συγγραφέα/εως) ώστε να επικοινωνήσω μαζί του/της για να δούμε αν θα συμφωνήσει να προβούμε σε μία συνέντευξη, ή, να στείλει κείμενό του/της για τη στήλη ''Οι δημιουργοί συστήνονται'' είτε να ετοιμάζω και να στέλνω εγώ πίσω στον εκδοτικό τις ερωτήσεις για τη συνέντευξη, ώστε να τις προωθήσει στον/στη συγγραφέα, με αποτέλεσμα να αναμένω να τις λάβω με τον ίδιο τρόπο μαζί με τις όποιες απαντήσεις.
Επικοινωνώντας -πάντα μέσω email- με τον/την εκάστοτε συγγραφέα, επιλέγω να συστηθώ και να εξηγήσω για ποιον λόγο του/της στέλνω το email, ποιος/α μου το έδωσε και με ευγενικό τρόπο κάνω την πρότασή μου. Δεν ενοχλώ τον κόσμο γιατί απλώς έτσι μου κατέβηκε!
Θα μου πείτε ωραία μέχρι εδώ. Ποιο, λοιπόν, το πρόβλημα; Μμμμ...
1) Θεωρώ, σχεδόν, ενοχλητικό και παιδαριώδες (με δεδομένο ότι έχουμε να κάνουμε με νοήμονες ενήλικες) να μην μπαίνουν στον κόπο να απαντήσουν -πάντα στα πλαίσια της ευγένειας και της ορθής συμπεριφοράς!- καθόλου στο email που τους/τις έχω στείλει. Ναι, σέβομαι, απολύτως, το γεγονός ότι κάποιος/α συγγραφέας δεν επιθυμεί -για χίλιους δύο προσωπικούς, ή μη, λόγους (π.χ. να ντρέπεται)- να προβούμε ούτε σε συνέντευξη ούτε να γράψει κείμενο για τη στήλη. Δεν κρατάω κακία σε κανέναν και σε καμία! Αλλά άλλο αυτό κι άλλο η όποια γαϊδουριά του/της να μην απαντήσει έστω κι αρνητικά. Δε θέλω να σας χαλάσω το όνειρο, αλλά δε θα επιτρέψω ξανά να με εκθέτουν με τέτοιον τρόπο στους εκδοτικούς με τους οποίους συνεργάζομαι, ειδικά όταν δεν οφείλεται σε δική μου υπαιτιότητα/ανάρμοστη συμπεριφορά! Αν ξανασυμβεί, θα αναγκαστώ να αναφέρω όλα τα ονόματα των συγκεκριμένων συγγραφέων, που έχουν αυτή τη συμπεριφορά, στους υπευθύνους επικοινωνίας των εκάστοτε εκδοτικών!
2) Όλοι κι όλες έχουμε ασχολίες κι άλλα προβλήματα (μικρότερα/μεγαλύτερα) στην καθημερινότητά μας. Αυτό δα έλειπε να νομίζουμε ότι ο κόσμος περιστρέφεται μόνο γύρω από την ενασχόλησή μας με τα βιβλία. Μα βρε φίλτατε/η συγγραφέα, όταν εσύ με έχεις βάλει να σου ετοιμάσω και να σου στείλω τις ερωτήσεις για τη συνέντευξη, δε σκέφτεσαι ότι δεν μπορείς να καθυστερείς πάνω από ένα εύλογο χρονικό διάστημα (άντε να βάλω 1 έτος; ) τις όποιες απαντήσεις; Και όχι, δεν είναι απάντηση (μετά από 2 και 3 χρόνια που έχω στείλει το email) ένα ξερό ''τώρα είδα το email''. Εγώ τί να απαντήσω σε αυτό; Για πείτε μου!
3) Και επειδή δεν επιθυμώ να είμαι απόλυτη, δε μιλάω για τα όποια θέματα προκύψουν, εκτάκτως, όπως π.χ. υγείας (όλος ο κόσμος πάντα να είναι καλά!), αλλά για την κακή τάση που έχεις, επειδή απλώς έχεις συνηθίσει να τα γράφεις όλα στα παλιά σου παπούτσια, ή, έχεις καβαλήσει το καλάμι και πας, να εκμεταλλεύεσαι την όποια καλοσύνη σου δείχνω, το γεγονός ότι ΔΕΝ με πληρώνεις και εσφαλμένως νομίζεις ότι θα είμαι πάντα απίκο και τάχα μου θα σου κάνω και τεμενάδες μετά, διότι ελέησες να δώσεις την προσοχή σου σε μένα... Πώς θέλεις έπειτα εγώ να σου συμπεριφερθώ;
Συμπέρασμα αγαπητέ/η συγγραφέα; Εάν δεν επιθυμείς να μου δώσεις συνέντευξη, ή, κείμενό σου, με γειά σου και χαρά σου! Μαζί σου κι εγώ! Αλλά εάν το θες, φέρσου αναλόγως και μη με ταλαιπωρείς, αδίκως κι εμένα... Α, και να θυμάσαι και κάτι ακόμη. Το γεγονός ότι δεν επιθυμώ να διαβάσω ένα βιβλίο σου, δε σημαίνει ότι δεν επιθυμώ να κάνουμε μία συνέντευξη, ή, να αναρτηθεί κείμενό σου στη στήλη. Εγώ, ευτυχώς, δεν έχω τέτοια κόμπλεξ! Έχω πάντα όλη την καλή πρόθεση να σε βοηθήσω!
Ελπίζω όλα να έγιναν κατανοητά! Κι ευχαρίστως να απαντήσω και σε όποια απορία έχετε.
Τα λέμε σύντομα!
.jpg)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου