Μια τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

''Μια τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς" τιτλοφορείται το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Μαριλένας Παππά, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη, και κάθε άλλο παρά τυχαία θα έλεγα την ''επαφή'' μου μαζί του. Μάλλον προς μοιραία θα τη χαρακτήριζα και θα δηλώνω ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να το διαβάσω και να μην το ''προσπεράσω'' μέσα στα τόσα βιβλία που καθημερινώς εκδίδονται και μας κατακλύζουν. Ένα βιβλίο ιδανικό για εφηβικό κοινό, αλλά κι όχι μόνο! Βασισμένη η ιστορία του στην κοινωνία και στο πώς οι άνθρωποι δρουν, σκέφτονται και αισθάνονται μέσα σε αυτήν, το παρόν μυθιστόρημα είναι ένα από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει τη φετινή χρονιά. Μα ας τα πιάσω, καλύτερα, από την αρχή...

Όταν πρωτοξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου και γνώρισα πολλά από τα κομβικά πρόσωπα της ιστορίας, ένιωσα ότι γινόμουν ξανά εκείνη η έφηβη με τους όποιους προβληματισμούς, σκέψεις και ανησυχίες. Λαχτάρησα την αθωότητα, μα και το πόσο καθαρά σκεφτόμασταν σε εκείνη την περίοδο της ζωής μας. Ένιωθα λες και μου μιλούσαν οι έφηβοι/ες του τώρα και εγώ όφειλα να αφουγκραστώ, να επεξεργαστώ και να αποδεχθώ τα όσα μοιράζονταν μαζί μου. Ναι, δεν έχω καμία κοινή εμπειρία με τα πρόσωπα της ιστορίας, αλλά αυτή η απόσταση χρόνου -που με χωρίζει ηλιακά από όλα τα πρόσωπα- αντί να λειτουργήσει αρνητικά, εντέλει μου επέτρεψε να είμαι ένα αόρατο κομμάτι του ''παζλ''... Να μπορώ να δω μέσα από τη σκοπιά όλων των προσώπων...

''Η ζωή του δεκατετράχρονου Άθαν ενώνεται μ’ εκείνη του θείου Λάκη, της κυρίας Βένιας, της κυρίας Μαίρης, του διευθυντή του σχολείου του, του γιατρού του κι όλων των παιδιών που ζουν στο ίδιο ορφανοτροφείο. Ο έφηβος δεν χορταίνει να ακούει τις απίθανες ιστορίες του θείου Λάκη κάθε φορά που τον πηγαινοφέρνει στο νοσοκομείο για αιμοκάθαρση.

Μία τυχαία συνάντηση του θείου με τον Εντ Μπέγκελς χρόνια πριν πάνω σε ένα καράβι στη μέση του πουθενά θα γίνει ο βασικός άξονας για μία σειρά αναπάντεχων γεγονότων που θα αναδείξουν την πίστη, τη φιλία, τον σύγχρονο τρόπο ζωής, τη μοναξιά, την απώλεια και τη διαφορετικότητα. Οι ζωές των ηρώων του βιβλίου θα δοκιμαστούν, θ’ αλλάξουν και τελικά θα νικήσουν.

Υπάρχει στ’ αλήθεια ο Εντ Μπέγκελς; Μέσα από τη συγκινητική, την αστεία, την τρυφερή και την γκρίζα πλευρά της ζωής, καθένας απ’ αυτούς θα κληθεί να δώσει τη δική του απάντηση." (Από το οπισθόφυλλο)

Η αμεσότητα και η ευθύτητα της πένας της συγγραφέως έχει ως αποτέλεσμα κάθε λέξη να αποκτά βαθύτερο νόημα και να μην υπάρχει, απλώς, εκεί. Ναι, η ζωή δεν είναι μόνο άσπρο, ή, μαύρο, ή, παραμύθι με ευτυχισμένο τέλος. Ούτε είναι δεδομένο πώς όλοι οι άνθρωποι θα ζήσουν τα ίδια πράγματα και θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης από τη ζωή... Ναι, θα το αντιληφθούμε από τα όσα θα διαβάσουμε μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Μία ιστορία κάλλιστα βγαλμένη από την αληθινή ζωή με παραδείγματα προς μίμηση και αποφυγή προς όλους κι όλες μας... 

Ναι, ευθύνη κάθε γονιού είναι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Δεν πρέπει να ξεχνούν οι γονείς ότι εκείνοι πρέπει να δίνουν το σωστό παράδειγμα και να προσφέρουν στην κοινωνία αξιόλογους ανθρώπους. Τα παιδιά και οι έφηβοι/ες δεν φταίνε κάπου. Εάν το καλοσκεφτούμε, πολλά από τα κακώς κείμενα που βλέπουμε γύρω μας ίσως να είναι μία κραυγή αγωνίας και έκκλησης για βοήθεια από αυτά τα παιδιά προς εμάς τους/τις μεγαλύτερους/ες. Ή έστω από κάποια μερίδα αυτών. Παιδιά που δεν έχουν λάβει την αγάπη, τη φροντίδα και την προστασία από την οικογένειά τους. Ναι, υπάρχουν κι εκείνα τα παιδιά που οι γονείς τα έχουν κάνει να λειτουργούν με αυτόν τον άσχημο κι ανεύθυνο τρόπο. Σίγουρα ό,τι βλέπουν μέσα στα σπίτια τους, αυτά κάνουν κι όταν βρίσκονται εκτός αυτών...

Πέραν, όμως, αυτού, η συγγραφέας μιλάει για την αξία της αληθινής φιλίας, της προσφοράς, της αλληλεγγύης, της αποδοχής της όποιας διαφορετικότητας, την υπεράσπιση των αδυνάτων, της ελπίδας, τις δεύτερες ευκαιρίες, την όποια ανταμοιβή σε κάθε ανιδιοτελή καλή πράξη, μα και την ομορφιά και ουσία της συγχώρεσης που η δύναμή της είναι τόσο σαρωτική και για εκείνον/η που την προσφέρει όσο και για εκείνον/η που τη λαμβάνει. Δεν ξέρω να σας πω με σιγουριά αν οι άνθρωποι αλλάζουν... Ίσως ναι, ίσως και όχι. Θεωρώ ότι είναι κυρίως επιλογή του κάθε ανθρώπου αν επιθυμεί να αλλάξει προς το καλύτερο (δύσκολα προς το χειρότερο) κι όχι πάντα των τρίτων γύρω του... Τα σημάδια είναι εκεί, μα κάποιες φορές η ελπίδα και το νοιάξιμό μας για κάποιους ανθρώπους να μη μας επιτρέπει να δούμε την αλήθεια... Μα και πάλι. Δεν αξίζει να προσπαθήσουμε;

Είναι αλήθεια ότι δεν ήθελα να τελειώσει τόσο γρήγορα το ''ταξίδι'', μα είμαι βέβαιη ότι θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη και στην καρδιά μου. Η συγκίνηση που ένιωσα, τα μηνύματα που έλαβα, όπως και η τυχαία συνάντηση με τον Εντ Μπέγκελς (ανεξαρτήτως τη μορφή που μπορεί να λάβει) έπαιξαν ένα σημαντικό ρόλο και θα λειτουργούν ως μία ακόμη ''παρακαταθήκη'' για το δισάκι της ζωής μου. Μπράβο στη συγγραφέα που κατάφερε να κρατήσει μία όσο γίνεται αντικειμενική στάση και άφησε στα πρόσωπα του βιβλίου να εκφραστούν ελεύθερα και να αποφασίσουν για τη δική τους διαδρομή στη ζωή.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση.

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη.