Περί βιβλίων... σκέψεις

(Προέλευση φωτογραφίας: Shutterstock.com)

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Μία νέα στήλη ήρθε να προστεθεί στο blog ''Βιβλιοβάμων'' κι εύχομαι να σας ικανοποιήσει. Γιατί όχι,να μην γίνει μία αφορμή για όμορφες συζητήσεις μεταξύ βιβλιόφιλων. Ο λόγος για την ενότητα,με τίτλο ''Περί βιβλίων... σκέψεις",που προέκυψε από την ανάγκη μου να μοιραστώ τις γενικότερες σκέψεις μου αναφορικά με τα βιβλία,ζητήματα που σχετίζονται με αυτά,αλλά κατ'επέκταση καί την ανάγνωση. 

Ξεκινώ,λοιπόν,με το πρώτο άρθρο...

Σκέψεις...

Περί πρωτοτυπίας ο λόγος...

Διαβάζω καθημερινά βιβλία καί για να είμαι ειλικρινής,δεν αισθάνομαι κάθε φορά απόλυτα ικανοποιημένη από τα όσα συναντώ μέσα στις σελίδες τους. Κι αυτό,διότι πέρα από το να μιλάμε για ένα καλογραμμένο καί ουσιαστικό κείμενο αναφορικά με την δομή καί τα νοήματά του,ως αναγνώστρια έχω την απαίτηση (την οποία συμμερίζονται πολλοί/ες αναγνώστες/στριες) να μιλάμε καί για πρωτοτυπία του κειμένου. 

Δεν μου είναι αρεστή μία αναμασημένη ‘’τροφή’’,εν προκειμένω,μία χιλιοειπωμένη ιστορία. Κι αν αυτό μοιάζει δύσκολο,τουλάχιστον ας προσπαθούν οι συγγραφείς να τα παρουσιάζουν μέσα από μία νέα οπτική,που μέχρι σήμερα δεν έχουμε συναντήσει σε κάποιο αντίστοιχο έργο. Για να γίνει κάτι τέτοιο,χρειάζεται δουλειά,έρευνα,ταλέντο μα καί μπόλικη δόση φαντασίας από τον/την εκάστοτε συγγραφέα. 

Ακόμη καί το να διαβάζει βιβλία εγχώριων,ή,ξένων συγγραφέων μπορεί να λειτουργήσει βοηθητικά,μα να που κι εδώ υποβόσκει ένας κίνδυνος. Ποιος είναι αυτός; Άθελά του/της ο/η εκάστοτε συγγραφέας να ‘’πατήσει’’ πάνω σε αυτό που έχει διαβάσει καί με κάποιες,ή καί χωρίς,αλλαγές να το παρουσιάσει ως δικό του/της. 

Μην σας κάνει εντύπωση αυτό που λέω,γιατί σίγουρα ως αναγνώστες/στριες θα το έχουμε δει να συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά. Εγώ έτυχε να διαβάσω έργα εγχώριων συγγραφέων καί να τα εκθειάζω ως πρωτότυπα καί όταν πέρασε η πρώτη τους επίδραση μετά από καιρό,συνειδητοποίησα πως είτε είχαν πάρει κομμάτια από διάφορες γνωστές καί πολύ δημοφιλείς σειρές βιβλίων του εξωτερικού καί τα σύνδεσαν όλα μαζί στο δικό τους βιβλίου,είτε πήραν αυτούσιες τις ιστορίες καί έκαναν μια αντιγραφή. Οπότε,πριν βιαστούμε να μιλήσουμε για πρωτοτυπία,να είμαστε πιο επιφυλακτικοί/ες καί να μην επηρεαζόμαστε από πολλά συγγραφικά ‘’πυροτεχνήματα’’.

Υποψιασμένο,πλέον,το αναγνωστικό κοινό καί έχοντας αυτό κατά νου,θέλω να πιστεύω πως σταδιακά θα εκλείψουν ανάλογα παραδείγματα καί θα συναντάμε όλο καί καλύτερα βιβλία.

Τα λέμε ξανά σύντομα!