«ΠΡΑΜΑ» ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Όταν άκουσα για πρώτη φορά τον τίτλο του νέου βιβλίου του συγγραφέα Άγγελου Έβαν,''«ΠΡΑΜΑ» ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ" που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ιβίσκος,για να είμαι ειλικρινής,αρχικά πέρασε ως σκέψη από το μυαλό μου η ταύτιση ενός γνωστού οπιούχου,που αποκαλείται ''πράμα'' καί γίνεται ευρεία καί νόμιμη χρήση του από τους πολίτες στη χώρα της Ολλανδίας. Δεν έχω πρόβλημα να πω πως αφέθηκα σε πρώτη ανάγνωση στις όποιες προκαταλήψεις καί θεώρησα,-λανθασμένα όπως αποδείχθηκε στην πορεία-,πως επρόκειτο για ένα βιβλίο που θα μας μιλούσε για την εμπειρία ενός ανθρώπου που έκανε χρήση καί το πως μπόρεσε να απαλλαχθεί,ή καί όχι,από αυτήν την αρνητική καί επιβλαβή για τον οργανισμό του συνήθεια. Αυτή μου,βέβαια,η εντύπωση δεν κράτησε για πολύ,διότι επεξεργαζόμενη την εικόνα του εξωφύλλου,όχι μόνο δεν μου ταίριαζε με αυτό που σκέφτηκα,αλλά η ύπαρξη του υπότιτλου ''Μια ιστορία για τον εθισμό στον έρωτα'' μου έδωσε τις κατευθυντήριες πάνω στις οποίες θα πατούσα για να οδηγηθώ ομαλά μέσα στην υπόθεση...

   "Πίνει ο χρόνος τον έρωτα από τα φουσκωμένα σου χείλη κι ανατριχιάζει σε κάθε χάδι που διεκδικεί μια μοναδική αγκαλιά σφιχτά τυλιγμένη πάνω μου. Έχει χρώματα ο χρόνος. Κάνει εξαιρέσεις μαζί σου, γιατί αισθάνεται πως σου χρωστάει που υπάρχεις. Σαν να του ξέφυγες τελευταία απ’ το καθημερινό του κατεστημένο κι αδυνατεί πια να επανορθώσει για το πιο γλυκό σφάλμα που του έτυχε ποτέ. Απόψε ο χρόνος ξεχάστηκε σ’ εσένα. Άφησε την εικόνα σου να τη βλέπω μέχρι να τη χορτάσω μπροστά στα μάτια μου. Θέλω τόσο πολύ να χαϊδέψω αυτή τη στιγμή που καθρεφτίζομαι μέσα στα μάτια σου. Να την κρατήσω αιώνια στη μνήμη μου. Κι αν ο χρόνος μου σταματήσει εκεί, θα την πάρω μαζί μου και στην επόμενη ζωή, να ’χω να θυμάμαι ότι ήσουν εκεί και σ’ αντίκρισα να μου χαμογελάς.... Μετά το Ίχνος Ντροπής, ο «γνωστός Άγνωστος» συγγραφέας προκαλεί ανοιχτά τον αναγνώστη μέσα από μία ιστορία γεμάτη αισθησιασμό, sex, hugs and full of love. Οι συγκλονιστικές και άκρως ρεαλιστικές ερωτικές σκηνές θα σε αρπάξουν απότομα από το χέρι, για να σε ταξιδέψουν στην πιο αναπάντεχη μορφή του έρωτα! Εκεί που οι αισθήσεις και τα συναισθήματα συναντιούνται ανεξέλεγκτα. Γιατί αν ο έρωτας δεν είναι έτσι… δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Γιατί αν ο έρωτας δεν είναι έτσι… δεν μπορεί να είναι αλλιώς." (Περιγραφή οπισθοφύλλου)

   Είναι,λοιπόν,κάποια βιβλία που δεν το περιμένεις πως θα έχουν τόσο μεγάλη επιρροή πάνω σου μέχρι τη στιγμή που ξεκινάς να τα διαβάζεις. Εγώ ξεκινώντας την ανάγνωση του βιβλίου καί καθώς εμβάθυνα όλο καί περισσότερο μέσα στην ιστορία του,ένιωσα να με πλημμυρίζει με σφοδρότητα ο ασυγκράτητος λόγος του συγγραφέα που έμοιαζε σαν μία εκ βαθέων συγκλονιστική εξομολόγηση του έρωτά του,χωρίς κανένα είδος ντροπής,ή,δισταγμού. Στέκει μπροστά μας καί ''απογυμνώνεται'' από δήθεν καθωσπεπρισμούς καί αναφέρεται με κυνικό τρόπο για τη ζωή του,πριν τη σαρωτική επέλαση του έρωτα,καθώς καί για το πως εξελίχθηκε μετά από εκείνον. Έναν έρωτα ολοκληρωτικό που θα μπορούσε να τον κάνει ποιητή,ή,συγγραφέα καί να τον υμνεί μέσω των έργων του για όλη του τη ζωή. Έναν έρωτα που πολλοί καί πολλές θα επιθυμούσαν να ζήσουν. Έναν έρωτα που σε κάνει να ανατρέψεις θεωρίες καί στάση ζωής. Έναν έρωτα που ο πιθανός χαμός του μπορεί να μας φέρει στα όρια του γκρεμού...

   Διαβάζοντας το βιβλίο δεν βρήκα κάτι αισχρό,ή,σοκαριστικό,παρ'όλο που ο συγγραφέας επιλέγει να προβεί σε γλαφυρές περιγραφές σκηνών που ξεχειλίζουν από έντονο ερωτισμό,δυνατά κι αντιφατικά συναισθήματα. Αντιθέτως,είδα μια τάση εξωτερίκευσης όλων των σκέψεων τόσο των ανδρών,όσο καί των γυναικών σχετικά με το ζήτημα του έρωτα καί των σχέσεων. Κι αν όχι όλων των ανδρών καί των γυναικών,αλλά τουλάχιστον μίας μερίδας αυτών. Για μένα στα πρόσωπα των δύο κεντρικών πρωταγωνιστών,που τα διακρίνει μία αληθοφάνεια,δύναται ο καθένας καί η καθεμία να βρεί ένα κομμάτι του δικού του/της εαυτού,ή,ακόμη καί κάποιου γνωστού του/της προσώπου. Γιατί,τελικά,ο έρωτας είναι ένας γλυκός κι ακαταμάχητος εθισμός που δεν τον χορταίνει κανείς καί καμία... Έρμαιά του από την αρχή έως καί το τέλος,μας ορίζει καί χαράσσει την πορεία μας...

  Στο παρόν βιβλίο η λυρικότητα έρχεται καί παντρεύεται με τον ρεαλισμό. Οι στίχοι των τραγουδιών προσφέρουν το κάτι παραπάνω καί ντύνουν τις διάφορες σκηνές με επιπλέον χρώματα καί συναισθήματα. Η ακατάπαυστη ροή των γεγονότων,η μεστή δομή της ιστορίας καί η αρκετά καλή σκιαγράφηση των χαρακτήρων των δύο κεντρικών προσώπων καθιστούν το βιβλίο εύληπτο καί ευκολοδιάβαστο. Ναι,είναι ένα αντικειμενικά ιδιαίτερο βιβλίο,που είτε θα σου αρέσει,είτε όχι. Εμένα μου άφησε μια όμορφη επίγευση. Γιατί να μην το αναζητήσετε κι εσείς;

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΒΑΝ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΙΒΙΣΚΟΣ