Έγκλημα Στον Γαλατά Και Άλλες Μαύρες Ιστορίες

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

   Συχνά παρατηρούμε οι εκάστοτε δημιουργοί (κυρίως συγγραφείς) να επιλέγουν να δημοσιεύσουν διάφορα έργα τους στον έντυπο καί ηλεκτρονικό τύπο,κάτι το οποίο με βρίσκει θετικά προσκείμενη,με δεδομένο ότι κι αυτό βοηθά ώστε η φιλαναγνωσία να αναπτυχθεί καί να λάβει την θέση που της αρμόζει στην καθημερινή μας ζωή. Αυτό,βέβαια,που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι η κίνηση των δημιουργών να συγκεντρώνουν καί να δημοσιεύουν μέσα σε ένα βιβλίο όλες αυτές τις ιστορίες,παράλληλα με άλλες που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα. Εκτός από το γεγονός πως μπορούμε να παρατηρήσουμε τον τρόπο που εξελίσσεται η γραφή τους στο πέρασμα των ετών,μας δίνεται η δυνατότητα να διαβάσουμε πολλά μικρά κι ευφάνταστα βιβλία μέσα μόνο σε ένα βιβλίο. Μην σας πω πως μοιάζει σαν να έχουμε στα χέρια μας μία σειρά βιβλίων με κοινή θεματική καί αποφεύγουμε τον χρόνο της αναμονής μέχρι την έκδοση του επόμενου βιβλίου. 

   Τα αστυνομικά μυθιστορήματα,-αν δεν κάνω λάθος-,ανήκουν στη λίστα με τα πιο δημοφιλή λογοτεχνικά είδη που επιλέγουν οι αναγνώστες/στριες,όχι μόνο στη χώρα μας,αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν έχω κρύψει,άλλωστε,πως καί για μένα αποτελούν μία πολύ αγαπημένη κατηγορία βιβλίων που σχεδόν πάντα μου προσφέρουν αυτό που αναζητώ από την επαφή μου με αυτά. Στα πλαίσια,λοιπόν,της καθημερινής μου ''διεξόδου'' από την ρουτίνα της πραγματικότητας διάβασα καί σας παρουσιάζω το νέο βιβλίο της συγγραφέως Χρύσας Σπυροπούλου,με τίτλο ''Έγκλημα Στον Γαλατά Και Άλλες Μαύρες Ιστορίες",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Τσουκάτου. Πρόκειται για μία συλλογή αστυνομικών ιστοριών που έχουν γραφτεί από τη συγγραφέα καί έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς. 

   Ακούγοντας για πρώτη φορά τον τίτλο ''Έγκλημα Στον Γαλατά Και Άλλες Μαύρες Ιστορίες",-όσον αφορά το πρώτο του σκέλος-,είναι αλήθεια πως έκανα κάποιους συνειρμούς με τίτλους έργων της Άγκαθα Κρίστι,χωρίς βέβαια αυτό να με αποτρέπει από το να διαβάσω το βιβλίο. Όχι,δεν με ενόχλησε,καθώς δε συνεπάγεται πως θα έβρισκα μία πανομοιότυπη ιστορία μέσα στο παρόν έργο. Αφήστε που η υπόλοιπη φράση ''και άλλες μαύρες ιστορίες'' σε συνδυασμό με την παρουσία της φίλτατης καί εσφαλμένως αδικημένης λόγω χρώματος τριχώματος γατούλας,είχα την αίσθηση,το ένστικτο,πως μέσα στις σελίδες του βιβλίου θα υπήρχε αρκετή δόση μαύρου,εκπλεπτυσμένου χιούμορ,αγωνία καί μυστήριο. Πάντα,όμως,είχα κατά νου πως όλα αυτά είναι δικές μου υποθέσεις που θα επιβεβαιώνονταν,ή καί όχι,όταν θα είχα ολοκληρώσει την ανάγνωση.

   "Μία συνταξιούχος φιλόλογος, αστυνομικό δαιμόνιο, συνδράμει τον ερευνητή δημοσιογράφο σύζυγό της, καθώς και τους αστυνομικούς, προκειμένου να διαλευκανθούν δύο εγκληματικές υποθέσεις, στην Κωνσταντινούπολη η μια και τη Λέρο η άλλη. Η αστυνόμος Όλια Γεωργίου θα βρεθεί μπλεγμένη σε μια περίπλοκη ιστορία, στην Αμάρυνθο Ευβοίας, και θα ξεκινήσει να αναζητεί την αλήθεια που κρύβεται πίσω από δύο δολοφονίες. Παλιά θαμμένα μυστικά ταράζουν την ηρεμία της κωμόπολης και όταν σπάει η μέχρι τότε σιωπή των κατοίκων, τα πράγματα παίρνουν άλλη τροπή από την αναμενόμενη. Σ’ αυτές, αλλά και στις υπόλοιπες μαύρες ιστορίες της συλλογής, πρωταγωνιστούν γυναίκες, οι οποίες αναζητούν άλλοτε τη λύτρωση από τους δαίμονές τους και άλλοτε την κυριαρχία στον άλλο. Τα καταπιεσμένα πάθη δημιουργούν εκρηκτικές και ανατρεπτικές καταστάσεις, στο αέναο κυνήγι της γάτας και του ποντικού. Μπορούν οι γυναίκες να ξεπεράσουν τα όριά τους; Και αν ναι, τότε ποιοι είναι, εν τέλει, οι θύτες και ποια τα θύματα;" (Περίληψη οπισθοφύλλου)

    Προσωπικά μου άρεσε πολύ η κίνηση της συγγραφέως να έχει ως κυρίαρχα πρόσωπα των ιστοριών τις γυναίκες,όχι επειδή κι εγώ είμαι γυναίκα,ή,λόγω άλλων φεμινιστικών πεποιθήσεων,αλλά κυρίως γιατί υπάρχει μία προκατάληψη απέναντι στις γυναίκες σε όλους τους τομείς,που ευτυχώς,αρχίζει καί αλλάζει. Το βιβλίο καί οι ιστορίες του αποδεικνύουν πως οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου με τους άνδρες,αφού άλλωστε η γυναικεία διαίσθηση καί κρίση πολλες φορές έχουν παίξει σημαντικό,κομβικό ρόλο στην εξιχνίαση εγκλημάτων καί την επίλυση άλλων υποθέσεων. Καί σε όλα αυτά αξίζει να σημειωθούν ως θετικά στοιχεία του βιβλίου η αρτιότητα της πένας της συγγραφέως,η γλαφυρότητα των εικόνων,ο γρήγορος κι ακατάπαυστος ρυθμός δράσης καί τέλος,οι περιεκτικές ιστορίες. Εν ολίγοις,μιλάμε για ένα πολύ ωραίο βιβλίο που μας μυεί αβίαστα κι ευχάριστα στον κόσμο της αστυνομικής λογοτεχνίας καί μας κάνει να την αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο. Αναζητήστε το!

Καλή ανάγνωση!

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΧΡΥΣΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΤΣΟΥΚΑΤΟΥ