Βιβλιοπρόταση καλοκαιριού ν.8: Cyborg Sapiens

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Τίτλος: Cyborg Sapiens

Ποιητής: Δημήτρης Ορφανίδης

  Λίστα με προτάσεις βιβλίων για το καλοκαίρι,χωρίς τουλάχιστον μία ποιητική συλλογή,γίνεται; Φυσικά καί όχι! Καί εγώ σήμερα σας έχω μία πολύ δυνατή πρόταση. Πρόκειται για την νέα ποιητική συλλογή του πολυγραφότατου ποιητή Δημήτρη Ορφανίδη,με τίτλο '' Cyborg Sapiens",που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Μία ποιητική συλλογή που στο σύνολό της επιτελεί άψογα τον ρόλο που της έχει δοθεί,που δεν είναι άλλος από την αφύπνιση της κριτικής μας ικανότητας καί σκέψης καί παράλληλα της άσκησης εύστοχης καί δηκτικής κριτικής στα κακώς κείμενα της εποχής μας.

   Οι άνθρωποι εξελισσόμαστε κι αυτό είναι ένα από τα πολλά θετικά που συμβαίνουν στην ζωή μας κατά την πάροδο όλων αυτών των ετών. Ταυτόχρονα με εμάς,αλλάζουν σχεδόν τα πάντα γύρω μας. Άν το καλοσκεφτούμε,αυτό επιφέρει καί θετικά καί αρνητικά αποτελέσματα. Ναι μεν βελτιώνεται η ζωή μας σε πολλά επίπεδα καί τομείς,από την άλλη δε ο σύγχρονος τρόπος ζωής,οι ρυθμοί του καί οι απαιτήσεις του μας κάνουν σταδιακά να χάνουμε την υπόστασή μας ως άνθρωποι καί να μετατρεπόμαστε σταδιακά σε αντικείμενα προς κατανάλωση κι ανακύκλωση μόλις ολοκληρωθεί η χρήση μας καί η εργασία που μας έχει δοθεί να φέρουμε εις πέρας.

   "Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ

Είναι απλή λογική -

ζωή σε άλλους πλανήτες, υπάρχει·

το ερώτημα είναι, αν κάπου,

δυο άνθρωποι,

δεν χρειάζεται να διανύσουν χιλιάδες έτη φωτός

από δωμάτιο σε δωμάτιο,

χιλιάδες έτη φωτός στο ίδιο δωμάτιο μέσα,

επάνω στο ίδιο κρεββάτι -

δεν χρειάζεται να καλύψουν χιλιάδες έτη φωτός

από τον εαυτό τους·

τί θα συμβεί, αν οι εξωγήινοι πού θα μας επισκεφθούν

δεν θα είναι εικονιστικά υποκείμενα -

ένας τέτοιος πολιτισμός θα μπορούσε

να αποβεί εξαιρετικά μεταδοτικός.

Συνεπώς, συντρέχει άλλος ένας λόγος

να αναβαθμιστεί ή μάζα του selfieσμού,

να ενδυναμωθεί η σκοτεινή ύλη της εθελοδουλείας."

[Από την έκδοση]

   Ο ποιητής έχει έναν λόγο δυναμικό,στιβαρό,κατά τόπους καυστικό,μα πάνω απ'όλα τόσο ρεαλιστικό που μας πείθει με τα λεγόμενά του. Διότι,διαβάζοντας τα ποιήματα ο καθένας καί η καθεμία από εμάς δύναται να αντιληφθεί πως δεν μιλάμε για ένα πιθανό σενάριο,αλλά για μία οδυνηρή πραγματικότητα που όλο καί πλησιάζει καί απειλεί να μας ''καταπνίξει'',εάν εμείς δεν προσέξουμε κι απορροφηθούμε απ'όλα όσα ζούμε... Κάθε ποίημα καί μία σκηνή παρμένη απ΄την καθημερινή ζωή πολλών ανθρώπων εκεί έξω. Κάθε ποίημα καί μία κραυγή αγωνίας για το που οδηγούμαστε ως οντότητες,αλλά καί συνολικά ως ανθρωπότητα. Κάθε ποίημα πλημμυρισμένο από συναισθήματα καί εικόνες που γιγαντώνονται μέσα από την δωρικότητα του. Η αντίθεση δε ανάμεσα στο πολυτονικό σύστημα τονισμού των λέξεων καί την εποχή στην οποία τοποθετούνται τα ποιήματα αποδεικνύει το πόσο έχουμε απομακρυνθεί από τις ρίζες μας καί πως έχουμε (ξε)χάσει πολλά,όπως είναι η ουσία της ανθρώπινης φύσης,η έννοια των συναισθημάτων μα καί οι ανθρώπινες σχέσεις που πρέπει να βασίζονται σε αμοιβαία αγάπη,κατανόηση,φροντίδα,υπομονή καί σεβασμό. 

  Στο ποίημα ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ,2044 (σελ.105) ο ποιητής παραφράζει την γνωστή φράση του Μαρξ ''Η θρησκεία είναι το όποιο του λαού'' σε "Η τεχνολογία είναι το όπιο του λαού'' θέλοντας να καταστήσει σαφές το πως η επίδραση της τεχνολογίας στην ζωή μας,ανάλογα με τον βαθμό που εισχωρεί σε αυτήν,μπορεί να αλλάξει άρδην τα πάντα,έχοντας καί τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Μην είστε αφοριστικοί/ες εξ αρχής. Δώστε του τον χρόνο να το σκεφτείτε. Καί πού ξέρετε; Μπορεί τελικά να συμφωνήσετε μαζί του. 

Καλή ανάγνωση!

ΠΟΙΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΕΛΚΥΣΤΗΣ