Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη #Αφιέρωμα - Ξένη μεταφρασμένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 3ο) ''Ο χορός των νεκρών'' Αν και δε δηλώνω λάτρης των αστυνομικών μυθιστορημάτων της σκανδιναβικής σχολής -με ελκύει περισσότερο το ταπεραμέντο των μεσόγειων λαών- μου κίνησε το ενδιαφέρον το μυθιστόρημα του συγγραφέα Γιόγκβαν Ίσακσεν (Jógvan Isaksen), με τίτλο ''Ο χορός των νεκρών'' (Deydningar dansa á sandi), με το οποίο συστήνεται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό. Το μυθιστόρημα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν σε μετάφραση από την κυρία Κωνσταντίνα Στασινού. Μάλιστα το παρόν μυθιστόρημα, το 2024, έλαβε το Βραβείο Petrona για το καλύτερο σκανδιναβικό αστυνομικό βιβλίο εκείνης της χρονιάς.  ''Σε ένα απομονωμένο ακρωτήρι των Νησιών Φερόε, κάποιοι μαθητές λυκείου ανακαλύπτουν ένα πτώμα στην παραλία. Πρόκειται για το σώμα ενός άντρα που δέθηκε με αλυσίδες στα βράχια και αφέθηκε να πνιγεί στο γέμισμα της παλίρροιας. Καθώς ο δημοσιογράφος Χάνις Μάρτινσον ερευνά ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη #Αφιέρωμα - Ξένη μεταφρασμένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 2ο)  ''Η ΑΠΟΦΑΣΗ. Η καθημερινότητα μιας ανακρίτριας της γαλλικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας" Ανέκαθεν θεωρούσα πολύ δύσκολη τη δουλειά όσων επέλεγαν να φέρουν την ιδιότητα των ανακριτών, εισαγγελέων και δικαστών. Το βάρος της ευθύνης, που πέφτει στις πλάτες τους, για να καταλήξουν σε μία απόφαση που είτε θα κρίνουν έναν άνθρωπο ότι είναι επικίνδυνος και έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα και πρέπει να βρεθεί ενώπιον ενός δικαστηρίου είτε θα βγάλουν το τελικό αποτέλεσμα και θα κρίνουν μία δίκη μαζί με την όποια αθώωση, ή, ενοχή και κατ'επέκταση την ανάλογη ποινή που θα λάβει εκείνος ο άνθρωπος. Πόσα αποδεικτικά κι ατράνταχτα στοιχεία χρειάζονται για να προβούν σε ένα ακριβές και αναμφισβήτητο αποτέλεσμα για να τιμωρηθεί ο πραγματικά ένοχος κι όχι κάποιος αθώος που εσφαλμένως τα στοιχεία τον υποδεικνύουν ως τον θύτη; Ναι, η δικαιοσύνη οφείλει και πρέπει να είναι αντικειμενική, τυφλή ως προς τα...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη #Αφιέρωμα - Ξένη μεταφρασμένη αστυνομική λογοτεχνία (Μέρος 1ο) ''ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΜΑΜΑ'' ''ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ. ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ." Ναι, κάποιες φορές οι μητέρες θα πουν ψέματα. Ψέματα που έχουν σκοπό να προστατέψουν αγαπημένα πρόσωπα όπως τα παιδιά τους ακόμη και τις ίδιες. Ψέματα που απαιτούνται ώστε να διατηρηθούν οι ήδη πολλές φορές εύθραυστες ισορροπίες και να μη ''σκάσουν'' οι φούσκες των ψευδαισθήσεων που ακολουθούν, συνήθως, εκείνες. Κι έρχομαι στα μυστικά. Ναι, υπάρχουν μυστικά που θεωρούνται ''θανάσιμα''. Ναι, σκοτώνουν με έναν αλλιώτικο τρόπο. Είτε κυρίως μεταφορικά είτε κυριολεκτικά αφού γίνονται η αφορμή ώστε ένας άνθρωπος να σκοτώσει. Κι όχι! Δεν το ξεστομίζω με τόση ελαφρότητα. Αντιθέτως, νιώθω ευάλωτη και τρομαγμένη μπροστά σε αυτήν τη συνθήκη... Άραγε, με ποιον τρόπο οι μητέρες που λένε ψέματα συνδέονται με τα μυστικά που σκοτώνουν;  ''Μία ευπώλητη συγγραφέας. Μία μητέρα. Μία δο...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ''Μπορούν δύο φλιτζάνια καφέ να μας γυρίσουν στο παρελθόν, ώστε να κλείσουμε τις ανοιχτές μας υποθέσεις που πονάνε ακόμα;" Το ομολογώ. Δεν πίνω καφέ! Όσο κι αν λατρεύω τη μυρωδιά που αναδύεται κι έρχεται και γαργαλά πολύ ευχάριστα την όσφρησή μου όταν τυγχάνει να περάσω μπροστά από κάποιο καφεκοπτείο και εκείνη τη στιγμή να αλέθουν τον φρεσκοκομμένο καφέ, άλλο τόσο δεν μπορώ να τον πιω. Κι αν έχω δοκιμάσει ποικιλίες καφέδων και λοιπά χαρμάνια. Τίποτα! Από τη μία ο γλυκός με μπόλικες δόσεις ζάχαρης που με κάνει να ονειροπολώ και ίσως να λιγώνομαι από την τόση γλύκα, ο μέτριος που προσπαθεί να κρατήσει τις ισορροπίες και δε με καλύπτει αφού από τη φύση μου είμαι άνθρωπος που δεν αγαπώ τη μετριότητα σε τίποτα και τέλος ο σκέτος που η πίκρα του μου θυμίζει πολλά από τα άσχημα της ζωής. Ναι, ξέρω ότι ακούγονται ως ιδιοτροπίες όλα αυτά, μα δεν παύει να είναι η δική μου αλήθεια. Κι όμως, να που επέλεξα αυτοί οι ''Δυο καφέδες μέτριοι'' που μ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Δημήτρης Χορν Το όνομά του συνώνυμο με την τέχνη του θεάτρου και κατ'επέκταση και του κινηματογράφου. Ένας τεράστιος θεατρίνος (υπό την έννοια του ανθρώπου του θεάτρου) που απήγγειλε το περίφημο  ''Ηθοποιός σημαίνει φως''  και ήταν ο ίδιος όλο το φως που πήγαζε από μέσα του και κατέκλυζε τον χώρο, όπου κι αν βρισκόταν. Ήταν εκείνος που μας έπεισε ότι θέλουμε να πουλήσουμε/χαρίσουμε την ψυχή μας στον διάβολο ώστε να ζήσουμε μία δεύτερη νιότη... Ήταν εκείνος που μας έκανε να ξεστομίσουμε σαν άλλη Έλλη Λαμπέτη στην ταινία ''Κάλπικη Λίρα'' το περιβόητο  ''Σ'αγαπώ''  και να συγκλονιστεί το είναι μας από τη σφοδρότητά του που θα μας κατέκλυζε από την κορφή έως και τα νύχια ακόμη κι αν ξέραμε, εκ προοιμίου, ότι δε θα κρατούσε για πάντα... Ήταν εκείνος που θέλαμε να μας ψιθυρίσει τρυφερά στο αυτί μας τους στίχους των τραγουδιών  ''Πες μου μια λέξη'', ''Ας είν' καλά το γινάτι σου'...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Διαβάζοντας παιδικά παραμύθια παρέα με τον Bing! (Εκδ. Anubis) Ξέρετε πόσο πολύ αγαπώ να διαβάζω παιδικά παραμύθια και χαίρομαι όταν παρατηρώ να δείχνετε το ίδιο ενδιαφέρον κι εσείς γι'αυτά που σας προτείνω μέσα από τα blogs μου. Ένας από τους στόχους μου είναι να μπορώ να σας παρουσιάζω μία ευρεία γκάμα αυτών που θα καλύπτουν μεγαλύτερο ηλικιακό πλαίσιο. Στις σημερινές μου αναγνώσεις είχα παρέα μου τον Bing! Μαζί του διάβασα δύο πολύ χαριτωμένες ιστορίες με πρωταγωνιστή εκείνον και τους φίλους του. Οι τίτλοι των βιβλίων είναι ''Bing: Μεταμφίεση" (Dressing Up) και ''Bing: Σμούθι" (Bing Smoothie) και τα υπογράφουν οι Bing Writing Team. Και τα δύο βιβλία κυκλοφορούν στη χώρα μας από τις εκδόσεις Anubis σε μετάφραση της κυρίας Δώρα Γιακουμή και απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας άνω των 3 ετών. Πάμε να τα γνωρίσουμε μαζί! ''Bing: Μεταμφίεση" Μια ιστορία με τον Μπινγκ! Να παίζεις μεταμφιέσεις… αυτό είναι Μπινγκ! Ο Μπινγκ και η ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Τα ζωάκια της οδού Ραβινέ   – Η Μπούλα και η αποταμίευση Συγγραφέας:  Ορέστης Ρηγάτος Εικονογράφηση:  Χρύσα Γκανούδη Βιβλιοπροτάσεων συνέχεια για τους μικρούς βιβλιόφιλους και τις μικρές βιβλιόφιλες κι όσο διαβάζω παιδικά βιβλία τόσο πιο απαιτητική γίνομαι από εκείνα! Ναι, το ίδιο που μου συμβαίνει με τα βιβλία ενηλίκων, πλέον, το αισθάνομαι και για την παρούσα κατηγορία βιβλίων. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι τα μικρά παιδιά δύσκολα μπορείς να τα ξεγελάσεις, αφού η αθωότητα και η ειλικρίνεια που τα διακρίνει τα καθιστά ως τους πιο αυστηρούς κριτές κι όχι άδικα! Έχοντας, λοιπόν, αυτό κατά νου ψάχνω να βρίσκω και να σας παρουσιάζω βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά που θα τους προσφέρουν αυτό το κάτι διαφορετικό. Και ναι! Με μεγάλη μου χαρά το βρήκα μέσα στο παραμύθι του συγγραφέα Ορέστη Ρηγάτου, με τίτλο ''Τα ζωάκια της οδού Ραβινέ'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φυλάτος. Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Το όνομα της συγγραφέως Madeleine Roux είναι πολύ πιθανό να το έχετε ακούσει και συνδυάσει με τη γνωστή σειρά βιβλίων που υπογράφει, με τίτλο ''Dungeon Academy'' (Η Ακαδημία της Περιπέτειας), η οποία βασίζεται στον κόσμο του Dungeons & Dragons. Εγώ αν και δεν έχω διαβάσει την εν λόγω σειρά, τη ''συναντώ'' για πρώτη φορά μέσα από το νέο της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Έρωτας από την Πρώτη Σελίδα'' (Much Ado About Margaret), το οποίο κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Anubis σε μετάφραση της κυρίας Βιβιάννας Κοτσιλίνη. Μάλιστα το παρόν μυθιστόρημα είναι το συγγραφικό ντεμπούτο της δημιουργού στο είδος της αισθηματικής λογοτεχνίας. Πάμε να δούμε αν πέτυχε τον στόχο της;  ''Κατά τη διάρκεια ενός λαμπερού χορού μεταμφιεσμένων, ένας απρόσμενος έρωτας γεννιέται… Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες πρέπει να είναι ντελικάτες, διακριτικές κι ευαίσθητες, η Μάργκαρετ Άρντεν λαχταρά μια άλλη ζωή. Ως φιλόδοξη συγγραφέας...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Ήταν το 2019 σε μία από τις τελευταίες προ κόβιντ -αν θυμάμαι- καλά παρουσιάσεις βιβλίων (επρόκειτο για το μυθιστόρημα ''Οι μέρες της πεταλούδας'') που είχα επιλέξει να παρευρεθώ (ανέκαθεν έχω υπάρξει επιλεκτική γύρω απ'αυτές για ποικίλους λόγους) όπου άκουσα για πρώτη φορά το όνομα της ανερχόμενης τότε συγγραφέως Έλενας Πιπερίδου. Και για να σας προλάβω. Δεν αγόρασα τότε το βιβλίο, μα μέχρι και σήμερα δεν το έχω προμηθευτεί/διαβάσει. Όχι, από άποψη σνομπισμού! Σε καμία περίπτωση. Αντιθέτως, ένιωσα να με κατακλύζει μία ζεστασιά και αγάπη για το βιβλίο βάσει των όσων είχα ακούσει από την ίδια τη συγγραφέα, που ένιωθα ότι δε θα είχα μία πιο αντικειμενική κρίση/στάση προς εκείνο, αν το διάβαζα εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Και εγώ θέλω να κρατώ ''αποστάσεις ασφαλείας'' από τα βιβλία και τους/τις δημιουργούς των. Αναγνωστικές ιδιοτροπίες θα πείτε και εγώ δε θα διαφωνήσω, αλλά να που πέρασε ο καιρός και επέλεξα να διαβάσω το νέο της μ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Μια ξεχωριστή μέρα Συγγραφέας:  Τόνια Τζαδήμα Εικονογράφηση:  Δήμητρα Παπαδημητρίου Για τα μικρά παιδιά υπάρχουν πολλές ημέρες κατά τη διάρκεια της ζωής τους που μπορεί να τις θεωρήσουν ως ξεχωριστές! Από την πρώτη μέρα στο σχολείο, ή, την έναρξη κάποιας δραστηριότητας. Τα γενέθλιά τους, ή, την πραγματοποίηση μίας ευχής τους. Για ''Μια ξεχωριστή μέρα'', λοιπόν, θα μιλήσει η συγγραφέας Τόνια Τζαδήμα μέσα από το ομώνυμο παραμύθι της, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια. Ένα παραμύθι ιδανικό για ηλικίες παιδιών άνω των 5-6 ετών, του οποίου την εικονογράφηση έχει επιμεληθεί η κυρία Δήμητρα Παπαδημητρίου. Άραγε, τί έκανε αυτήν την ημέρα ξεχωριστή για τη μικρή μας πρωταγωνίστρια; Ελάτε να το μάθουμε μαζί! Περιγραφή:  Το βιβλίο «Μια ξεχωριστή μέρα» είναι μία τρυφερή ιστορία που μιλά για τη Σμαράγδα, ένα κοριτσάκι που νιώθει αμήχανα, γιατί πρέπει να φοράει γυαλιά τη νέα σχολική χρονιά. Φοβάται ότι οι συμμαθητές της θα τ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Η συγγραφέας Νατάσα Ιντζόγλου μετά από ένα σεβαστό ρόλο συμμετοχής σε συλλογικά λογοτεχνικά έργα έρχεται να μας ''συστηθεί'', εξ ολοκλήρου, μέσα από το καινούργιο της πόνημα. Ο λόγος για το αστυνομικό της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Φόνος στην ταράτσα'', το οποίο δεν έχει πολύ καιρό που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μίνωας. Ένα βιβλίο που με ''τράβηξε'' τόσο από τον τίτλο του όσο και από την εικόνα του εξωφύλλου του και του εύστοχου συνδυασμού των χρωμάτων που την κοσμεί μαζί με τη φράση  ''Η καλύτερη θέα κρύβει...το χειρότερο μυστικό''  και επιτρέψτε μου να ξεκινήσω να μοιράζομαι τις σκέψεις μου για εκείνο έχοντας ως αφετηρία αυτήν και τους συλλογισμούς που γεννήθηκαν στο μυαλό μου. Λένε και δεν έχω καμία πρόθεση να δηλώσω την οποιαδήποτε ένσταση/αντίρρηση πάνω στην ιδέα ότι αν θέλει ένα άτομο να κρύψει κάτι όπως π.χ. ένα πολύ καίριο μυστικό, ή, ένα αντικείμενο πολύτιμης αξίας, η πιο ιδανική κρυψώνα είν...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Το παράπονο του Χαλίμ Συγγραφέας:  Άρτεμις Χατζηγεωργίου-Κουτσούκου Εικονογράφηση:  Δωροθέα Λούκρη Ο γλυκός Νοέμβρης μπήκε και σιγά σιγά όλα τα σπίτια αρχίζουν να ''ντύνονται'' με τα χαλιά που θα κρατήσουν ζεστασιά και θαλπωρή στους κατοίκους αυτών. Άραγε, πώς μπορεί να νιώθει ένα άψυχο αντικείμενο, όπως το χαλί, όταν φτάσει η στιγμή που είτε θα έχει παλιώσει είτε θα το έχουν βαρεθεί εκείνα τα πρόσωπα που το αγαπήσαν και το αγόρασαν στο παρελθόν; Μα έχουν συναισθήματα τα άψυχα αντικείμενα; Ελάτε να το ανακαλύψουμε μαζί μέσα από το πρώτο παραμύθι που υπογράφει η συγγραφέας Άρτεμις Χατζηγεωργίου-Κουτσούκου, με τίτλο ''Το παράπονο του Χαλίμ". Το παραμύθι κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα και προορίζεται για ηλικίες παιδιών άνω των 6-7 ετών. Η εικονογράφησή του έχει γίνει από την κυρία Δωροθέα Λούκρη. Περιγραφή: Ένα βράδυ του Νοέμβρη, ο Χαλίμ, ένα πολύχρωμο χαλί, αφήνεται στα σκουπίδια μιας γωνιάς της πόλης χωρίς...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Και τί είναι τελικά αυτό που όλοι κι όλες -φανερά, ή, κρυφά- ζητάμε από τη ζωή μας; Το ευτυχισμένο τέλος! Αυτό το κλισέ και χιλιοειπωμένο που δεν παύει να μας κάνει να είμαστε πραγματικά κι ολότελα χαρούμενοι/ες για τα όσα ζούμε! Και ναι! Μπορεί να είμαι πολύ επιλεκτική -αναφορικά με τα αισθηματικά μυθιστορήματα που επιλέγω να διαβάσω- αλλά κι εγώ αναζητώ τον ιδανικό επίλογο σε κάθε ιστορία. Μία ιστορία που δε θα προσομοιάζει με το εκάστοτε παραμύθι που μεγαλώσαμε ως παιδιά, αλλά εκείνη την ιστορία που θα βασίζεται στην αληθινή ζωή και θα με κάνει να δω τον εαυτό μου ως μέρος αυτής και θα με κάνει να σκεφτώ ότι μου αξίζει να ζήσω το θαύμα της αγάπης και του έρωτα. Ναι, μη σας κάνει εντύπωση αυτό που λέω. Μπορεί να μη διαβάζω τόσα πολλά βιβλία που να ανήκουν στο είδος της αισθηματικής λογοτεχνίας -δεν τα σνομπάρω- απλώς ψάχνω να βρω αυτά που θα με πείσουν για αυτά που γράφουν και προσπαθούν να μεταδώσουν στο αναγνωστικό κοινό, δίχως να γίνεται μία επανάληψη των ί...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:   ΦΩΤΗΣ Ο ΕΦΤΑΠΟΔΗΣ Συγγραφέας:  ΑΛΚΗΣΤΗ ΨΑΛΤΗ Εικονογράφηση:  Χρύστα Δημαρέλου Όλοι κι όλες -όπως και τα υπόλοιπα πλάσματα της φύσης- γεννιόμαστε με τα δικά μας χαρακτηριστικά εμφανισιακά και ψυχικά και είναι αυτά που μας καθιστούν τόσο ξεχωριστούς/ες και μοναδικούς/ες. Φανταστείτε πόσο μονότονος, ανιαρός, άχρωμος κι άοσμος θα ήταν ο κόσμος μας αν όλοι, όλες κι όλα ήμασταν φτιαγμένοι/ες/α πανομοιότυποι/ες/α δίχως να διαφέρουμε; Η συγγραφέας Άλκηστη Ψάλτη μέσα από το παραμύθι της, με τίτλο ''Φώτης ο εφταπόδης'' (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κομνηνός) θα έρθει να μιλήσει στα παιδιά ηλικίας 5 ετών κι άνω για αυτήν τη συνθήκη. Α, να μην ξεχάσω να σας πω ότι την εικονογράφηση του βιβλίου έχει επιμεληθεί η κυρία Χρύστα Δημαρέλου. Ένα από τα μελήματα των γονέων είναι να βοηθήσουν τα παιδιά τους από μικρή ηλικία να αποδεχθούν τους εαυτούς τους έτσι ακριβώς όπως είναι, να νιώθουν αυτοπεποίθηση κι όχι ντροπή! Δυστυχώς, αυτό δεν είναι ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Δεν τα ξέρω όλα, ή, μάλλον δεν ξέρω πολλά πράγματα στη ζωή μου! Όμως, δεν με ενοχλεί αυτό ως συνθήκη, αφού θεωρώ ότι πάντα υπάρχει -από μεριάς μου- η καλή πρόθεση για να μάθω. Αυτό, όμως, που όχι απλώς με ενοχλεί, μα με εκνευρίζει είναι όταν παρατηρώ μερίδα ανθρώπων να αυτοχαρακτηρίζονται ως φωτεινοί παντογνώστες και κριτές των πάντων, δίχως να έχουν την παραμικρή γνώση, ή, εμπειρία για πράγματα που μπορεί να εκφέρουν κρίση, πόσω μάλλον όταν ΔΕΝ τους/τις αφορούν! Για μένα, λοιπόν, αυτή η σιωπή και η προσπάθεια να ακούσω το τί έχουν να μου πουν είναι μία στάση ζωής που επεκτείνεται ακόμη και στα βιβλία που τόσο πολύ αγαπώ να διαβάζω.  Όταν έφτασε στα χέρια μου ένα πακέτο βιβλίων από τις εκδόσεις Γράφημα (τους οποίους κι ευχαριστώ πολύ) και τα τακτοποιούσα στα ράφια της βιβλιοθήκης μου προσπαθώντας να τα βάλω σε μία σειρά που θα ακολουθούσε το αναγνωστικό μου πρόγραμμα, τη ματιά μου κάπως παραπάνω ''ξέκλεψε'' το βιβλίο της συγγραφέως Μαρίας Λευτάκη...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Αφιέρωμα σε εγχώριους/ες συγγραφείς λογοτεχνίας τρόμου & φαντασίας  (Μέρος 10ο) Το Αρχοντικό των Λιβενστόουν Και για το κλείσιμο του αφιερώματος/των βιβλιοπροτάσεων για τον εορτασμό του Halloween κι όχι μόνο επέλεξα να ''συναντήσω'' ξανά μία συγγραφέα που κατά το πρόσφατο σχετικά παρελθόν μου είχε κάνει αρκετά καλή εντύπωση η γραφή της. Ο λόγος για τη συγγραφέα Μαρία Συλαϊδή και πιο συγκεκριμένα το καινούργιο της μυθιστόρημα, με τίτλο ''Το Αρχοντικό των Λιβενστόουν", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής. Ένα μυθιστόρημα που ''πλέκει'' τη φαντασία με τον τρόμο και είναι ιδανικό προς ανάγνωση για κοινό άνω των 13 ετών. Άραγε, τί μπορεί να έκρυβε στο εσωτερικό του αυτό ''Το Αρχοντικό των Λιβενστόουν";  Θρύλοι με πρωταγωνιστές στοιχειωμένα σπίτια, φαντάσματα κι άλλα τρομακτικά πλάσματα είναι συνδεδεμένοι με τη λαϊκή μας παράδοση και λίγο έως πολύ όλοι κι όλες έχουμε ακούσει ανάλογες ιστ...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Αφιέρωμα σε εγχώριους/ες συγγραφείς λογοτεχνίας τρόμου & φαντασίας  (Μέρος 9ο) Παραμυθένιος εφιάλτης Τα παραμύθια δεν ''γεννήθηκαν'' με αρχικό σκοπό την ψυχαγωγία και τη διδαχή. Αντιθέτως, είχαν μία πιο σκληρή, βίαιη και αποτρεπτική διάθεση προς το κοινό στο οποίο απευθύνονταν. Μεταξύ μας, ως αναγνώστρια πιο πολύ ενδιαφέρον βρίσκω στο άκουσμα των αρχικών τους εκδοχών, ή, τουλάχιστον σε εκείνες που προσπαθούν να τις προσεγγίσουν, παρά σε όλη αυτήν τη χρυσόσκονη και το δεδομένο, αναμενόμενο και χιλιοειπωμένο ευτυχισμένο τέλος, που σταδιακά μοιάζει σαν να σβήνει και να χάνει την αξία του. Ναι, θεωρώ ότι υπάρχει πάντα μία άλλη όψη της ιστορίας απ'αυτήν που έχουμε μάθει. Δηλαδή, ότι οι κακοί/ες δεν είναι πάντα τόσο κακοί/ες όσο δείχνουν, μα ούτε και τους/τις καλούς/ες τους/τις διακρίνει η υπέρτατη καλοσύνη. Υπάρχουν και τα δύο στοιχεία μέσα τους, απλώς ''βολεύονται'' στο ''φαίνεσθαι'' κι όχι στο βαθύτερο '...