Vivliovamon by Kiriaki Ganiti

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Με θυμάμαι ακόμη μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης (στο λύκειο) να γοητεύομαι από τον στίχο του ποιήματος ''Ο Κρητικός'', του σπουδαίου μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού  ''...μόλις εἶν' ἔτσι δυνατὸς ὁ Ἔρωτας καὶ ὁ Χάρος."  και από εκεί να ξεκινά μία αστείρευτη αγάπη για την ποίηση. Μα από τότε έως και σήμερα, προσπαθώντας να βρω το νόημα πίσω απ'αυτόν τον στίχο, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σαρωτική δύναμη του έρωτα πάνω μας είναι όμοια με εκείνη του θανάτου... Μπορεί να ακούγεται κάπως ''σκοτεινός'' κι απαισιόδοξος ως στίχος, μα είναι πέρα για πέρα αληθινός... Ναι, μπορεί ο έρωτας να μας οδηγήσει στο θάνατο και να μας συγκλονίσει τόσο που θα τον ''βιώνουμε'' ακόμη κι αν έχουμε φύγει πια από τη ζωή. Σαν να είναι τόσο ο έρωτας όσο και ο χάρος (καθώς και οι μορφές που μπορούν να λάβουν) ό,τι πιο συγκλονιστικό μπορεί να μας συμβεί. Ή μήπως ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο έννοιες αλληλένδετες;

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Βιβλιοπρόταση για την περίοδο των εορτών κι όχι μόνο! Τίτλος:  Γιατί δεν κοιμάσαι, μαμά; Συγγραφέας:  Μάκης Τσίτας Ο Μάκης Τσίτας είναι ένας από εκείνους τους συγγραφείς που κατέχουν καλά την τέχνη του λόγου, με αποτέλεσμα έργα που ικανοποιούν μικρούς και μεγάλους. Εγώ ποτέ έως σήμερα, όσα βιβλία του κι αν έχω διαβάσει, δεν έχω νιώσει να μη λαμβάνω όλα όσα επιθυμώ. Σήμερα, λοιπόν, επιστρέφω με μία νέα βιβλιοπρόταση για τους μικρούς βιβλιόφιλους και τις μικρές βιβλιόφιλες. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο καινούργιο παραμύθι του συγγραφέα, με τίτλο ''Γιατί δεν κοιμάσαι, μαμά;", το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε εικονογράφηση από την κυρία Γιώτα Κοκκόση και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 4 ετών κι άνω.  Ο ύπνος είναι σημαντικός για όλους τους ανθρώπους, όχι μόνο για τα μικρά παιδιά. Μας βοηθά να λαμβάνουμε την απαραίτητη δόση ξεκούρασης και να ''γεμίζουμε'' από δυνάμεις για να ανταπεξέλθουμε σε όλους τους ρόλους

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΘΗΝΑ ΜΑΛΑΠΑΝΗ Οι δημιουργοί συστήνονται... κι η συγγραφέας Αθηνά Μαλαπάνη μας ''συστήνει'' το νέο της βιβλίο ''Κόκκινο'' Γράφει η Αθηνά Μαλαπάνη Για μία ακόμη φορά φιλοξενούμαι στη στήλη της Κυριακής Γανίτη, Οι  συγγραφείς συστήνονται, πράγμα που σημαίνει ότι ένα ακόμη βιβλιαράκι μου έφτασε στα χέρια του αναγνωστικού κοινού! Μερικές ακόμη σκέψεις, προβληματισμοί και συναισθήματά μου βγήκαν στο χαρτί και εκφράστηκα με ελεύθερο και αβίαστο τρόπο. Το νέο μου βιβλίο είναι μία συλλογή 50 διηγημάτων από τις εκδόσεις Οσελότος με ψυχολογικό – ψυχογραφικό χαρακτήρα και με ποικίλους κοινωνικούς προβληματισμούς. Οι ήρωές μου είναι απλοί άνθρωποι, βιοπαλαιστές που έρχονται αντιμέτωποι με τα δικά τους προσωπικά προβλήματα που στην πραγματικότητα, είναι αντανάκλαση των κοινωνικών δυσλειτουργιών της εποχής μας. Ο τίτλος Κόκκινο δεν επιλέχθηκε τυχαία. Το χρώμα αυτό αποτελεί το σύμβολο της επανάστασης, του δυναμισμού, της μαχητικότητας, αλλά και της αγάπη

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία Συγγραφέας:  Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου Ως αναγνώστρια έχω την τάση να προσεγγίζω όλα τα βιβλία που διαβάζω με τον ίδιο σεβασμό και προσοχή, ανεξαρτήτως σε ποιο λογοτεχνικό είδος μπορεί να ανήκουν. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να επηρεάζεται απ'αυτήν τη συνθήκη, μα να που κάποιες φορές νιώθω ότι δεν έχω τα κατάλληλα λόγια, ώστε να περιγράψω τα όσα έλαβα από εκείνα. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε εκείνα τα βιβλία, των οποίων η πλοκή βασίζεται σε αληθινά γεγονότα. Συγγνώμη, αλλά θα μου επιτρέψετε να μην πιστεύω ότι έχω τη δύναμη, ή, ότι είμαι η πιο ικανή στο να κρίνω τη ζωή και την πορεία άλλων ανθρώπων μέσα σε αυτήν. Γι'αυτό θα είμαι φειδωλή στην καταγραφή των σκέψεών μου γύρω από το νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως Καίτη Λιανού - Ιωαννίδου, με τίτλο ''Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία", το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Δεν ακολουθώ πιστά τις όποιες προλήψεις περί πεπρωμένου, μα θεωρώ ότι όλε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Για τον πατέρα που γιορτάζει Συλλογικό έργο Ποτέ έως σήμερα -πέραν κάποιων εξαιρέσεων- δεν μπορούσα να καταλάβω πώς γίνεται και τα παιδιά ξεχωρίζουν τους γονείς τους και δείχνουν την αδυναμία τους προς το πρόσωπο του ενός έναντι του άλλου. Για μένα, τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας, είναι πρόσωπα ιερά και δεν υπάρχει το οτιδήποτε άλλο στον κόσμο που μπορεί να συγκριθεί και να επισκιάσει αυτή τη μοναδική σχέση και αγάπη. Ναι, είναι αλήθεια ότι οι μητέρες αναγνωρίζονται περισσότερο για το έργο τους, τη σχέση και το δέσιμο με τα παιδιά τους -ανά τον κόσμο- σε σχέση με τους μπαμπάδες. Ίσως, ασυναίσθητα, να μην υπάρχει αυτή η ίδια ''αναγνώριση'' και προς την πατρική φιγούρα. Έχοντας, λοιπόν, αυτό κατά νου, διάφορες συγγραφείς ένωσαν την πένα τους και συνυπογράφουν το συλλογικό έργο, με τίτλο ''Για τον πατέρα που γιορτάζει'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αλάτι.  Τί έχουμε, λοιπόν, εδώ; Μία ευανάγνωστη και π

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Δε συνηθίζω, πλέον, να επιλέγω να διαβάζω βιβλία βασιζόμενη μόνο στην πρώτη εντύπωση που μπορεί να μου κάνει ο τίτλος, ή, η εικόνα των εξωφύλλων τους, αλλά επειδή οι κανόνες είναι προορισμένοι για να ''σπάνε'' κι επειδή, όπως έχω ξαναπεί, βρίσκομαι σε μία ιδιάζουσα περίοδο -αναφορικά με τη σχέση μου με τα βιβλία- αρέσκομαι να δοκιμάζω τα αναγνωστικά μου όρια και προτιμήσεις, παίζοντας κάποιες φορές μία αλλιώτικη ''ρώσικη ρουλέτα'' με τις επιλογές που κάνω γύρω από εκείνα. Όταν, λοιπόν, ενημερώθηκα για την κυκλοφορία του έργου ''Αγόρια και Κορίτσια'' (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής) που υπογράφει ο συγγραφέας Δημήτρης Σιάτης, δεν ξέρω τί ήταν αυτό που με ''τράβηξε'' σε εκείνο, μα γνώριζα ότι ήθελα, οπωσδήποτε, να το διαβάσω. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν πέρασε καν από το μυαλό μου η σκέψη το τί πρόσημο (θετικό, ή, αρνητικό) θα έφερε, εντέλει, αυτή η ''επαφή'' μου μαζί του...

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  365 ανάσες – Daily planner Συγγραφέας:  Ιφιγένεια Μπάκα Θυμάστε πριν περίπου από ένα χρόνο την βιβλιοπρότασή μου για εσάς, με τίτλο ''365 ανάσες Μικρά καθημερινά βήματα για καλύτερη ζωή" (1η & 2η έκδοση); Ε, λοιπόν, σήμερα έρχομαι και σας παρουσιάζω την 3η έκδοση αυτού του βιβλίου αυτοβελτίωσης/προσωπικής ανάπτυξης που, πλέον, έχει μία διαφορετική και πιο διαδραστική -με το αναγνωστικό κοινό- μορφή. Η συγγραφέας και Pilates instructor, Ιφιγένεια Μπάκα, επιλέγει να πάει ένα βήμα παρά πέρα τις συμβουλές της για μία πιο υγιεινή και ισορροπημένη ζωή, δημιουργώντας ένα ετήσιο ημερολόγιο, με τίτλο ''365 ανάσες – Daily planner" (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάκτος) που ουσιαστικά μας παρουσιάζει τα βήματα, τα οποία μας προτείνει να κάνουμε μέρα με τη μέρα, έχοντας πάντα μία αισιόδοξη και χαρούμενη σκέψη, ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας. Ωραία τα τάμπλετ, τα κινητά και οι υπολογιστές και οι σημειώσεις που κρατάμε σε εκε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Γνωρίζοντας τις νουβέλες ''Αγερατοθός'' & ''Θέρως Τήνος" (εκδ. Συρτάρι) Πολλά τα είδη των λογοτεχνικών κειμένων και καθένα εκ των οποίων έχει να προσφέρει το κάτι διαφορετικό κι ενδιαφέρον προς το αναγνωστικό κοινό. Δυστυχώς, όμως, παρατηρώ να υπάρχει μία παρεξηγημένη άποψη γύρω από τα μικρότερα βιβλία σε όγκο, όπως είναι για παράδειγμα οι νουβέλες. Ένας φόβος που προκύπτει λόγω της μη ευσταθούς αίσθησης ότι έχουμε να κάνουμε με βιβλία πιο ''αδύναμα'' ως προς την ουσία της υπόθεσης. Θα μου επιτρέψετε να μην ασπάζομαι αυτήν την άποψη. Δε γίνεται να απορρίπτουμε βιβλία, δίχως καν να γνωρίζουμε το πώς δομούνται και τον ρόλο που ''υπηρετούν'' μέσα στη λογοτεχνία. Σύμφωνα με τους λογοτεχνικούς κανόνες, η νουβέλα είναι ένα αφηγηματικό είδος της λογοτεχνικής πεζογραφίας. Κύρια χαρακτηριστικά της είναι: 1) η έκτασή της (μεγαλύτερη από εκείνη του διηγήματος και μικρότερη από εκείνη του μυθιστορήματος), καθώ

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Απ'αρχής της ύπαρξης των ανθρώπων, οτιδήποτε φάνταζε πέραν της λογικής, και προκαλούσε φόβο η σκέψη του και μόνο, ήταν ικανό ώστε να ''γεννήσει'' ποικίλες δεισιδαιμονίες και προλήψεις γύρω από εκείνο. Μία εξ αυτών και οι γνωστές, σε όλους κι όλες, κατάρες που έχουν δύναμη (πάντα βάσει των λαϊκών και παγιωμένων πεποιθήσεων) όχι μόνο να κουνήσουν και βουνά, αλλά και να περάσουν, με την πάροδο των ετών, σαν άλλο ''κληροδότημα'' από γενιά σε γενιά πάντα με τις ανάλογες συνέπειες. Κι αν τελικά ισχύει κάτι τέτοιο, υπάρχει τρόπος ώστε να ''σπάσει'' διά παντός αυτή η κατάρα; Κι αν ναι, ποιος/α θα βρει το κουράγιο και τη δύναμη να το κάνει; Ακόμη κι αν κάποιος/α δε συμμερίζεται τις απόψεις ότι όντως υπάρχουν οι κατάρες εκείνες που δύνανται να προκαλέσουν όλεθρο σε όποιον/α τύχει να τις ''λάβει'' από κάποιον άλλον άνθρωπο, δεν παύει, σαν άκουσμα και μόνο, να μην είναι και το πιο ευχάριστο και εύηχο για το

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Όταν επικοινωνεί μαζί μου κάποιος/α συγγραφέας με σκοπό την προβολή ενός έργου του/της στα blogs μου, η χαρά μου δεν περιγράφεται. Αρχικά αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για την εμπιστοσύνη και τη στήριξη που δείχνει προς τη δουλειά που κάνω στα blogs μου, όπως και αδημονία διότι θα ''γνωρίσω'' πένα κάποιου/ας δημιουργού που δεν είχε τύχει να ''συναντηθούμε'' μέχρι σήμερα. Η συγγραφέας Αγγελική Σπυροπούλου με προσέγγισε με πολύ ευγενικό, όμορφο και σεβαστικό τρόπο, όπως κάνουν οι περισσότεροι/ες συγγραφείς που μιλάνε μαζί μου -πλην απειροελάχιστων περιπτώσεων- και με έκανε να θέλω να διαβάσω και να σας παρουσιάσω το βιβλίο της, με τίτλο ''Αποτύπωμα Ζωής'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ζενίθ.  Για να είμαι ειλικρινής, δίχως καν να έχω ψάξει περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο (είδος, περίληψη οπισθοφύλλου, κλπ.) έπλασα με το μυαλό μου τη λανθασμένη -όπως αποδείχθηκε στην πορεία- σκέψη ότι μάλλον έχουμε να κάνουμε

Τίτλος:  ΑΠΟΔΟΧΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ Συγγραφέας:  Μιχάλης Μπουναρτζίδης Εκδόσεις:  Επτάλοφος Το Υφυπουργείο Τύπου και Τουρισµού (ΥΤΤ), ήταν επιφορτισμένο επίσημα με «Την Διαφώτισιν της Δηµοσίας Γνώµης», στην πραγματικότητα µε την καθεστωτική προπαγάνδα και την λογοκρισία. Η ∆ιεύθυνσις Εσωτερικού Τύπου περιελάµβανε Τµήµα Παρακολουθήσεως Εσωτερικού Τύπου, Γραφείον Εποπτείας του Εσωτερικού Τύπου και Γραφείον Λαϊκής ∆ιαφωτίσεως. Στην αρµοδιότητα του Γραφείου Εποπτείας υπαγόταν η εποπτεία των εφημερίδων, περιοδικών, βιβλίων και εντύπων εν γένει, των θεατρικών και κινηματογραφικών έργων, των διαλέξεων, δίσκων γραμμοφώνων, ραδιοφωνικών εκπομπών κ.λπ. Σ’ αυτό το γραφείο είχε τοποθετηθεί σαν προϊστάμενος ο Νίκος, Δικηγόρος τελειωμένος πια, ή άνοδός του στο σύστημα που είχε στήσει ο Μανιαδάκης, ήταν αλματώδης, τον βοήθησαν πολύ και τα άρθρα που έγραφε στο μηνιαίο περιοδικό «Νέον Κράτος» του εθνικοσοσιαλιστή δημοσιογράφου Αρίστου Καμπάνη. Όντας φίλος από τα χρόνια της Νομικής όπου σπούδαζαν, με τους Βήχο

Προσέγγιση στη ποίηση της Σοφίας Δευτερίγου «Εκ Βακχείας Μονογένεση» Της Σούλας Αντωνίου 1-1-2024 Η κ. Σοφία Δευτερίγου, με έβαλε σε μια δύσκολη θέση, σε μια δοκιμασία, με προσκάλεσε και με προκάλεσε να αναμετρηθώ με τον ποιητικό της λόγο και την πράξη ανθρωπιάς που επέδειξε απέναντι στο συνάνθρωπο. Αν άκουγα τον Ν. Καζαντζάκη που έλεγε: «πάνω από τα λόγια η πράξη και πάνω από την πράξη, η σιωπή» , θα όφειλα μπροστά στην πράξη να σιωπήσω. Το λέει άλλωστε και η ίδια η ποιήτρια ότι: «ξεκίνησε ως ποίηση, συνέχισε ως αίσθηση και ολοκληρώθηκε ως πράξη». Έλα όμως που το ιερό καταφύγιο της σιωπής, η εύγλωττη ομιλία της, υποκρύπτει συγκίνηση από την οποία δεν μπορώ να απαλλαγώ, γιατί η ποίηση της Δευτερίγου είναι συμπύκνωση νοημάτων, κατάθεση βιωμάτων και έκρηξη συναισθημάτων. Φορτίο συγκινησιακό που υποδαυλίζει το «είναι» μου, πιέζοντάς το να καταδυθεί με κατάνυξη στα έγκατα της ύπαρξής της, για να αφουγκραστεί τους παλμούς της συναισθηματικά εγκυμονούσας ψυχής της. Το μόνο που μπορώ να κάνω

Γράφει η Κυριακή Γανίτη ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ Τίτλος:  Πώς να επικοινωνήσω τόσο πένθος Συγγραφέας:  Αποστολία Αληζιώτη Το πένθος προερχόμενο ως απόρροια της όποιας απώλειας είναι, δυστυχώς, αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Το πένθος μπορεί να λάβει πολλές μορφές, όσοι είναι και οι τρόποι με τους οποίους το αντιλαμβανόμαστε, το βιώνουμε, το επικοινωνούμε, το ξεπερνάμε (ή όχι), αλλά και το πώς το εκφράζουμε στους άλλους ανθρώπους γύρω μας. Όχι, δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος για όλο αυτό. Κανένας και καμία δεν έχει το οποιοδήποτε δικαίωμα να κρίνει τον οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο για τη στάση που κρατά απέναντι στο πένθος που μπορεί να ζει εκείνη τη στιγμή. Είναι ένα καθαρό θέμα ψυχολογίας και επαφίεται στον καθένα και στην καθεμία ξεχωριστά το πώς, πού, πότε και κυρίως με ποιον τρόπο θα επιλέξει να το ζήσει. Ναι, δεν είναι κακό το να ζητάμε να μείνουμε μόνοι/ες και να το αντιμετωπίσουμε, όπως είναι ένα θετικό σημάδι το να ζητήσουμε βοήθεια από τους γύρω μας. Όλα σεβαστά και κατανοητά. Σήμε

Γράφει η Κυριακή Γανίτη Βιβλιοπρόταση για την περίοδο των εορτών κι όχι μόνο! Τίτλος: Παραμύθι για το μυρμηγκάκι και το μεγάλο μανιτάρι Συγγραφέας: Ανατόλι Γριγορούκ Εικονογράφηση:  Λιουμπομίρ Μπέιγερ Μετάφραση: Ελένη Κατσιώλη Στο πλαίσιο του πρότζεκτ TEUk  - ένα πρόγραμμα του Creative Europe (EU), που υλοποιήθηκε από τη Federation of European Publishers και το Ukrainian Book Institute, σε συνεργασία την Ουκρανική Διασπορά στην Ελλάδα, οι εκδόσεις Βακχικόν προβαίνουν στην έκδοση του παιδικού παραμυθιού, με τίτλο ''Παραμύθι για το μυρμηγκάκι και το μεγάλο μανιτάρι", το οποίο υπογράφει ο συγγραφέας Ανατόλι Γριγορούκ. Ένα παραμύθι δίγλωσσο, το οποίο απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 4 ετών και άνω. Ένα παραμύθι που μιλάει για την αξία της συνεργασίας και το πόσο όμορφο και εποικοδομητικό είναι να λειτουργούμε όλοι κι όλες μαζί σαν ομάδα, ώστε να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για όλους κι όλες! Α, να μην ξεχάσω ότι το παραμύθι διατίθεται δωρεάν στο επίσημο site του εκδοτ