Τέσσερις Ερωτικές Ιστορίες μυστηρίου & φαντασίας (Βερενίκη-Ελεωνόρα-Λιγεία-Μορέλα)
Γράφει η Κυριακή Γανίτη Με θυμάμαι ακόμη μαθήτρια της θεωρητικής κατεύθυνσης (στο λύκειο) να γοητεύομαι από τον στίχο του ποιήματος ''Ο Κρητικός'', του σπουδαίου μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού ''...μόλις εἶν' ἔτσι δυνατὸς ὁ Ἔρωτας καὶ ὁ Χάρος." και από εκεί να ξεκινά μία αστείρευτη αγάπη για την ποίηση. Μα από τότε έως και σήμερα, προσπαθώντας να βρω το νόημα πίσω απ'αυτόν τον στίχο, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σαρωτική δύναμη του έρωτα πάνω μας είναι όμοια με εκείνη του θανάτου... Μπορεί να ακούγεται κάπως ''σκοτεινός'' κι απαισιόδοξος ως στίχος, μα είναι πέρα για πέρα αληθινός... Ναι, μπορεί ο έρωτας να μας οδηγήσει στο θάνατο και να μας συγκλονίσει τόσο που θα τον ''βιώνουμε'' ακόμη κι αν έχουμε φύγει πια από τη ζωή. Σαν να είναι τόσο ο έρωτας όσο και ο χάρος (καθώς και οι μορφές που μπορούν να λάβουν) ό,τι πιο συγκλονιστικό μπορεί να μας συμβεί. Ή μήπως ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο έννοιες αλληλένδετες;