Επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία

Γράφει η Κυριακή Γανίτη

Τίτλος: Επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία

Συγγραφέας: Μαρία Αποστολάκου

Η συγγραφέας Μαρία Αποστολάκου κάνει τα αρχικά,-γερά καί με πολλές προοπτικές-,βήματά της στον χώρο της εγχώριας λογοτεχνίας με το πρώτο της βιβλίο,με τον ευφυή καί επιδεχόμενο πολλών ερμηνειών τίτλο ''Επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία",που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Βακχικόν. Μία κατά κόρον κοινωνικού ύφους νουβέλα. Ένα ρίσκο που πήρε η συγγραφέας καί που πιστεύω πως της βγήκε σε καλό. Σας ακούγεται περίεργο αυτό που λέω; Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως που στηρίζω αυτήν μου την άποψη.

Οι νουβέλες είναι αρκετά παρεξηγημένες ως βιβλία. Εμένα θα μου επιτρέψετε να θεωρώ πως δεν υστερούν ως προς την λογοτεχνική τους αξία έναντι των πολυσέλιδων βιβλίων. Αντιθέτως,οι εκάστοτε συγγραφείς έχουν να αντιμετωπίσουν την απαιτούμενη πληρότητα καί ουσία των λεγομένων τους μέσα σε ένα περιορισμένο,-σχεδόν προκαθορισμένο-,πλαίσιο όγκου,που δεν επιτρέπει πλατιασμούς καί κουραστικές επαναλήψεις,με αποτέλεσμα βιβλία περιεκτικά,κατά βάση καλογραμμένα καί άκρως ευνόητα. Δεν είναι,άλλωστε,τυχαία η αρχαία ρήση ''ουκ εν τω πολλώ το ευ"... Κάτι που ως αναγνώστρια ανέκαθεν με απασχολούσε καί συνεχίζει να το κάνει. Βλέπετε,πολλάκις τα υπερβολικά λόγια επιφέρουν το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα καλύπτοντας τυχόν παραλείψεις,ή,''κενά'' στην πλοκή καί στην αρτιότητα του κειμένου,ενώ οι νουβέλες δεν αφήνουν περιθώρια για κάτι ανάλογο. Γι'αυτό πιστεύω πως η συγγραφή μίας νουβέλας μπορεί να είναι πιο απαιτητική καί δύσκολη σε σχέση με ένα μεγαλύτερο βιβλίο...

Όπως προείπα,το είδος στο οποίο ανήκει η παρούσα νουβέλα δεν είναι άλλο απ΄το κοινωνικό μυθιστόρημα. Όχι,πως χρειάζεται να διαθέτει κάποιος/α ιδιαίτερες γνώσεις για να το αντιληφθεί,αφού ο τίτλος του μας δίνει όλα τα δεδομένα σε λίγες λέξεις. Επί του τάπητος,λοιπόν,θέματα καί επι-θέματα,γεύματα,αισθήματα καί ανθρώπινες σχέσεις μέσα σε ένα ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο. Κι όλα αυτά δοσμένα από την αφήγηση της ιστορίας όλων των προσώπων που θα συναντήσουμε μέσα στην νουβέλα,που διανθίζεται από την στρωτή,γρήγορη,άκοπη καί οξυδερκή πένα της συγγραφέως. Μία πένα που συγκινεί,προβληματίζει,ψυχαγωγεί καί εντέλει αφήνει μία όμορφη εντύπωση. Μία νουβέλα πλούσια από αισθήματα,εικόνες,γεύσεις καί αρώματα που διεγείρουν όλες μας τις αισθήσεις... 

Περιγραφή:

Και να ’μαι. Στον παράδεισο. Τα πάντα θα μπορούσαν να γαληνεύουν, η ψυχή να ευφραίνεται, το μυαλό ν’ αδειάζει και χρήσιμα να γεμίζει, το κορμί ν’ απαλύνεται, τα μάτια να χαμογελούν, το πρόσωπο να ημερώνει, να νυχτώνει και να ξημερώνει και… όλα αυτά στη μετριότητα ριγμένα να τα ζω τσαλαπατώντας τα. Γιατί λείπει. Λείπει η δύσκολη απλότητα του αγγίγματος, η πληρότητα της σιωπής, η υπέρτατη δύναμη των σκέψεων, όταν έχουν ντυθεί το μανδύα λέξεων απλών, η νωχελική εξερεύνηση των αισθήσεων, η μεταμόρφωση βασανιστικών αλγόριθμων σε λιτές εξισώσεις, η επί -θεμάτων, γευμάτων και αισθημάτων- κοινωνία.

Το ζητούμενο λοιπόν είναι η επικοινωνία. Με διάφορους τρόπους, σε διάφορα επίπεδα και με διάφορα μέσα. Και φυσικά χωρίς να αψηφούνται τα απρόβλεπτα γεγονότα της ζωής. Μια μικρή προσέγγιση αυτής της επικοινωνίας επιχειρείται και σ’ αυτό το βιβλίο, μέσα από τις ιστορίες των ηρώων του. Μια μάλλον αισιόδοξη προσέγγιση…

Παρακολουθώντας την ιστορία της Μαρίας, της κεντρικής ηρωίδας, γνωρίζουμε και πτυχές από τις προσωπικότητες των σημαντικών ανθρώπων της ζωής της. Οι στίχοι τραγουδιών και ποιημάτων παίζουν κι αυτοί τον ρόλο τους, πάντα την κατάλληλη στιγμή.

Αναζητήστε το! Καλή ανάγνωση!

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.