Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Γράφει η Κυριακή Γανίτη
Την ιστορία είτε την αγαπάς, είτε όχι. Δεν έχει λίγο, ή, πολύ! Καί εγώ από μικρή έτρεφα μία μεγάλη αδυναμία προς εκείνη. Γοητευόμουν -κι ακόμη συμβαίνει- από τα ιστορικά γεγονότα καί μορφές ανθρώπων που διαμόρφωσαν με τις πράξεις τους το σήμερα που ζούμε... Γι'αυτό καί ρουφώ σαν σφουγγάρι κάθε ιστορικό μυθιστόρημα που πέφτει στα χέρια μου. Ναι, ξέρω ότι η ιστορία έχει τόσα πρόσωπα, όσο εκείνων που επιλέγουν να γράψουν για αυτήν, μα θα μου επιτρέψετε να προτιμώ τα ιστορικά λογοτεχνικά κείμενα κάπως παραπάνω από τα ακαδημαϊκά (τουλάχιστον για τις στιγμές που θέλω να χαλαρώσω καί να ψυχαγωγηθώ), καθότι δεν τα διακρίνει ένας αυστηρός, σκληρός καί κάπως μονότονος χαρακτήρας κειμένων, που δεν βρίσκω πάντα τόσο θελκτικό.
Επειδή, όμως, το τελευταίο διάστημα περνάω μία ιδιάζουσα σχέση με τα βιβλία, προσπαθώ να βρω εκείνα που θα συνεχίσουν να κρατούν άσβηστη την φλόγα της αναγνωστικής μου λαχτάρας. Ναι, η σειρά με την οποία επιλέγω να τα διαβάσω έχει κάπως αλλάξει. Τί θέλω να πω; Ξεκινάω, πλέον, την ανάγνωση ενός βιβλίου, όταν νιώθω παντελώς έτοιμη, ώστε να δεχθώ όλα όσα έχει να μου προσφέρει. Ίσως κάποιες φορές να αργώ, φοβούμενη το περιεχόμενο ενός βιβλίου, αλλά αποδεικνύεται πώς η αναμονή άξιζε καί με το παραπάνω. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει καί το νέο ιστορικό μυθιστόρημα της πολυγραφότατης συγγραφέως Ειρήνης Νικολάκη-Καλαμάρη, με τίτλο ''Η καρδιά του κόσμου'', το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος. Ένα βιβλίο που μου θύμισε τους λόγους για τους οποίους λατρεύω την λογοτεχνία...
Άραγε, ποια μπορεί να είναι η καρδιά του κόσμου;
Τί μπορεί να συμβολίζει αυτή η καρδιά για τον καθέναν καί την καθεμία ξεχωριστά;
Μία πόλη; Μία πατρίδα; Έναν ιερό τόπο;
Όλα μαζί, ή, κάτι άλλο;
Οι όποιες απαντήσεις θα μας δινόντουσαν, απλόχερα, κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου καί την ''μύησή'' μας στον κόσμο των προσώπων αυτού...
''Ένα ανοιξιάτικο σούρουπο του 1609 ο Ιταλός ζωγράφος Φραντσέσκο Αλμπάνι φτάνει στο μαγευτικό νησί του Αρχιπελάγους, τη Χίο. Κατά τη διάρκεια της διαμονής του στον τουρκοκρατούμενο τόπο ανακαλύπτει στο μοναστήρι της Παναγίας Σικελιάς ένα χειρόγραφο που φέρνει στο φως μία συγκλονιστική ιστορία των μεσαιωνικών χρόνων του νησιού: τον φλογερό έρωτα του Ευγένιου και της Ζακελίνας. Οι δύο νέοι, έρμαια στο στροβίλισμα της μοίρας, μετά τον οδυνηρό χωρισμό τους, παρασύρονται μακριά από τη Χίο και καταλήγουν στους ταραχώδεις δρόμους της ετοιμοπόλεμης Κωνσταντινούπολης. Η τυχαία συνάντησή τους με τον ξακουστό Χιωτογενοβέζο πολεμιστή Ιωάννη Ιουστινιάνη Λόγγο σφραγίζει ανεξίτηλα το πεπρωμένο τους. Μαζί βαδίζουν στα χνάρια του μύθου, καθώς ο Ιωάννης – τραγικός υπερασπιστής της πολιορκημένης Βασιλεύουσας – διαβαίνει το κατώφλι της Ιστορίας. Έλληνες και Τούρκοι, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, Ενετοί και Γενουάτες εγκλωβίζονται σ’ έναν αγώνα ζωής και θανάτου, ενώ συντελείται η καταστροφή της μυθικής Κωνσταντινούπολης." (Περίληψη οπισθοφύλλου)
Η δημιουργός είναι εμφανώς εμπειρότατη ως προς την συγγραφή λογοτεχνικών έργων. Δεν χρειάζεται κάποιος/α να έχει διαβάσει προηγούμενα βιβλία της, για να το διαπιστώσει. Προσωπικά εκτιμώ το γεγονός ότι η δημιουργός γνωρίζει πώς να τοποθετεί τον λόγο καί τις σκέψεις της, μέσα σε κείμενα που όχι μόνο είναι ευανάγνωστα, προσιτά καί καλογραμμένα, αλλά βρίθουν από νοήματα. Στο παρόν έργο, επιλέγει να μας μεταφέρει πίσω στον χρόνο καί να απαθανατίσει γεγονότα που σημάδεψαν τον ρου της ιστορίας, καθώς καί τις ζωές των ανθρώπων εκείνης της περιόδου, πριν από την άλωση της Κωνσταντινούπολης, κατά την διάρκεια αυτής, μα καί μεταγενέστερα. Γεγονότα σημαντικά, μαζί με πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο καί αξίζουν της διαρκούς μνείας μας στο πέρασμα του χρόνου.
Ξέρετε είναι κάπως δύσκολο καί κάποιες φορές απότομο το να μας βάζει ένας/μία συγγραφέας τόσο άμεσα στην υπόθεση του βιβλίου του/της, όμως η δημιουργός έχει έναν τρόπο μαγικό καί το καταφέρνει, δίχως να χαθεί κάτι από την επαφή μας με το βιβλίο. Γυρνώντας στο τότε καί αφού έχουμε μία ''απόσταση'' ασφαλείας -κυρίως συναισθηματική θα έλεγα σε σχέση με τα γεγονότα- γινόμαστε ένα αόρατο κομμάτι της ιστορίας. Ζούμε στο πλευρό των προσώπων, συμμεριζόμαστε σκέψεις καί συναισθήματα, συλλέγουμε εμπειρίες καί γινόμαστε μάρτυρες των ιστορικών γεγονότων καί της θυσίας των ανθρώπων για προφύλαξη των όσων αγαπούν, πιστεύουν, αλλά καί των όσων σήμαιναν την καρδιά του κόσμου...
Τί είναι, συνεπώς, ''Η καρδιά του κόσμου''; Ένα άρτιο, μεθυστικά ενδιαφέρον καί προσεγμένο στις λεπτομέρειες ιστορικό μυθιστόρημα, γραμμένο με πολλή προσοχή, αγάπη καί σεβασμό, το οποίο αναδεικνύει έννοιες όπως η γενναιότητα, η θυσία, η αγάπη για την πατρίδα καί τα ιδανικά, ο έρωτας, η φιλία, μα καί κυρίως η πίστη στον σκοπό ακόμη κι αν δείχνει ότι η μάχη είναι εξ αρχής χαμένη... Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ καί σας προτρέπω να αναζητήσετε κι εσείς.
Καλή ανάγνωση.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου